Reivindicación de responsabilidad y declaración – Célula Fuego Salvaje

Reivindicación de responsabilidad y declaración – Célula Fuego Salvaje
I
“ Ya es hora de que quememos este país , este mundo artificial; Es el inicio del fuego negro que consumirá sus negocios e industrias de la asquerosa sociedad tecno-industrial. Es ahora el momento de articular una crítica directa y fría , alejándola de las fantasías , presentándola y presentando golpes”

A medida que la plaga de la modernización se extiende en los cementerios urbanos de la sociedad de masas tecnológica, asfixiando cada vez más nuestra existencia cada día que pasa, continuamos con nuestra guerra personal contra la civilización y las hordas de cobardes sumisos que la reproducen y la sostienen con sus actos cotidianos de servidumbre y conformismo.

Las nuevas innovaciones en el reino del control tecnológico y la dominación avanzan diariamente, con la mayoría dando la bienvenida a la proliferación de las tecnologías “inteligentes” y la digitalización total de cada aspecto de la vida. En el nombre de la “comodidad” las masas hiper-civilizados miden la totalidad de sus inútiles vidas a través de pantallas y receptores, alimentando al leviatán industrial con un interminable flujo de datos. Datos que, con la ayuda de corporaciones como Google, Facebook, Microsoft , Vodafone, Sony etc se usan para promover programas de vigilancia estatales y gubernamentales , solidificando e imponiendo las ilusiones de “paz social” y control.

Las antenas de telefonía móvil , además de funcionar como piezas importantes de infraestructura técnica para el buen funcionamiento de la sociedad y del proceso de estupidez masiva, también emiten enormes cantidades de toxicidad en forma de ondas de radio y micro-ondas , resultando en tumores, daños cerebrales en criaturas que viven cerca y es conocido que interfieren en los sentidos de navegación de las aves y los insectos, lo que lleva a las muertes en masa de colonias enteras de abejas y , por tanto , causando daños irreparables a los ecosistemas existentes.

Sabemos que destruyendo esas antenas y cortando un par de venas del sector de comunicaciones hacemos poco para dañar a las corporaciones que poseen esos aparatos , pero creamos momentos de placer y satisfacción egoísta en nuestras vidas, rompiendo la rutinización de la vida al gastar el tiempo en las ciudades y con el objetivo de causar estrés e incomodidad entre los tecno-adictos de las masas repugnantes, interrumpiendo la cada vez más normalizada y fabricada “necesidad” de conectividad constante.

En las últimas horas del 2/2/17 , acompañados por nuestro furioso odio a la sociedad y un profundo amor por los animales no-humanos antes mencionados, esparcimos nuestro fuego en las heladas calles de Leipzig, Alemania. Encapuchados y enmascarados , acechando bajo la protección de la oscuridad nos dirigimos a nuestro primer objetivo, un grupo de antenas bien escondidas propiedad de Vodafone. Prendimos fuego a una serie de cables que subían en el lado de una chimenea de ladrillo entre algunas casas y una cafetería hipster vegana. Las llamas se extendieron arriba a través de los cables hasta alcanzar las antenas , envolviéndolas en llamas completamente y esparciendo llamas y chispazos en un área de 60 metros. Esto se logró cubriendo el fondo de los cables expuestos en gel inflamable y luego colocando dos dispositivos incendiarios de combustión lenta entre los cables. Los encendimos y nos echamos a reír mientras desaparecíamos una vez más en la noche.

Después en la noche del 7/2/17 se llevaron a cabo más ataques por parte de una individualidad de la célula en otra parte de la ciudad, estas son sus palabras.

…Entre los sonidos del bosque invernal y los sonidos de las criaturas no-humanas que intentan vivir sus vidas salvajes, en medio de estos momentos de calma , me oigo a mi mismo preguntándome por los momentos de alegría , los libres momentos de rabia. Así que , destruí 7 torres de caza y cuando terminé , mi deseo era ir a por más. Más momentos de actividad silenciosa entre el canto de los pájaros. Más momentos de auto-liberación. Así que , en la misma noche , le prendí fuego a 6 coches de forma indiscriminada. Sin preocupaciones por las ideas morales de objetivos éticos y objetivos aceptables, ni las abstractas ideas de lo “correcto” y lo “incorrecto”. Sólo con mi deseo completamente solitario de perturbar la vida civilizada normal, solo por el olor a goma quemada en el aire helado del invierno cuando sabes que mañana algunos esclavos civilizados van a llorar por sus asquerosos coches. Tres de ellos ardieron por completo.

