Veganism From A Nihilist and Anti-Civilization Perspective -Archegonos-

This text is aiming for the destabilization of the
term veganism through moral and social, even
political chains and illustrates that if it doesn’t
align with a totally hostile consciousness
towards the existent, then it doesn’t cease to be
another hoax or delusion.

That is to say if the persons using this tool have
made that another morality or don’t take some
risks with acts of attack (this can take many
forms not only physical) or chaotic disruption
then it remains mud inside the swamp where it
came from. -Archegonos

What is veganism? Another morality? Another alternative of society? Another
swampy lake inside the infinite sea of the abomination of the existent? Most of
its aspects are moralistic and anthropocentric. From this part not even the
anarchists can escape. Veganism as a passive form of “struggle” neglects to
consider many things from my point of view. Now someone could tell me it is
exactly the same since you are a vegan. But no. My start is completely different.
Instead of a form of struggle I would specify that as a form of abstinence from
one of the wheels of civilization and capitalism with the admittance of its
problematics in the present reality. Because as a struggle, from whom and
towards whom would that be? A struggle of the civilized human towards yet
another subject of exploitation could be nothing more than as sterile as many
others. A victimization. On the other hand as an individualist choice of
conscious abstinence and negation of the part of the existent that sees our
comrades as raw material it becomes a dynamic choice. There is no “good” or
“evil” for me. Inside the system of capitalism I deny the decadence which
emanates from prisons and the tyranny of the life of the non-human animals. In
another non-systematized world I would not deny, if the circumstances of
survival demanded that, to use anything from whichever living organism. If I
needed that and I was stronger I would prevail. With respect for the lives of my
non-enemies. So a form of abstinence and anti-necrosis of my ego from the
imprisonment, commercialization and trivialization of non–human life from the
endless and infinite notion of civilization. Not as “embargo” to the industry of
meat which would have no meaning for me because afterwards you will find
yourself nonetheless entangled in the wheels of another industry. These have no
meaning for me anyways since the economics are a part of this system and have
nothing to offer me. I want to destroy economy not to use it politically. Not as a
choice of “good” or “bad” since I do not acknowledge any form of moral
normality that comes from social or cultural structures, nor do I care about
morality at all. So it is just a tool one can use given the current circumstances
and nothing more. It is the closest approach for my individuality that has
negated anthropocentrism.

Anyway you cannot be 100% vegan or keep an attitude towards the earth that
you might have wanted through a system that everything is assimilable and we
have seen that many times. Being an anarchist you realize quickly that
everything inside the system of the state and civilization is your enemy. You
find yourself in a constant war. All of the basic need products inside the system
will either be made out of non-human animals that have died for the needs of
consumerism and the various companies which enslave our lives, or will be
toxic or non-degradable by the earthly environment, or will be the products of
the vegan or environmentalist companies which there is being played another
game of profit and consumerism approaching the moral or lifestyle consumers
and creating other societies, assimilable, and of course controllable by the
system. Even if you choose tactics, let’s say as an example to expropriate shoes,
you could avoid to contribute to the economic part of the system of consumerism but you will never be certain of whether or not you have avoided
the fact that the shoes you stole could most likely have on them materials that
are toxic or non-degradable (and would have been made in a way that pollutes
the earthly environment), or even to have glue on them that uses extracted
products from prisoner non-human animals. The systems of exploitation and
destruction of the civilized man towards everything we love is endless. So as a
nihilist and with conscience for total liberation anarchist individual, I don’t see
veganism and my awareness about the earth through any moral chains which
would be easily assimilable by the system (the system includes laws, institutions,
morals, state, society, civilization etc.) and I consider it ridiculous even for
myself to play the game of politics, of looking to find the vegan products or
those friendly to the environment inside the system of ultimate exploitation and
trivialization of anything free and alive that exists. Therefore I am a vegan out of
personal conscience, given the current circumstances, without becoming a monk,
trying in any way and as much as I can to abstain from the dominant
anthropocentric decadence of life in this world. The anti-civilization conscience
is just another part of the esoteric of the individuality that acknowledges no other entity above the individual and his/her/their desires, analyzing the earth as a chaotic integral part of existence and reappraises his/her/their relation to it and all the other individualities.

Only through spontaneity, the negation of what we have been taught including
all values and ideals coming from society, oneself’s uniqueness and critical
thinking, moments of attack and self-fulfillment and I could also say the coming
closer to the earthly environment, I could see a meaning of existence (personal
meaning, not as an objective truth) of my individuality.

