“Ο βιγκανισμός είναι μια φιλοσοφία της ζωής που αποκλείει όλες τις μορφές εκμετάλλευσης και βασανισμού στο ζωικό βασίλειο και συμπεριλαμβάνει το σεβασμό για τη ζωή. Στην πράξη εφαρμόζεται ακολουθώντας μια καθαρά χορτοφαγική διατροφή και ενθαρρύνει τη χρήση εναλλακτικών μεθόδων για όλα τα αγαθά που προέρχονται εν μέρει ή εξ ολοκλήρου από τα ζώα ”
Donald Watson, ιδρυτικό μέλος της Βίγκαν Κοινότητας.
Αυτό το μικρό κείμενο δεν θα αμφισβητήσει τον παραλογισμό των ιδεών και των αξιών (2) της βίγκαν φιλοσοφίας. Αυτή τη φορά θα αποδείξουμε ότι ο βιγκανισμός είναι ένας μύθος βασισμένος στην τεχνοβιομηχανική κοινωνία και πώς είναι ένα εμπόδιο στην κατανόηση και στο έργο για την αληθινή απελευθέρωση των ζώων (3).
Ο βιγκανισμός είναι ένας μύθος. Τίποτα, και κανένας, δεν είναι βίγκαν μέσα στη σύγχρονη τεχνοβιομηχανική κοινωνία. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτόν τον μύθο, πιστεύουν ότι τα τρόφιμα, τα είδη ένδυσης, τα υποδήματα, τα προϊόντα υγιεινής και ομορφιάς, οι τεχνολογικές συσκευές, τα βιβλία, η μουσική, τα ποδήλατα … και όλα τα βιομηχανικά σκουπίδια που καταναλώνουν καταναγκαστικά είναι “βίγκαν”. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν συμβαίνει. Όλα τα βιομηχανικά σκουπίδια που ονομάζονται “vegan”, μπορεί να μην περιέχουν υλικά από μη ανθρώπινα ζώα, εντάξει, αλλά περιέχουν ή μάλλον συμπράττουν με την εκμετάλλευση ζώων και ανθρώπων.
Έτσι, αν επιστρέψουμε στον προηγούμενο ορισμό του βιγκανισμού, “… μια φιλοσοφία της ζωής που αποκλείει όλες τις μορφές εκμετάλλευσης και βασανισμού στο ζωικό βασίλειο…”, είναι προφανές ότι δεν συμφωνεί με τη φιλοσοφία, επειδή συμπράττει με τη συστηματική εκμετάλλευση του ζωικού βασιλείου, έτσι ο βιγκανισμός είναι μύθος. Οι λεγόμενοι “βίγκαν” είναι πολύ αφελείς, αν δεν αναλύουν, αμφισβητούν και κατανοούν τη λειτουργία της περίπλοκης πραγματικότητας και το μεγάλο και περίπλοκο κοινωνικό σύστημα στο οποίο ζούμε. Οποιοδήποτε τρόφιμο ή προϊόν που προέρχεται από τη σύγχρονη τεχνοβιομηχανική κοινωνία δεν είναι ελεύθερο να συμπράξει με τη συστηματική εκμετάλλευση και εξημέρωση του ζωικού και περιβαλλοντικού βασιλείου.
Οι σπόροι, τα φρούτα και τα λαχανικά που παράγονται και διανέμονται από τη σύγχρονη τεχνοβιομηχανική κοινωνία δεν είναι βίγκαν, αφού η σύγχρονη βιομηχανική γεωργία χρειάζεται:
Α) Αποψίλωση μεγάλων εκτάσεων γόνιμης γης ώστε να εκμεταλλευτεί η γονιμότητα αυτού και να μετατραπεί σε καλλιεργητικό πεδίο. Αποψίλωση σημαίνει· καταστροφή του οικοσυστήματος του κομματιού της γης που καταλαμβάνεται. Η βλάστηση αυτού του οικοσυστήματος κόβεται ή καίγεται. Στη συνέχεια, είναι αναγκαία η δολοφονία,η αιχμαλωσία, η εξημέρωση, η μετατόπιση ή ακόμη και η εξαφάνιση των διαφόρων ειδών ζώων αυτού του οικοσυστήματος. Αυτό καταστρέφει όλες τις πολύπλοκες σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις που διατηρούσε το ίδιο το οικοσύστημα (οικοσύστημα και γηγενείς) και τη σχέση που διατηρούσε το οικοσύστημα με άλλα οικοσυστήματα και με τον πλανήτη εν γένει.
Β) Δεδομένου ότι το χωράφι είναι έτοιμο, οι αγρότες υποχρεούνται να δουλέψουν στη γη, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία τους (μηχανήματα ή μη ανθρώπινα ζώα), φυτεύουν σπόρους (φυσικοί ή βιομηχανοποιημένοι), λιπάσματα (φυσικά ή βιομηχανικά), χρησιμοποιούν νερό άρδευσης κ.λπ. Μόλις γίνει η συγκομιδή, πωλούνται στους μεσάζοντες, μεταφέρονται, αποθηκεύονται και διανέμονται οι σπόροι, τα φρούτα ή τα λαχανικά, στο εμπορικό κέντρο όπου θα τα αγοράσουν οι “βίγκαν”.
