Χιλη: Οι Monica Caballero Και Ο Francisco Solar Ελεύθεροι Επιτέλους Στους Δρόμους.

Χαιρετίζουμε και εμεις με την σειρά μας βαθιά ευχαριστημένοι την απελευθέρωση των 2 συντρόφων μας και τους ευχόμαστε ολόψυχα δύναμη σε κάθε νέο τους βήμα.

Μέχρι το γκρέμισμα όλων των φυλακών!

Μετάφραση: Διαχειριστική ομάδα Ragnarok.

Santiago – Οι Χιλιανοί αναρχικοί, Monica Caballero και Francisco Solar, αφίχθησαν αυτό το πρωί στο διεθνές αεροδρόμιο του Santiago, αφότου απελάχθησαν από την Ισπανική επικράτεια πίσω στην πατρίδα τους. Η Monica και ο Francisco είχαν κατηγορηθεί υπό τον ισπανικό αντίτρομοκρατικό νόμο για την υποτιθέμενη βομβιστική επίθεση στον καθεδρικό ναό του Pilar της Zaragoza στις 2 Οκτώβρη του 2013 με αποτέλεσμα να συλληφθούν έναν μήνα μετά το περιστατικό. Οι ισπανικές αρχές επιδίωξαν μια ποινή 44 χρόνων για τους κατηγορούμενους, μα αντ’ αυτού εισέπραξαν μια δωδεκάχρονη ποινή το 2014. Η υπεράσπιση οδήγησε την υπόθεση της Monica και του Francisco στο ανώτατο ισπανικό δικαστήριο, οπού η ποινή μειώθηκε περαιτέρω σε τεσσερισήμισι χρόνια τον περασμένο Δεκέμβρη έχοντας καταρριφθεί μία εκ των βασικών κατηγοριών. Την στιγμή εκέινη, το ανώτατο ισπανικό δικαστήριο αναγνώρισε πως η πρόθεση της βομβιστικής επίθεσης ήταν να προκληθούν υλικές ζημιές σε ένα θρησκευτικό σύμβολο και έτσι χρεώθηκαν τις φθορές και τις απώλειες.

Σαν τελική προσφυγή, η υπεράσπιση υπέβαλε αίτηση υπό τον Ισπανικό ποινικό νόμο αριθμόν 89, ο οποίος αναφέρει πως οι αλλοδαποί μπορούν να απελαθούν πίσω στην χώρα καταγωγής τους έχοντας διανύσει έναν χρόνο στην φυλακή. Η αίτηση έγινε αποδεχτή από το δικαστήριο με απότοκο την απέλαση της Monica και του Francisco πίσω στην Χιλή όπου θα απαλαχθούν εντελώς από όποια επιτήρηση, εν αναμονή τυχόν αδικημάτων σε βάρους του Χιλιανού νομικού συστήματος. Δεδομένου ότι δεν έχουν τέτοια, είναι ελεύθεροι να περπατούν ελεύθεροι κατά την αφιξή τους διερχόμενοι τους Χιλιανούς δασμούς. Αμφότεροι η Monica και ο Francisco ουδέποτε αναγνώρισαν την εμπλοκή τους στην βομβιστική επίθεση και στην πραγματικότητα υπέθεσαν πως οι κατηγορίες τους ήταν μέρος μιας ευρύτερης κρατικής πολιτικής δίωξης τους ως Αναρχικοί

Η Monica Caballero και ο Francisco Solar αρχικά ήρθαν στην Ισπανία αφού οι κατηγορίες τους στην Χιλιανή υπόθεση βομβών αποσύρθησαν από το δικαστήριο του Santiago το 2012. Η υπόθεση αυτή προβλήθηκε έντονα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Χιλιανή επικράτεια όταν πρωτοήρθε στο φως το 2010, με δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις των συλλήψεων 21 κατηγορούμενων, εικονιζόμενων ως τρομοκράτες. Η υπόθεση όμως σύντομα κατέρρευσε αφού ανεπαρκής και ισχνές αποδείξεις παρουσιάστηκαν από τις κρατικές διωκτικές αρχές στα δικαστήρια με αποτέλεσμα την αθώωση των Αναρχικών αλλά και μια κρίση νομιμοποίησης της κυβέρνησης. Το δικαστήριο του Santiago πρόσταξε τις κρατικές διωκτικές αρχές να διαμείψουν με 460 εκκατομύρια Χιλιανά pesos ( περίπου 700.000 δολάρια ) τους πρώην Αναρχικούς, κατηγορούμενες για τις απώλειες και τα τραύματα που υπέστησαν στα χέρια του νομικού συστήματος, πρόταση που στην συνέχεια έγινε δεκτή από το ανώτατο Χιλιανό δικαστήριο. Ο Francisco Solar αμείφθηκε με 100 εκατομμύρια pesos, ενώ η Monica Caballero με 80 εκατομμύρια pesos, τα οποία χρησιμοποίησαν ώστε να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην Ισπανία σαν ζευγάρι.