Veganism is clearly only a tool against some systems. For the other forms of
liberation of each individuality each one of us can invent his/her/their own ways.
There is no singular effective way/means. We set targets, we are patient, we use
every material and means against the enemy and with whatever power we have
been left with and whenever we can we attack like the eagle without any moral
barriers nor respect for their lives. Not for a “greater purpose”, but for the time
that has been stolen from us. Away from moralistic claims like “meat is murder”
I feel the need to attack everything that attacks my aesthetic perception and
doesn’t leave me to get pleasure from my surroundings. I don’t have the need to
criticize the comrade who does not follow the methods of veganism for
his/her/their own reasons, but has developed a deep analysis against the existent, (although meat eating and the use of non-human animals is the most dominant form of living on the planet), insomuch as this comrade will have reached a state of consciousness through critical thinking which will not leave him/her/their to fall into complacency with his/her/their choices or consider one way of living inferior or superior, normal or abnormal. I will criticize though for sure all those who do not question the mass habits of living as well as all the anarchists whose criticism of veganism originates only from the idol of the anthropocentric world.

Veganism From A Nihilist and Anti-Civ Perspective pdf

(Source: warzonedistro.noblogs.org)

 

Ο βιγκανισμός από μια νιχιλιστική και αντιπολιτισμική σκοπιά -Archegonos-

Το κείμενο αυτό αποσκοπεί στην αποδόμηση του όρου “βιγκανισμός” μέσα από  ηθικές, κοινωνικές ακόμα και πολιτικές θέσεις και καταδεικνύει ότι αν αυτός δεν ευθυγραμμίζεται με μια εντελώς εχθρική συνείδηση απέναντι στο υπάρχον, τότε δεν παύει να είναι μια ακόμα απάτη ή ψευδαίσθηση.

Σαν να λέμε, τα άτομα τα οποία χρησιμοποιούν τον όρο “βιγκανισμός” στηριγμένα σε μια διαφορετική ηθική ή δεν παίρνουν το ρίσκο της επιθετικής δράσης (που μπορεί να έχει διαφορετικές μορφές και όχι μόνο αυτή της σωματικής) ή μιας χαοτικής διατάραξης, τότε παραμένει λάσπη μέσα στο βάλτο απ’ όπου προήλθε.

-Archegonos-

Τι είναι βιγκανισμός? Μια ακόμα ηθική αξία? Μια ακόμα εναλλακτική επιλογή της κοινωνίας? Ένας ακόμη βάλτος μέσα στην απέραντη θάλασσα του σιχαμένου υπάρχοντος? Οι περισσότερες πτυχές του βιγκανισμού είναι ηθικιστικές και ανθρωποκεντρικές. Από αυτή την πτυχή ούτε οι αναρχικοί δεν μπορούν να ξεφύγουν. Ο βιγκανισμός ως παθητική μορφή του “αγώνα” παραβλέπει πολλά πράγματα σε σχέση με την δική μου οπτική γωνία. Τώρα κάποιος μπορεί να μου πει ότι είναι ακριβώς το ίδιο από τη στιγμή που είναι βίγκαν. Αλλά όχι. Η αρχή του συλλογισμού μου είναι τελείως διαφορετική. Αντί για μια μορφή αγώνα θα τον χαρακτήριζα ως μια μορφή αποχής  από κάποια γρανάζια του πολιτισμού και του καπιταλισμού ταυτόχρονα, με την αποδοχή των προβληματικών της στην παρούσα πραγματικότητα. Διότι σαν αγώνας από ποιους και απέναντι σε ποιους θα ήταν αυτός? Ένας αγώνας του πολιτισμένου ανθρώπου απέναντι σε ένα ακόμα ζήτημα εκμετάλλευσης δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο παρά αποστειρωμένος, όπως και πολλοί άλλοι αγώνες. Μια θυματοποίηση. Από την άλλη, ως μια ατομικιστική επιλογή της συνειδητής αποχής και άρνησης ενός μέρους του υπάρχοντος που βλέπει τους συντρόφους μας σαν πρώτη ύλη, μετατρέπεται σε μια δυναμική επιλογή. Δεν υπάρχει “καλό” και “κακό” για εμένα. Μέσα στο σύστημα του καπιταλισμού, αρνούμαι την παρακμή που προέρχεται από την φυλάκιση και την τυραννία της ζωής των μη ανθρώπινων ζώων. Σε έναν άλλο μη συστηματοποιημένο κόσμο δεν θα αρνιόμουν, αν οι συνθήκες επιβίωσης το απαιτούσαν, να χρησιμοποιήσω το οτιδήποτε από τον οποιοδήποτε ζωντανό οργανισμό. Εάν χρειαζόταν και αν ήμουν δυνατότερος, θα επικρατούσα. Με σεβασμό στις ζωές των μη εχθρών μου. Ως μια μορφή αποχής και αντι-νέκρωσης του εγώ μου από την φυλάκιση, εμπορευματοποίηση και υποβάθμιση της μη ανθρώπινης ζωής από την ατέρμονη και άπειρη έννοια του πολιτισμού και όχι ως αποκλεισμό στη βιομηχανία κρέατος που δεν έχει καμία σημασία για εμένα αφού μετέπειτα θα βρεις τον εαυτό σου μπλεγμένο στα γρανάζια μιας άλλης βιομηχανίας. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία για εμένα από τη στιγμή που η οικονομία είναι μέρος του συστήματος και δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα. Θέλω να καταστρέψω την οικονομία και όχι να την χρησιμοποιήσω πολιτικά. Όχι σαν επιλογή “καλού” ή “κακού” αφού δεν αναγνωρίζω καμία μορφή ηθικής κανονικότητας που προέρχεται από κοινωνικές και πολιτιστικές δομές, ούτε με ενδιαφέρει η ηθική γενικώς. Επομένως, είναι απλά ένα εργαλείο που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει δεδομένων των συνθηκών και τίποτα άλλο. Αυτή είναι η πλησιέστερη προσέγγιση για την ατομικότητα μου η οποία έχει αρνηθεί τον ανθρωποκεντρισμό.