Προκειμένου να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί ο μεγάλος και σύνθετος καταμερισμός της εργασίας της σύγχρονης τεχνοβιομηχανικής κοινωνίας και σε όλες αυτές τις μεγάλες και σύνθετες σχέσεις υπάρχει συστηματική εκμετάλλευση και εξημέρωση του ζωικού και περιβαλλοντικού βασιλείου. Ορισμένοι “βίγκαν” υπερασπίζονται το γεγονός ότι οι σπόροι, τα φρούτα και τα λαχανικά που καταναλώνουν δεν είναι βιομηχανικής προέλευσης αλλά από οργανικό οπωρώνα, εντάξει, αλλά αν ο οπωρώνας χρησιμοποιεί σύγχρονη τεχνολογία για την παραγωγή, αποθήκευση και τη διανομή των τροφίμων του, και αν για να τα αποκτήσει χρησιμοποιεί χρήματα, συνεχίζει αναπόφευκτα να συμπράττει με τη δυναμική της συστηματικής ζωικής και οικολογικής εκμετάλλευσης και εξημέρωσης. Ίσως βίγκαν να είναι μόνο οι σπόροι, τα φρούτα και τα λαχανικά που γίνεται η συγκομιδή τους με τεχνικές όπως· με αεικαλλιέργεια ή με οργανική κηπουρική, και χρησιμοποιώντας απλά εργαλεία ή τεχνολογία. Δεδομένου ότι μόνο τότε θα έπαυαν να εξαρτώνται από το τεχνοβιομηχανικό σύστημα εγκαταλείποντας και τους μηχανισμούς της εξουσίας, του ελέγχου, της εξημέρωσης και της συστηματικής εκμετάλλευσης, αλλά οι περισσότεροι από τους αυτοαναφερόμενους “βίγκαν” δεν θα σπείρουν τη δική τους τροφή.
Οι αυτοαποκαλούμενοι “βίγκαν” εξαρτώνται από τη σύγχρονη τεχνοβιομηχανική κοινωνία για την εύρεση της τροφής τους. Στην άγρια φύση κανένα ζώο δεν καθορίζει πώς θα τρέφεται, αυτό καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το φυσικό περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται. Η παμφάγα διατροφή των ανθρώπινων ζώων δεν ήταν επιλογή, αλλά αναγκαιότητα επιβίωσης, απαίτηση να επιβιώσουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα, με το να τρώνε ό, τι υπάρχει, και ό,τι μπορεί να καταναλωθεί. Ο ανθρώπινος οργανισμός δεν είναι ειδικός, είναι ευκαιριακός και η παμφάγα διατροφή το αποδεικνύει. Το ανθρώπινο ζώο που κατοικεί στο πολιτισμένο κλουβί του είναι σε θέση να αποφασίσει πώς θα τραφεί (χορτοφαγική, βίγκαν, καρποφαγική ή σαρκοβόρα διατροφή), αλλά για να είναι δυνατόν, πρέπει να συνεργαστεί και να διατηρήσει την ιδιότητά του ως κατοικίδιο ζώο στην υπηρεσία της προόδου του τεχνολογικού συστήματος.
Κανένας χορτοφάγος, βίγκαν ή καρποφάγος, δεν θα επιβιώσει ως ένα πραγματικά ελεύθερο ανθρώπινο ζώο που θα πρέπει να είναι στο περιβάλλον που θα πρέπει να αναπτυχθεί (άγρια φύση), με αυτόν τον τύπο διατροφής.
Οι περισσότεροι αυτοαποκαλούμενοι “βίγκαν”, ίσως, δεν θεωρούν τον εαυτό τους ως αυτό που πραγματικά είναι: ανθρώπινα ζώα. Και είναι επίσης πολύ μεγάλη αλήθεια ότι εκείνοι που αγωνίζονται για την “Απελευθέρωση των Ζώων”, δεν αγωνίζονται για τη δική τους άγρια ατομική ελευθερία, η για το ζήτημα των εξημερωμένων ανθρώπινων ζώων. Εάν οι σπόροι, τα φρούτα και τα λαχανικά που προέρχονται από τη σύγχρονη τεχνοβιομηχανική κοινωνία, δεν είναι βίγκαν, είναι σίγουρα πολύ λιγότερο επιβλαβή από άλλα προϊόντα βιομηχανικής προέλευσης όπως: ρούχα, υποδήματα, προϊόντα υγιεινής και ομορφιάς, βιβλία, μουσική, ποδήλατα … Μια παρόμοια ανάλυση θα μπορούσε να εφαρμοστεί στα προϊόντα “απάτης” που ονομάζονται “πράσινα” ή “οικολογικά”. Κανένα προϊόν της σύγχρονης Τεχνολογικής Βιομηχανίας δεν είναι οικολογικό.
