Αθήνα: Κείμενο από Uroborus για Σεμπαστιάν και Αλέξανδρο

 

wolves

Για τον Σεμπάστιαν Οβερσλούιχ και τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο · για την όξυνση του αναρχικού πολέμου.

6 Δεκέμβρη 2008. Στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα, στα Εξάρχεια, πέφτει νεκρός από σφαίρα ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, μετά από εκπυρσοκρότηση του σκουπιδιού που ακούει στο όνομα Κορκονέας, και σε πλήρη συνεργασία με το άλλο σκουπίδι που λέγεται Σαραλιώτης. Είχε προηγηθεί επίθεση με πέτρες στο μπατσικό που οδηγούσαν τα 2 προαναφερθέντα σιχάματα, τα οποία θέλησαν να λάβουν την εκδίκησή τους και να επιβάλουν τον νόμο και την τάξη.

11 Δεκέμβρη 2013. Στη Χιλή, σε υποκατάστημα της τράπεζας Banco Estado στο Σαντιάγο, πέφτει νεκρός σε απόπειρα απαλλοτρίωσης της εν λόγω τράπεζας ο Sebastian Oversluij Seguel, από σφαίρες σεκιουριτόμπατσου. Ο σύντροφος δεν πρόλαβε να απαντήσει με το υποπολυβόλο που κρατούσε, και απεβίωσε ακαριαία. Ακολούθησε επιχείρηση των μπάτσων στην κοινότητα Πουδαουέλ για την εύρεση και των υπόλοιπων συντρόφων του Sebastian.

Ενάντια στις ανθρωπιστικές διαμαρτυρίες και φιέστες

Σε έναν πόλεμο οι πεσόντες καλώς ή κακώς είναι κανόνας και όχι εξαίρεση. Στην περίπτωση των δύο πεσόντων αδερφών μας, μιλάμε για δυο συντρόφια που συνειδητά είχαν επιλέξει τον δρόμο του πολέμου με την εξουσία, τον δρόμο της άμεσης σύγκρουσης και της αντιπαράθεσης με τους θεσμούς της. Ήξεραν τι έκαναν, όπως ήξεραν και οι μπάτσοι αντίστοιχα. Όταν μιλάμε με όρους σύγκρουσης, αργά ή γρήγορα μιλάμε και για νεκρ#ς, βασανισμέν#ς, αιχμάλωτ#ς, ψυχικά τσακισμέν#ς, κλπ.

Μην ξεχνάμε ότι ο μπάτσος, το όπλο δεν το έχει για διακοσμητικό. Όταν θα χρειαστεί θα το χρησιμοποιήσει. Είναι ένας μισθοφόρος δολοφόνος, ένας ένοπλος φρουρός της δημοκρατίας, του κρατισμού, του καπιταλισμού, και κάθε υπάρχουσας συστηματοποιημένης κανονικότητας. Είναι ο πρώτος που θα σπεύσει, μόλις αμφισβητηθεί στο ελάχιστο το μονοπώλιο της κρατικής βίας, να επαναφέρει την τάξη, να επαναφέρει την ισορροπία των κυρίαρχων. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να παραπονιόμαστε για τις κρατικές δολοφονίες και να έχουμε αυταπάτες πως οι κυρίαρχοι μας χρωστάνε οποιαδήποτε παραχώρηση. Ας σταματήσουμε να απαιτούμε πιο ανθρωπιστικές συνθήκες σφαγής.

Ας στραφούμε στον δρόμο του ένοπλου υλικού πολέμου με όσα εχθρευόμαστε. Ας λάβουμε θέση στον πόλεμο που έχει κηρυχθεί απέναντι στην εξεγερμένη αναρχική ατομικότητα, απέναντι στην ατομικότητα που επιθυμεί να μην εξουσιάζει και να μην εξουσιάζεται από κανένα καθίκι. Ας λάβουμε θέση στον πόλεμο που έχει στραφεί ενάντια σε μη αποδεκτές κοινωνικές ταυτότητες, που χτίζει δόγματα και κανονικότητες -με όρους έμφυλους, ταξικούς, φυλετικούς- και που φροντίζει να οριοθετεί και να μπολιάζει με τις σιχαμερές αξίες του τις επιθυμίες των ατόμων. Έχοντας πάντα στη μνήμη τα πεσόντα αδέρφια μας, να χαράξουμε τον αναρχικό εξεγερσιακό πόλεμο που θα στοχεύσει πρωτίστως στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και τις καθημερινές μας αλληλεπιδράσεις, και που θα πλήξει όσο μπορεί τις κρατικές αρχές, τα πρότυπα συμπεριφοράς, τους ενάρετους πολίτες και κάθε σίχαμα που επιδιώκει να επιβάλλεται.