Σήμερα η Monica και ο Francisco θα είναι ελέυθεροι να βαδίζουν απρόσκοπτα στους δρόμους του Santiago και να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μαζί με τους φίλους τους, τις οικογένειες τους και τους συντρόφους τους. Τους χαιρετίζουμε για τις γενναίες, αξιοπρεπείς προσπάθειες τους όλα αυτά τα χρόνια καταστολής και διωγμών να αντισταθούν στα όρια των κρατικών φυλακών ανά τον κόσμο.

Με αγάπη και οργή

Zήτω η Αναρχία!

The Women’s Coordinating Committee for a Free Wallmapu [Toronto]

(Πηγή: insurrection news)

Chile: Free at Last! Mónica Caballero and Francisco Solar onto the Streets!

SANTIAGO – Chilean Anarchists, Mónica Caballero and Francisco Solar, arrived this morning at Santiago’s International Airport, after having been expelled from Spanish custody and deported back to their home country.

Mónica and Francisco had been charged under Spanish Anti-terrorism legislation for the alleged bombing of the Basilica del Pilar Church in Zaragoza, on Oct 2nd, 2013, and were arrested a month after the incident. Spanish prosecution initially sought a 44 year sentence for the accused, but instead received a 12 year sentence in 2014. The Defense took Mónica and Francisco’s case to the Spanish Supreme Court, where the sentence was further reduced to 4 and a half years this past December, having dropped one of the initial charges. At the time, the Spanish Supreme Court recognized that the intent of the bombing was to cause structural damage to a religious symbol  and thus were charged for loses and damages.

As a final recourse, the Defense submitted a claim under Spanish Penal Law No. 89, which states that foreigners can be deported to their country of origin after having spent a year in prison. The claim was accepted by the court, resulting in the expulsion of Mónica and Francisco back to Chile where they will be completely released from custody, pending any possible infractions with the Chilean justice system. Since they have none, they are able to walk free upon arrival passing through Chilean customs. Neither Mónica or Francisco ever recognized their involvement in the bombing, and in fact alleged the charges were part of broader state political persecution as Anarchists.

Mónica Caballero and Francisco Solar first came to Spain after their charges in the Chilean Anarchist Bombs Case were withdrawn by the Santiago court in 2012. The case was heavily publicized by the mass media throughout Chile when it first came to light in 2010, publicly broadcasting the arrest of the 12 accused who were depicted as terrorists. But the case quickly fell apart after insufficient and flimsy evidence was presented by State Prosecution in courts, resulting in the absolution of the Anarchists, as well as a governmental crisis of legitimacy. The Santiago Court ordered the State Prosecution to award $460 million Chilean pesos (approximately $700,000 USD) to the former Anarchist accused for losses and damages of having gone through the legal system, which was later upheld by the Chilean Supreme Court. Francisco Solar was awarded $100 million pesos, while Mónica Caballero was awarded $80 million pesos, which they then used to start a new life together as a couple in Spain.

Today, Mónica and Francisco will be able to walk free on the streets of Santiago and begin a new life together with their friends, family and comrades. We salute them in their brave dignified efforts throughout all these years of repression and persecution in resisting the confines of State prisons around the world.

In love and rage,

Viva la Anarquia!

The Women’s Coordinating Committee for a Free Wallmapu [Toronto]

(Via insurrectionnewsworldwide)

“Εμπρηστικός Παροξυσμός, η αποσύνθεση των ονείρων σας” Ανάληψη ευθύνης FAI-IRF

Εμπρηστικός Παροξυσμός, η αποσύνθεση των ονείρων σας

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις εμπρηστικές επιθέσεις σε υποκατάστημα τράπεζας στο Γκύζη και σε υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στο Μαρούσι.

Το κράτος μιλάει πολλές γλώσσες. Φόβος, επιτήρηση, έλεγχος, καταπίεση, εκμετάλλευση, θυματοποίηση, φιλανθρωπία είναι κάποιοιες από τις διαχρονικές ρητορικές του. Ρητορικές που διαπερνούν τον κοινωνικό ιστό και βρίσκουν απήχηση στο εκάστοτε κοινωνικό σώμα αναδιαμορφώνοντας τις αντίστοιχες κοινωνικές σχέσεις. Η κρατική αφηγηματική ατζέντα είναι μεγάλη και εναλλάσσεται σε συνάρτηση με τις κοινωνικές συνθήκες με κεντρικό γνώμονα πάντα τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα. Αδιαφορώντας για τη διαβίωση της πλέμπας και τις παράπλευρες απώλειες, το κράτος στοχοποιεί τον εσωτερικό εχθρό ως αποδιοπομπαίο τράγο για τα κοινωνικά δεινά, προκειμένου να συσπειρώσει τον ηλίθιο λαό εναντίον του και να διαφημίσει την αναγκαιότητα της εξουσίας επάνω στις ζωές μας. Η παθητική αποδοχή αλλά και η ενεργητική συνεισφορά του καθενός σε αυτή τη συνθήκη είναι συνειδητές επιλογές.

