Αθήνα: Συμμετοχή σε συγκρούσεις σε αλληλεγγύη στον αγώνα των κρατουμένων στις ΗΠΑ

Τα ξημερώματα της Κυριακής 25 Σεπτεμβρίου μια ομάδα συντρόφων συμμετείχε στις οδομαχίες που ξέσπασαν στην οδό Τοσίτσα, έξω από το Πολυτεχνείο.

Επιτεθήκαμε με μολότοφ και πέτρες εναντίον των μπάτσων όχι μόνο για αυτό που είναι -μαριονέτες του κράτους- αλλά και για να στείλουμε δύναμη και αλληλεγγύη σε όσους κι όσες αγωνίζονται μέσα στις φυλακές των ΗΠΑ. Ενεργούμε εναντίον αυτών που αιχμαλωτίζουνε στους δρόμους, έτσι όπως οι εξεγερμένοι κρατούμενοι ενεργούν εναντίον αυτών που τους κρατάνε κλειδωμένους στα κελιά. Είμαστε μαζί με όλους όσους αναλαμβάνουν δράση και εξεγείρονται, όπου κι αν βρίσκονται, με κάθε διαθέσιμο μέσο.

Με βία να καταργήσουμε ό,τι μας έχει επιβληθεί με βία.

Αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση!

Οι Χόλμανς

στα αγγλικά, γερμανικά

(Πηγή : contrainfo)

Αθήνα: Ανάληψη ευθύνης για εμπρησμό οχημάτων Δήμου Ζωγράφου

zografou

Ένα σύστημα ελέγχου που διαιωνίζεται με τη βία, από την πιο ορατή (στρατός, αστυνομία, φυλακή, …), μέχρι τις πιο ύπουλες και εσωτερικευμένες της μορφές όπως η αποδοχή και η αναπαραγωγή ρόλων και αξιών της εξουσίας. Μία καθημερινή καταπίεση που μας αποτρέπει να υπερβούμε κάποια όρια επιβάλλοντας μας φόβο και ότι επιτάσσει η ηθική. Υψωμένα τείχη και κάγκελα γύρω από τα ίδια μας τα πάθη. Αυτά τα ζούμε καθημερινά. Όμως το ακούραστο πάθος για τη λευτεριά, μας οδηγεί να διαταράσσουμε έστω και για λίγο τη νοσηρή αυτή κανονικότητα επιλέγοντας τη σύγκρουση σε μία από τις πολλές παραλλαγές της.

Ερχόμαστε κοντά με άλλα άτομα στον τρόπο που τα στηρίζουμε και τα ποθούμε μέσα στην καθημερινότητα αντί να τρέχουμε πίσω από ανάγκες και εξαρτήσεις. Στον τρόπο που χτίζουμε σχέσεις με ειλικρίνεια χωρίς να είμαστε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από αυτό που λέμε. Ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας ανοίγοντας μονοπάτια χωρίς προκαθορισμένο προορισμό, και ελεύθερα διαλέγουμε συνοδοιπόρους για κάθε στάδιο της μάχης και κάθε διαδρομή, σε μια εξέλιξη ατομική άλλα και συλλογική.

Αντιμέτωποι λοιπόν με την κυριαρχία επιλέγουμε την άγρια εκπλήρωση των επιθυμιών μας. Κάποιες φορές θα μοιραστούμε κάποιες απολαύσεις, όμως οι περισσότερες επιθυμίες και προσδοκίες πηγάζουν από μέσα μας και για αυτό διακινδυνεύουμε για να τις δούμε εκπληρωμένες.

Στις 2 Σεπτέμβρη τα ξημερώματα χτυπήσαμε το Δήμο Ζωγράφου βάζοντας φωτιά σε όλα τα οχήματα στο παρκινγκ τους. Όχι για να αλλάξουμε τον τρόπο που διαχειρίζονται τα πράγματα, γιατί δεν κάνουμε κάποιου είδους διάλογο μαζί τους. Αγριεμένα εκφράζουμε αποτροπιασμό για αυτή και κάθε άλλη μορφή της κυριαρχίας. Αγριεμένα εκφράζουμε αγάπη για τη λευτεριά και για όσους είναι συνοδοιπόροι μας κάθε φορά.

