ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Μα τι ζέστη που κάνει!

Στις 13 Σεπτέμβρη πυρπολήσαμε 2 κεραίες αναμετάδοσης της Wind/Ericson στην περιοχή του Βαλσαβινιόνε.

Μια μικρή απάντηση στην πρόσφατη φυλάκιση των συντρόφων μας Άννα, Βάλε, Αλφρέντο, Νίκολα, Ντανίλο, Ντανιέλε, Ντίβο, Μάρκο και Σάντρο.

Ας απαντάται κάθε χτύπημα που καταφέρει ο εχθρός με φωτιά εναντίον του: αν ο εχθρός είναι παντού… το ίδιο είμαστε και μεις!

Ας είναι οι καθημερινότητές μας, είτε χτυπάει είτε δεν χτυπάει η καταστολή, (και) καταστροφικές!

Ας είναι η αλληλεγγύη, ειδικά όταν μας χτυπά η καταστολή, (και) επίθεση!

Ορκιζόμαστε εκδίκηση, λευτεριά ή θάνατος!

στα ιταλικά

(Πηγή : contrainfo)

Μια τοποθέτηση για τους βανδαλισμούς, το μαύρο μπλοκ και τα μπάχαλα…

Ας γίνει σαφές πως δεν βγαίνουμε στους δρόμους για να υπερασπιστούμε κάποια κυβέρνηση, ούτε της Ντίλμα, ούτε οποιαδήποτε άλλη. Δεν βγήκαμε για να διαδηλώσουμε ενάντια στο πραξικόπημα, ούτε βέβαια για να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία. Βρισκόμαστε στους δρόμους σήμερα, όπως οποιαδήποτε άλλη μέρα, μαχόμενοι ενάντια στο Κεφάλαιο, στο κράτος και στα πλοκάμια τους. Ξαμολάμε την εξεγερτική κι απελευθερωτική βία και μολύνουμε μ’ αυτήν όσους πρόθυμους να μολυνθούν. Βρισκόμαστε στους δρόμους για να συναντηθούμε με άλλα κοινωνικά απόβλητα και να δημιουργήσουμε συνενοχές υπό τους ήχους των σπασμένων βιτρινών και στη ζεστασιά των πυρπολημένων κάδων…

Το γνωρίζουμε πως οι πολιτικές αλλαγές (όχι μονάχα σε αυτά τα εδάφη) στοχεύουν σε μια ολοένα και πιο σκληρή καταστολή και στην ωμή βία ενάντια σε όποιον δεν συμβιβάζεται με την κοινωνική πραγματικότητα που μας επιβάλλουν. Έχουμε επίσης επίγνωση πως αυτοί που πρόκειται να τον πιούνε ακόμη περισσότερο με την παρούσα κυβέρνηση είναι αυτοί που ήδη τον πίνουνε εδώ και χρόνια (για να μην πούμε αιώνες…).

Δεν αρνούμαστε πως υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στη μια και στην άλλη κυβέρνηση, μπορούμε όμως να δούμε ξεκάθαρα πως πάνω απ’ όλα υπάρχει συνέχεια. Στο κάτω κάτω, τις αρχές της κυβέρνησης Τεμέρ τις έθεσε η κυβέρνηση των PT/PMDB και της Ντίλμα με τις κατασταλτικές μεταρρυθμίσεις που υιοθέτησε: οι Μονάδες Ειρηνευτικής Αστυνομίας (UPP) στις φαβέλες, η προτεινόμενη συνταγματική τροπολογία για τον αποχαρακτηρισμό αυτοχθονικών γαιών, γνωστή ως PEC 215, ο αντιτρομοκρατικός νόμος, κτλ… Αυτό που βιώνουμε στην παρούσα φάση είναι επίσης τα απότοκα της κυβέρνησης του PT και της συμμαχίας του με τους τωρινούς «εχθρούς» του: ένστολοι στους δρόμους, ο βασιλιάς της σόγιας [Blairo Maggi] στο υπουργείο αγροκαλλιέργειας, όλο και περισσότεροι βασανιστές στο κονγκρέσο… PT, PSOL, PMDB, PP, PSB, PCB κτλ… για να υπάρξουν όλοι δαύτοι πρέπει να «κάνουν συμμαχίες» αναμεταξύ τους, να πατήσουν τις ίδιες τους τις αρχές, τις ίδιες τους τις υποσχέσεις για να πάρουν την «εξουσία»… Μια πραγματική κούρσα για τον θρόνο. Κάθε κυβέρνηση και κάθε πολιτικό κόμμα είναι σκέτη υποκρισία…

Αλλά πέρα απ’ όλα αυτά, σε ποιον αρέσει να τον διατάσσουν; Σε ποιον αρέσει να τον κυβερνούν, να τον διευθύνουν, να τον καταπιέζουν; Όλα τα κόμματα αποτελούν διαφορετικές βίδες και γρανάζια της ίδιας μηχανής κυριαρχίας.

