Ελλάδα

(Λάβαμε 23/12/16)

Το βράδυ της Δευτέρας 19-12-2016 ομάδα συντρόφων αποφασίσαμε να ζεστάνουμε λίγο τον αστικό χειμώνα βάζοντας φωτιά στην κοινωνική ειρήνη και απάθεια.

Με μόλις 5 λίτρα εύφλεκτου υλικού και άπειρο μίσος για κάθε εξουσία βγήκαμε στην Πατησίων, σταματήσαμε διερχόμενα τρόλει και αφού κατεβάσαμε επιβάτες και οδηγούς, τα μπουρλωτιάσαμε.

Τρία τρόλει καμμένα, ένα για κάθε προφυλάκιση συλληφθέντων από τις συγκρούσεις της 6 Δεκέμβρη.

Δύναμη στον αναρχικό κρατούμενο Παναγιώτη Αργυρού (μέλος της ΣΠΦ) που πρόσφατα το κράτος τον καταδίκασε σε 7 ακόμα χρόνια αιχμαλωσίας, αυτή τη φορά για απόπειρα εμπρησμού λεοφωρείου το 2009.

Φωτιά στις μηχανές και τον πολιτισμό!

(Λάβαμε 18/12/16)

“Ενάντια σε εκείνους που θέλουν να δώσουν στο προλεταριάτο τη θρησκεία ενός ονόματος μια ψευδή συνείδηση, κουστούμι και γραβάτα, ουρά και αξιοπιστία στα μάτια όσων χαίρουν σεβασμού, είναι νόμιμο να αντιτάξουμε ένα προλεταριάτο βίαιο και άγριο, αυτόνομο με δίχως συνείδηση,καθώς και το τρίπτυχο: ΣΚΑΤΑ, ΣΑΤΑΝΑΣ,ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.” Luciano Parinetto.

Πρώτη του Δεκέμβρη ανασύρεται νεκρή απ’ τα συντρίμμια η εργαζόμενη λογίστρια μετά από έκρηξη στο υπόγειο του υποκαταστήματος της αλυσίδας ταχυφαγείων Everestστην πλατεία Βικτωρίας. Το γεγονός συγκλονίζει το πανελλήνιο στα δελτία των ειδήσεων το πρωί της έκρηξης, κάνει τον απαραίτητο βραχύβιο κύκλο του στη μιντιακή πίστα και θάβεται ξανά κάτω από τόνους ειδησεογραφικών σκουπιδιών.

Ο θάνατος όμως της εργαζομένης χαράσσεται στην επαναστατική μνήμη, η οποία έχει το χρέος της υπέρβασης των θεαματικών κύκλων επικαιροτήτων, ως μια ακόμη εργατική δολοφονία. Έτσι, Παρασκευή 16 Δεκέμβρη επιτεθήκαμε με τα σφυριά της κριτικής μας στο υποκατάστημα Everest στην οδό Σόλωνος.

Δεν είναι στις βλέψεις μας να δακρυροήσουμε γιαυτούς αβίωτους μισθούς, τις απολύσεις κατά το δοκούν, τα μαύρα μεροκάματα, τα εξαντλητικά ωράρια και τη γενικότερη εργοδοτική αυθαιρεσία. Εξάλλου είναι δουλειά των συνδικαλιστών και των εργατιστών να κλαψουρίζουν αιτηματικά.

Μόνος λόγος να δακρύζουμε είναι μόνο η συγκίνησηόταν (θα) πατάμε στις στάχτες αυτού τουκόσμου.

Δεν είμαστε προλετάριοι! Όχι γιατί δεν είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε για να ζήσουμε και να υποκύπτουμε στο δίλημμα μισθωτή σκλαβιά ή θάνατος, αλλά γιατί με την ευκτική διακήρυξή μας αυτή θέτουμε αυτούς εκτός του ετεροκαθορισμού από τη θέση μας στην καπιταλιστική παραγωγή.Πρώτα πρώτα έτσι ξεκλέβουμε την ταυτοτικοποίηση του εαυτού μας. Δεν είμαστε προλετάριοι! Είμαστε προβοτάριοι,τεμπελχανάδες, αντιπαραγωγικοί. Δεν θέλουμε ψωμάκι. Θέλουμε παντεσπάνι,γκλίτερ και βενζίνα.