Δύναμη σε όλα τα συντρόφια στη φυλακή και την παρανομία
Για την εξάπλωση της σύγκρουσης ενάντια στο υπάρχον

Για την αναρχία!

στα ισπανικά

(Πηγή : contrainfo

Γερμανία: Επίθεση σε υποκατάστημα της Pax Bank στο Έρφουρτ

Τη νύχτα μεταξύ 31ης Αυγούστου και 1ης Σεπτέμβρη 2016 επισκεφτήκαμε ένα υποκατάστημα της Pax Bank στην πόλη του Έρφουρτ. Κάποιες απ’ τις τζαμαρίες σπαστήκανε και το εσωτερικό της τράπεζας απέκτησε δυσώδη οσμή αφού βάφτηκε με πίσσα.

Η δράση έγινε στο πλαίσιο αλληλεγγύης σε συντρόφια που ’χουν χτυπηθεί απ’ την καταστολή, κατηγορούμενα για ληστείες τραπεζών στο Άαχεν το 2013 και το 2014, ανάμεσά τους και μιας Pax Bank. Μπάτσοι διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών συνεργάζονται στενά στη διεξαγωγή των ερευνών τους, συλλέγοντας (στα μουλωχτά) δείγματα γενετικού υλικού κι ανταλλάσσοντας πληροφορίες για ήδη φακελωμένα προφίλ DNA.

Κάθε ληστεία τράπεζας μας χαροποιεί και νιώθουμε δεσμούς συνενοχής με όσες κι όσους ρισκάρουν τη λευτεριά τους για να επιτεθούν σε κράτος και Κεφάλαιο.

Λευτεριά σε κάθε έγκλειστο/η
Για έναν μαύρο Σεπτέμβρη

no nation

(Πηγή : contrainfo)

Αργεντινή: Λουδίτικος πυρήνας πυρπολεί μπατσικό στο Μπουένος Άιρες

Η σιωπή είναι η λησμονιά και η απουσία απέναντι σε μια κοινωνία που ιδωμένη ως σύνολο μοιάζει να αγνοεί κάθε σημαντική πτυχή της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη.

Η λησμονιά της γνώσης για το πού καταλήγουν όλα όσα χρησιμοποιούμε.

Και η απουσία της κριτικής και της αντίδρασης απέναντι στην παρούσα κατάσταση.

Προσφέροντας βελτιωμένες αξίες ζωής με έμπρακτα παραδείγματα άμεσης δράσης. Σε σύγκρουση με την επιβεβλημένη κανονικότητα της μηχανοποιημένης κυκλοφορίας πάνω στις εξελιγμένες ασφάλτινες ατραπούς.

Στη 01.00 της 21ης Σεπτέμβρη 2016 επιτεθήκαμε με εμπρηστικό μηχανισμό εναντίον ενός περιπολικού του νέου αστυνομικού τμήματος της περιοχής Φλόριδα, στη συμβολή των οδών Λαπρίδα και Φράυ Χούστο Σαρμιέντο, στο Βισέντε Λόπες του Μπουένος Άιρες.

Η καταστροφή είναι το ευπρόσληπτο μήνυμα άρνησης των όσων δημιούργησε το ανθρώπινο ον.

Φωτιά και μπαρούτι για να καταπολεμήσουμε τον θλιβερό λήθαργο της αδράνειας και της σιωπής.

Λουδίτικος Πυρήνας

(Πηγή : contrainfo)

Ιταλικές φυλακές: Η Άννα Μπενιαμίνο και ο Αλφρέντο Κόσπιτο σε απομόνωση

rejasanimales

Ενημερώσεις που έρχονται απευθείας από τα αιχμάλωτα συντρόφια Άννα Μπενιαμίνο και Αλφρέντο Κόσπιτο:

Όσον αφορά την Άννα, βρίσκεται σε απομόνωση (χωρίς τηλεόραση), της απαγορεύεται να συναντήσει άλλες κρατούμενες, κι η αλληλογραφία της υπόκειται σε λογοκρισία. Πάντως, όπως λέει η ίδια, λαμβάνει επιστολές μέσω ταχυδρομείου σχετικά γρήγορα.