Ναι, κάνουμε βανδαλισμούς, ενάντια στον καπιταλισμό, στην μπουρζουαζία και στην κυριαρχία. Και είμαστε περήφανες και περήφανοι γι’ αυτό.

Σπάμε τις τράπεζες, τα μαγαζιά, τα αυτοκίνητα γιατί θυμόμαστε κάθε επίθεση που κάθε κυβέρνηση εξαπέλυσε ενάντια στον κόσμο. Γιατί όταν ένα τζάμι σπάει καταμεσής της νύχτας, τότε είναι ένα κομμάτι της ιεραρχίας, της εξουσίας, της ιδιοκτησίας και της κυριαρχίας που σπάει μαζί μ’ αυτό… Κάθε πέτρα που πέφτει, κάθε βεγγαλικό που σκάει, κάθε αναποδογυρισμένος κάδος είναι μια πράξη εκδίκησης ενάντια στην κρατική βία που ζούμε κάθε μέρα…

Οι σπασμένες τζαμαρίες των υποκαταστημάτων της τράπεζας Bradesco είναι μια υπενθύμιση για τα δισεκατομμύρια ρεάις που επενδύθηκαν στους ολυμπιακούς αγώνες, γιατί εμείς δεν ξεχνάμε. Σπάμε τις τράπεζες γιατί είναι σύμβολα του Κεφαλαίου και θεσμοί που διαιωνίζουν την κοινωνική και «περιβαλλοντική» κατρακύλα που βιώνουμε.

Κάθε πέτρα που πέφτει είναι η έκφραση της αγανάκτησης όλων μας, που κουραστήκαμε να είμαστε αντικείμενα προς χρήση, που κουραστήκαμε να χειραγωγούμαστε και να κυριαρχούμαστε από τους κυβερνώντες, από τα μίντια, από τις πολυεθνικές… Μια πέτρα σε μια τζαμαρία είναι η έκφραση της ανυποταξίας, των ενστίκτων που δεν εξημερώθηκαν και δεν έσβησαν, κι ούτε πρόκειται ποτέ τους. Είναι η ικανότητα να ξεπερνά κανείς τα όρια της πολιτικής διαμαρτυρίας στο δρόμο της λεύτερης ανταρσίας. Ένας πετροβολισμός φέρει μαζί του όλο το θάρρος του να βγει κανείς απ’ το σπιτάκι του κι απ’ το ρόλο του θεατή μπροστά από μια οθόνη για να διατρέξει τους δρόμους και να τους μετατρέψει σε πεδίο πολιτικής δράσης.

Οι δρόμοι στους οποίους συναντιόμαστε δεν είναι κανενός, είναι της εξέγερσης. Αυτοί μας ανοίγουν το μονοπάτι για να ανακτήσουμε τις ζωές μας, ανοίγουν το μονοπάτι της ανυποταξίας και της αξιοπρέπειας… Ανοίγουν τις πόρτες ώστε κάθε άτομο να είναι υπεύθυνο για τον εαυτό του χωρίς να εξαρτάται από κανένα θεσμό, ανοίγουν το μονοπάτι για να πούμε «γαμιέται το κράτος» και να αυτονομηθούμε… και βρισκόμαστε σ’αυτούς τους δρόμους έτσι ώστε η λύσσα μας να εξαπλωθεί ενάντια στην κοινωνική τάξη, όχι ενάντια στο ανδρείκελο που φέρει τον τίτλο του προέδρου, αλλά ενάντια σε κάθε κρατική δομή… γιατί για μας είναι ξεκάθαρο πως οι δρόμοι ουρλιάζουν πολύ περισσότερα από ένα απλό «έξω ο Τεμέρ».