Μόνο όντας μέρος αυτού του πολέμου θα πάψουμε τα μοιρολόγια και τις δοξασίες. Μόνο έτσι θα σταματήσουν οι μουρμούρες και οι λυγμοί. Μόνο έτσι θα σημάνει ο δρόμος για τις καθημερινές αναρχικές μας ανταρσίες. Για μια ολόκληρη ζωή που θα αποτελεί μια οπλισμένη ανταρσία ενάντια στην κουλτούρα της επιβολής, της εξημέρωσης, της εξουσίας, της ιεράρχησης με βάση την έμφυλη ταυτότητα, την καταγωγή, το είδος (στο ζωικό σύμπλεγμα), την οικονομική τάξη, την ”εξυπνάδα”, κλπ.

Ενάντια στην ιεροποίηση των πεσόντων αδερφών μας

Τα πεσόντα συντρόφια μας δεν είναι κάποιο λάβαρο, ούτε κάποια άφταστη ιδέα. Είναι αναρχικές ατομικότητες που, μέσα στον βόθρο της αδράνειας και της κοινωνικής νηνεμίας, επέλεξαν την απόλαυση και την αξιοπρέπεια της επίθεσης στον πολιτισμό της εξουσίας. Επέλεξαν να οπλίσουν τις επιθυμίες τους, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, και να εφορμήσουν ενάντια σε ό,τι τις μειώνει και τις προσβάλλει. Και πλήρωσαν με τη ζωή τους γι’ αυτήν την επιλογή, όπως και πάρα πολλά άλλα άτομα.

Ας αποτελούν τα πεσόντα αδέρφια μας ακόμα μια αφορμή για άλλη μια έκρηξη, άλλον έναν εμπρησμό, άλλο ένα σαμποτάζ, άλλη μια απαλλοτρίωση, άλλη μια εκπυρσοκρότηση, όλα στραμμένα ενάντια στους τομείς της παραγωγής, της τεχνολογίας και της άσκησης εξουσίας και καθημερινής επιβολής. Ας μην αποτελούν όμως λόγο να καθόμαστε στα σπίτια μας και να μοιρολογάμε, φοβούμεν# για τη δική μας τύχη, και θεωρώντας πως είναι αδύνατον να προκαλέσουμε ρωγμές στην εξουσία χωρίς να φυλακιστούμε ή να σκοτωθούμε. Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Το ρίσκο πάντα ενυπάρχει στην επιλογή της άμεσης δράσης. Ο κίνδυνος καιροφυλακτεί σε κάθε μας βήμα. Αν όμως πραγματικά επιθυμούμε τη σύγκρουση με τον πολιτισμό της επιβολής και της κυριαρχίας, τότε οι καταστάσεις από μόνες τους θα οπλίσουν τα χέρια μας. Αργά ή γρήγορα τα υπαρξιακά μας κενά θα μας ωθήσουν στον δρόμο της ένοπλης επίθεσης.

