Αλλαγή του χρόνου έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού (31/12/16)

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος αλλάξαμε το χρόνο έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού δίπλα στους έγκλειστους συντρόφους μας.

Η διαφορά με τις άλλες χρονιές είναι ότι καταφέραμε να σταθούμε πολύ κοντά στις γυναικείες φυλακές και να πραγματοποιήσουμε μια μικρή πορεία γύρω από τις ανδρικές φυλακές φωνάζοντας συνθήματα χωρίς τους ένστολους μπάσταρδους να μας κρατάνε σε απόσταση από τα τείχη των φυλακών.

Στεκόμαστε δίπλα στους αιχμάλωτους συντρόφους μας .

Μέχρι το γκρέμισμα κάθε είδους φυλακής!

Μπουρλότο και φωτιά σε όλα τα κελιά!

Traces of Fire

Ιταλία: Ενημέρωση για την επιχείρηση “Scripta Manent”

(Λάβαμε 3/1/17)

Καθορίστηκαν οι ημερομηνίες για τις ακροάσεις  Εφετείου στο Court of Cassation ενάντια στην απόφαση του Court of Liberty ( επαρχιακό εφετείο) που επικύρωσε τις προφυλακίσεις που διέταξε ο αρμόδιος δικαστής για τις προκαταρτικές έρευνες.

O Daniele Cortelli ( ο οποίος δεν έχει σχέση με την επιχείρηση “Scripta Manent” αλλά συνελήφθη μετά από έρευνα που πραγματοποιήθηκε): 13 Ιανουαρίου, 2017

Αντί αυτού, για τους Marco Bisesti, Anna Beniamino, Alessandro Mercogliano, Valentina Speziale and Danilo Cremonese: 21 Φεβρουαρίου, 2017

(Πηγή : radioazione.org)

(Μετάφραση Traces of Fire)

(Χιλή) Λίγα λόγια της συντρόφισσας Τάτο στη μνήμη του Σεμπαστιάν “Angry” Οβερσλουίχ

(Λάβαμε 28/12/16)

Από τη μεριά μου δεν γνώρισα τον Angry, αλλά ο θάνατος του (ο οποίος δεν μου ήταν αδιάφορος) τον φέρνουν κοντά μου μέσα από τα κείμενα του, σκίτσα, τραγούδια ή αναμνήσεις από άλλους ανθρώπους οι οποίοι τον φέρνουν στη ζωή με μεγάλη στοργή, και μου επέτρεψαν και μου επιτρέπουν να πάω λίγο πιο πέρα αυτή τη μέρα στις 11 του Δεκέμβρη ώστε να μπορέσω να έχω χώρο να φέρω στη μνήμη μου κάποιο σύντροφο ή άλλους. Μια αίσθηση της αναγνώρισης του ίδιου του ατόμου, ως ένα ον που έκανε το βήμα για να αμφισβητήσει τον εαυτό του, αυτή την κοινωνία και αυτόν τον πολιτισμό της κυριαρχίας μέσω της προσπάθειας να ζήσει μια διαφορετική ζωή η οποία δεν είναι καθιερωμένη και προ-κατασκευασμένη. Με καλές και κακές στιγμές, αντιφάσεις και χτυπήματα που έχουν ως συνέπεια οι συγκεκριμένες επιλογές και η ανυπακοή.

Η μνήμη για την οποία μιλάω αρχίζει από το συναίσθημα συγγένειας με τον σύντροφο και από ορισμένες εμπειρίες, πρακτικές, επιθυμίες, συναισθήματα και ιδέες που γεμίζουν τις ζωές μας με μια κοινή αίσθηση, περηφάνια και με ώθηση για να περπατήσουμε σε ένα παρόμοιο μονοπάτι του αγώνα και της σύγκρουσης, των επιθυμιών και της δημιουργίας.

Είναι τόσο τα πολιτικά και προσωπικά στοιχεία ( ακόμα και τα τελευταία δεν μπορώ να τα εξηγήσω πολύ καλά) της καθημερινής του ζωής και της προσωπικότητας του που έχουν την σημασία τους. Όπως τον τρόπο με τον οποίο τρεφόταν, την άρνηση να καταναλώνει ορισμένα προϊόντα και ουσίες, την αγάπη του για τη γη, έχοντας υπόψιν του και άλλες ζωές που δεν είναι ανθρώπινες, την περιφρόνηση του για την μισθωτή εργασία, τον ιλεγκαλισμό, αυτή την ενέργεια και αυτή τη σπίθα που είχε, που παίρνει δύναμη επίσης και κάνει τις δράσεις απαλλοτρίωσης και την πολύτιμη στάση του. Για αυτούς τους λόγους, λυπάμαι που κάποιος σαν αυτόν δεν βρίσκεται πλέον εδώ ανάμεσα μας. Γιατί εκτός από την προώθηση για άμεσες δράσεις, απαλλοτριώσεις και ιλεγκαλισμό, ήταν αυτός που προσπάθησε να ζήσει μια εξεγερτική ζωή. Για όλα αυτά δεν θα ξεχάσω ποτέ ποιος  και τι είδος πολίτη ( ένας φρουρός ασφάλειας) ήταν αυτός ο καταραμένος που σκότωσε τον Angry.