Στους δρόμους είμαστε ανεξέλεγκτοι, στη συνενοχή της κουκούλας είμαστε πιο δυνατοί, και μπορούμε να βιώσουμε έντονα μια μάζωξη όπου οι τράπεζες δεν θα θεωρούνται ποτέ κάτι προς υπεράσπιση, αλλά θεσμοί που τα κονομάνε από την ανισότητα, που υφαρπάζουν ζωές με χτυπήματα από πιστωτικές κάρτες και τόκους. Εκεί που το μπουρζουάδικο αμάξι δεν είναι ένα όνειρο, αλλά το σύμβολο της απληστίας. Εκεί που ένα μαγαζί πουλάει προνόμια κι όχι απλά ρούχα… εκεί όπου είμαστε ικανοί να θίξουμε με υλικούς όρους την κυριαρχία.

Ας μην φρενάρει η οργή μας και οι άμεσες δράσεις από την εσωτερική καταστολή που κηρύσσουν υποψήφιοι και προσκείμενοι σε πολιτικά κόμματα.

Νισάφι πια με τις διαταγές…

Δεν ζητάμε τίποτα, θα τα σπάσουμε όλα…

Για το ανεξέλεγκτο, για την εξέγερση, για την αναρχία

Πηγή και περισσότερες φωτογραφίες: Cumplicidade (8/9/2016) | στααγγλικά

(Πηγή : contrainfo)

Τη νύχτα της Παρασκευής προς το Σάββατο 15 Οκτωβρίου κάποιες χαοτικές ατομικότητες βρεθήκαμε ανάμεσα στο πλήθος των εξεγερμένων που επιτέθηκε με μολότοφ στα καθάρματα των ΜΑΤ έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Χαριλάου Τρικούπη.

Με τη μικρή αυτή χειρονομία βίας στέλνουμε τη δύναμή μας στον Manuel, στη Maria Paz, στη Natalia, στον Amaru και στον Felipe που βρίσκονται προφυλακισμένοι κατηγορούμενοι για την εμπρηστική επίθεση σε τμήμα της αστυνομίας ερευνών της Χιλής στο Σαντιάγο τον Νοέμβριο 2014. Στηρίζουμε το διεθνές κάλεσμα για μια βδομάδα δράσης σε αλληλεγγύη μαζί τους από τις 16 μέχρι τις 21 Οκτωβρίου.

Μαζί με τα αναρχικά άτομα και τις ομάδες δρόμου που παραμένουν επί ποδός πολέμου.

ΝΥΧΤΕΣ ΒΑΜΜΕΝΕΣ ΜΑΥΡΕΣ ΚΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ

στα ισπανικά, αγγλικά

(Πηγή : contrainfo)

Λάβαμε 17/10/16

Ξημερώματα Παρασκευής 14/10/2016 πραγματοποιήθηκε επίθεση στη διμοιρία των ματ, που φυλάνε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στα Εξάρχεια. Αυτή η επίθεση πήρε χαρακτηριστικά γενικευμένης σύγκρουσης στους γύρω δρόμους, με πλήθος κόσμου να συμβάλει δυναμικά στις οδομαχίες εναντίων των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους.

Το συγκεκριμένο γεγονός πραγματοποιήθηκε μετά από μια περίοδο ευρύτερης αδράνειας και απουσίας γενικευμένων συγκρουσιακών καταστάσεων στο δρόμο. Αυτό το γεγονός ωθεί κάποιους σε εσωτερικό ανταγωνισμό, αντί να προωθούν τον αγώνα με τους πραγματικούς μας εχθρούς. Το αποτέλεσμα αυτής της αδράνειας έχει οδηγήσει επίσης στην πιο συχνή εμφάνιση των μπάτσων στα εξάρχεια με προσαγωγές και συλλήψεις μεταναστών, ενώ ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε το βασανισμό του Pellumb Marnikollaj, τους βασανιστές του Καρέλι, που έπεσαν στα μαλακά, τις βιαιοπραγίες εναντίον των παιδιών στο ΑΤ Ομόνοιας και ο κατάλογος δεν έχει τέλος..

Παρότι λοιπόν οι μπάτσοι είναι το πρώτο ανάχωμα στον αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο,η σύγκρουση μαζί τους μετατίθεται σ’ ένα επέκεινα, το οποίο θα έρθει όταν οι συνθήκες ωριμάσουν, όταν οργανωθούμε,όταν, όταν…
Το ζήτημα είναι ότι οι συνθήκες είναι παρα-ωριμασμένες και ο πόλεμος είναι εδώ.