Ας μη γίνονται λοιπόν τα πεσόντα συντρόφια δικαιολογία του αφοπλισμού μας. Ας αποτελούν σημείο όξυνσης της αναρχικής μας μνήμης και αυτοδικίας. Ας μην ξεπέφτουμε όμως στη λογική να περιμένουμε ”επετειακές” αφορμές για να προβούμε σε σύγκρουση, γιατί έτσι θα είμαστε πάντα ένα βήμα πίσω από την εξουσία. Θα περιμένουμε πρώτα αυτή να μας τσακίσει και μετά εμείς θα αντιδράμε, γεγονός που θα μας στερεί τον απαραίτητο χρόνο να αναβαθμίσουμε οργανωτικά τις επιθέσεις μας, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε σε μια επιθυμία αναβίωσης φαντασμάτων του παρελθόντος. Εμείς προκρίνουμε την άμεση και αντάρτικη αναρχική δράση στο εδώ και στο τώρα, με κριτική ματιά σε κάθε μας κίνηση, με σκοπό την αυτοβελτίωσή μας και την πρόκληση όσο το δυνατόν πιο σοβαρών υλικών πληγμάτων στο σώμα της εξουσίας. Οι αιτίες είναι πάρα πολλές και οι αφορμές έχουν υπάρξει ακόμα περισσότερες. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή όπου η ροή του εμπορεύματος είναι ομαλή, όπου η αγοραπωλησία εργατικού δυναμικού πλασάρεται ως μονόδρομος ζωής και οι εργατοώρες βάφονται με αίμα, όπου οι έμφυλη βία κυριαρχεί σε κάθε πτυχή των σχέσεών μας, όπου οι αναρχικές ατομικότητες που προβαίνουν σε άμεση και αντάρτικη δράση θεωρούνται από τις μάζες τρομοκράτ#ς, όπου τα φιλήσυχα κοπάδια κυνηγούν απλά μια ήρεμη και ενάρετη ζωή, όπου το ρατσιστικό μίσος οπλίζεται ενάντια σε μετανάστ#ες, ενάντια σε κάθε ”αδύναμη” ταυτότητα, αλλά και ενάντια σε αναρχικές καταλήψεις, κάθε τέτοια στιγμή είναι λόγος οργάνωσης και μεθόδευσης της επίθεσής μας στην εξουσία και τον πολιτισμό της επιθυμίας για κυριαρχία.

SEBASTIAN & ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΔΟΜΑΧΙΑ, ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΜΠΡΗΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΗΣΤΕΙΑ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ 3 ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΘΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΤΗΣ 6ΗΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΣΤΗΚΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΟΠΛΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ

Uroborus

(Πηγή : contrainfo)

UROBOROUS : Ηλεκτρονική Μπροσούρα

artwork-front-2-211x300

(Λάβαμε : 30/11/16)

Uroborus: Ηλεκτρονική Μπροσούρα

Κάποιες αναλύσεις πάνω σε εργαλεία σκέψης και μερικές έννοιες, κάποιες προτάσεις αυτο-συνείδησης, συνύπαρξης και δράσης, υπό αναρχοατομικιστικό πρίσμα. Απλά κάποιες αποτυπωμένες επιθυμίες και συμπεράσματα που, ούτε κάποιο απόλυτο αποτελούν, ούτε διεκδικούν ορθότητα και αποδοχή.

Τα περιεχόμενα της μπροσούρας έχουν ως εξής:

σελ.5 | Α | ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ & ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ | Στοιχεία της ατομικότητας, Περί ατομικισμού.
σελ.8 | Β | Ο ΑΤΟΜΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΝΝΟΙΕΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΕΞΩ-ΑΤΟΜΙΚΕΣ | Περί ηθικής και δικαίου, Περί ιδεολογίας και αίσθησης θυσίας, Ανιδιοτέλεια: Άλλο ένα κοστούμι της ιδιοτέλειας, Κριτική στην κριτική περί ‘‘φαντασμάτων’’.
σελ.16 | Γ | ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ: ΣΧΕΤΙΚΙΣΜΟΣ | Περί ύπαρξης και ουσίας, Περί λογικού, Για τις απόλυτες αλήθειες, Αποκήρυξη λέξεων.
σελ.23 | Δ | ΑΤΟΜΟ, ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ | Περί της σχέσης ατόμου-κοινωνίας, Μια ματιά στη θεωρία του χάους, Η γραμμικότητα ως στόχος των μαζικών κοινωνικών θεωριών.
σελ.28 | Ε | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ & ΤΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ, Η ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΤΑΓΜΑΤΑ ΜΟΥ | Πολιτισμός της κυριαρχίας και της επιβολής, Πέρα από γενικότητες: η αγάπη και η ενσυναίσθηση, Η φαινομενική αντίφαση πολέμου και ενσυναίσθησης.
σελ.34 | ΣΤ | ΕΞΕΓΕΡΣΙΑΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΣΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΩΡΑ | Εξεγερσιακές θέσεις μάχης στο εδώ και στο τώρα, Τι προκρίνω.
σελ. 38 | Εν τέλει…