Κρατικοί αξιωματούχοι, φασιστικά κατακάθια, μικροαστικά καθάρματα που ζητούν ολοένα περισσότερη τάξη και ασφάλεια, μικρά και μεγάλα αφεντικά, επίδοξοι ρουφιάνοι, μεγάλες απρόσωπες φιλήσυχες μάζες που σιωπούν κοιτώντας μόνο το lifestyle και την καριέρα τους πατώντας επί πτωμάτων για να ανελιχθούν κοινωνικά και επαγγελματικά στη ζούγκλα του καπιταλισμού. Ανθρώπινα σκουπίδια που γλείφουν τα αφεντικά τους μέχρι αηδίας κάνοντας το τριχωτό της κεφαλής τους χαλάκι εισόδου για τις επιχειρήσεις που δουλεύουν, θυματοποιούνται και κλαίγονται μην πράττοντας τίποτα για να αλλάξει αυτό. Σύγχρονοι σκλάβοι που δεν πρόκειται να αναπτύξουν ποτέ τη βούληση να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Όσο δέχονται τα χτυπήματα της εξουσίας χωρίς αντίδραση, συναινούν στη διαιώνισή της. Την αδράνεια αυτή έρχονται να εκμεταλλευτούν αυτόκλητοι ήρωες και σωτήρες που αναλαμβάνουν την πολιτική τους εκπροσώπηση, αριστεροί – και όχι μόνο – συνδικαλιστές, κάνοντας άθλιους πολιτικαντισμούς και μικροπολιτική προσπαθώντας να διατηρήσουνε και να εκπροσωπήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Τα υποκείμενα που συνθέτουν το εν λόγω κοινωνικό φάσμα ευθυγραμμίζονται πλήρως με κρατικές στρατηγικές και αποτελούν τον χειρότερο εχθρό της ελευθερίας.

Υπάρχει βέβαια μια όμορφη αντίφαση μέσα σε αυτό καθώς η κοινωνία δεν είναι κάτι ενιαίο. Την απεχθανόμαστε τόσο που παράλληλα ξέρουμε ότι μέσα απ’ τις αλληλεπιδράσεις, τις αντιθέσεις της και τις ‘παθογένειες’ της σφυρηλατήθηκε η αναρχική ατομικιστική συνείδησή μας που παρεκκλίνει απ’ τις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες. Συναντηθήκαμε και συμπράξαμε με συντρόφους βαδίζοντας μαζί στα μονοπάτια της φωτιάς. Παιδία της άρνησης ,των γρήγορων αποφάσεων και της άμεσης δράσης ξέρουμε ότι έχουμε πόλεμο και παλεύουμε στο τώρα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας  μην περιμένοντας τις συνθήκες να ωριμάσουν, εξάλλου μάλλον έχουνε σαπίσει.

Οι εμπρηστικές επιθέσεις μπλοκάρουν την κοινωνική μηχανή, σαμποτάρουν την εύρυθμη λειτουργία της, αποδομούν στην πράξη τις σάπιες κοινωνικές σχέσεις. Σπάνε το φαινομενικά παντοδύναμο πέπλο ασφαλείας και κάνουν σαφές ότι οι λέξεις που ποτίζονται με βενζίνη είναι πάντα πιο επικίνδυνες. Τα κοινωνικά υποκείμενα που στηρίζουν κρατικές στρατηγικές νομίζοντας ότι το κράτος τα προστατεύει, νιώθουν ευάλωτα και εκτεθειμένα στη θέα των αναρχικών επιθέσεων. Γιατί να ξέρετε σ’ αυτή τη ζωή οι ήρωες και οι σωτήρες θα πεθάνουν απ’ τους άπληστους για ελευθερία…

Αφιερώνουμε τις επιθέσεις μας στους αναρχικούς αιχμαλώτους και σε κάθε εξεγερμένη ατομικότητα σε κάθε γωνιά της γης.

Φλεγόμενα Βλέμματα/FAI-IRF

(Πηγή : athensindymedia)

Santiago, Chile: Ataque incendiario a caja de electricidad en autopista del Proyecto IIRSA.

(Recibido 22/2/17)

En américa del sur y en Chile, el IIRSA avanza, y como individuxs en guerra con la civilización y el poder no nos quedamos de brazos cruzados.

En la ciudad de Santiago, uno de sus puntos de intervención es la mega-estructura de cemento “Acceso Sur” que da inicio a la autopista que facilita el transporte de mercancías desde el centro hacia el sur del país. Esta construcción intervino con violencia el paisaje cotidiano de las poblaciones que existen alrededor.

En la semana de agitación contra el IIRSA iluminamos la noche con fuego insurrecto incendiando una caja de electricidad de esa asquerosa autopista, demostrando que el poder y sus mega proyectos siguen siendo vulnerables.

Materializamos el odio que bajo el cemento de las calles tras los muros de las prisiones continua en resistencia y ofensiva contra el poder. Por eso saludamos a lxs compañerxs Nataly Casanova, Juan Flores, Enrique Guzmán, a lxs compañerxs del “Caso PDI”, a las compañeras Tato y Sol, a lxs compañerxs del “Caso Security”, a Mónica, Francisco, al compañero Joaquín García y a todxs lxs compañerxs en las cárceles de Grecia, España, Italia y el mundo.