En el reporte de las noticias sobre este ataque, la policía hizo declaraciones con respecto a los motivos de la serie de incendios provocados que “Queda descartada una motivación política”. Nos sorprendió ver que estos imbéciles hicieron algo bien. Nos importa una mierda lo “politico” , solo queremos divertirnos mientras observamos el mundo entero arder.

II

Cuando comenzamos a reivindicar algunos de nuestros actos de destrucción como Célula Fuego Salvaje, también asociamos nuestra pequeña pandilla con el FLA, FLT y FAI como parte de un experimento final en la comunicación con otras individualidades interesantes dentro del ámbito “Anarquista” con quienes no estábamos en contacto directo. Luego en nuestro segundo comunicado abandonamos el uso de estas siglas y hablamos brevemente de algunas de nuestras motivaciones para hacerlo. Vamos a tomarnos un tiempo para continuar el diálogo que concierne a este proceso aquí, con el fin de deconstruir abstracciones de nuestras ideas de las cuales nosotros mismos fuimos sus autores.

Como ya hemos dicho previamente , ya no necesitamos más esas etiquetas para “identificarnos” a nosotros mismos o a nuestras acciones como “parte” de algo. Nunca perteneceremos a los “movimientos” creados por estas reificadas identidades colectivistas y rechazamos total y especialmente los principios moralizantes de “no-violencia” hacia los “humanos” defendidos por las tendencias de Frente de Liberación Animal y el Frente de Liberación de la Tierra.

Conservamos el nombre de la Célula para marcar claramente nuestra salida de las alcantarillas del pensamiento ideológico y/o idealista y dar a conocer el desarrollo de nuestros deseos y praxis iconoclasta. Para ser honestos con nosotros mismos , creemos que en nuestro primer comunicado se algunas afirmaciones erróneas fueron hechas por el uso de expresiones que a veces sentimos que se corresponden con nuestras pasiones, pero que dentro del cenagal de las interacciones civilizadas, las cadenas del lenguaje representan la oportunidad de incontables interpretaciones erróneas, convirtiendo nuestros gritos de guerra en simples eslóganes y lemas que reproducen roles e ideales. Nuestro objetivo es acabar con todos estos fantasmas que impiden el fortalecimiento de nuestras individualidades y bloquean nuestros caminos hacia el caos de una existencia salvaje y sin mediación por la cual nos esforzamos en el presente.

Desde este momento los comunicados y reivindicaciones de responsabilidad procedentes de cada núcleo de la Célula Fuego Salvaje serán acompañados del nombre de la célula secundaria que permita mayor flexibilidad y autonomía en la realización de ataques internacionales y para una expresión más clara de los motivos y opiniones del individuo/s responsable/s.

Dejamos bien claro que esto no es una “llamada” para que otros que no conocemos tomen nuestro nombre en el pluralismo ritualista típico del ámbito “anarquista”. Es simplemente un movimiento estratégico en nuestro beneficio para mejorar nuestras capacidades para una mayor destrucción.

III

Cuando hablamos de idealismo, nos referimos a la hipócrita idea de luchar por una meta o causa ajena, por algún futuro mejor o algún ídolo mitificado. Como no creemos en la posibilidad de destruir completamente la prisión de la civilización, nuestros actos de destrucción son actos que tienden a nuestra auto-liberación. Actos que pretenden romper las cadenas que la sociedad nos ha impuesto desde el nacimiento y crear el potencial para escapar de la gran jaula momentáneamente mediante descivilizarnos y volvernos peligrosos. La idea de causar terror y perturbaciones entre las masas dormidas y transformar los mundos oníricos del progresismo y la utopía en una pesadilla viva para aquellos que consideramos nuestros enemigos es para nosotros otra parte importante de por que llevamos a cabo nuestros actos egoístas y criminales.