 

uroborus.pdf

Uroborus, Αθήνα: 10, 100, 1000 πυρήνες άμεσης και αντάρτικης δράσης [Πανό για FAI/IRF]

ubpnlxd

Για τα συντρόφια μας, Alfredo, Nicola, Anna, Danilo, Valentina, Marco, Alessandro, Daniele, και για όσα συντρόφια βρίσκονται αιχμάλωτα στα ιταλικά μπουντρούμια,

Για κάθε συντροφ# της πράξης που βρίσκεται αιχμάλωτ# ανά τον κόσμο για υποθέσεις που σχετίζονται με χτυπήματα της FAI/IRF, της ΣΠΦ, του ALF, του ELF, και οποιουδήποτε πυρήνα έμπρακτης και υλικής επίθεσης,

Για κάθε συντροφ# που βρίσκεται εδώ έξω, δίπλα μας ή μακριά μας, και βαδίζει στα εξεγερτικά μονοπάτια της επίθεσης και της ολοκληρωτικής σύγκρουσης με τον εξουσιαστικό πολιτισμό στο εδώ και στο τώρα,

Για να προτάξουμε την άτυπη οργάνωση ως πρακτική μέθοδο της υλικής αντιπαράθεσης με τους φορείς, τα σύμβολα και τα προπύργια της εξουσίας,

Για να αναδείξουμε την αναγκαιότητα της ίδιας της αναρχικής επίθεσης, ως επιλογή και ενεργητική δημιουργία εξεγερτικών καταστάσεων με εμάς ως υποκείμενα και όχι ως ακόλουθους της επικαιρότητας, και το ξεπέρασμα της αμυντικής και φοβικής στάσης,

Κρεμάσαμε πανό στο κέντρο της Αθήνας και ανάψαμε μια μικρή εστία φωτιάς.

10, 100, 1000 ΑΤΥΠΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ ΑΜΕΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΡΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ
ΝΑ ΟΠΛΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΦΥΛΑΚΗ

Uroborus

(Πηγή : mpalothia)

[Athens] Gesture of solidarity with the comrades in Chile, that are prosecuted for the PDI case (Contribution to the international solidarity call for 16-21 of October)

lmenmwv

We dont’ have many things to say, but only to furiously shout the battle cry of solidarity with our imprisoned comrades, and of the hate and disgust against everything attempting to oppress and trample our bodies and our desires. Let’s go out in the streets, to make the presence of our sisters/brothers visible out of the prison walls, to make the streets overflow from the noise of the anarchist actions; let’s grab space and moments from the authority and wholeheartedly turn against them. Not many things remain to us. Our love for the comrades that totally feel the custody and repression in daily basis, and also for the sisters/brothers with whom we coexist out here, is enough for us to risk everything, attempting to cause even the minimum damage to the enemy, and also to stand on our feet proud for ourselves.

BULLETS IN THE HEADS OF THE PRISON AND JUDICIAL  EMPLOYEES
MARIA PAS, MANUEL, FELIPE, NATALIA, AMARU, YOU ARE NOT ALONE
WAR AGAINST AUTHORITY IS BEING CONTINUED, AND WE OUGHT TO TAKE OUR MEASURES AND ARM OURSELVES AGAINST IT

As a response to the international solidarity call (16-21 of October) for the comrades in Chile that are prosecuted for the PDI case, we hung a banner that says:

SOLIDARITY WITH OUR COMRADES IN CHILE THAT ARE PROSECUTED
FOR INCENDIARY ATTACK TO COP STATION AT 2014
FROM GREECE TO CHILE
LET NO PRISON STAY UPRIGHT

 

Uroborus

[Αθήνα]Χειρονομία αλληλεγγύης προς τα συντρόφια στη Χιλή, που διώκωνται για την υπόθεση PDI (16-21 Οκτώβρη)

lmenmwv

Τέλη Οκτώβρη του 2014 στο Σαντιάγο της Χιλής, πραγματοποιήθηκε εμπρηστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα ερευνών (PDI), στο μπατσάδικο της χιλιανής ασφάλειας, για την οποία κατηγορούνται τα συντρόφια Μαρία Πας, Μανουέλ, Φελίπε, Νατάλια και Αμαρού, και αντιμετωπίζουν ποινή φυλάκισης 23 χρόνων. Στις 21 Οκτώβρη 2016 ξεκινάει η ακροαματική διαδικασία.