Ο σύντροφος Σεμπαστιάν Οβερσλουίχ είναι παρών!

Λευτεριά στην συντρόφισσα Ταμάρα Σολ που έκανε το βήμα της εκδίκησης.

Μια αγκαλιά από αυτή τη φυλακή σε κάθε συνένοχο.

Τάτο.

(Μετάφραση Traces of Fire)

Ιταλία: Ενημέρωση για την επιχείρηση “Scripta Manent” (23/12/2016)

(Λάβαμε 27/12/16)

Ο αναρχικός σύντροφος Alessandro Mercogliano μας ενημέρωσε με γράμμα του ότι κατά την άφιξη του στις φυλακές Φεράρα, στις 19 Νοεμβρίου, αρνήθηκε να δώσει τα αποτυπώματα του και να τον φωτογραφίσουν. Μερικές μέρες αργότερα οι αρχές της φυλακής του επέβαλαν ποινή 15 μέρες απομόνωσης.

Διεύθυνση ταχυδρομείου:

MERCOGLIANO ALESSANDRO: Via Arginone, 327 – 44122 Ferrara — Italy

(Πηγή : radioazione.org)

(Μετάφραση Traces of Fire)

ΣΠΦ-Μια συμβολή σε εκδήλωση μνήμης για τον αναρχομηδενιστή Sebastian Oversluij στη Χιλή (16/12)

(Λάβαμε 22/11/16)

Μια συμβολή σε εκδήλωση μνήμης για τον αναρχομηδενιστή Sebastian Oversluij στη Χιλή (16/12)

 

 

Η Αναρχία έχει Μνήμη

Δε χάνεται ποτέ κανείς πραγματικά εκτός κι αν τον τυλίξει η λησμονιά στην αγκαλιά της”

Είναι τρία χρόνια τώρα που ο σύντροφος Sebastian Oversluij δεν περπατάει πια στα ίδια μονοπάτια της αναζήτησης της άγριας ομορφιάς της αναρχικής δράσης. Είναι τρία χρόνια τώρα που κάποιοι αδερφοί και αδερφές μας, εκεί στη Χιλή θα νοιώθουν την απουσία του να σφίγγει την καρδιά τους. Είναι τρία χρόνια από τότε που οι σφαίρες ενός ρουφιάνου φύλακα της Banco Estado του έκλεψαν τη ζωή σβήνοντας τη φλόγα του αναρχικού πνεύματος που έκαιγε μέσα του.
Όμως κι εμείς με τη σειρά μας, όπως και αρκετοί άλλοι, δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε τον σύντροφο μας να χαθεί στην ομίχλη της λήθης. Τιμούμε τον αδερφό μας, όπως τιμάμε και την επιλογή του να περάσει στη δράση, να επιτεθεί σε μια τράπεζα, σε έναν ναό του χρήματος, αδειάζοντας το πορτοφόλι του εχθρού, απαλλοτριώνοντας το ελάχιστο που αναλογεί από αυτό που απαλλοτριώνει η εξουσία καθημερινά από τις ίδιες μας τις ζωές. Η ληστεία μιας τράπεζας από έναν αναρχικό κουβαλάει μέσα της πάντα το σπόρο της άρνησης. Της άρνησης της υποταγής σε έναν κόσμο που σε προορίζουν να πουλήσεις την ψυχή σου στους σκληρούς νόμους της αγοράς, προκειμένου να μπορείς να ζεις για να δουλεύεις και να δουλεύεις για να καταναλώνεις και να καταναλώνεις για να γεμίζεις το κενό της ύπαρξης σου με ένα σωρό άχρηστα αντικείμενα.

Γνωρίζουμε πως είμαστε πολύ μακριά, και πως τα λόγια μας πρέπει να διασχίσουν έναν ολόκληρο ωκεανό για να σας φτάσουν, ελπίζουμε όμως να αισθανθείτε την συγγένεια που κι εμείς με τη σειρά μας νοιώθουμε με όσους και όσες βρίσκουν τρόπους να κρατάνε τα χαμένα αδέρφια μας κοντά μας, στις εκδηλώσεις, στις συζητήσεις, στη φαντασία μα πάνω από όλα στην ίδια τη συνέχιση της εξάπλωσης της διαρκούς αναρχικής εξέγερσης.