No somos “Anarquistas” porque hace mucho tiempo que hemos rechazado la estancada ideología del “Anarquismo”. No somos tan tontos como para depositar “esperanza” alguna en la “lucha”. No estamos motivados por fantasías devotas de “victoria”, “revolución” o “colapso”. Nos hemos vuelto completamente enfermos de este circo cristianizador y de toda la pose , censura , puñaladas traperas , predicación moralista y de la incesante charlatanería aburrida. No estamos diciendo que todos los que se llaman así mismos “Anarquistas” caigan en esta trampa ideológica , todavía hay algunos que reclaman esta “identidad” para sí mismos, esa es su discreción. De entre estos pocos contamos con orgullo a algunos de nuestros aliados cercanos y nuestros cómplices.

Somos un pequeño círculo de criminales nihilistas e individualistas egoístas. El nihilismo para nosotros representa un proceso de negación y rechazo, es nuestra herramienta para derribar las paredes de las construcciones civilizadas impuestas sobre nuestros egos indomables. Las cadenas culturales-sociales de “moralidad”, “identidad” , “género” , “altruismo” , “optimismo” , “igualdad” , “solidaridad” , “respeto” , “humanismo” , “antropocentrismo” etc desaparecen en las llamas de la destrucción iconoclasta. Cuando nos dirigimos a la batalla , empuñamos nuestro nihilismo como un arma con la cual creamos juguetonamente momentos de placentera ruptura dentro de los asfixiantes confines de la sociedad tecno-industrial en el aquí y ahora. Estamos motivados por nuestros deseos y pasiones de venganza por todo lo que hemos perdido. Con toda la fuerza y el ingenio que poseemos , volvemos nuestra vitalidad en nuestros medios de ataque contra la realidad que odiamos, encontrando a nuestros enemigos de frente y saliendo mas fuertes para ello.

IV

Hemos vagado por todas partes, hemos visto la belleza del caos natural en el interior de los antiguos bosques y entre las hierbas que rompen el hormigón. En la soledad de las cimas de las montañas y en los encuentros silenciosos con otros individuos nocturnos acechando la noche. Cuando afilamos nuestros cuchillos en las sombras de los bosques y conspiramos alrededor de fogatas con nuestros fieros cómplices, con quienes compartimos el deseo de romper las jaulas de nuestra domesticación y convertirnos en seres salvajes.

Hemos sido testigos de primera mano de la devastación que el reino de la “humanidad” ocasiona en el medio ambiente terrestre, hemos estado en los límites de vastas y desoladas canteras, hemos caminado por los bosques talados y por las playas cubiertas de petróleo sembradas de plástico y de los cadáveres de peces y pájaros, sintiendo el odio y la ira aumentando dentro de nosotros más y más como la negrura que se reúne en nuestros pulmones. Hemos visto los horrores dentro de las granjas de fábrica y cada uno supimos entonces en nuestros corazones que la liberación por sí sola nunca sería suficiente.

Hemos colocado artefactos incendiarios, incendiando las máquinas e infraestructura que aniquilan lo salvaje, paralizando momentáneamente las normas y procedimientos del orden civilizado. Hemos lanzado ataques contra los empleados de las empresas ecocidas a la luz del día ya la luz de la luna, sintiéndonos más vivos que nunca mientras huían ante nuestros cuchillos, molotovs y piedras. Nuestros actos de vandalismo han causado apagones y conexiones de Internet y teléfono cortadas a innumerables hogares y negocios. Hemos tomado parte en disturbios con intenciones criminal que no se limitan a simplemente romper algunas ventanas y nuestras manos rabiosas se mueven para robar todas las necesidades de nuestra supervivencia que están al alcance.

Somos individualistas amorales , ilegalistas , antisociales y no-arrepentidos en guerra con la sociedad tecno-industrial y todo el progreso humano.

Con coraje y determinación seguimos practicando nuevas técnicas en la aplicación de las artes destructivas, mejorando nuestros métodos de sabotaje , ataque y evasión. No nos vamos a detener ante nada, nuestros ataques surgirán de forma asimétrica a medida que nos escabullimos de sombra en sombra y nuestros fuegos continuarán extendiéndose por todo este asqueroso continente.

Nuestras líneas de batalla están dibujadas y sabemos dónde estamos; En complicidad con los feroces anticivilizacionistas, los eco-extremistas, los incontrolables y los pesimistas que, carentes de esperanza ni de temor, siguen devolviendo sin vergüenza, indiscriminados y decisivos golpes contra la tecno-colmena.