Ni capitalismo verde ni Estados ecológicos.
A multiplicar los actos de autonomía y ataque directo contra el poder y sus proyectos que destruyen la Tierra y buscan dominar nuestras vidas.

Saboteadorxs de lo cotidiano por la anarquía.

Santiago, Chile: Incendiary attack against an electricity box on the IIRSA Project freeway

Received  22/02/17

In South America and Chile, the IIRSA (Initiative for the Integration of the Regional Infrastructure of South America) is advancing, and as individuals at war with civilization and power we do not sit idly by.

In the city of Santiago, one of its points of intervention is the cement mega-structure “Acceso Sur” (Access South), which starts the freeway that facilitates the transportation of goods from the center to the south of the country. This construction violently intervenes in the everyday landscape of the surrounding populations.

In the week of agitation against the IIRSA we illuminated the night with insurgent fire by burning an electricity box on that disgusting highway, demonstrating that power and its mega-projects remain vulnerable.

We materialize the hatred that continues under the cement of the streets and behind the walls of prisons in resistance and offensive against state power. This is why we greet Nataly Casanova, Juan Flores, Enrique Guzmán, the compañerxs of the “PDI Case”, the comrades Tato and Sol, the compañerxs of the “Security Case”, Mónica, Francisco, compañero Joaquín García and all the compañerxs in the jails of Greece, Spain, Italy, and the world.

Neither green capitalism nor ecological states.
To multiply the acts of autonomy and direct attack against the power and its projects that destroy the Earth and seek to dominate our lives.

Everyday Saboteurs for Anarchy

(Translated by insurrectionnewsworldwide)

Χανιά-Πανό αλληλεγγύης στη Σ.Π.Φ

bst

(Λάβαμε 24/2/17)

Με αφορμή το εφετείο της Σ.Π.Φ και άλλων αναρχικών συντρόφων,Παρασκευή 24/2, αναρτήσαμε πανό σε μία από τις κεντρικές πλατείες της πόλης των Χανίων, ως μια ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στα αδέρφια μας που βρίσκονται έγκλειστοι στα σύγχρονα κολαστήρια.

Υγ1 Όλοι στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στην δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού, Παρασκευή 24 Φλεβάρη, 10 π.μ

Υγ2 ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ ΩΣ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

Για την αναρχία Αλληλέγγυοι/Αλληλέγγυες

BUENOS AIRES, ARGENTINA: REIVINDICACION DE RESPONSABILIDAD

28/01/2017

Mediante este comunicado, nos hacemos cargo del ataque con artefacto explosivo-incendiario perpetrado contra una maquina de cuatro ruedas, en la ciudad de La Plata, provincia de Buenos Aires, Argentina, dentro del casco céntrico, justo al inicio del nuevo año gregoriano, 2017.
El artefacto, compuesto por una botella con 2 litros de combustible, pegada a dos latas de gas butano, que se activo mediante un incienso incrustado a varias pilas de fósforos, estaba pensado para destruir por completo el vehículo y así ocurrió, se redujo a la mitad de su tamaño y muchos fragmentos quedaron esparcidos en la calle, quedo tan destruido que se levanto el capo y se podía ver a través de la chatarra de lado a lado. La prensa no hizo mención alguna del hecho hasta hoy, al menos que nosotros sepamos. Ven una ciudad, donde yo veo un bosque devastado, ven una mascota, donde yo veo un ser esclavizado, ven un producto, donde yo veo una vida arrancada con egocentrismo. Ven una calle donde yo veo un centenar de seres muertos. ¿Ven? ¿Sienten? Camino por las calles de una ciudad y se que solo hay atrocidades, cada ser humano reproduciendo actos civilizados, cada animal sometido a ser creído un objeto o recurso.

“Yo también grito en silencio en esas noches de terror, el susurro del viento también recorre mi interior, también recorre mis gritos, se hace testigo, el susurro del viento, también grita conmigo.”
N.

La hostilidad que nos genera el avance de la civilización, solo puede incitar en nosotras una reacción violenta. Así como suelen serlo las reacciones de la naturaleza. En esta ocasión, el fuego se hizo presente, casi pasando desapercibido, siendo que era un día de celebración para los hiper-civilizados. Aprovechamos la distracción, para volar en pedazos uno de sus horrendos automóviles. Hoy fue solo uno, pero aspiro a mucho mas. Estamos trabajando para desarrollar explosivos cada vez mas peligrosos. No nos temblara la mano, a la hora de atentar contra los responsables de sustentar esta asquerosa realidad civilizada.

“A la ciudadanía espero que le exploten infinitas bombas!”

Del lado de los huracanes, los terremotos y los volcanes!