 

 

 

Τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς-FAI/IRF

 

Μιχάλης Νικολόπουλος

Γιώργος Νικολόπουλος

Δαμιανός Μπολάνο

Θεόφιλος Μαυρόπουλος

Παναγιώτης Αργυρού

Χάρης Χατζημιχελάκης

Φυλακές Κορυδαλλού: Κείμενο συντρόφων της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς στη μνήμη του Σεμπαστιάν

181789-pirines

Σ.Π.Φ. – Για τον Σεμπάστιαν – Από την άρνηση εργασίας… στην άρνηση εξουσίας.

Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου που θα κυκλοφορήσει στην Χιλή στην μνήμη του αναρχικού Σεμπάστιαν Οβερσλούιχ

Στις 11 Δεκεμβρίου 2013, πραγματοποιείται ληστεία σε τράπεζα στην συνοικία Πουδαουέλ.

Ο αναρχικός Σεμπάστιαν Οβερσλούιχ καθώς μπαίνει, ανακοινώνοντας την ληστεία, δέχεται τις σφαίρες από τον ένοπλο φρουρό των συμφερόντων των πλουσίων και εξουσιαστών που φύλαγε την τράπεζα. Ο Σεμπάστιαν πέφτει νεκρός αδειάζοντας ριπές από το πολυβόλο του…

Όμως υπάρχουν καθημερινοί θάνατοι δίχως νεκρούς, θάνατοι επαναλαμβανόμενοι…από πρωινά ξυπνητήρια για να μην αργήσεις στην δουλειά, μελαγχολικές διαδρομές ανάμεσα σε ένα μοναχικό πλήθος που κατευθύνεται σε γραφεία, εργοστάσια, καταστήματα, φωνές του αφεντικού που θέλει πιο πολλά από εσένα και πιο γρήγορα, μονότονες μηχανικές κινήσεις σε μία εργασία που εξοντώνει την δημιουργικότητα, προσποιητή ευγένεια σε πελάτες κι έναν εξευτελιστικό μισθό ως αποζημίωση για την ζωή που σου έκλεψαν.

Μία ζωή που μετριέται σε χρήμα.

Ληστεύοντας μια τράπεζα, δεν κλέβουμε το χρήμα, παίρνουμε για λίγο πίσω την ζωή που μας έκλεψαν.

Όμως και η ληστεία μίας τράπεζας, μπορεί να γίνει μία εξαρτημένη εργασία. Μία δουλειά, όπως όλες οι άλλες, με την διαφορά ότι ο “μισθός” δεν είναι σίγουρος και σε περιπτώσεις “εργατικού ατυχήματος” σε περιμένει η φυλακή ή ο θάνατος.

Συχνά οι ληστές τραπεζών δεν διαφέρουν από τους μισθωτούς εργάτες, απλά δουλεύουν λιγότερο, σε συνθήκες υψηλού ρίσκου. Μοιράζονται όμως την ίδια νοοτροπία. Την νοοτροπία του καταναλωτή που θεοποιεί το χρήμα, θαυμάζει την ισχύ του πλούτου και το αυτοκίνητό του, το ρολόι του, τα επώνυμα ρούχα του, είναι η προέκταση του εαυτού του.

Ο Σεμπάστιαν Οβερσλούιχ δεν ήταν ένας ληστής τραπεζών. Ήταν ένας αναρχικός. Αρνήθηκε να γίνει σκλάβος του ρολογιού των αφεντικών. Ήταν αρνητής εργασίας, γιατί αρνήθηκε την ηθική της εργασίας, την ηθική του δούλου που σκέφτεται σαν καταναλωτής. Η ληστεία μίας τράπεζας, από μόνη της δεν είναι μία επαναστατική πράξη. Η ληστεία είναι ένα μέσο του αναρχικού αγώνα για να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο χρόνο απ’ τα αφεντικά και να τον οργανώσουμε επιθετικά εναντίον τους, σχεδιάζοντας αναρχικές δράσεις, βοηθώντας αιχμάλωτους συντρόφους, ενισχύοντας εκδοτικά εγχειρήματα και δημιουργώντας ένοπλες υποδομές επίθεσης ενάντια στην εξουσία.

Ανήκουμε στην ίδια γενιά με τον Σεμπάστιαν.
Μία γενιά που δεν έχει ούτε ηλικία, ούτε εθνικότητα.
Στην ίδια γενιά των ανυπόμονων, των ασυμβίβαστων και των ονειροπόλων.