“Hacia la proliferación de ataques y la coordinación de grupos e individualidades para atacar más fuerte y constantemente contra la civilización patriarcal y su marco tecno-industrial, el camino es arduo e incierto, sólo nuestras acciones en el presente revelan nuestras convicciones reales.”

¡La aniquilación despiadada es lo único que merece este sistema podrido, sus representantes, sus trabajadores y sus leales ciudadanos!

¡Que los jueces-moralistas de todas las ramas sigan lloriqueando y gimoteando! ¡Que los charlatanes sigan hablando!

¡Adelante con la guerra!

-Célula Fuego Salvaje

PD: Nos alegró saber que en la mañana del 8/2/17 hubo una amenza de bomba a los estudiantes del Centro de Educación y Tecnología (BTZ) en Leipzig, causando la evacuación de 500 personas de las instalaciones, una gran respuesta policial y militar y un estado de miedo y pánico entre los asquerosos estudiantes y proferos progresistas. Los actos terroristas de este tipo , especialmente los que están dirigidos contra las instituciones tecno-científicas, son algo raro en esta región geográfica particular y damos la bienvenida a la propagación del conflicto y el desorden dentro de la “Fortaleza Europa”. Los bárbaros ya están dentro de los muros. Siempre hemos estado aquí y siempre lo estaremos.

(Traducido por Traces of Fire)

(Versión original : actforfree.nostate)

Germany-Claim of responsibility and Statement – Wildfire Cell

Claim of responsibility and Statement – Wildfire Cell

I

“It’s about time that we burned this country, this artificial world; it’s the onset of the black fire that will consume their businesses and industry of the filthy techno-industrial society. It is now time to articulate a direct and cold criticism, away from fantasies, put it forth, and present strikes.”

As the plague of modernization runs rampant in the urban-cemetaries of technological mass-society, suffocating our existence more and more with every passing day, we press on with our personal war against civilization and the hordes of submissive cowards who recreate and uphold it with their everyday acts of servitude and compliance.

New innovations in the realm of technological control and domination advance daily, with most welcoming the proliferation of “smart” technologies and the total digitalization of life’s every aspect. In the name of “convenience” the hyper-civilized masses mediate the entirety of their worthless lives through screens and receivers, feeding the industrial leviathan with an endless stream of data. Data which with the aid of corporations like Google, Facebook, Microsoft, Vodafone, Sony etc. is used to further state and governmental surveillance programs, solidifying and enforcing the illusions of “social peace” and control.

Mobile phone antennas, besides functioning as important pieces of technical infrastructure for the smooth-functioning of society and the process of mass stupification also emit massive amounts of toxicity in the form of radiowaves and microwaves, resulting in tumors and brain damage in creatures dwelling nearby and are known to interfere with the navigational senses of birds and insects, leading to mass die-offs of entire colonies of bees and thus causing irreparable damage to existing ecosystems.

We know that by destroying these antennas and severing a couple of veins of the telecommunications sector we do little to harm the corporations who own these devices, but we create moments of pleasure and egoistic satisfaction in our lives, breaking with the routinization of life when spending time in the cities and aiming to cause stress and discomfort amongst the techno-junkies of the repugnant masses by disrupting the increasingly normalized and manufactured “need” for constant connectivity.
In the late hours of 2/2/17, accompanied by our furious hatred of society and a deep love for the aforementioned non-human animals, we spread our fire to the icy streets of Leipzig, Germany. Hooded and masked, we lurked under the cover of darkness and headed for our first target, a cluster of well-hidden antennas owned by Vodafone. We put the torch to a number of cables that ran up the side of a brick chimney between some houses and a vegan hipster cafe. The flames climbed all the way up the cables to the antennas, engulfing them completely and scattering flames and sparks across an area of 60 meters. This was achieved by covering the bottom of the exposed cables in flammable gel and then placing two slow-burning incendiaries between the cables. We lit them up and set off laughing to ourselves as we disappeared once more into the night.

Then on the night of 7/2/17 more attacks were carried out by an individuality of the cell in a different area of the city, these are their words.