Η εταιρική γενεαλογία της αλυσίδας Everestοδηγεί σε γνωστή βδελυρή – σχωρεμένη πια – φιγούρα της εγχώριας αστικής τάξης που ακούει στο όνομα Βγενόπουλος, μεταξύ άλλων ουσιαστικού υπεύθυνου για το θάνατο των τριών υπαλλήλων της Marfin.Και στις δύο περιπτώσεις οι εργατικές δολοφονίες ήταν αποτέλεσμα έλλειψης προβλεπόμενων συνθηκών ασφαλείας στους δύο χώρους εργασίας. Εξάλλου η ανθρώπινη ζωή είναι τόσο μηδαμινή ώστε να υπερκεράσει την πρόσθεση μερικών ακόμη ψηφίων σε τραπεζικούς λογαριασμούς.

Η αλυσίδα καταστημάτων Everest όπως και οι συγγενικές της (π.χ. Goodys)βρίσκεται διασκορπισμένη παντού.Η εδαφικοποιημένη αυτή διάχυση στη μητρόπολη για μας μπορεί να σημαίνει ένα πράγμα αν δε θέλουμε να συνηθίσουμε το θάνατο: πολλοί στόχοι.

Καλούμε συντρόφισσες και συντρόφους να επιτεθούν. Ρίξτο στο μιλητό με κανα δυο συντρόφους και χτύπα.

ΣΠΑΣΤΕ ΚΑΨΤΕ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΕ

Υπάρχει ένα Everest κοντά σου.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΟΩΡΕΣ ΜΕ ΑΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΕΣ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΜΜΕΝΕΣ

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Άνομοι Κύκλοι

*Το προειδοποιητικό μήνυμα όπως στάλθηκε σε καθεστωτικά

Προϊόντα των μεγαλοεταιρειών Coca Cola, Nestle, Unilever και ΔΕΛΤΑ (αναλυτικότερα αναφέρονται παρακάτω) έχουν δηλητηριαστεί με χλωρίνη και υδροχλωρικό οξύ. Για ένα διάστημα, το οποιο δε θα αποκαλύψουμε καθώς δε θέλουμε να αποσυρθούν μερικώς οι παρτίδες που κυκλοφορούν, απαλλοτριώσαμε από γνωστες αλυσίδες super market σε όλη την Αττική τα προϊόντα αυτά.

Η σάλτσα για Ceasar σαλάτες τις Hellmans (που ανήκει στην Unilever) ήταν αρκετά εύκολη. Απλά τραβήξαμε το καπάκι με δύναμη, χωρίς να ξεσφραγιστει, αφαιρέσαμε 10mL του προϊόντος και προσθέσαμε 10mL χλωρίνη. Ανακινήσαμε, και το προϊόν δεν παρουσιάζει καμια εμφανή αλλοίωση.

Για το ”Φρέσκο γάλα” της ΔΕΛΤΑ ήταν επίσης απλή η διαδικασία. Το μονο που χρειάστηκε ήταν να εμβολίσουμε μια σύριγγα στο πάνω μέρος της συσκευασίας, να γείρουμε τη συσκευασία, να αφαιρέσουμε 20mL του προϊόντος και να γεμίσουμε με 20mL υδροχλωρικό οξύ (HCl). ξαναπιεσαμε το χαρτόνι για να σιγουρευτούμε ότι δε στάζει και βεβαιωθήκαμε πως είναι σαν καινούργιο.

Για τις σάλτσες ντομάτας Pummaro (της Unilever) ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία με το γάλα, με τη διαφορα ότι χρειάστηκε να ανασηκώσουμε λίγο το πάνω μέρος της συσκευασίας, ώστε να τοποθετηθεί η σύριγγα, να αφαιρέσουμε 10mL προϊόν και να γεμίσουμε με 10mL υδροχλωρικό οξύ. Έπειτα απλά συγκολλήσαμε τα πλαϊνά του πάνω μέρους με λίγη κολλα σε ένα λεπτό πινέλο.