Ο Αλφρέντο βρίσκεται ακόμη σε απομόνωση, κι όχι μόνο για τη δράση που έκανε σ’ ένδειξη αλληλεγγύης στα έγκλειστα συντρόφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς στην Ελλάδα –περιστατικό για το οποίο δεν έχει ακόμη αποφανθεί το εσωτερικό δικαστήριο (συμβούλιο) της φυλακής–, αλλά κι εξαιτίας της νέας έρευνας που έχει ανοίξει μετά την επιχείρηση «Scripta Manent». Μες στο κελί της απομόνωσης δεν έχει καμία διεύθυνση αλληλογραφίας στη διάθεσή του, ούτε καν τις διευθύνσεις των συντρόφων που συνελήφθησαν στη διάρκεια της Scripta Manent.

Ενθαρρύνονται συντρόφια να τους στείλουν όσο περισσότερες ειδήσεις μπορούν, εφημερίδες και γραμματόσημα για να σπάσει η σωματική απομόνωση που τα πάτρια κάτεργα τους επιβάλλουν.

Πηγή: Croce Nera Anarchica (27 Σεπτέμβρη 2016)

(Πηγή : contrainfo)

Argentina: Incendiary attack against a police patrol car by Luddite Cell

masinainflacari

The silence is the negligence and the absence of a society that as a whole seems to ignore everything important about life on this planet.

The negligence of knowledge that terminates everything that we use.

And the absence of criticism and reaction to the current situation.

Providing better values of live with practical examples of direct action. In conflict with the imposed normality, of mechanized transport, on the developed roads of asphalt.

On September 21, 2016 at the hour of 1 we attacked a patrol car from the new police station located on Fray J. Sarmiento and Laprida in Vicente López, Buenos Aires with an incendiary device.

This destruction is the understandable message of denial of what is created by humans.

Fire and gunpowder to combat the sad lethargy of immobility and silence.

Luddite Cell

(via Contra Info, translated by Insurrection News)

Mexico – Explosive-Incendiary Sabotage of Police Vehicles in Ecatepec

burned-police-truck-mexico-980x600-768x470-300x184

“The tigers of wrath are wiser than the horses of instruction”
W. Blake
Before dawn on September 13, at 3:30am, two explosive-incendiary devices were placed on two police vehicles at a police substation located in the Rio de Luz neighborhood in Ecatepec de Morelos, State of Mexico. Blah, blah, blah, why ya reading if ya already know?
We believe that the spectacle of the supposed “anarchist movement in Mexico” is one too focused on aesthetics, narcissism, posing and simulation and not dedicated enough to assuming the role of material war against all existent, a lot of noise and little action, we know that there are completely different ways of understanding reality and no moral authority exists with which one can judge another, however, we have a few things to say:
1.-The solemn formality and messianic character of many “anarchist” discourses cause little more than laughter, as they apparently brag about a great commitment to the “cause” but little desire to risk daily comforts, which results in mediocre actions that only stroke the ego, gaining attention without dealing a forceful blow to the system.
2.-For us, violence can and should be demystified and made commonplace, made available to any individuality, without turning to professionalism or revolutionary heroism. We don’t identify with the figure of the urban guerilla, the anonymous avenger, etc.
3.-Utopia and revolution interest us little. We want revenge. We have no program or ideology, we just have our guts, our delusions, selfish desires, whims, tantrums, etc.
4.-We don’t want to contribute to mediocrity by thinking that one simple sabotage is a blow for the colossal machinery that kills us daily. We know that the losses we caused are minimal in comparison with the infinity of live annihilated by this shitty normality we live in.
5.-Even less so do we give credit to the energy wasted on events, shows, parties and stupidities that only reinforce the pathetic egos of the participants and alleviate the guilt of their organizations. We know that many of these events are done in good faith with the aim of raising funds for this or that project, for compañerxs in prison, etc. However, to direct all energy on these matters, simulating and alluding to a fictitious war against the system, leaving everything in theory, words, chatter, songs and partying is what busts our ovaries/balls, our vengeance is not “to be happy”, our vengeance is material and relatively immediate, there is no hope for better or “more favorable” times.
6.-To hell with the masses.
7.-We want to encourage the crew to arm themselves and have fun carrying out their own attacks in their daily lives, in their neighborhood, or wherever. We mock the formalities and solemnities that only reinforce a fraudulent ego but cause no damage. They are therefore harmless.
8.-Well, quickly, we just wanted to laugh for a bit without so much “insurrectionary” chest thumping, without so much libertarian morality and solemnity, we made an unimportant joke, same as the supposed insurrection/war that the leftists, reds, anarchos, and other rebels claim to be carrying out.
9.-There is no other reason than now, we only “have” the immediate.
10.-To expand chaos, continue the crazy vandalizing, more action and less sitting on our ass.
In criminal energy!
PS: HEE-HEE HO-HO
Chichi Cell