Δεν έχουμε ανάγκη από ήρωες, θέλουμε όμως συντρόφους που να πυρακτώνουν την ζωή τους με τις ιδέες τους. Κρατώντας ζωντανούς στην μνήμη μας, τον Σεμπάστιαν κι όλους τους συντρόφους που έπεσαν στην μάχη, κρατάμε ζωντανό τον αγώνα. Έναν αγώνα ενάντια στην εξουσία, που ξέρουμε ότι η φυλακή ή ο θάνατος είναι συχνά το τίμημα. Όμως όπως έχει γραφτεί “Πέντε ελεύθερα πουλιά, ξεκίνησαν το ταξίδι προς τον νότο, μόνο ένα έφτασε, αλλά αυτό που το ταξίδι τους σίγουρα ήθελε να πει, είναι ότι άξιζε που δοκίμασαν να πετάξουν…”

Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς FAI/IRF

Πολύδωρος Γιώργος
Τσάκαλος Χρήστος
Τσάκαλος Γεράσιμος
Οικονομίδου Όλγα

(Πηγή : contrainfo)

Γραμμα Των Αναρχικων Συντροφων Monica Caballero Και Francisco Solar Απο Τις Ισπανικες Φυλακες

Γράμμα από τους αιχμάλωτους αναρχικούς συντρόφους Monica Caballero και Francisco Solar ( Ισπανία ) [1]

Στη διάρκεια των περίπου τριών ετών που βρισκόμαστε έγκλειστοι σε διαφορετικές φυλακές του ισπανικού κράτους,υπάρχει ένα στοιχειο που χρίζει ειδικής προσοχής λόγω της αποφασιστικής του σημασίας στη ζωή της φυλακής:αναφερόμαστε στη διασπορά.

Η διασπορά αντιστοιχεί σε μια πολιτική των Σωφρονιστικών θεσμών που εφάρμοσε η σοσιαλιστική κυβέρνηση στα μέσα της δεκαετίας του 1980,η οποία περιλαμβάνει μεταγωγές αποφασισμένων φυλακισμένων σε μακρινές φυλακές, πολλά χιλιόμετρα από τον τόπο κατοικίας τους.Σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι μεταγωγές είναι ασταμάτητες και βρίσκουν τους φυλακισμένους αναγκασμένους να περάσουν απο διάφορες φυλακές σε μικρό διάστημα αποτρέποντας τους από το να εγκατασταθούν και να δμιουργήσουν σχέσεις διάρκειας με άλλους.Ο σκοπός αυτής της πολιτικής ήταν να χαλιναγωγήσει τις ταραχές και τις διαμαρτυρίες μέσα στις φυλακές που συνέβαιναν στη διάρκεια αυτών των ετών απομακρύνοτας δραστικά έγκλειστους που θεωρούνταν εχθρικοί προς το σωφρονιστικό σύστημα.

Απο την άλλη πλευρά η διασπορά εφαρμόστηκε σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους ως ένα ειδικό μέτρο για να επιδεινώσει την ποινή τους,οι μεταφορές επίσης επηρέασαν τους κοντινούς τους ανθρώπους οι οποίοι αναγκάστηκαν να ταξιδεύουν εκατοντάδες μίλια για να μπορούν να επισκέπτονται ένα συγγενή ή φίλο στη φυλακή.Συνεπώς,από την έναρξη της, η τακτική της διασποράς επηρεάζει και κοινωνικούς[2] και πολιτικούς κρατούμενους, και συνεχίζει να το κάνει,αντίθετα με πολλούς που θεωρούν και διατείνονται οτι εφαρμόζεται αποκλειστικά σε “πολιτικούς”.Η διαφορά έγκειται, όπως δηλώσαμε, ότι για τους τελευταίους είναι ειδικό μέτρο που τους επηρεάζει όλους και μονο για το λόγο που οδήγησε στη φυλάκιση τους,ενώ εφαρμόζεται σε ποινικούς κρατούμενους για συγκεκριμένες συμπεριφορές μέσα στη φυλακή που θεωρούνται ενοχλητικές για τη “σωφρονιστική τάξη”. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η διάκριση μεταξύ ποινικών και πολιτικών κρατούμενων δεν χρησιμοποιείται απο εμάς,παρ’ όλα αυτά είναι η κατασκευή αυτής της κατηγοριοποίησης που κάνει ικανή τη δόμηση και τη λειτουργία του μέτρου για το οποίο γίνεται λόγος.