Fuego, bombas y disparos contra todo lo civilizado!
Niñas hostiles a la civilización

BUENOS AIRES, ARGENTINA: CLAIM OF RESPONSABILITY FOR EXPLOSIVE-INCENDIARY ATTACK AGAINST VEHICLE

28/01/2017

Trough this text we take responsability for the attack with an explosive-incendiary device carried out againts a four-wheeled machine , in downtown of the city La Plata , province of Buenos Aires, Argentina, just at the beginning of the new gregorian year, 2017.

The device, consisting in a 2-litters fuel bottle , attached to two cans of butane gas , wich was activated by an inciense stick embedded in several piles of matches , was intended to completely destroy the vehicle and, as it happened, was reduced to half of its size and many fragments were scattered in the street, it was so destroyed that the car hood rose and could be seen through the scrap from side to side. The press did not mention of this act until today ,unless we know. They see a city where i see a devastated forest, they see a pet where i see a being enslaved , they see a product where i see a life torn away with egocentrism. They see a street where i see a hundred of dead beings. Do you see? Do you feel? i walk through the streets of a city and i know there are only atrocities, each human being reproducing civilized acts, each animal subjet to be seen as object or resource.

“ I Also scream in silence in those nights of terror , the whisper of the wind also runs inside me , runs in my screams , becomes a witness , the whisper of the wind scream with me.” N.

The hostility that produce in us the advance of civilization , only can incite in us a violent reaction. Just as nature’s reactions are often. On this ocassion , the fire was present, almost going unnoticed because was a day of celebration for the hiper-civilized. We take advange of the distraction for blowing up in pieces one of their horrendous cars. Today was only one, but i aspire to much more. We are working in the developing of more dangerous explosives. Our hand will not shake at the time of the attack against those responsible for sustaining this disgusting civilized reality.

“I hope that an infinite number of bombs explode against the citizenry”
On the side of hurricanes , earthquakes and volcanoes!

Fire , bombs and bullets against all the civilized!

Girls hostile to civilization.

(Translated by traces of Fire)

Μπουένος Άιρες, Αργεντινή: Ανάληψη ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση σε όχημα

28/01/2017

Μέσα από αυτό το κείμενο αναλαμβάνουμε την επίθεση για τον εκρηκτικό/εμπρηστικό μηχανισμό που τοποθετήθηκε σε ένα όχημα,  στο κέντρο της πόλης Λα Πλάτα, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες, στην Αργεντινή, κατά την αρχή του γρηγοριανού έτους, 2017

Ο μηχανισμός, αποτελούνταν από 2 λίτρα υγρού καυσίμου, προσκολλημένο με δυο γκαζάκια βουτανίου τα οποία ενεργοποιούνται από ένα αρωματικό στικ, που είναι ενσωματωμένο σε μια μεγάλη ποσότητα σπίρτων.  Σκοπός ήταν να καταστραφεί ολοσχερώς το όχημα, όπως και έγινε. Απέμεινε το μισό από αυτό και υπήρξαν πολλά θραύσματα διάσπαρτα στο δρόμο. Είχε καταστραφεί τόσο όπου το καπό ανασηκώθηκε και δεν έχεις ορατότητα μέσα από τα υπολείμματα από τη μια πλευρά ως την άλλη. Ο Τύπος δεν αναφέρθηκε σε αυτή τη δράση μέχρι σήμερα, εκτός αν δεν το γνωρίζουμε. Βλέπουν μια πόλη όπου εγώ βλέπω μέσα σε αυτή ένα κατεστραμμένο δάσος, βλέπουν ένα κατοικίδιο ζώο ενώ εγώ βλέπω ένα υποδουλωμένο ον, βλέπουν ένα προϊόν ενώ εγώ βλέπω μια αλλοτριωμένη εγωκεντρική ζωή. Βλέπουν έναν δρόμο ενώ εγώ βλέπω εκατοντάδες νεκρά όντα. Βλέπετε? Αισθάνεστε? Περπατάω ανάμεσα στους δρόμους της πόλης και ξέρω ότι υπάρχει μόνο κτηνωδία, κάθε ανθρώπινου όντος που αναπαράγει πολιτισμένες πράξεις, κάθε ζώο αντικείμενο που θεωρείται ως αντικείμενο ή πηγή παραγωγής.

“Κι εγώ ουρλιάζω μέσα στη σιωπή σε αυτές τις νύχτες του τρόμου, ο ψίθυρος του ανέμου με διαπερνά, διαπερνά τις κραυγές μου, γίνεται μάρτυρας, ο ψίθυρος  του ανέμου ουρλιάζει μαζί μου” Ν.

Η εχθρότητα που παράγει μέσα μας η πρόοδος του πολιτισμού, μπορεί μόνο να μας ωθήσει σε μια βίαιη αντίδραση. Ακριβώς όπως η φυσική αντίδραση. Σε αυτή την περίπτωση, η φωτιά ήταν παρούσα, η οποία πέρασε σχεδόν απαρατήρητη επειδή ήταν η ημέρα γιορτής του υπερ-πολιτισμού. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την σύγχυση που προκαλέσαμε ανατινάζοντας σε κομμάτια ένα από τα φρικτά τους αυτοκίνητα. Σήμερα ήταν μόνο ένα, αλλά φιλοδοξώ για πολλά περισσότερα. Δουλεύουμε ώστε να αναβαθμίσουμε τους εκρηκτικούς μας μηχανισμούς. Τα χέρια μας δεν πρόκριτε να τρέμουν τη στιγμή της επίθεσης ενάντια σε αυτούς που ευθύνονται για την διατήρηση αυτής της αηδιαστικής πραγματικότητας.