Για τα προϊόντα τις Nestle και της Coca Cola ακολουθήθηκε η εξής διαδικασία: ξεκολλήσαμε ελάχιστα την ετικέτα τους, και στο σημείο της κολλας ανοίξαμε με πυρωμένο τσιμπιδάκι πολύ λεπτή τρυπα ώστε να χωρα ισα ισα η μύτη της σύριγγας και να αφαιρέσουμε 20mL απ’ τα προϊόντα, επανατοποθετώντας 20mL υδροχλωρικού οξέως. Σφραγίσαμε την τρυπα με ελαχιστη σιλικόνη και απλά ξανακολλήσαμε την ετικέτα. Δεν υπήρξε κάποια εμφανής παραμόρφωση του προϊόντος.

Καθ’ όλη τη διάρκεια τις διαδικασίας φροντίσαμε ώστε να μην αφήσουμε καθόλου γενετικό υλικό που να μπορεί να μας ταυτοποιησει, και επίσης μετά το τέλος τις διαδικασίας για όλα τα προϊόντα, καθαρίστηκαν επαρκώς, για ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά.

Πιο συγκεκριμένα, απαλλοτριώθηκαν και δηλητηριάστηκαν:

-12 σάλτσες για Ceasar σαλάτες της Hellmans (Unilever)

-23 συσκευασίες σάλτσα ντομάτας Pummaro ”Κλασσική” (Unilever)

-11 συσκευασίες σάλτσα ντομάτας Pummaro ”Πιο συμπυκνωμένη” (Unilever)

-35 συσκευασίες ”Φρέσκο γάλα” της ΔΕΛΤΑ

-12 μπουκάλια Nestea ροδάκινο, της Nestle

-10 μπουκάλια Nestea λεμόνι, της Nestle

-29 μπουκάλια Coca Cola Light

Τα δηλητηριασμένα προϊόντα θα επανατοποθετηθούν στα ράφια μεγάλων αλυσίδων super market σε όλη την Αττική. Να είστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να αποτραπεί κάπως η διαδικασία επανατοποθέτησης, καθώς όπως τα απαλλοτριώσαμε έτσι και θα τα βάλουμε πίσω (μακριά από κάθα είδους ”ματια”, ηλεκτρονικά και μη). Η επανατοποθέτηση των προϊόντων θα ξεκινήσει 3 μέρες ακριβώς μετά την αποστολή του συγκεκριμένου μηνύματος (δηλαδή θα ξεκινήσει από τις 22/12/2016) και θα διαρκέσει ακριβώς 2 εβδομάδες (μέχρι τις 5/1/2017).

Επιχειρησιακή στοχοθεσία της συγκεκριμένης δράσης είναι το σαμποτάζ των παραπάνω εταιρειών μέσω της πλήρους απόσυρσης των προϊόντων τους για τις 2 αυτές εβδομάδες, καθιστώντας σαφές πως δεν αποσκοπούμε να προκαλέσουμε οποιαδήποτε ζημια σε καταναλωτές. Χτυπώντας το μαρκετιστικο προφίλ των συγκεκριμένων μεγαλοεταιρειών, επιδιώκουμε να τους προκαλέσουμε οικονομικό πλήγμα, καθώς, αν θέλουν να είναι ”ασφαλείς” οι πελάτες τους, θα πρέπει να αποσύρουν όλες τις παρτίδες των προϊόντων που θα είναι στα ράφια για όλο το διάστημα κατά το οποιο θα διαρκέσει η δράση.

Για τη δημοσίευση του συγκεκριμένου προειδοποιητικού μηνύματος καθιστούμε υπεύθυνα τα καθεστωτικά μέσα στα οποια έχει αποσταλεί (Καθημερινή, Ζούγκλα, Bloko, Newsbeast). Σε περίπτωση μη δημοσίευσης, με ο,τι αυτό συνεπάγεται, καθαρά υπεύθυνα θα είναι πάλι τα συγκεκριμένα μέσα.

Με την ολοκλήρωση της δράσης θα δημοσιευτεί αναλυτικό κείμενο ανάληψης ευθύνης.