Η διασπορά είναι ακόμη όσο διαδεδομένη ήταν στις απαρχές της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει ικανοποιήσει μέρος του σκοπού της να ειρηνέψει τις φυλακές του ισπανικού κράτους όπου οι απαιτήσεις και οι διαμαρτυρίες είναι σχεδόν ανύπαρκτες και στις οποίες περισσότερο από ποτέ υπάρχει μια στενή συνεργασία μεταξύ έγκλειστου και φύλακα. Μπορούμε να δούμε πόσο η φυλακή είναι αντανάκλαση της κοινωνίας. Η διασπορά έχει επηρεάσει τόσο τη ζωή στη φυλακή που η απειλή της μεταφοράς σε άλλη φυλακή είναι μονίμως στο μυαλό κάθε τροφίμου. Είναι μια συνεχής απειλή που σιωπηλά κανονίζει και ελέγχει τη συμπεριφορά των ανθρώπων εδώ σε τέτοιο βαθμό ώστε κάθε συμπεριφορά που αναστατώνει την “τάξη” και εκδηλώνει κάποια πρόθεση να τιμωρείται με μεταγωγή. Έτσι, η όποια ρηξικέλευθη πρωτοβουλία ακυρώνεται από αυτό το εργαλείο ελέγχου, ο μεταφερθείς κρατούμενος πρέπει να ξεκινήσει να αναπτύσσει νέες σχέσεις και συνδέσεις έως ότου προειδοποιηθεί από τους φύλακες ότι θα υποστεί νέα μεταγωγή. Σήμερα υπάρχουν κρατούμενοι που, λόγω των όρων των σωφρονιστικών θεσμών, δε μένουν για πάνω από ένα χρόνο σε κάθε φυλακή, κυρίως εξαιτίας του συγκρουσιακού ιστορικού τους.

Παρά το γεγονός ότι στο ξεκίνημά της η διασπορά εφαρμόσθηκε στους κοινωνικούς κρατούμενους που συμμετείχαν και ενθάρρυναν τις διαμαρτυρίες και τη ρήξη στο εσωτερικό των φυλακών , στις μέρες μας αφού αυτές οι πρωτοβουλίες είναι σχεδόν ανύπαρκτες, το σωφρονιστικό σύστημα χρειάστηκε να προσαρμοστεί στην τρέχουσα κατάσταση και πλέον έχει αρχίσει να εφαρμόζει αυτό το μέτρο σε κάθε επαναλαμβανόμενη ή μη, συμπεριφορά που σπάει τα εσωτερικά πρότυπα, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν το μέγεθός της. Παραπτώματα για τα οποία οι κυρώσεις στο παρελθόν ήταν ήπιες, έχουν πλέον ποινικά αναβαθμιστεί , για παράδειγμα στην περίπτωση που κάποιος πιαστεί με ένα κινητό τηλέφωνο ή εμπλακεί σε μία μικρή μάχη.

Σχετικά με τα παραπάνω, ένα στοιχείο που έχει αποκτήσει μεγάλη σημασία είναι οτιδήποτε αφορά τη συμπεριφορά του κρατουμένου, μετατρέποντάς τον σε ένα πραγματικό όργανο του συστήματος των φυλακών. Στο ισπανικό κράτος υπάρχουν περίπου 80 φυλακές, μερικές από τις οποίες είναι μόνο γυναικείες, πολλές ανδρικές, κάποιες μικτές, αλλά και κάποιες ειδικά διαμορφωμένες για τις μητέρες. Συνεπώς, οι επιλογές για τη διενέργεια των μεταφορών είναι ποικίλες και ανεπίσημες , χωρίς να υπολογίζουν το κόστος για τη διεξαγωγή τους. Αν τους ενδιαφέρει να σου δώσουν μια καλή τιμωρία, δεν έχουν ενδοιασμούς να σου χαρίσουν μια καλή περιήγηση στο άλλο άκρο της χερσονήσου. Οι φρουροί ασφαλείας , που έχουν επομιστεί τις μεταφορές είναι άντρες της guardia civilia [3], είναι υπεύθυνοι για τις μεταφορές από φυλακή σε φυλακή. Ίσως κάποιος που διαβάζει αυτό θα αναρωτηθεί τι είναι η μεταφορά. Η κάθε μεταφορά μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τη γεωγραφική θέση, αλλά κατά βάση ακολουθεί το ίδιο πρωτόκολλο. Μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι κάθε κρατούμενος ο οποίος έχει περάσει αυτή την εμπειρία, θα συμφωνούσε μαζί μας ότι είναι αηδιαστική. Συνήθως θα σε μεταφέρουν από τη μια φυλακή στην άλλη οποιαδήποτε στιγμή και μερικές φορές χωρίς να γνωρίζεις την τοποθεσία μέχρι τη στιγμή που θα φτάσεις, διαδικασία που προκαλεί πολύ άγχος. Μέχρι να φτάσεις στον προορισμό σου, είναι πιθανό ότι θα σταματήσεις σε διάφορες φυλακές για μερικές ώρες ή και μερικές ημέρες, διαδικασία που ονομάζεται «διάβαση». Όταν είσαι σε αυτή την κατάσταση ,δεν μπορείς να έχεις περισσότερα από τα απολύτως απαραίτητα (ανάλογα με τις ιδιοτροπίες τις κάθε φυλακής). Τα μέσα μεταφοράς για τη μεταφορά ονομάζονται «καγκουρό», φορτηγά της Πολιτοφυλακής ,τα οποία αποτελούνται από εσωτερικούς θαλάμους, που έχουν χώρο για δύο κρατούμενους . Αυτοί οι θάλαμοι είναι πολύ ασφυκτικοί, δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να κινηθείς, ούτε καν να σταθείς όρθιος και εκεί μπορείς να περάσεις μέχρι και έξι ή επτά ώρες . Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν φυλακές που προορίζονται να είναι κέντρα μεταφοράς που είναι εξοπλισμένα με όλες τις απαραίτητες υποδομές για αυτό, όπως μεγάλες ενότητες για εκείνους που βρίσκονται υπό μετακόμιση, ειδικές θέσεις στάθμευσης για τα φορτηγά των αστικών φρουρών και άλλα. Η φυλακή του Valdemoro στη Μαδρίτη πληρεί αυτή τη λειτουργία για τους φυλακισμένους , και η φυλακή του Soto del Real είναι το μέρος από το οποίο η πλειοψηφία των κρατουμένων περνά κατά τη μεταφορά τους από το βορρά προς το νότο ή το αντίστροφο.