“Ελπίζω σε ένα μεγάλο αριθμό βομβών να εκρήγνυνται κατά των πολιτών”

Με το μέρος των τυφώνων, των σεισμών και των ηφαιστίων! 

Φωτιά, βόμβες και σφαίρες ενάντια σε όλους τους πολιτισμένους!

Κορίτσια εχθρικά προς τον πολιτισμό.

(Μετάφραση Traces of Fire)

Reivindicación de responsabilidad y declaración – Célula Fuego Salvaje

Reivindicación de responsabilidad y declaración – Célula Fuego Salvaje
I
“ Ya es hora de que quememos este país , este mundo artificial; Es el inicio del fuego negro que consumirá sus negocios e industrias de la asquerosa sociedad tecno-industrial. Es ahora el momento de articular una crítica directa y fría , alejándola de las fantasías , presentándola y presentando golpes”

A medida que la plaga de la modernización se extiende en los cementerios urbanos de la sociedad de masas tecnológica, asfixiando cada vez más nuestra existencia cada día que pasa, continuamos con nuestra guerra personal contra la civilización y las hordas de cobardes sumisos que la reproducen y la sostienen con sus actos cotidianos de servidumbre y conformismo.

Las nuevas innovaciones en el reino del control tecnológico y la dominación avanzan diariamente, con la mayoría dando la bienvenida a la proliferación de las tecnologías “inteligentes” y la digitalización total de cada aspecto de la vida. En el nombre de la “comodidad” las masas hiper-civilizados miden la totalidad de sus inútiles vidas a través de pantallas y receptores, alimentando al leviatán industrial con un interminable flujo de datos. Datos que, con la ayuda de corporaciones como Google, Facebook, Microsoft , Vodafone, Sony etc se usan para promover programas de vigilancia estatales y gubernamentales , solidificando e imponiendo las ilusiones de “paz social” y control.

Las antenas de telefonía móvil , además de funcionar como piezas importantes de infraestructura técnica para el buen funcionamiento de la sociedad y del proceso de estupidez masiva, también emiten enormes cantidades de toxicidad en forma de ondas de radio y micro-ondas , resultando en tumores, daños cerebrales en criaturas que viven cerca y es conocido que interfieren en los sentidos de navegación de las aves y los insectos, lo que lleva a las muertes en masa de colonias enteras de abejas y , por tanto , causando daños irreparables a los ecosistemas existentes.

Sabemos que destruyendo esas antenas y cortando un par de venas del sector de comunicaciones hacemos poco para dañar a las corporaciones que poseen esos aparatos , pero creamos momentos de placer y satisfacción egoísta en nuestras vidas, rompiendo la rutinización de la vida al gastar el tiempo en las ciudades y con el objetivo de causar estrés e incomodidad entre los tecno-adictos de las masas repugnantes, interrumpiendo la cada vez más normalizada y fabricada “necesidad” de conectividad constante.

En las últimas horas del 2/2/17 , acompañados por nuestro furioso odio a la sociedad y un profundo amor por los animales no-humanos antes mencionados, esparcimos nuestro fuego en las heladas calles de Leipzig, Alemania. Encapuchados y enmascarados , acechando bajo la protección de la oscuridad nos dirigimos a nuestro primer objetivo, un grupo de antenas bien escondidas propiedad de Vodafone. Prendimos fuego a una serie de cables que subían en el lado de una chimenea de ladrillo entre algunas casas y una cafetería hipster vegana. Las llamas se extendieron arriba a través de los cables hasta alcanzar las antenas , envolviéndolas en llamas completamente y esparciendo llamas y chispazos en un área de 60 metros. Esto se logró cubriendo el fondo de los cables expuestos en gel inflamable y luego colocando dos dispositivos incendiarios de combustión lenta entre los cables. Los encendimos y nos echamos a reír mientras desaparecíamos una vez más en la noche.

Después en la noche del 7/2/17 se llevaron a cabo más ataques por parte de una individualidad de la célula en otra parte de la ciudad, estas son sus palabras.

…Entre los sonidos del bosque invernal y los sonidos de las criaturas no-humanas que intentan vivir sus vidas salvajes, en medio de estos momentos de calma , me oigo a mi mismo preguntándome por los momentos de alegría , los libres momentos de rabia. Así que , destruí 7 torres de caza y cuando terminé , mi deseo era ir a por más. Más momentos de actividad silenciosa entre el canto de los pájaros. Más momentos de auto-liberación. Así que , en la misma noche , le prendí fuego a 6 coches de forma indiscriminada. Sin preocupaciones por las ideas morales de objetivos éticos y objetivos aceptables, ni las abstractas ideas de lo “correcto” y lo “incorrecto”. Sólo con mi deseo completamente solitario de perturbar la vida civilizada normal, solo por el olor a goma quemada en el aire helado del invierno cuando sabes que mañana algunos esclavos civilizados van a llorar por sus asquerosos coches. Tres de ellos ardieron por completo.