… Between the sounds of the wintering forest and the sounds of non-human creatures trying to live their wild lives, in the middle of these calming moments I hear myself asking for moments of joy, for the free moments of rage. So I destroyed 7 hunting towers and when I was finished, my desire was asking for more. More moments of silent activities between the singing of the birds. More moments of self liberation. So in the same night I set fire to 6 cars indiscriminately. Without caring for the moral ideas of targets and accepted targets, the abstract ideas of the “right” or “wrong”. Just with my fully lonely desire for disturbing normal civilized life, just for the smell of burning rubber in the frosty winter air when you know that tomorrow some civilized slaves are going to cry for their disgusting cars. Three of them were torched completely…

In the news report concerning this attack, the police made the statement with regards to the motives of the arson spree that “A political background, however, can be excluded”. We were surprised to see that these morons actually got one thing right. We don’t give a shit about the “political”, we just want to have some fun while watching this whole world burn.

II

When we first began claiming some of our acts of destruction as the Wildfire Cell, we also associated our little gang with the ALF, ELF and FAI as part of a final experiment in communication between other interesting individualities within the “Anarchist” camp who we were not in direct contact with. Then in our second communique we abandoned the use of these acronyms and spoke briefly about some of our motivations for doing so. We will take the time to continue the dialogue surrounding this process here, for the sake of deconstructing the abstractions of our ideas which we ourselves were the authors of.

As we expressed previously, we no longer need these labels to “identify” ourselves or our actions as a “part” of anything. We will never belong to the “movements” created by these reified collectivist identities and we completely and especially reject the moralizing principles of “non-violence” towards “humans” advocated by the tendencies of the Animal Liberation Front and Earth Liberation Front.

We retained the name of the cell to mark clearly our departure from the sewers of ideologicalized and/or idealistic thinking and signify the development of our desires and iconoclastic praxis. To be honest with ourselves, we feel that in our first communique some rather erroneous claims were made by the use of expressions which at times we feel correspond with our passions, but inside the quagmire of civilized interactions, the chains of language present the opportunity for countless misinterpretations, rendering our war cries into mere slogans and catch-phrases reproducing roles and ideals. We aim to do away with all of these ghosts that hinder the strengthening of our individualities and block our paths towards the chaos of an unmediated, wild existence which we strive for in the present.

From here on the communiques and claims of responsibility coming from each nuclei of the Wildfire Cell will be accompanied by a secondary cell name to allow for greater flexibility and autonomy in carrying out international attacks and for clearer expression of the motives and opinions held by the individual(s) responsible.

We will be very clear that this is no “call out” for others who we do not know to take up our name in the ritualistic pluralism typical of the “Anarchist” camp. It is simply a strategic move on our behalf to enhance our capabilities for greater destruction.

III

When we speak of idealism, we mean the hypocritical idea of fighting for an external goal or cause, for some better future or mystified idol. As we do not believe in the possibility of destroying the prison of civilization completely, our acts of destruction are acts tending towards our self-liberation. Acts which aim to break the chains that society has forced upon us from birth and create the potential to escape the great cage momentarily by decivilizing ourselves and becoming dangerous. The idea of causing terror and disturbances amongst the slumbering masses and transforming the dream worlds of progressivism and utopia into a living nightmare for those we consider our enemies is for us an other important part of the reasons why we carry out our egoistic and criminal acts.

We are not “Anarchists” because we have long since rejected the stagnant ideology of “Anarchism”. We are not so foolish to invest any “hope” in the “struggle”. We are not motivated by devotional fantasies of “victory”, “revolution” or “collapse”. We have grown utterly sick of this christianizing circus and all of the posturing, censorship, backstabbing, moralistic preaching and the ceaseless dull chatter. We are not saying that all who call themselves “anarchists” fall into this ideological trap, there are still some unique ones who claim this “identity” for themselves, that is their discretion. Amongst these few we proudly count some of our close allies and accomplices.

We are a small circle of criminal nihilists and selfish individualists. Nihilism for us represents a process of negation and denial, it is our tool to tear down the walls of civilized constructs imposed on our indomitable egos. The cultural-social chains of “morality”, “identity”, “gender”, “altruism”, “optimism”, “equality”, “solidarity”, “respect”, “humanism”, “anthropocentrism” and so forth all go up in the flames of iconoclastic destruction. When we head into battle, we wield our nihilism as a weapon with which we playfully create moments of joyous rupture within the suffocating confines of techno-industrial society in the here and now. We are motivated by our desires and passions of vengeance for all that which we have lost. With all the strength and ingenuity we possess, we turn our vitality into our means of attack against the reality we hate, meeting our enemies head on and coming out stronger for it.