Οι οδομαχίες είναι σε μεγάλο βαθμό αυτό που μας προετοιμάζει  για μία γενικευμένη εξέγερση. Αυτό που δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης και ετοιμότητας στο δρόμο, ενώ ταυτόχρονα προλειαίνει το έδαφος μιας ρεαλιστικής σύγκρουσης με τον εχθρό. Το γεγονός ότι δε γίνονται με απόλυτα οργανωμένο τρόπο μπορεί να λειτουργήσει μόνο ως γόνιμη κριτική για να γίνουμε καλύτεροι. Η οργάνωσή μας είναι είναι το ζητούμενο και η απουσία της δε μπορεί σε καμία περίπτωση να απονοηματοδοτεί τη σύγκρουση καθεαυτή. Επίσης, οι εξεγερμένοι, αυτοί που επιλέγουν να πολιτικοποιηθούν από την πράξη στη θεωρία δεν είναι αντικοινωνικοί, επειδή κάποιοι από μας δεν έχουν ακολουθήσει μία ψευδονοούμενη γραμμικότητα, που ορίζει το πέρασμα από μία ολοκληρωμένη πολιτική θέση στην πράξη. Η πράξη της οδομαχίας, όπως προαναφέραμε, μας φέρνει κοντά και μέσα από αυτή τη διαδικασία επισυμβαίνουν πολιτικές ζυμώσεις, οι οποίες αντικειμενικά έχουν φέρει κόσμο στον αγώνα. Κανείς δε μπορεί να χρησιμοποιεί τα κακώς κείμενα των συγκρούσεων για να τις υπονομεύσει καθώς οι αγώνες μας ωριμάζουν.

Σκοπός λοιπόν, είναι οι ίδιοι να δώσουμε πολιτικό περιεχόμενο και οργάνωση στα πεπραγμένα μας για να γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι,ώστε να προετοιμαζόμαστε στο διηνεκές, μέσα  από αυτές τις πρακτικές,  για τη μάχη με το κράτος και το κεφάλαιο..

Από την εξέγερση στην κοινωνική επανάσταση και όλα τα περιεχόμενα που μπορούν να ορίσουν οι εξεγερμένες μάζες,  δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό από τις σχέσεις που δημιουργούμε μεταξύ μας όταν συνοργανωνόμαστε και καμία μεγαλύτερη επιθυμία από το ανατρέψουμε τις συνθήκες υπέρ μας.
Η καταστροφή της διάχυτης υποτέλειας, η συνολική επίθεση στην κρατική δομή στο εδώ και στο τώρα, αποτελεί πάντα τη βασική στόχευση κάθε αναρχικού. Θεωρούμε πως η σύμπλευση λόγου και πράξης είναι μια αναγκαία συνθήκη για την ωρίμανση του εν δυνάμει αναρχικού κινήματος. Γι’ αυτό και η διάχυση των ιδεών και του λόγου μας πρέπει να αποτελεί συστηματική κι αδιαίρετη προσπάθεια για τη δημιουργία των απαραίτητων διόδων επικοινωνίας με νέους συντρόφους ανά τον κόσμο.

Οι πειθήνιοι κι οι υποτακτικοί του κράτους θα βρίσκονται πάντα απέναντί μας.
Εμείς έχουμε διαλέξει πλευρά. Στο δρόμο για τη διάχυση της αναρχίας, θα γκρεμίσουμε ότι μπαίνει εμπόδιο στην ελευθερία μας.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ  ΣΤΑ ΗΣΥΧΑ ΚΕΛΙΑ  

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ/ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ ΑΠ’  ΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟ ΤΩΡΑ

Αλληλεγγύη στις/ους αιχμάλωτες/ους στα μπουντρούμια των κρατών.

Τα ξημερώματα της 25ης Σεπτέμβρη τοποθετήσαμε εμπρηστικό μηχανισμό κάτω από όχημα του 1ου τμήματος της Ασφάλειας, επί της οδού Καναμπάρρου.