En el reporte de las noticias sobre este ataque, la policía hizo declaraciones con respecto a los motivos de la serie de incendios provocados que “Queda descartada una motivación política”. Nos sorprendió ver que estos imbéciles hicieron algo bien. Nos importa una mierda lo “politico” , solo queremos divertirnos mientras observamos el mundo entero arder.

II

Cuando comenzamos a reivindicar algunos de nuestros actos de destrucción como Célula Fuego Salvaje, también asociamos nuestra pequeña pandilla con el FLA, FLT y FAI como parte de un experimento final en la comunicación con otras individualidades interesantes dentro del ámbito “Anarquista” con quienes no estábamos en contacto directo. Luego en nuestro segundo comunicado abandonamos el uso de estas siglas y hablamos brevemente de algunas de nuestras motivaciones para hacerlo. Vamos a tomarnos un tiempo para continuar el diálogo que concierne a este proceso aquí, con el fin de deconstruir abstracciones de nuestras ideas de las cuales nosotros mismos fuimos sus autores.

Como ya hemos dicho previamente , ya no necesitamos más esas etiquetas para “identificarnos” a nosotros mismos o a nuestras acciones como “parte” de algo. Nunca perteneceremos a los “movimientos” creados por estas reificadas identidades colectivistas y rechazamos total y especialmente los principios moralizantes de “no-violencia” hacia los “humanos” defendidos por las tendencias de Frente de Liberación Animal y el Frente de Liberación de la Tierra.

Conservamos el nombre de la Célula para marcar claramente nuestra salida de las alcantarillas del pensamiento ideológico y/o idealista y dar a conocer el desarrollo de nuestros deseos y praxis iconoclasta. Para ser honestos con nosotros mismos , creemos que en nuestro primer comunicado se algunas afirmaciones erróneas fueron hechas por el uso de expresiones que a veces sentimos que se corresponden con nuestras pasiones, pero que dentro del cenagal de las interacciones civilizadas, las cadenas del lenguaje representan la oportunidad de incontables interpretaciones erróneas, convirtiendo nuestros gritos de guerra en simples eslóganes y lemas que reproducen roles e ideales. Nuestro objetivo es acabar con todos estos fantasmas que impiden el fortalecimiento de nuestras individualidades y bloquean nuestros caminos hacia el caos de una existencia salvaje y sin mediación por la cual nos esforzamos en el presente.

Desde este momento los comunicados y reivindicaciones de responsabilidad procedentes de cada núcleo de la Célula Fuego Salvaje serán acompañados del nombre de la célula secundaria que permita mayor flexibilidad y autonomía en la realización de ataques internacionales y para una expresión más clara de los motivos y opiniones del individuo/s responsable/s.

Dejamos bien claro que esto no es una “llamada” para que otros que no conocemos tomen nuestro nombre en el pluralismo ritualista típico del ámbito “anarquista”. Es simplemente un movimiento estratégico en nuestro beneficio para mejorar nuestras capacidades para una mayor destrucción.

III

Cuando hablamos de idealismo, nos referimos a la hipócrita idea de luchar por una meta o causa ajena, por algún futuro mejor o algún ídolo mitificado. Como no creemos en la posibilidad de destruir completamente la prisión de la civilización, nuestros actos de destrucción son actos que tienden a nuestra auto-liberación. Actos que pretenden romper las cadenas que la sociedad nos ha impuesto desde el nacimiento y crear el potencial para escapar de la gran jaula momentáneamente mediante descivilizarnos y volvernos peligrosos. La idea de causar terror y perturbaciones entre las masas dormidas y transformar los mundos oníricos del progresismo y la utopía en una pesadilla viva para aquellos que consideramos nuestros enemigos es para nosotros otra parte importante de por que llevamos a cabo nuestros actos egoístas y criminales.

No somos “Anarquistas” porque hace mucho tiempo que hemos rechazado la estancada ideología del “Anarquismo”. No somos tan tontos como para depositar “esperanza” alguna en la “lucha”. No estamos motivados por fantasías devotas de “victoria”, “revolución” o “colapso”. Nos hemos vuelto completamente enfermos de este circo cristianizador y de toda la pose , censura , puñaladas traperas , predicación moralista y de la incesante charlatanería aburrida. No estamos diciendo que todos los que se llaman así mismos “Anarquistas” caigan en esta trampa ideológica , todavía hay algunos que reclaman esta “identidad” para sí mismos, esa es su discreción. De entre estos pocos contamos con orgullo a algunos de nuestros aliados cercanos y nuestros cómplices.