Όλα τα παραπάνω αναδεικνύουν την εμβρίθεια των μεταγωγών για τα ιδρύματα σωφρονισμού και φανερώνουν πως η διασπορά είναι θεμελιώδες εργαλείο, με καθαρά εκδικητική πρόθεση προς όλους τους έγκλειστους και όλες τις έγκλειστες που θεωρούνται μπελάς, αφού τους πλήττει με τρόπο ο οποίος έχει την μεγαλύτερη επίδραση πάνω τους: Απομακρύνοντας τους από τα αγαπημένα τους πρόσωπα ανεξαρτήτως αν είναι σύντροφοι, οικογένεια η φίλοι.

Κατ αυτήν την έννοια, μια όψη της διασποράς που εφαρμόστηκε σε μας ήταν το να μας κρατήσουν σε διάσταση, διατηρηθήκαμε σε απομόνωση για τους πρώτους 18 μήνες δίχως να συναντήσουμε ο ένας τον άλλο και δεν υπάρχει τίποτα που να αποτρέψει αυτήν τη κατάσταση από το να επαναληφθεί. Τα σωφρονιστικά ιδρύματα υποτίθεται παρέχουν πρόσβαση για επανασύνδεση μόλις οι κρατούμενοι μπορέσουν να “αποδείξουν” πως πρόκειται για μία στενή και σταθερή σχέση, μολονότι αυτή δεν είναι η συνήθης έκβαση αφού πολλοί κρατούμενοι θα ξοδέψουν μήνες η και χρόνια δίχως να αντικρήσουν τους στενούς τους συντρόφους η και έγκλειστους συγγενείς.

Όντας πίσω από τα κάγκελα η εγγύτητα με τους αγαπημένους σου είναι απαραίτητη, είναι κάτι πολύ σημαντικό σε συναισθηματικό επίπεδο όπως και η με κάποιον τρόπο ρήξη με την συνθήκη της απομόνωσης, κάτι που στην περίπτωση μας θα μας αφήσει να διατηρήσουμε την πολιτική μας σύνδεση με το πεδίο του δρόμου. Ωστόσο αυτό γίνεται πολύ πιο δύσκολο όταν δεν είναι μόνο κάγκελα και ψηλά τείχη αυτά που σε χωρίζουν αλλά επίσης εκατοντάδες χιλιόμετρα.

Ως αναρχικοί δεν επιθυμούμε άλλες φυλακές, ακόμα κιαν είναι “ καλύτερες “ πιστεύουμε όμως πως είναι κρίσιμο να συζητήσουμε πάνω στην αντιμετώπιση και την πάλη ενάντια στην τακτική της διασποράς δεδομένου πως αντιπροσωπεύει δομικό πυλώνα του σωφρονιστικού ελέγχου.

Monica Caballero και Francisco Solar
Φθινόπωρο 2016

[1] Η Monica Caballero και ο Francisco Solar έχουν καταδικαστεί σε 12 χρόνια κάθειρξης ο καθένας στα δημοκρατικά μπουντρούμια για την βομβιστική επίθεση στον καθεδρικό ναό του Πιλάρ στη Σαραγόσα.

[2] Ποινικοί θα λέγαμε στα ελληνικά.

[3] Η guardia Civil αποτελεί σώμα χωροφυλακής διακριτό από την Policia Nacional,αντίστοιχο του σώματος των Carabinieri στην Ιταλία.

 

(Πηγή: https://325.nostate.net)

(Μετάφραση: Διαχειριστική ομάδα Ragnarok)

Αλληλεγγύη : Ρωγμή στον Σκλαβωμένο Χρόνο.