Ακόμα κι αν στην πόλη φυσάει ο κατασταλτικός άνεμος με την έλευση των Εθνικών Δυνάμεων, εμείς καταφέραμε να επιτεθούμε. Και δεν είμαστε οι μόνοι, οι επιθέσεις στη μπατσαρία σε τούτα τα εδάφη δεν είναι αποκλειστικότητα, ούτε ειδίκευση κανενός. Χαιρετίζουμε αυτή τη στάση ασέβειας και γιορτάζουμε τη φωτιά στο τμήμα της Βίλα Κρουζέιρου στο Ρίο ντε Ζανέιρο. Ας είναι η εξέγερση και η επίθεση μια συνθήκη διαρκής!

Κάθε είδους αστυνομίας είναι εχθρός της ελευθερίας. Δεν είναι μονάχα η στρατιωτική αστυνομία που καταστέλλει και δολοφονεί. Υπάρχει ένα ολόκληρο σύμπλεγμα που υπερασπίζεται την “κοινωνική τάξη”. Οι μπάτσοι της αστυνομίας ερευνών P2 φέρουν εις πέρας παρακολουθήσεις για να καταδιώξουν και να φυλακίσουν όλους όσους δεν αποδέχονται την υποταγή σ’ αυτό το σύστημα, ενώ οι μπάτσοι της μητροπολιτικής αστυνομίας αναλαμβάνουν χρέη “κοινωνικής εξυγίανσης” στους δρόμους των πόλεων, κυνηγώντας αστέγους, μικροπωλητές κ.τ.λ. Την ίδια στιγμή στις διαδηλώσεις κάποιοι ζητάνε την κατάργηση της στρατιωτικής αστυνομίας ξεχνώντας πως κάθε αστυνομία αποζητά να εξαφανίσει καθετί που αποκλίνει… κάθε αστυνομία είναι εχθρός μας.

Εκτός από την ευχαρίστησή μας να εφορμούμε εναντίον αυτής της κατασταλτικής δύναμης, τους παντοτινούς μας εχθρούς, μάς συντροφεύει επίσης και η επιθυμία να στείλουμε μια αγκαλιά στα συντρόφια μας. Στους αλύγιστους αντάρτες της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς που δεν σταματούν να αγωνίζονται ποτέ στις ελληνικές φυλακές (είμαστε μαζί σας, και σήμερα και πάντα), Στα συντρόφια στην Ιταλία που αιχμαλωτίστηκαν για επιθέσεις της FAI/FRI. Στον Ραφαέλ Μπράγα Βιέιρα που βρίσκεται ακόμη έγκλειστος στο Ρίο ντε Ζανέιορο, με τη γελοία κατηγορία της κατοχής ενός μπουκαλιού με χλωρίνη κατά τη διάρκεια διαδήλωσης το 2013.

Για να τελειώνουμε με κάθε τύπο μπατσαρίας και για τη διάχυση των επιθέσεων ενάντια στην κυριαρχία.

Μερικοί φίλοι της εξέγερσης

Υγ.: Τα μίντια, όπως και οι ίδιοι οι μπάτσοι, δεν αναφέρθηκαν στο γεγονός, προφανώς δεν τους συμφέρει στρατηγικά να εκθέσουν τις αδυναμίες τους, ίσως εμπνευστούν κι άλλοι “βάνδαλοι” κι εξεγερμένοι κι επιχειρήσουν να επιτεθούν εκ νέου εναντίον των “δυνάμεων της τάξης” μέσα στη φωλιά τους…

στα πορτογαλικά

(Πηγή :contrainfo)

ΣΧΕΔΙΟ ΝΕΜΕΣΙΣ

 

ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ

 

 

 

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την επίθεση στην κατοικία της εισαγγελέως Γεωργίας Τσατάνη, στην οδό Ιπποκράτους, στο κέντρο της Αθήνας δίπλα από το Α.Τ. Εξαρχείων.

 

Γνωρίζαμε ότι η Τσατάνη έχει αστυνομική συνοδεία και αποτελεί φυλασόμενο στόχο, όμως αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να πραγματοποιηθεί η επίθεσή μας. Επιλέξαμε μια συμβολική ενέργεια με στόχο μόνο υλικές ζημιές, αλλά στο μέλλον η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς δεν θα περιοριστεί εκεί…

 

Η επιλογή της συγκεκριμένης δικαστικού έγινε για δύο βασικούς λόγους.

 

Ο πρώτος λόγος είναι ότι η Γ. Τσατάνη αποτελεί μέλος του παραδικαστικού κυκλώματος, που αναλαμβάνει να “εξαφανίζει” δικογραφίες που θίγουν τα συμφέροντα της επιχειρηματικής και πολιτικής μαφίας (με το αζημίωτο βέβαια). Είναι η δικαστική εμπροσθοφυλακή των αφεντικών της.