Εν πάση περιπτώσει,  δεν μπορεί να είναι κανείς 100% βίγκαν ή να κρατήσει τη στάση που θα ήθελε απέναντι στη γη, μέσα από ένα σύστημα που είναι όλα αφομοιώσιμα και αυτό το έχουμε δει πολλές φορές. Όντας αναρχικός, γρήγορα καταλαβαίνεις ότι τα πάντα μέσα στο σύστημα του κράτους και του πολιτισμού, είναι εχθρός σου. Βρίσκεις τον εαυτό σου μέσα σε έναν συνεχή πόλεμο. Όλα τα προϊόντα πρώτης ανάγκης μέσα στο σύστημα είτε θα παράγονται από μη ανθρώπινα ζώα που έχουν πεθάνει για τις ανάγκες του καταναλωτισμού και από διάφορες εταιρίες που υποδουλώνουν τις ζωές μας ή θα είναι τοξικά και μη διασπώμενα από το φυσικό περιβάλλον ή θα είναι προϊόντα των βίγκαν και οικολογικών εταιριών που παίζουν ένα άλλο παιχνίδι κέρδους και καταναλωτισμού απευθυνόμενοι στους ηθικούς ή lifestyle καταναλωτές, δημιουργώντας άλλες κοινωνίες αφομοιώσιμες και φυσικά ελεγχόμενες από το σύστημα. Ακόμα και αν επιλέξεις τακτικές, όπως για παράδειγμα να απαλλοτριώσεις παπούτσια θα μπορούσες να αποφύγεις τη συμβολή στο οικονομικό μέρος του συστήματος αλλά δεν θα είσαι ποτέ σίγουρος αν έχεις ή όχι αποφύγει το γεγονός ότι τα παπούτσια που έκλεψες μπορεί να έχουν πάνω τους τοξικά ή μη διασπώμενα υλικά (ή να είναι φτιαγμένα με τρόπους που μολύνουν το φυσικό περιβάλλον) ή ακόμα και να περιέχουν κόλλα, με υλικά προερχόμενα από φυλακισμένα μη ανθρώπινα ζώα. Τα συστήματα εκμετάλλευσης και καταστροφής που έχει δημιουργήσει ο πολιτισμένος άνθρωπος ενάντια σε οτιδήποτε αγαπάμε είναι ατελείωτα. Ως μηδενιστής και αναρχικός ατομικιστής με συνείδηση για την ολική απελευθέρωση, δεν βλέπω τον βιγκανισμό και την ευαισθητοποίηση μου για τη γη μέσα από ηθικούς δεσμούς οι οποίοι εύκολα θα μπορούσαν να αφομοιωθούν από το σύστημα (το οποίο περιλαμβάνει νόμους, θεσμούς, ηθικές αξίες, κράτος, κοινωνία, πολιτισμό κτλ) και θεωρώ γελοίο ακόμα και για τον εαυτό μου να παίζω το πολιτικό παιχνίδι, του να ψάχνω βίγκαν προϊόντα ή αυτά που είναι φιλικά στο περιβάλλον μέσα σε ένα σύστημα απόλυτης εκμετάλλευσης και υποβάθμισης οποιουδήποτε ζωντανού οργανισμού. Επομένως, είμαι βίγκαν λόγω προσωπικής συνείδησης λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες συνθήκες χωρίς να γίνομαι μοναχός και προσπαθώ με όποιο τρόπο και όσο περισσότερο μπορώ να απέχω από την κυρίαρχη ανθρωποκεντρική παρακμή αυτού του κόσμου. Η αντιπολιτισμική συνείδηση είναι μόνο ένα άλλο μέρος της εσωτερικιστικής ατομικότητας που δεν αναγνωρίζει άλλη οντότητα πέρα από το άτομο και τις επιθυμίες του/της, αναλύοντας τη γη ως ένα χαοτικό, αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξης και επαναπροσδιορίζει τη σχέση του/της με αυτή και άλλες ατομικότητες.