Somos un pequeño círculo de criminales nihilistas e individualistas egoístas. El nihilismo para nosotros representa un proceso de negación y rechazo, es nuestra herramienta para derribar las paredes de las construcciones civilizadas impuestas sobre nuestros egos indomables. Las cadenas culturales-sociales de “moralidad”, “identidad” , “género” , “altruismo” , “optimismo” , “igualdad” , “solidaridad” , “respeto” , “humanismo” , “antropocentrismo” etc desaparecen en las llamas de la destrucción iconoclasta. Cuando nos dirigimos a la batalla , empuñamos nuestro nihilismo como un arma con la cual creamos juguetonamente momentos de placentera ruptura dentro de los asfixiantes confines de la sociedad tecno-industrial en el aquí y ahora. Estamos motivados por nuestros deseos y pasiones de venganza por todo lo que hemos perdido. Con toda la fuerza y el ingenio que poseemos , volvemos nuestra vitalidad en nuestros medios de ataque contra la realidad que odiamos, encontrando a nuestros enemigos de frente y saliendo mas fuertes para ello.

IV

Hemos vagado por todas partes, hemos visto la belleza del caos natural en el interior de los antiguos bosques y entre las hierbas que rompen el hormigón. En la soledad de las cimas de las montañas y en los encuentros silenciosos con otros individuos nocturnos acechando la noche. Cuando afilamos nuestros cuchillos en las sombras de los bosques y conspiramos alrededor de fogatas con nuestros fieros cómplices, con quienes compartimos el deseo de romper las jaulas de nuestra domesticación y convertirnos en seres salvajes.

Hemos sido testigos de primera mano de la devastación que el reino de la “humanidad” ocasiona en el medio ambiente terrestre, hemos estado en los límites de vastas y desoladas canteras, hemos caminado por los bosques talados y por las playas cubiertas de petróleo sembradas de plástico y de los cadáveres de peces y pájaros, sintiendo el odio y la ira aumentando dentro de nosotros más y más como la negrura que se reúne en nuestros pulmones. Hemos visto los horrores dentro de las granjas de fábrica y cada uno supimos entonces en nuestros corazones que la liberación por sí sola nunca sería suficiente.

Hemos colocado artefactos incendiarios, incendiando las máquinas e infraestructura que aniquilan lo salvaje, paralizando momentáneamente las normas y procedimientos del orden civilizado. Hemos lanzado ataques contra los empleados de las empresas ecocidas a la luz del día ya la luz de la luna, sintiéndonos más vivos que nunca mientras huían ante nuestros cuchillos, molotovs y piedras. Nuestros actos de vandalismo han causado apagones y conexiones de Internet y teléfono cortadas a innumerables hogares y negocios. Hemos tomado parte en disturbios con intenciones criminal que no se limitan a simplemente romper algunas ventanas y nuestras manos rabiosas se mueven para robar todas las necesidades de nuestra supervivencia que están al alcance.

Somos individualistas amorales , ilegalistas , antisociales y no-arrepentidos en guerra con la sociedad tecno-industrial y todo el progreso humano.

Con coraje y determinación seguimos practicando nuevas técnicas en la aplicación de las artes destructivas, mejorando nuestros métodos de sabotaje , ataque y evasión. No nos vamos a detener ante nada, nuestros ataques surgirán de forma asimétrica a medida que nos escabullimos de sombra en sombra y nuestros fuegos continuarán extendiéndose por todo este asqueroso continente.

Nuestras líneas de batalla están dibujadas y sabemos dónde estamos; En complicidad con los feroces anticivilizacionistas, los eco-extremistas, los incontrolables y los pesimistas que, carentes de esperanza ni de temor, siguen devolviendo sin vergüenza, indiscriminados y decisivos golpes contra la tecno-colmena.

“Hacia la proliferación de ataques y la coordinación de grupos e individualidades para atacar más fuerte y constantemente contra la civilización patriarcal y su marco tecno-industrial, el camino es arduo e incierto, sólo nuestras acciones en el presente revelan nuestras convicciones reales.”

¡La aniquilación despiadada es lo único que merece este sistema podrido, sus representantes, sus trabajadores y sus leales ciudadanos!

¡Que los jueces-moralistas de todas las ramas sigan lloriqueando y gimoteando! ¡Que los charlatanes sigan hablando!

¡Adelante con la guerra!

-Célula Fuego Salvaje

PD: Nos alegró saber que en la mañana del 8/2/17 hubo una amenza de bomba a los estudiantes del Centro de Educación y Tecnología (BTZ) en Leipzig, causando la evacuación de 500 personas de las instalaciones, una gran respuesta policial y militar y un estado de miedo y pánico entre los asquerosos estudiantes y proferos progresistas. Los actos terroristas de este tipo , especialmente los que están dirigidos contra las instituciones tecno-científicas, son algo raro en esta región geográfica particular y damos la bienvenida a la propagación del conflicto y el desorden dentro de la “Fortaleza Europa”. Los bárbaros ya están dentro de los muros. Siempre hemos estado aquí y siempre lo estaremos.

(Traducido por Traces of Fire)

(Versión original : actforfree.nostate)