(Πηγή : athens.indymedia)

Την Τρίτη 6 Δεκέμβρη, με αφορμή την 8η επέτειο από την δολοφονία του αντιεξουσιαστή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από μπάτσους, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, θαμώνες και κάτοικοι των Εξαρχείων επέλεξαν να σπάσουν την κανονικότητα των μίζερων ζωών που τους επιβάλλουν τα κοινωνικά πρότυπα και να αντισταθούν στην κρατική καταστολή. Κάθε χρόνο τη μέρα αυτή η γειτονιά των Εξαρχείων περικυκλώνεται από τα κρατικά σκυλιά προκειμένου να εμποδιστεί το εκδικητικό μένος όσων κρατάνε τον δρόμο μαχόμενοι. Αυτή την φορά όμως η αντίσταση των εξεγερμένων ήταν πιο οργανωμένη και συντονισμένη από ποτέ, σε συνέχεια της δυναμικής απάντησης που δόθηκε στο κράτος με τις συγκρούσεις της 15 και 17 Νοέμβρη. Η αντικρατική επίθεση ήταν λυσσαλέα και αυτό φάνηκε από το ότι παρά τις δολοφονικές ρίψεις πλαστικών σφαιρών και δακρυγόνων σε ευθύα βολή, οι ένστολοι φασίστες πέρασαν τα πύρινα οδοφράγματα αργά το βράδυ όταν ο περισσότερος κόσμος και ειδικά ο οργανωμένος είχε αποχωρήσει. Η νίκη μας αυτή πλήγωσε τους κρατικούς δούλους, οι οποίοι έβγαλαν τα κόμπλεξ και τα απωθημένα τους στους συλληφθέντες εκείνης της βραδιάς. Η θρασύδειλη βία και η προσπάθεια εξευτελισμού από βαρβάτους έλληνες άντρες προς συντρόφους και συντρόφισσες αποδεικνύει την πικρή τους ήττα. Τον δικό τους σιχαμερό ρόλο στην καταστολή των εξεγερμένων έπαιξαν και τα δικαστικά σκουλήκια που για λογαριασμό όλων των κρατικών αρχών στέρησαν την ελευθερία σε τρεις συλληφθέντες, προφυλακίζοντάς τους. Η πολιορκεία των Εξαρχείων εντάθηκε ήδη πριν τις 6 Δεκέμβρη, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις εισβολές ομάδων ΔΙΑΣ και τον έλεγχο μεταναστών. Συνεχίστηκε και μετά, κυρίως με την παρουσία ΟΠΚΕ στην περιοχή.
Εμείς απαντήσαμε στους δολοφόνους ανηλίκων με το υλικό που έχουν μάθει να γεύονται όλα αυτά τα χρόνια: τη φωτιά. Το απόγευμα της Παρασκευής 16/12 επιλέξαμε να χτυπήσουμε τους λεβέντες της ΕΛΑΣ, που έχουν τοποθετηθεί στην Καλλιδρομίου και Οικονόμου με προσχηματικό σκοπό να προστατεύουν το εκεί υποκατάστημα σούπερ μάρκετ. Φυσικά, όποιος γνωρίζει έστω και λίγο την περιοχή των Εξαρχείων κατανοεί ότι η ΟΠΚΕ που έχει τοποθετηθεί εκεί υπηρετεί άλλες βλέψεις, όντας μέρος ενός συνολικού σχεδίου για τον έλεγχο της γειτονιάς.
Η δράδη της συγκεκριμένης μονάδας τα προηγούμενα χρόνια στην ύπαιθρο και ειδικά στα Δυτικά προάστια της Αθήνας είχε μοναδικό σκοπό τους στρατιωτικούς ελέγχους σε νεολαίους, εξαθλιωμένους και μετανάστες. Οι γελοίες αφορμές που βρίσκουν για να εγκαθιδρύσουν καθεστώς τρομοκρατίας στην περιοχή των Εξαρχείων θα απαντώνται με βενζίνη και φωτιά στα κεφάλια τους. Οι ένστολοι οπκέδες έδειξαν τις τεράστιες ικανότητές τους όταν στο θέαμα των 15 μολότωφ που έφταναν καταπάνω τους ούρλιαζαν και έτρεχαν πανικόβλητοι πίσω από ΙΧ.
Οι συγκρούσεις και η διάχυση εξεγερσιακών καταστάσεων πρέπει να γίνουν καθημερινή πρακτική. Η 6η Δεκέμβρη ας «φωτίζει» την μητρόπολη κάθε βραδυ μέχρι την ελευθερία και την αναρχία.