Μόνο μέσα από τον αυθορμητισμό, την άρνηση αυτών που έχουμε διδαχθεί (συμπεριλαμβανομένων όλων των αξιών και των ιδανικών που προέρχονται από την κοινωνία), τη μοναδικότητα και την κριτική σκέψη, τις στιγμές επίθεσης και αυτοπραγμάτωσης και την επαφή με το φυσικό περιβάλλον, θα μπορούσα να βρω ένα νόημα στην ύπαρξη (προσωπικό νόημα όχι μια αντικειμενική αλήθεια) της ατομικότητάς μου.

Ο βιγκανισμός είναι ξεκάθαρα μόνο ένα εργαλείο ενάντια σε μερικά συστήματα. Για τις άλλες μορφές απελευθέρωσης της κάθε ατομικότητας ο καθένας από εμάς μπορεί να εφεύρει τους δικούς του τρόπους. Δεν υπάρχει ένας μοναδικός αποτελεσματικός τρόπος/μέσο. Θέτουμε στόχους, είμαστε υπομονετικοί, χρησιμοποιούμε κάθε υλικό και μέσο ενάντια στον εχθρό και με ό,τι δύναμη μας έχει απομείνει και όποτε μπορούμε κάνουμε επίθεση σαν τον αετό χωρίς ηθικούς φραγμούς, ούτε σεβασμό για τη ζωή του. Όχι για ένα μεγαλύτερο σκοπό αλλά για το χρόνο που μας έχουν κλέψει. Μακριά από ηθικούς ισχυρισμούς όπως “το κρέας είναι φόνος” νιώθω την ανάγκη να επιτεθώ σε όλα όσα προσβάλλουν την αισθητική μου αντίληψη και δεν με αφήνουν να αντλήσω απόλαυση από αυτά που με περιβάλλουν. Δεν νιώθω την ανάγκη να επικρίνω τον σύντροφο που δεν ακολουθεί τις μεθόδους του βιγκανισμού, για τους δικούς του λόγους, αλλά έχει αναπτύξει μια βαθιά ανάλυση ενάντια στο υπάρχον (παρόλο που η κατανάλωση κρέατος και η χρήση μη ανθρώπινων ζώων είναι η πιο κυρίαρχη μορφή ζωής στον πλανήτη) αφού αυτός ο σύντροφος θα έχει φτάσει σε ένα επίπεδο επίγνωσης μέσω κριτικής σκέψης που δεν θα τον αφήσει να εφησυχαστεί με τις επιλογές του ή θα θεωρήσει έναν άλλο ζωντανό οργανισμό κατώτερο ή ανώτερο, κανονικό ή μη κανονικό. Θα ασκήσω κριτική όμως σίγουρα σε όλους αυτούς που δεν αμφισβητούν τις μαζικές συνθήκες διαβίωσης καθώς και όλους τους αναρχικούς των οποίων η κριτική για τον βιγκανισμό προέρχεται μόνο μέσα από το είδωλο του ανθρωποκεντρικού κόσμου.

Veganism From A Nihilist and Anti-Civ Perspective pdf

(Πηγή: warzonedistro.noblogs.org)

Μετάφραση Traces of Fire