(via : antisocialevolution.blackblogs)

Βερολίνο: Κείμενο και δράσεις ενάντια στην κοινωνική ειρήνη (Γερμανία)

Ενώ η κατάσταση στο επαναστατικό βόρειο τμήμα του Friedrichshain είναι ήρεμη προς το παρόν και έχουμε χρόνο για να οικοδομήσουμε την Rigaer 94 πάλι ξανά, ο κοινωνικός πόλεμος γύρω μας συνεχίζεται με την κανονική του ένταση. Λάβαμε νέα σχετικά με τις κρατικές επιθέσεις σε ανθρώπους και καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη. Εδώ κι εκεί αγωνιζόμαστε ενάντια στη κοινωνική δημοκρατία και αντιμετωπίζουμε τον κοινωνικό πόλεμο με πολύμορφο αγώνα. Είτε με τον Μαύρο Ιούλη είτε με τις καθημερινές μας τοπικές συγκρούσεις, συμμετέχουμε σε ένα κοινό αγώνα που κερδίζει δύναμη στην αμοιβαιότητα του.

Σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή, η ελληνική πολιτεία φαίνεται να χτυπά με μια γενική επίθεση εναντίον των αυτόνομων δομών. Στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις, οι αυτό-οργανωμένες δομές μεταναστών γίνονται όλο και περισσότερο είδος προς εξαφάνιση. Το κράτος, καθώς εκπληρώνει την λειτουργία του ως διευθυντής των μεταναστευτικών ρευμάτων,επιτίθεται σε όσους προσπαθούν να κινητοποιηθούν, καθοριζόμενοι από τους εαυτούς τους, σε έναν κόσμο εκμετάλλευσης και καταπίεσης και σε αυτούς που δεν θα υποκύψουν στην εξουσία του.

Τρεις καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη εκκενώθηκαν και πάνω από εκατό άτομα συνελήφθησαν. Ένας άνθρωπος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της εκκένωσης [Διόρθωση που λάβαμε: μία ημέρα μετά τις τρεις εκκενώσεις, μια νεαρή γυναίκα μετανάστρια πέθανε λόγω ιατρικής αμέλειας σε ένα από τα κρατητήρια του κράτους στη Θεσσαλονίκη.]. Στην Αθήνα, καταλήψεις οι οποίες χρησιμοποιούνται από τους μετανάστες, επίσης, απειλούνται με εκκένωση. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα φόβου, καθώς καταπιέζονται εκείνοι που αυτό-οργανώνονται και επιτίθενται κατά της εξουσίας και του κράτους.

Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι το αριστερό ριζοσπαστικό, σοσιαλιστικό κόμμα το οποίο υποστηρίζεται επίσης από γερμανικές αριστερές ομάδες και προσκαλείται σε εκδηλώσεις-συμφιλίωσης του «κινήματος», όπως η 1η Μαΐου.

Για τους αριστερούς που είναι σοκαρισμένοι και έκπληκτοι από τις ενέργειες αυτές της ελληνικής κυβέρνησης – τι περιμένατε; Για να σκεφτείτε ότι ποντάρετε τόσο πολύ σε αυτό και σε όλες τις άλλες αριστερές κυβερνήσεις που τώρα είστε και πάλι σε απόλυτη δυσπιστία και μουρμουρίζετε εν χορώ “, αλλά τα ανθρώπινα δικαιώματα!”.