IV

We have wandered far and wide. We have seen the beauty of natural chaos deep within ancient woodlands and amongst the weeds that crack the concrete. In the solitude of the mountain tops and in the silent encounters with other nocturnal individuals stalking in the night.  When sharpening our knives in the shadows of the forests and conspiring around campfires with our fierce accomplices, those with whom we share the desire to break out of the cages of our domestication and become feral beings.

We have witnessed first-hand the devastation that the kingdom of “humanity” wreaks on the earthly environment, we have stood on the edges of vast and desolate quarries, we have walked through the clear cut forests and along the oil-slicked beaches strewn with plastic and the corpses of fishes and birds, feeling the hatred and anger building up inside us more and more like the blackness that gathers in our lungs. We have seen the horrors inside the factory farms and we each knew then in our hearts that liberation alone could never be enough.

We have set off incendiaries, torching the machines and infrastructure that annihilate the wild, momentarily paralyzing the norms and procedures of civilized order. We have launched attacks on the employees of ecocidal companies by daylight and moonlight, feeling more alive than ever as they fled before our knives, molotovs and stones. Our acts of vandalism have caused powercuts and severed internet and telephone connections to countless homes and businesses. We have rioted with criminal intent that does not stop at merely breaking a few windows and our rabid hands move to steal every necessity for our survival that comes within reach.

We are amoral, illegalist, antisocial and unrepentant individualists at war with techno-industrial society and all human progress.

With courage and determination we continue to practice new techniques in the application of the destructive arts, improving our methods of sabotage, attack and evasion. As we will stop at nothing, our attacks will erupt asymmetrically as we scurry from shadow to shadow and our fires will continue to spread across this entire filthy continent.

Our battle lines are drawn and we know where we stand; in complicity with the fierce anticivilizationists, eco-extremists, uncontrollables and pessimists who, burdened neither by hope nor fear, continue to return shameless, indiscriminate and decisive blows against the techno-hive.

“Towards the proliferation of attacks and coordination of groups and individualities to strike harder and constantly against the patriarchal civilization and its techno-industrial framework, the path is arduous and uncertain, only our actions in the present reveal our real convictions.”

Merciless annihilation is the only thing this putrid system, its representatives, its workers and its loyal citizens deserve!

Let the moral-judiciaries of every stripe continue to cry and whine! Let the talkers keep on talking!

On with the war!

– Wildfire Cell

PS. We were excited to hear that on the morning of 8/2/17 a bomb threat was declared to the students of the Education and Technology Center (BTZ) in Leipzig, causing the evacuation of 500 people from the premises, a large police and military response and a state of fear and panic amongst the disgusting progressivist students and teachers. Terrorist acts of this kind, especially ones directed against the techno-science institutions are somewhat rare in this particular geographical region and we welcome the spread of unrest and disorder inside “Fortress Europe”. The barbarians are already within the walls. We have always been here and we always will be.

(Via : actforfree.nostate)

Γερμανία-Ανάληψη ευθύνης και τοποθέτηση από τον Πυρήνα Wildfire

Ανάληψη ευθύνης και τοποθέτηση από τον Πυρήνα Wildfire

I

“Είναι θέμα χρόνου να κάψουμε αυτή την χώρα, αυτόν τον τεχνικό κόσμο· αυτός είναι ο ερχομός της μαύρης φωτιάς που θα καταστρέψει τις επιχειρήσεις τους και την βιομηχανία της βρώμικης τεχνο-βιομηχανικής κοινωνίας τους. Τώρα είναι η στιγμή για να γίνει μια ξεκάθαρη, άμεση και ψυχρή κριτική, μακριά από φαντασιώσεις, προωθήστε την,και παρουσιάστε επιθετικές δράσεις”

Όσο η επιδημία του εκσυγχρονισμού τρέχει ανεξέλεγκτα στα αστικά-νεκροταφεία της τεχνολογικής μαζικής-κοινωνίας, κάνοντας αποπνικτική την ύπαρξη μας όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα, εμείς θα συνεχίσουμε τον προσωπικό μας πόλεμο ενάντια στον πολιτισμό και στις ορδές των υποτελών δειλών που αναπαράγουν και υποστηρίζουν με τις καθημερινές τους πράξεις της υποτέλειας και της συμμόρφωσης.