181789-pirines

Είναι πολλές οι φορές εκείνες που έρχεται, με το διθυραμβικό ύφος του νικητή, η σκληρή επίγνωση της αδυναμίας μας να εκφραστούμε όπως θα θέλαμε να μας σφίξει την καρδιά. Ανέκαθεν μας εκνεύριζε  να περιορίζουμε την εκδήλωση των επιθυμιών μας, πόσο μάλλον να τις παγιδεύουμε απλά με μελάνι σε ένα κομμάτι χαρτί, μεταμορφώνοντας τις σε λέξεις που επαναλαμβάνονται τόσο συχνά, ώστε η δύναμη τους να ξεψυχά υπό το βάρος αυτής της σχεδόν τυπικής επαναληψιμότητας. Υπάρχουν όμως λέξεις, που όσο κι αν φθείρονται από τη συχνή τους χρήση, εξακολουθούν να ακτινοβολούν από τη λάμψη που τους προσδίδει η  συντροφικότητα. Λέξεις που δίνουν δύναμη, που χαρίζουν χαμόγελα, που σπάνε τη φυλακισμένη μοναξιά.
Λέξεις όπως η αλληλεγγύη.

Θα προτιμούσαμε φυσικά χίλιες φορές τούτες τις λέξεις να τις συνόδευε το ζωτικό σθένος μια δράσης, μιας επίθεσης, η ένταση μιας φωτιάς στο σκοτάδι, ο ήχος μιας έκρηξης, το στριφογύρισμα μιας σφαίρας στη θαλάμη. Κι αν όμως η γκρίζα πραγματικότητα της αιχμαλωσίας μας στερεί παρόμοιες επιλογές και δυνατότητες, θέλουμε να ελπίζουμε τουλάχιστον πως η θέρμη των λόγων μας θα μεταδώσει λίγη από τη δύναμη των συναισθημάτων μας ώστε να νιώσουν τα επίσης φυλακισμένα αδέρφια μας στο εξωτερικό το σθένος της αλληλεγγύης που αισθανόμαστε απέναντι τους.

Γράφουμε λοιπόν για τους αναρχικούς αδερφούς και αδερφές μας στη Χιλή που κρατούνται όμηροι της δικαιοσύνης κατηγορούμενοι για την εμπρηστική επίθεση σε τμήμα ερευνών της αστυνομίας το Νοέμβρη του 2014 -γνωστής κι ως υπόθεση PDI- η εκδίκαση της οποίας αναμένεται να  ξεκινήσει  μετά από  κι άλλη αναβολή στις 28/11. Maria, Natalia, Amaru, και Felipe η σκέψη μας είναι μαζί σας και σας ευχόμαστε μέσα από την καρδιά μας δύναμη κατά τη διάρκεια της δίκης σας. Ελπίζουμε οι άσχημες μέρες της αιχμαλωσίας σας να είναι σύντομα ένα δυσάρεστο παρελθόν που αφήνετε πίσω σας.

Γράφουμε επίσης και για τους Ιταλούς αναρχικούς αδερφούς και αδερφές μας που συνελήφθησαν και διώκονται στα πλαίσια της επιχείρησης Scripta Manent και ιδιαίτερα για το σύντροφο και μέλος της FAI-Πυρήνας Όλγα, Alfredo καθώς και για τη συντρόφισσα Anna που πρόσφατα βγήκαν νικητές στον αγώνα που έδωσαν για να σπάσουν τις ειδικές συνθήκες απομόνωσης που τους είχαν επιβληθεί. Έναν αγώνα με ενέχυρο και οδόφραγμα τα ίδια τους τα κορμιά, καθώς ρίσκαραν με απεργία πείνας τις ζωές τους. Θέλουμε να τους εκφράσουμε ολόψυχα την χαρά μας για αυτή τους τη νίκη που όσο κι αν φαίνεται μικρή σε κάποιους, σε μας που έχουμε δοκιμαστεί στο παρελθόν με παρόμοιες επιλογές η σημασία της είναι τεράστια. Τέτοιες νίκες εξάλλου όσο κι αν αποτελούν κουκκίδες στον χάρτη της συνολικής απελευθερωτικής οπτικής για έναν κρατούμενο δεν παύουν να αποτελούν ταυτόχρονα και “ανάσες ελευθερίας” σε ένα έτσι κι αλλιώς ασφυκτικό περιβάλλον.