Το μάθημα για άλλη μια φορά – οι κλόουν στην κορυφή της ιεραρχίας δεν ενδιαφέρονται για σας ή τα σοσιαλδημοκρατικά ιδανικά σας. Αυτές οι επιθέσεις θα έπρεπε να αναμένονται και πρόκειται να συναντηθούν με εξίσου εξουθενωτικές απαντήσεις. Δεν έχουμε καμία πίστη στην άδεια λαϊκιστική πολιτική τους και θα πρέπει να αναδειχθεί αυτό που πραγματικά είναι. το να περιμένεις οτιδήποτε από αυτά τα κόμματα είναι σαν να τους δίνεις τη δύναμη να συνεχίσουν να χέζουν πάνω σου. Τρέφονται με την κοινωνική μας ενοχή και τις συμπόνιες. Πρέπει να αγωνιστούμε για να εξαλείψουμε αυτή τη δύναμη. Η προσπάθειά μας για να οργανωθούμε και να ζήσουμε αυτόνομα είναι φυσικά μια απειλή απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Το κράτος θα διασπείρει ανθρωπιστική ρητορική μέχρι να χτυπήσει η πραγματικότητα της απώλειας μερικής από την δύναμη του. Η κρατική στήριξη των μεταναστών και των προσφύγων και κάθε σενάριο “ελευθερίας” είναι ρηχή προπαγάνδα. Οποιαδήποτε προσπάθεια να συνειδητοποιήσουμε την αυτονομία συναντιέται με τη βία και την καταστολή και αυτό πρέπει να αναμένεται.Οποιαδήποτε περιοχή στην οποία οι άνθρωποι αυτό-οργανώνονται, δημιουργούν νέες δομές και προσπαθούν να καταστρέψουν τις κρατικές διαιρέσεις και να τις αντικαταστήσουν με τα δική τους, καθορισμένα από τους εαυτούς τους, προτάγματα είναι μια άμεση απειλή για το κράτος.

Μπορείτε να περπατήσετε κατά μήκος μιας προ-οργανωμένης γραμμής διαμαρτυρίας, αλλά απομακρυνθείτε περαιτέρω και έτσι οι περίφημες ελευθερίες σας ξαφνικά θα “εξαφανιστούν”. Το κράτος δεν θα σας επιτρέψει να έχετε κάτι που δεν σας έχει ήδη εκχωρηθεί. Θα πρέπει να το πάρετε.

Το μόνο θεμέλιο της κοινωνικής δημοκρατίας και όλων οι κηρύκων της κοινωνικής ειρήνης είναι ο ρόλος τους στη διαχείριση της κοινωνίας. Καθήκον τους είναι να εξακριβώσουν τις κοινωνικές διεργασίες και να εντοπίσουν τους βασικούς παράγοντες, ώστε να δοκιμάζονται και να αγοράζονται με υποσχέσεις εξουσίας. Η υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία προήλθε ακόμη και από “αναρχικούς” κύκλους, προέκυψε από την πάλη για «αντί-εξουσία». Αριστερά κόμματα εξακολουθούν να στρατολογούν νέα μέλη έχοντας εμμονή με την ιδέα της ενοποίησης όλων των διαφορετικών μορφών επίθεσης και με την αντίσταση σε μια ομάδα ή οργάνωση.

Υπήρξαν επίσης πολλές προσπάθειες από την κοινοβουλευτική δημοκρατία, σχετικά με τις συγκρούσεις γύρω από Rigaer Straße, να χρησιμοποιούν «επίδοξους αντάρτες» για να κατευθύνουν τον αγώνα σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ειδικά στην περίπτωση του Κόμματος των Πρασίνων, το οποίο έχει εμφανιστεί και προσπαθεί να παρέμβει σε κάθε συνάντηση γειτονιάς από την αρχή του έτους.

Με αυτόν τον τρόπο, ο τόπος αγώνα μας μετατρέπεται σε ένα μέρος για την πολιτική, ακόμα κι αν το μίσος μας προς τους πολιτικούς είναι το θεμέλιο για την αυτό-οργάνωση και για την αυτό-άμυνα μας απέναντι σε επιθέσεις.