” Έχοντας ως κίνητρο την αλληλεγγύη στους κρατουμένους, κατά τις 3 το μεσημέρι της 29ης Οκτώβρη 2014 ξεπορτίσαμε από το Πανεπιστήμιο Ακαδημίας Χριστιανικού Ανθρωπισμού με ξεκάθαρο στόχο να χτυπήσουμε έναν από τους γαμημένους θεσμούς που προασπίζονται τα συμφέροντα της μπουρζουαζίας, κράτους και Κεφαλαίου, πετώντας τους διάφορα εμπρηστικά δωράκια (κοκτέιλ μολότοφ), με μερικά να φτάνουνε μέχρι μέσα στο στρατώνα και να φουντώνουν διάφορα οχήματα των γαμιόληδων που μας απώθησαν με τα όπλα τους. Μέσω αυτής της ενέργειας θέλουμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στα αιχμάλωτα αδέρφια σε Μεξικό, Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Ρωσία, Γερμανία, Χιλή και σ’ ολάκερο τον κόσμο. ” – απόσπασμα από την προκήρυξη των συντρόφων για την επίθεση στο PDI

Δεν έχουμε να πούμε πολλά, παρά να κραυγάσουμε λυσσαλέα τις πολεμικές ιαχές της αλληλεγγύης με τα αιχμάλωτα συντρόφια μας, αλλά και του μίσους και της αηδίας απέναντι σε οτιδήποτε αποπειράται να καταδυναστεύσει και να καταπατήσει τα σώματα και τις επιθμίες μας. Να βγούμε έξω, να κάνουμε την παρουσία των αδερφών μας ορατή εκτός τειχών, να πλημμυρίσουν οι δρόμοι απ’ τη βοή των αναρχικών δράσεων, να αρπάξουμε χώρο και στιγμές από τους εξουσιαστές, και να στραφούμε ολόψυχα εναντίον τους. Δε μας μένουν και πολλά. Η αγάπη μας για τα συντρόφια που καθημερινά βιώνουν την επιτήρηση και την καταστολή στο πετσί τους, αλλά και για τα αδέρφια με τα οποία συνυπάρχουμε εδώ έξω, είναι για εμάς επαρκής λόγος ώστε να τα παίξουμε όλα για όλα, με σκοπό να προκαλέσουμε έστω και τα ελάχιστα πλήγματα στον εχθρό, και για να μπορούμε να στεκόμαστε στα πόδια μας περήφαν# για τ#ς εαυτ#ς μας.

ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΜΑΡΙΑ ΠΑΣ, ΜΑΝΟΥΕΛ, ΦΕΛΙΠΕ, ΝΑΤΑΛΙΑ, ΑΜΑΡΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝ#
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΠΛΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ

Ανταποκρινόμεν# στο διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης προς τα συντρόφια στη Χιλή που διώκονται για την υπόθεση PDI (16-21 Οκτώβρη), κρεμάσαμε πανό πανό που γράφει:

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΣΤΗ ΧΙΛΗ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ
ΓΙΑ ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΤΜΗΜΑ ΤΟ 2014
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΧΙΛΗ
ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΟΡΘΙΑ ΚΑΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ

Uroborus

[Athens] About the hunger strike of Alfredo Cospito and Anna Beniamino in the italian prisons

r7xnf2w

We will analyze nothing and we won’t come out with sterile and bleak fanfares. Our solidarity with our imprisoned comrades in Italy is a given fact. In any case, the complex of the ascendent relationships is totally rival to us and we are in war with all its expressions, especially with its armed forms (repression, correction). From authority and its flock we expect the worst, and we can’t treat in a different tactical way, if we want to cause even the minimum serious hurt. From our position, we perceive the hunger strike, except from means of resistance against repression, also as means of extortion and exploitation of the humanitarian mask that the states try to have in the eyes of the european cultural stage, and as this (means) we hope to have effect and cause the retreat of the enemy.