Οι λεγόμενοι “βίγκαν” μπορούν να συνεχίσουν να εξαπατούν και να εξαπατώνται, μπορούν να συνεχίσουν να εξαρτώνται από το σύστημα της εξημέρωσης και της συστηματικής εκμετάλλευσης. Μπορούν να συνεχίσουν να καταγγέλλουν τις συνθήκες δουλείας των μη ανθρώπινων ζώων, χωρίς να βλέπουν ή να καταγγέλλουν το δικό τους καθεστώς ως κατοικίδια ζώα στην υπηρεσία της τεχνολογικής προόδου. Βλέπουν τα κλουβιά των άλλων ζώων, αλλά είναι τόσο τυφλοί για να δουν το σύγχρονο πολιτισμένο κλουβί στο οποίο ζούμε. Μπορούν να συνεχίσουν να παλεύουν μάταια για την “Απελευθέρωση των Ζώων”, χωρίς πρώτα να πολεμούν για τη δική τους ατομική ελευθερία. Είναι αρκετά αστείο πώς ένα κατοικίδιο ζώο σκοπεύει να απελευθερώσει άλλα ζώα. Θα είναι σε θέση να συνεχίσουν να υπερασπίζονται και να προωθούν τις ιδέες και τις αξίες του τεχνολογικού συστήματος (αριστεριστές), επιδιώκοντας απλώς να το βελτιώσουν με τις άχρηστες μεταρρυθμίσεις και να μην το καταστρέψουν οριστικά. Μπορούν να συνεχίσουν να καταναλώνουν καταναγκαστικά τα προϊόντα τους ή τα υποτιθέμενα βιγκαν, βιομηχανικά βλαβερά τρόφιμα.
Όλα αυτά απλά θα ξεγελάσουν και θα καθησυχάσουν τη συνείδησή σας με κάποιο τρόπο, αλλά στην πραγματικότητα δεν θα κάνουν τίποτα για να επιτεθούν στην εξημέρωση και τη συστηματική εκμετάλλευση του ζωικού βασιλείου. Δεν γίνεται τίποτα ενάντια στην εξημέρωση, την καταστροφή και τη συστηματική τεχνητή καλλιέργεια στην άγρια φύσης. Αντιμέτωποι με την παράλογη απάτη που προκύπτει από τη θεωρία και την πρακτική των βίγκαν, αποφασίσαμε να παραιτηθούμε από την άσκοπη κατανάλωση, να επαναχρησιμοποιήσουμε τα υλικά που παράχθηκαν και να σταματήσουμε να εξαρτόμαστε από το τεχνολογικό σύστημα, αναπτύσσοντας τον δικό μας τρόπο ζωής, μακριά από τις αξίες του πολιτισμένου κλουβιού και όσο πιο κοντά στην ατομική ελευθερία και την άγρια φύση.
Για την αληθινή απελευθέρωση των ζώων
Φωτιά στα κλουβιά, φωτιά στον πολιτισμό
Feral Revolution
Spring 2013
Σημειώσεις:
(1) Αυτές οι ιδέες και οι αξίες είναι: ο συναισθηματικός ζωϊσμός, ο σπισισμός, ο βιοκεντρισμός, ο ηδονισμός, η θρησκεία, ο αριστερισμός, η υποτιθέμενη φυσικότητα της χορτοφαγίας στα ανθρώπινα ζώα, η κοινωνική οικολογία, η μισανθρωπία κλπ.
(2) Όταν μιλάμε για τον βιγκανισμό σε αυτό το κείμενο, αναφερόμαστε σε όλες τις “διαφορετικές” κλίσεις του, από τον “αστικό βιγκανισμό” μέχρι τον λεγόμενο “αναρχοβιγκανισμό”. Και από το κίνημα ρεφορμιστών “Animal Liberation” μέχρι το κίνημα για την “Απελευθέρωση των Ζώων” (ALF – Animal Liberation Front-). Οι ακτιβιστές της ALF μπορούν να ισχυριστούν ότι δεν είναι ρεφορμιστές επειδή κάνουν πράξεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι απαράλλακτοι με εκείνους που αποτελούν το κίνημα για την ρεφορμιστική “Απελευθέρωση των Ζώων” που επικρίνουν τόσο πολύ. Είναι ρεφορμιστές και υπερασπίζονται την προώθηση των ίδιων αξιών του τεχνολογικού συστήματος (αριστεριστές), δεν προσπαθούν να καταστρέψουν το τεχνολογικό σύστημα, προσπαθούν μόνο να το βελτιώσουν και το χειρότερο είναι ότι δεν το αναγνωρίζουν.
(3) Με την Απελευθέρωση των Ζώων εννοούμε: ανθρώπινα ζώα και μη, που αναπτύσσουν τη ζωή τους στην ελευθερία, στη φυσική και άγρια φύση τους.
(Πηγή : animusdelendi ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΟR)
(Μετάφραση Traces of Fire)