Το πράσινο κόμμα στο Βερολίνο έχει καλέσει την Riager 94 και τους γείτονές της σε διαπραγματεύσεις με «σημαντικούς ανθρώπους” ξανά και ξανά. Αυτές οι προσκλήσεις έχουν απορριφθεί επανειλημμένα. Αλλά οι ισχυροί ξέρουν ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να συνεχίσουν να ψάχνουν λίγο περισσότερο μέχρι να βρουν κάποιον αρκετά πρόθυμο ή τουλάχιστον αρκετά ανίδεο, να βγει μπροστά και να μιλήσει για λογαριασμό ολόκληρης της γειτονιάς. Πρέπει να ακονίσουμε τις αισθήσεις μας, έτσι ώστε να εντοπίσουμε αυτές τις προσφορές από τους ισχυρούς προτού αυτοί να κάνουν οποιαδήποτε ζημιά. Αυτή η αναζήτηση ξεκινά από μέσα μας.

Σε μια επαίσχυντη απεικόνιση, οι πολιτικοί από το κυβερνών Κόμμα των Πρασίνων στη πραγματικότητα συγκρίνουν τις τρεις εβδομάδες πολιορκίας της Straße Rigaer με τα γεγονότα γύρω από την απόπειρα εκκένωσης της κατάληψης Ohlauer School στο Kreuzberg πριν από δύο χρόνια. Το σχολείο είχε χρησιμοποιηθεί κυρίως από μετανάστες και παράνομους αγωνιστές της ελευθερίας. Η στρατηγική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων ριζοσπαστικών δομών, περιλάμβανε όχι μόνο βάναυση καταστολή και αστυνομική τρομοκρατία, αλλά και αρκετές προσφορές για ειρηνικές λύσεις. Με αυτή τη στρατηγική κατάφεραν να καταστρέψουν την κατάληψη Oranienplatz στο Kreuzberg, όπου κάποιοι άνθρωποι από το κίνημα συμφώνησαν να διαπραγματευτούν με την κυβέρνηση. Αυτό τους οδήγησε στη πραγματικότητα να στηρίζουν την αστυνομία καθώς εκτελούσε την εκκένωση της Oranienplatz.

Αλλά η Ohlauer School αντιστάθηκε με επιτυχία, αφού οι μαχητές κατέλαβαν τη στέγη και απείλησαν να πηδήξουν εάν η αστυνομία έμπαινε στη κατάληψη. Τέλος, οι καταληψίες κατέληξαν σε συμφωνία με το Κόμμα των Πρασίνων, οι οποίοι ήθελαν να αποφύγουν τα οράματα των νεκρών σωμάτων στο Kreuzberg που θα συνδέονταν με το κόμμα τους. Κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, πολλοί από τους μαχητές ήρθαν αντιμέτωποι με καταστολή και απέλαση, η οποία αποδυνάμωσε τις ριζοσπαστικές δομές. Ακόμα και σήμερα, η κυβέρνηση συνεχίζει να ανεβαίνει με ατέλειωτα γελοία ψέματα για να προσπαθήσει να καθαρίσει το σχολείο από τους τελευταίους εναπομείναντες καταληψίες. Αυτός ο παραλογισμός φαίνεται στην τελευταία απαίτηση τους να εκκενώσουν το σχολείο, προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για ένα κρατικά ελεγχόμενο στρατόπεδο προσφύγων.

Η ίδια στρατηγική χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της εκκένωσης της Rigaer 94, στην οποία οι υφιστάμενες συγκρούσεις και αντιφάσεις στο εσωτερικό των διαφόρων ριζοσπαστικών αγώνων, χρησιμοποιήθηκαν για να προσπαθήσουν να δημιουργήσει βαθιές διαιρέσεις. Λέγοντας ότι η “Kadterschmiede” θα μετατραπεί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες από τη Συρία, προσπάθησαν να υπονομεύσουν οποιαδήποτε προσπάθεια γινόταν για να συνδυάσει τους αγώνες πίσω από το ίδιο οδόφραγμα και να δημιουργηθεί μια πολύ πιο ισχυρή δύναμη αντίστασης.