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Αναρχικοί/ες (αυτοί που την έπεσαν ακριβώς εκεί, ακριβώς έτσι)

(Πηγή : athens.indymedia)

Όπως και στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας έτσι και στην Κομοτηνή καλέστηκε πορεία για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Επιλέξαμε να μην συμμετάσχουμε σε μία πορεία που τείνει να γίνει σαν τον επιτάφιο της επετείου της 17 Νοέμβρη.
Έτσι αφού οργανωθήκαμε κατεβήκαμε στο δρόμο εκείνη την ημέρα με τα δικά μας χαρακτηριστικά. Σαν σχέδιο είχαμε βάλει 3 στόχους:
1. Επιλέξαμε να γίνει η σύγκρουση στην αρχή της πορείας για να έχουμε το στοιχείο του αιφνιδιασμού, μιας και οι περισσότερες συγκρούσεις γίνονται κατά της διάρκεια ή στο τέλος μιας  πορείας, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία σε όποιον ήθελε να συμμετάσχει. Επίσης θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε την πορεία για την διάσπαση των δυνάμεων καταστολής..
2. Να μην καταφέρουν οι μπάτσοι να πατήσουν το πόδι τους στον πεζόδρομο, κάτι που έγινε πέρυσι, με αποτέλεσμα να υπάρξουν 2 συλλήψεις.
3. Να προξενήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες φθορές στο κτήριο της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Την ώρα που κατεβήκαμε στο δρόμο, η πορεία δεν εμποδίστηκε και ξεκίνησε κανονικά. Εμείς παραμείναμε στο σημείο για περίπου μιάμιση ώρα, στήσαμε οδόφραγμα και το εμπλουτίζαμε, ενώ κάναμε αλλεπάλληλες επιθέσεις με πέτρες, μπογιές και μολότοφ στο κτήριο της περιφέρειας.
Έχοντας οι δυνάμεις καταστολής δύο μέτωπα καθώς η πορεία εξελισσόταν, αυτοί που έμειναν απέναντί μας, περίπου 30 ασφαλίτες στα γύρω στενά και 2 τζιπάκια οπκε με οπκίτες ντυμένους ματ! μαζί με ένα ασφαλίτικο στη πίσω πλευρά της περιφέρειας, δεν τόλμησαν όχι απλά να πατήσουν τον πεζόδρομο, αλλά ούτε καν να πατήσουν το πεζοδρόμιο της δικιά τους πλευράς καθώς το κτήριο δεχόταν καταιγισμό από πέτρες, μπογιές και μολότοφ. Κάποιοι λιγοστοί λίτες που ξεπρόβαλαν δεν τόλμησαν να κάνουν καμία κίνηση απέναντι μας, ενώ οι μηχανές της ομάδας αηΔίας που προσέγγισαν το σημείο έφυγαν κακήν κακώς!

Στέλνουμε ένα αντάρτικο σινιάλο στην Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς  και δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλα τα φυλακισμένα Συντρόφια μας!
Επίσης δηλώνουμε Αλληλεγγύη και Συνενοχή σε Όλους τους συλληφθέντες της 6 Δεκέμβρη και ιδιαίτερα στους 3 προφυλακιστέους.
Όσο για τα σκουπίδια της ελας που τόλμησαν τα βασανίσουν τα συντρόφια που συνελήφθησαν την ημέρα εκείνη , θέλουμε να τους υπενθυμίσουμε πως έχουν ονόματα και διευθύνσεις και πως ο κόσμος είναι μικρός και η Ελλάδα ακόμα μικρότερη.
Τέλος δεν ξεχνάμε τα συντρόφια που διώκονται για την υπόθεση “Scripta Manent” στην Ιταλία και κατηγορούνται για επιθέσεις της FAI, καθώς και τους Monicca Camballiero και Fransisco Solar από την Ισπανία.
Την ημέρα εκείνη είχαμε τις σκέψεις μας στον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Η μνήμη του παραμένει ζωντανή μέσα από τις φωτιές μας. Επίσης οι σκέψεις μας ταξίδευαν στην μνήμη του χιλιανού συντρόφου Sebastian Oversluij Seguel, ο οποίος έπεσε νεκρός από σφαίρες σεκιουριτά κατά την διάρκεια απαλλοτρίωσης τράπεζας στο Σαντιάγο στις 11/12/2013.