STRENGTH, OUR BROTHERS/SISTERS
WE DON’T LET OUR IMPRISONED COMRADES IN THE HANDS OF REPRESSION
ATTACK RIGHT HERE, RIGHT NOW TO ANY EXPRESSION OF THE AUTHORITARIAN MECHANISM

As a minimum praxis of solidarity with Alfredo and Anna, we hung a banner that says:

Alfredo, Anna, STRENGTH!
In hunger strike inside the cells, against isolation
and repression that the state imposes
NOTHING IS OVER! THE WAR IS RAGING

Uroborus

[Αθήνα] Για την απεργία πείνας του Alfredo Cospito και της Anna Beniamino στις ιταλικές φυλακές

r7xnf2w

Μετά την επιχείρηση ”Scripta Manent” των μπάτσων στην Ιταλία και τη σύλληψη των συντρόφων με κατηγορίες συμμετοχής σε δράσεις της FAI/IRF, τα συντρόφια έχουν μεταφερθεί σε 4 διαφορετικές φυλακές και βρίσκονται σε πτέρυγες υψίστης ασφαλείας, όλ#  σε καθεστώς απομόνωσης και μεγάλου βαθμού λογοκρισίας.

Ο σύντροφος Alfredo Cospito έχει ξεκινήσει από τις 3 Οκτώβρη απεργία πείνας, ενάντια στην απομόνωση και τους περιορισμούς που του έχουν επιβληθεί στην επικοινωνία του με τον Nicola Gai, και η συντρόφισσα Anna Beniamino έχει επίσης ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 10 Οκτώβρη, ενάντια στην απομόνωση που έχει επιβληθεί σε όλα τα συντρόφια που συνελήφθησαν στην επιχείρηση ”Scripta Manent”, και σε αλληλεγγύη με τον Alfredo.

” Συνειδητά χρησιμοποιώ την απεργία πείνας σαν ένα εργαλείο που εκφράζει ένα ελάχιστο σημάδι αντίδρασης στις βαρβαρότητες που έχουν τις ρίζες τους στην αιχμαλωσία και την εξουσία. Όπως πάντα, διατηρώ την αναρχία στην καρδιά και το μυαλό μου, διαθέτω αγάπη και σεβασμό για όλους τους αδάμαστους συντρόφους εντός και εκτός των φυλακών, με την οργή στα δόντια μου και ένα χαμόγελο στα χείλη μου. ” – Απόσπασμα απ’ την ανακοίνωση της Anna για την απεργία πείνας που ξεκίνησε.

Δε θα αναλύσουμε τίποτα και δε θα εκστομίσουμε στείρες και ψυχρές φανφάρες. Η αλληλεγγύη μας στα αιχμάλωτα αδέρφια μας στην Ιταλία είναι δεδομένη. Σε κάθε περίπτωση, το σύμπλεγμα των κυρίαρχων σχέσεων μας είναι πλήρως εχθρικό και είμαστε σε πόλεμο με κάθε έκφανσή του, πόσο μάλλον με τις οπλισμένες του μορφές (καταστολή, σωφρονισμός). Από την εξουσία και το ποίμνιό της περιμένουμε τα χειρότερα, και δεν μπορούμε να συμπεριφερθούμε τακτικά αλλιώς, αν θέλουμε να τους προκαλέσουμε έστω το ελάχιστο σοβαρό πλήγμα. Από πλευράς μας, αντιλαμβανόμαστε την απεργία πείνας, πέρα από μέσο αντίστασης ενάντια στην καταστολή, και ως ένα μέσο εκβιασμού και εκμετάλλευσης του ανθρωπιστικού προσωπείου που προσπαθούν να περάσουν τα κράτη στο ευρωπαϊκό πολιτισμικό στερέωμα, και ως τέτοιο (μέσο) ευελπιστούμε να κάνει τη δουλειά του και να προκαλέσει την υποχώρηση του εχθρού.

ΔΥΝΑΜΗ ΑΔΕΡΦΙΑ!
ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΙΧΜΑΛΩΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΟΝΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΚΦΑΝΣΗ ΤΟΥ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ

Ως ελάχιστη πράξη αλληλεγγύης με τον Alfredo και την Anna, κρεμάσαμε πανό, το οποίο αναγράφει:

Alfredo, Anna, ΔΥΝΑΜΗ!
Σε απεργία πείνας μέσα στα κελιά, ενάντια στην απομόνωση
και την καταστολή που επιβάλλει το κράτος
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ! Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ

Uroborus