 

Αποκορύφωμα της βρώμικης σταδιοδρομίας της είναι η υπόθεση Βγενόπουλου, που η Τσατάνη την έβαλε στο αρχείο, βοηθώντας τον να απαλλαγεί από τη σίγουρη καταδίκη του. Ο χρηματισμός της απ’ τον επιχειρηματία Βγενόπουλο φούσκωσε κι άλλο τον αόρατο παραδικαστικό της λογαριασμό . Είναι αυτές οι αφανείς ευγενικές χορηγίες επιχειρηματιών που χτίζουν τα πολυτελή εξοχικά των δικαστών ως αντάλλαγμα στη “δικαιοσύνη” τους.

 

Άλλο ένα δείγμα γραφής της εισαγγελέως Τσατάνη, που κρατείται επιμελώς κρυφό απ’ τα media, είναι η υπόθεση Μεϊμαράκη. Η Τσατάνη ήταν αυτή που ανέλαβε τη δικογραφία για τα εξοπλιστικά και τις μίζες του τότε υπουργού Εθνικής Αμύνης Βαγγέλη Μεϊμαράκη και φρόντισε να “ξεχάσει” να τη στείλει στη Βουλή, με σκοπό να τον καλύψει. Το αντάλλαγμα αυτής της συνδιαλλαγής ήταν η τοποθέτηση της κόρης και του άντρα της Τσατάνη ως υποψήφιους βουλευτές στη Ν.Δ. επί προεδρίας Μεϊμαράκη.

 

Η Τσατάνη είχε εμπλοκή και στην υπόθεση Βατοπεδίου επικυρώνοντας για άλλη μια φορά τη μαφιόζικη σύμπραξη Εκκλησίας-Δικαιοσύνης, όπως και σε πολλές ακόμα γνωστές υποθέσεις που τις “χειρουργούσε” με σκοπό την απόκρυψή τους και την προστασία των συμφερόντων της εξουσίας.

 

 

 

 

 

Ο δεύτερος λόγος που επιλέξαμε να χτυπήσουμε την εισαγγελέα Τσατάνη ήταν η συμμετοχή της στη δικαστική ομηρία συγγενών των συντρόφων μας.

 

Η Τσατάνη ήταν αυτή που έκρινε ως απαράδεκτη μία από τις αιτήσεις αποφυλάκισης της Εύης Στατήρη, συζύγου του μέλους της Σ.Π.Φ Γεράσιμου Τσάκαλου. Συνέβαλε έτσι και αυτή με τη σειρά της στην αντι-αντάρτικη δικαστική εκστρατεία και σε έναν απ’ τους πιο ανήθικους εκβιασμούς εναντίον αναρχικών επαναστατών.

 

Η εκδικητική μανία των δικαστών απέναντι στις οικογένειες των συντρόφων μας είναι μία επιλογή που θα κληθούν να πληρώσουν με ακριβό τίμημα όλοι οι δικαστικοί που συμμετέχουν σε αυτόν τον εκβιασμό και οι οικείοι τους.

Έχουμε μνήμη και πάνω από όλα υπομονή, επιμονή και συνέπεια…

 

Αφιερώνουμε αυτήν την ενέργεια στα φυλακισμένα μέλη της Σ.Π.Φ. Γεράσιμο Τσάκαλο, Χρήστο Τσάκαλο, Γιώργο Πολύδωρο και Όλγα Οικονομίδου.

 

Στέλνουμε την Αλληλεγγύη μας στην αναρχική συντρόφισσα Αγγελική Σπυροπούλου, σε όλους τους αμετανόητους πολιτικούς κρατουμένους που βρίσκονται στα κελιά της Ελληνικής Δημοκρατίας, καθώς και στους ιταλούς συντρόφους Alfredo Cospito, Nicola Gai και τους αναρχικούς που διώκονται στην Ιταλία στα πλαίσια της επιχείρησης “scripta manent” εναντίον της F.A.I..

 

Σύντομα θα ακολουθήσει ολόκληρη η προκύρηξη, καθώς και η πρότασή μας για το σχέδιο «Νέμεσις».

 

Θα επανέλθουμε…

(Πηγή : athens.indymedia)