Μέσα λοιπόν από τα δικά μας κελιά στέλνουμε αυτό το σινιάλο αλληλεγγύης, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι σε όλους τους συντρόφους και συντρόφισσες που υπομένουν, λόγω της θέσης που πήραν στον πόλεμο απέναντι στην Κυριαρχία, το βασανιστήριο της αιχμαλωσίας. Γνωρίζουμε πλέον και βιωματικά πως όταν η αλληλεγγύη είναι αυθεντική και γνήσια, δραπετεύει απ’ το άψυχο χαρτί, για να ταξιδεύσει χιλιάδες χιλιόμετρα, να διαπεράσει περιφράξεις και τείχη και να ζεστάνει τις καρδιές των αιχμαλώτων στη σκέψη και μόνο ότι δεν είναι μόνοι τους. Ότι κάποιος άλλος, κοντά η μακριά, τους σκέφτεται, ανησυχεί για εκείνους, και νιώθει τις πράξεις που είτε τεχνηέντως τους αποδίδονται είτε περήφανα τις αναλαμβάνουν ως κομμάτι της συνολικότερης γεωγραφίας του αναρχικού αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να γεμίσει δύναμη έναν πολιτικό αιχμάλωτο, να του χαρίσει ψυχική ανάταση και να ενισχύει την ανθεκτικότητα του. Έτσι μονάχα εκπληρώνει η αλληλεγγύη τον στόχο της που δεν είναι άλλος από το να αποτελεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ρωγμή στον σκλαβωμένο χρόνο.

Τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF
Μιχάλης Νικολόπουλος
Χάρης Χατζημιχελάλης
Δαμιανός Μπολάνο
Γιώργος Νικολόπουλος
Παναγιώτης Αργυρού
Θεόφιλος Μαυρόπουλος

Ιταλία: Ενημέρωση για του συντρόφους που συνελήφθησαν κατά την επιχείρηση “Scripta Manent” (27/10/2016)

(Λάβαμε 1/11/2016)

Ανακεφαλαιώνοντας, η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι φυλακισμένοι σύντροφοι της επιχείρησης “Scripta Manent” έχει ως εξής.

Ο Alfredo και η Anna σταμάτησαν την απεργία πείνας όσο επικρατούσε νεκρική σιγή εκτός των φυλακών. Σταμάτησαν την απεργία πείνας αφού ανακλήθηκε η απαγόρευση των συναντήσεων μεταξύ των συλληφθέντων κρατουμένων εντός των ίδιων φυλακών. Επομένως, ο Alfredo μπορεί να συναντήσει ξανά τον Nicola, και η Anna μπορεί να συναντήσει την Valentina. Αντιθέτως,  η απαγόρευση συνάντησης εξακολουθεί να εφαρμόζεται στη φυλακή της Alessandria, όπου ο Alessandro και ο Marco κρατούνται, και στη φυλακή Terni όπου βρίσκονται ο Danilo και ο Daniele όπου οι τελευταίοι δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στην υψίστης ασφαλείας πτέρυγα AS2 για τις κατηγορίες τις οποίες έχουν χρεωθεί. Οι σύντροφοι λαμβάνουν αρκετά συχνά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (κάποια γράμματα και κάποιοι φάκελοι με μεγάλο όγκο εκτυπωμένων ενημερώσεων απ το ίντερνετ μπλοκάρονται.)

Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι γράφοντας στους συντρόφους σπάμε την απομόνωση που δημιουργεί η ίδια η φυλακή. Θέλω επίσης να υπενθυμίσω να βάζετε σε φακέλους οτιδήποτε χρειάζονται οι σύντροφοι για να σας απαντήσουν πίσω (φάκελο, χαρτί, και γραμματόσημα) ώστε να μπορέσουν να γλιτώσουν κάποια χρήματα τα οποία ξοδεύουν στις εβδομαδιαίες αγορές εντός φυλακής,

Σπάστε την απομόνωση!

Αλληλεγγύη και συνενοχή με Alfredo, Nicola, Anna, Danilo, Valentina, Marco, Sandrone και Daniele!

RadioAzione

Διευθύνσεις:

BISESTI MARCO: Strada Alessandria, 50/A – 15121 San Michele, Alessandria (AL)
MERCOGLIANO ALESSANDRO: Strada Alessandria, 50/A – 15121 San Michele, Alessandria (AL)
BENIAMINO ANNA: Via Aspromonte, 100 – 04100 – Latina LT
CREMONESE DANILO EMILIANO: Str. delle Campore, 32 – 05100 Terni TR
SPEZIALE VALENTINA: Via Aspromonte, 100 – 04100 – Latina LT
ALFREDO COSPITO I NICOLA GAI are still in Ferrara prison, section of high security AS2 (via Arginone 327, 44122 Ferrara)
CORTELLI DANIELE: Str. delle Campore, 32 – 05100 Terni TR

Ο λογαριασμός του Croce Nera Anarchica [Anarchist Black Cross] είναι πλέον ανοιχτός για να συγκεντρώσει λεφτά για τους φυλακισμένους συντρόφους

N° Carta PostePay: 4023 6009 1934 2891
Προς: Omar Nioi

Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα ενισχύσουν οικονομικά τους συντρόφους στη φυλακή καθώς θα πάνε και σε νομικά έξοδα

Για οποιαδήποτε πληροφορία, εδώ είναι η διεύθυνση του Croce Nera Anarchica: croceneranarchica (at) autistici.org

(Μετάφραση Traces of Fire)