Δύναμη σε όλους τους πυρήνες της FAI/IRF

(Λάβαμε 12/12/16)

Ξημερώματα 3/12 νεοναζιστικά σκουπίδια κάνουν μία ακόμα τραγελαφική εμπρηστική επίθεση στην συντροφική κατάληψη Ζαΐμη 11 τοποθετόντας αποτυχημένα γκαζάκια, σε μια απελπισμένη προσπάθεια εναντίωσης στις γενικευμένες συγκρούσεις που θα ακολουθούσαν.
Απόγευμα 6/12  μετά από πολύωρες συγκρούσεις με τα ένστολα σκουπίδια του κράτους, τρείς από αυτούς καταλήγουν στο νοσοκομείο από επιτυχημένα γκαζάκια και άλλα πολλά πολεμοφόδια.
Δεν μας ενδιαφέρει τόσο ο επετειακός μανδύας της 6ης Δεκέμβρη όσο το πρόσφορο έδαφος για την γενίκευση των συγκρούσεων εκείνη την μέρα. Έτσι κι αλλιώς για μας η φλόγα της μνήμης των νεκρών μας συντρόφων αναζωπυρώνεται μέσα από κάθε συγκρουσιακή πρακτική στον δρόμο.
Στα ίδια πλαίσια επιλέξαμε να επεκτείνουμε μαζί με άλλους συντρόφους τις επιθέσεις ενάντια στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και την επόμενη μέρα. Αυτές οι επιθέσεις επίσης θεωρούμε πως είναι η ελάχιστη απάντηση απέναντι στον ξυλοδαρμό συλληφθέντων στη ΓΑΔΑ, όσο και στον τραμπουκισμό αλληλέγγυων έξω από το πλημμεληματοδικείο.
Ενάντια στην αστική ομαλότητα επιθυμούμε να παραδίδουμε καμμένη γη στο κράτος και τους υποστηρικτές του, ένστολους και μη, όποτε βρίσκουμε “εύφορο έδαφος”. Το φάντασμα της κοινωνικής ειρήνης δεν θα μας βρει ποτέ στο πλευρό του. Το εικονοκλαστικό μας μίσοςθα ξεχυθεί πάνω απ’ το κοινωνικό σύμπλεγμα μετριότητας και εθελοδουλείας.

Μέχρι κάθε άστυ να παραδοθεί στις φλόγες…
Μέχρι κάθε εξουσιαστικός μηχανισμός να γίνει συντρίμμια…
Μέχρι το Χάος να εξαπλωθεί στα πέρατα της γης…
Μέχρι το έρεβος να σβήσει τα φώτα του “πολιτισμού” σας…
Οι φλόγες μας θα σας καίνε ως την Αναρχία και την Ολική Απελευθέρωση.

ΟΥΤΕ ΧΙΛΙΟΣΤΟ ΠΙΣΩ, 9 ΧΙΛΙΟΣΤΑ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ

ΥΓ: Ευχόμαστε “καλή ανάρωση” στα παιδιά της ΕΛ.ΑΣ. Με το καλό να βγούν απ’ το νοσοκομείο… για να τους ξαναστείλουμε σε χειρότερη κατάσταση.

Χαοτικός πυρήνας για την ηδονή της καταστροφής

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για συμμετοχή στις συγκρούσεις της 17ης Νοέμβρη 2016 στο Πολυτεχνείο. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα για την έκτασή τους, καθώς και για τους 6 μπάτσους στο νοσοκομείο. Χαιρόμαστε που ήμασταν έμπρακτα μέρος μιας αναρχικής εξεγερσιακής πράξης που έδειξε μια ικανοποιητική δύναμη για τα μέτρα της και τις δυνατότητες που προσφέρει.

Δεν ήμασταν μέρος των συγκρούσεων με σκοπό να «γιορτάσουμε την επέτειο» της 17 Νοέμβρη. Δεν ήμασταν μέρος των συγκρούσεων για να κάνουμε κοινωνική απεύθυνση. Δεν ήμασταν μέρος των συγκρούσεων για να «αναβιώσουμε την αίγλη» της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Δεν ήμασταν μέρος των συγκρούσεων με την ελπίδα να προκαλέσουμε κάποια σοβαρή υλική ζημιά. Και ούτε ήμασταν μέρος των συγκρούσεων για να δείξουμε πως ο λεγόμενος α/α χώρος έχει κάποια συμπαγή δυναμική και μαχητική παρουσία, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση μιας μάζας που «τα σπάει» και που «σπέρνει το χάος», σε προκαθορισμένα ραντεβού και με υπολογίσιμη επιχειρησιακή ισχύ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΡΑΞΙΑ

Ήμασταν μέρος των συγκρούσεων για να δημιουργήσουμε στιγμές επίθεσης και εξοικείωσης με την άμεση αναρχική βία, για να τεστάρουμε τα αντανακλαστικά μας, να συνυπάρξουμε με ατομικότητες που εκτιμούμε θεωρητικά και πρακτικά, και εν τέλει να ξεφύγουμε βιωματικά από την απραξία και την αδράνεια. Ήμασταν μέρος μιας εξεγερσιακής στιγμής, με κάποια στοιχειώδη (από άποψη υλικού κόστους προς τους εξουσιαστικούς φορείς) αποτελεσματικότητα.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΙΕΣΤΕΣ ΤΗΣ

Ήμασταν μέρος των συγκρούσεων ως μια ιερόσυλη φάρσα απέναντι στα προσκυνήματα, στους επετειακούς περιπάτους, στην καφενειακή αναβίωση των παρελθουσών «ωραίων εποχών», στο δημοκρατικό, συμφιλιωτικό πνεύμα του «αγωνιζόμενου λαού», στην ιεροποίηση και συμβολοποίηση αγώνων -με σκοπό να δικαιολογούμε την υπακοή στην τάση μας για ηρεμία και ασφάλεια- ανάγοντάς τους σε κάτι άφταστο που μόνο στο μέλλον θα μπορεί να ξανασυμβεί, και φυσικά από άλλους. Σταθήκαμε απέναντι απ’ τους μπάτσους της δημοκρατίας πολεμώντας την ίδια τη δημοκρατία, καθώς και κάθε εξουσιαστικό καθεστώς, και διαχέοντας την πρόταση της άμεσης δράσης στο παρόν.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΜΟΡΦΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ

Ήμασταν μέρος των συγκρούσεων, αποστασιοποιούμενες-οι από την πλέμπα που ασπάζεται τη λογική πως «τα μπάχαλα είναι άχρηστα, καθιερωμένα, γραφικά και βλαβερά για το κίνημα».

Πρώτον, αδιάφορο μας είναι το κίνημα και η πλασματική του ενότητα, καθώς αναγνωρίζουμε τα θεωρητικά και πρακτικά χάσματα, και δεν επιδιώκουμε σύμπλευση. Καθένας τον δρόμο του.

Δεύτερον, σαφώς και οι συγκρούσεις στο Πολυτεχνείο δεν αποτελούν κάτι το πρωτότυπο. Και μόνο όμως που υπάρχει ένα πεδίο εξοικείωσης με την άμεση υλική σύγκρουση με τον στρατό της παρούσας εξουσίας, και μια κατάσταση έστω και στο ελάχιστο επιθετική, σίγουρα χαιρόμαστε, όπως θα χαιρόμασταν να βλέπαμε πανό, βαψίματα, συμβολικές δράσεις, και γενικότερα κάθε αναρχική πράξη διάχυσης των αντιλήψεών μας.

Και τρίτον, για πολλά άτομα η σύγκρουση με τους μπάτσους, έστω και με σχετικά πιο ασφαλείς όρους, αποτελεί ένα πεδίο γνωριμίας με κόσμο, επιχειρησιακής συνύπαρξης και δυνατότητας περάσματος στην άμεση δράση, κάτι που εμείς προκρίνουμε πλήρως. Σαφώς δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση συντροφικότητας και κοινής θεωρητικής βάσης με όλον τον κόσμο που συμμετέχει, καθώς είναι ετερόκλητος και η ανθρωπογεωγραφία του περιλαμβάνει σε πολλές περιπτώσεις φιγούρες που μας είναι εχθρικές, όπως π.χ. μάτσο αρσενικά που τιμάνε τα παντελόνια, αυτόκλητοι «ειδικοί» της βίας, κλπ. Γι’ αυτό και επικοινωνούμε τη δική μας οπτική, που εκφράζει τις ατομικότητές μας και μόνο.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΑΔΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ

Ήμασταν μέρος των συγκρούσεων για να θυμίσουμε στους καθηγητές του ΕΜΠ Δημήτρη Μανωλάκο και Εμμανουήλ Κούκιο πως υπάρχουν άτομα που δεν ξεχνάνε τη συνεργασία που υπέγραψαν στις 24 Αυγούστου 2016 με το πολεμικό ναυτικό. Δεν ξεχνάμε την προώθηση ερευνών και ανάπτυξης πρακτικών επιτήρησης και καταστολής (θερμικές κάμερες στα σύνορα, φράχτης στον Έβρο, υποθαλάσσια συστήματα εντοπισμού μεταναστών, drones, κλπ.) από το ΕΜΠ και τους στρατόκαυλους καθηγητάδες του. Δεν ξεχνάμε τη χρήση του ΕΜΠ για τη διασφάλιση του δόγματος «τάξη και ασφάλεια» στον ελλαδικό χώρο. Να προσέχετε ρουφιάνοι.