Όσον αφορά αυτό, η Rigaer 94 έγραψε:
«Πρέπει να ομολογήσουμε, ότι η αστυνομία είχε καλούς λόγους να αναπτύξει αυτό το ύπουλο σχέδιο της μετακίνησης προσφύγων στην kadterschmiede. Η πάλη ενάντια στον εξευγενισμό και την αστυνομία έχουν μια ισχυρή ιστορία στη γειτονιά. Αλλά οι μάχες κατά του ρατσισμού είναι μια άλλη ιστορία. Εδώ έγκειται η σκοτεινή πλευρά της αυτόνομης πολιτικής: λειτουργεί στο πλαίσιο της ευρύτερης κοινωνίας, κάνει παραχωρήσεις προς την πλειοψηφία για να κερδίσει απήχηση και προδίδει τον εαυτό της σε κατακερματισμένους αγώνες. Φυσικά, αγωνίζονται και για μια αντιρατσιστική γειτονιά. Αλλά στην περίπτωσή μας, όταν κατηγορηθήκαμε ότι δεν θέλουμε πρόσφυγες στο περιβάλλον μας, έπρεπε και οι συνδέσεις μας και εκτός της γειτονιάς να υψώσουν τη φωνή τους για να εξαλείψουν αυτές τις κατηγορίες. Αν ήταν μια ενεργή ως προς τον αντιρατσισμό και λιγότερο δυτικοευρωπαϊκή γειτονιά (συμπεριλαμβανομένων εμάς), δεν θα υπήρχε βάση για αυτό το επιχείρημα. ”

Η Rigaer 94 κάλεσε για έναν Μαύρο Ιούλη, σαν μια στρατηγική ενάντια στην διαδικασία κοινωνικής ειρήνης και αρμονίας.Αυτή η άτυπη οργάνωση συσπείρωσε πολλές ομάδες και μετατράπηκε σε άμεσες δράσεις.

Ο Μαύρος Ιούλης είχε μια ξεκάθαρη στρατηγική επίδραση, με την επακόλουθη αποκέντρωση των επιθέσεων,γονατίζοντας την αστυνομία του Βερολίνου. Ενώ η αστυνομία έπρεπε να εστιάσει τις δυνάμεις της, κυρίως στη πολιορκημένη κατάληψη και τη γύρω περιοχή – συν να δημιουργήσει μια ισχυρή μονάδα έρευνας 14 ατόμων,των οποίων η μόνη «επιτυχία» ήταν να συλλάβει έναν από τους δικούς τους κατασκόπους – πολλές ομάδες, μεγάλες και μικρές, έφτασαν το στόχο ζημιάς € 10.000.000. Για τρεις εβδομάδες μέχρι την τελευταία νύχτα της πολιορκίας, τα πράγματα καιγόντουσαν και γκρεμιζόντουσαν – και όχι μόνο στο Βερολίνο.

Το πιο σημαντικό και μεγαλύτερης διάρκειας αποτέλεσμα από το στρατηγικό στόχο να ανακαταληφθεί η Rigaer Straße, ήταν η στιγμή που ο φόβος νικήθηκε. Ενώ εμείς εκτελούμε τις επιθέσεις μας και αγωνιζόμαστε καθημερινά, πρέπει να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις στις οποίες το κράτος θα προσπαθήσει να μας χωρίσει και να σπάσει τα πνεύματα μας. Σε αυτές τις δύσκολες ώρες, μέρες ή και χρόνια, η άτυπη αναρχική επίθεση θα συνεχίσει να δίνει κουράγιο στις τελευταίες γωνιές της γης. Είτε πρόκειται για μέσα από τα σιδερένια κάγκελα του Moabit, του Κορυδαλλού ή τα κελιά απομόνωσης στην Κολωνία.

Στέλνουμε επαναστατικούς χαιρετισμούς στους φυλακισμένους αγωνιστές της Θεσσαλονίκης, καθώς και στον Aeron και στον Balu στο Moabit και τη Lisa στην Κολωνία. Χρησιμοποιώντας τις πιο ήρεμες νύχτες για να μετατρέψουμε τους τοίχους του Rigaer Straße σε καμβάδες αλληλεγγύης για αυτούς και για όλους εκείνους που φυλακίστηκαν.

Έχουμε υψώσει τις γροθιές μας σε όλους τους αγωνιστές της ελευθερίας στις ελληνικές καταλήψεις και την Ohlauer Straße στο Βερολίνο!

(Μετάφραση : Traces of Fire)

(Κείμενο τα αγγλικά : nostate.net)