ΝΑ ΞΕΧΥΘΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ, ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΟΥΜΕ

Προκρίνουμε την άμεση δράση με σκοπό την υλική καταστροφή απέναντι σε φορείς κάθε είδους εξουσίας. Επιδιώκουμε τη διάχυση του αναρχικού πολέμου, και γι’ αυτό στοχεύουμε στην αποκέντρωσή -συγκεκριμένα στην «αποεξαρχειοποίησή»- του. Να γίνουμε απρόβλεπτες-οι, να εκμεταλλευτούμε την απουσία ή τη μειωμένη παρουσία μπάτσων σε κάθε γωνιά της πόλης για να επιτεθούμε, να προκαλέσουμε υλικό πλήγμα στον εχθρό. Καλά είναι τα στημένα ραντεβού και οι προβλέψιμες δράσεις, αλλά εμείς προτιμούμε να κινούμαστε απαρατήρητες-οι, να αναβαθμίζουμε τα μέσα μας συνεχώς, να μελετάμε το κράτος και τους μηχανισμούς του και να το πλήττουμε σε πιο ευαίσθητα σημεία, χωρίς αυτό να υποτιμά την αξία της κατά μέτωπο σύγκρουσης.

Όσον αφορά τους μπάτσους, τους «αγανακτισμένους» (πο)λίτες, τα δημοσιογραφικά σκουπίδια που παίρνανε φωτογραφίες και βίντεο για να τα πουλήσουν στα καθεστωτικά μέσα εξημέρωσης, τους γείτονες που τους ταράσσεται ο ύπνος, τους ρουφιάνους και κάθε καριόλη, που έχει απλώσει χέρι σε συντρόφισσά/ό μας και σε ατομικότητα που βρέθηκε παρούσα στο πεδίο μάχης, να είναι σίγουροι πως δεν αργεί η μέρα που θα εισπράξουν τη βία που τους αναλογεί. Αυτοί και οι περιουσίες τους, τα κωλομάγαζά τους και τα κρατικά μπουντρούμια, στα οποία ο χρόνος αιωρείται σαν αγχόνη, σίγουρα δεν είναι ασφαλή.

Με τον κόσμο της εξουσίας δεν έχουμε καμία σχέση, οι λογικές μας είναι απολύτως παράλληλες, και καμία συνδιαλλαγή δε γίνεται να υπάρξει. Να οργανώσουμε τον πόλεμό μας. Να τσακίσουμε το κρατικό «μονοπώλιο της βίας». Να γεμίσουμε τα κενά του κρατικού μηχανισμού με βενζίνη, σφαίρες και μπαρούτι.

Χαιρετίζουμε τα συντρόφια που κράτησαν κατειλημμένο το κτήριο Γκίνη στο Πολυτεχνείο, χαιρετίζουμε τα αδέρφια με τα οποία μοιραστήκαμε αυτές τις στιγμές, και με τα οποία θα μοιραστούμε ακόμα πιο έντονες. Χαιρετίζουμε κάθε εξεγερμένη-ο και κάθε πράξη διάχυσης της αναρχικής μας αντίληψης.

Δύναμη στις-στους 5 συλληφθείσες-έντες της 15ης Νοέμβρη
και στις-στους 13 της 17ης Νοέμβρη στην Αθήνα,
και σε όλα τα συντρόφια που συνελήφθησαν ανά την Ελλάδα.

Φλεγόμενα σινιάλα αλληλεγγύης στα συντρόφια στην Ιταλία
που διώκονται για συμμετοχή στη Fai/Fri.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΠΕΔΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥΔΙΑΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗ ΜΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ
ΤΗΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Κάποιες εξεγερμένες μειοψηφίες

(Πηγή : contrainfo)