Νέες καινοτομίες στο χώρο του τεχνολογικού ελέγχου και της κυριαρχικής προώθησης καθημερινά, με πιο καλοδεχούμενη την γρήγορη εξάπλωση της “έξυπνης” τεχνολογίας και την πλήρη ψηφιοποίηση κάθε ζωντανής ύπαρξης. Στο όνομα της “ευκολίας” οι υπερ-πολιτισμένες μάζες μεσολαβούν στο σύνολο των ασήμαντων ζωών τους μέσα από οθόνες και δέκτες, τροφοδοτώντας την βιομηχανική Λεβιάθαν με μια ατελείωτη ροή δεδομένων. Δεδομένα που με την βοήθεια των εταιριών όπως Google, Facebook, Microsoft, Vodafone, Sony κτλπ χρησιμοποιούνται για να προωθηθούν προγράμματα παρακολούθησης από το κράτος και την κυβέρνηση παγιώνοντας και εφαρμόζοντας την αυταπάτη της “κοινωνικής ειρήνης” και του ελέγχου.

Κεραίες κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες λειτουργούν ως σημαντικά κομμάτια της τεχνικής υποδομής για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας και ως διαδικασία μαζικής αποβλάκωσης καθώς επίσης εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες τοξικότητας με την μορφή ραδιοκυμάτων και μικροκυμάτων, με αποτέλεσμα τους όγκους και τις εγκεφαλικές βλάβες όπως και βλάβες σε πλάσματα που ζουν γύρω από την κατοικία. Είναι γνωστό ότι επηρεάζει την αίσθηση του προσανατολισμού των πουλιών και των εντόμων και οδηγούν σε μαζικούς θανάτους σε ολόκληρη την αποικία των μελισσών. Συνεπώς προκαλούν ανεπανόρθωτη ζημιά στο υπάρχον οικοσύστημα.
Γνωρίζουμε ότι με την καταστροφή αυτών των κεραιών, αποκόπτοντας μερικές από τις αρτηρίες του τομέα των τηλεπικοινωνιών, κάνουμε μια ελάχιστη βλάβη στις επιχειρήσεις όπου τους ανήκουν αυτές οι συσκευές, αλλά δημιουργούμε στιγμές απόλαυσης και εγωιστικής ικανοποίησης στη ζωή μας, σπάζοντας την ρουτίνα της ζωής όταν περνάμε χρόνο στις πόλεις με στόχο να προκαλέσουμε άγχος και δυσφορία ανάμεσα στους τεχνο-εξαρτημένους των αποκρουστικών μαζών με την διατάραξη της εξομάλυνσης και των κατασκευαστικών “αναγκών” για συνεχή συνδεσιμότητα.

Τις τελευταίες ώρες της 2/2/17, με την συνοδεία του εξαγριωμένου μας μίσους για την κοινωνία και την βαθιά αγάπη μας για τα προαναφερθέντα μη-ανθρώπινα ζώα, εξαπλώσαμε την φωτιά μας στους παγωμένους δρόμους της Λειψία, στη Γερμανία. Κουκουλωμένοι και μεταμφιεσμένοι, καραδοκούσαμε υπό το σκοτάδι και κατευθυνθήκαμε στον πρώτο μας στόχο, ένα σύμπλεγμα από καλά κρυμμένες κεραίες οι οποίες ανήκουν στην Vodafone. Βάλαμε φωτιά σε έναν αριθμό από καλώδια τα οποία καταλήγουν στη πλευρά μιας χτιστής καμινάδας μεταξύ ορισμένων σπιτιών και μιας χιπστερ βιγκαν καφετέριας. Οι φλόγες σκαρφάλωσαν μέσω των καλωδίων ως τις κεραίες, σκεπάζοντας τες εντελώς σκορπώντας φλόγες και σπίθες σε μια έκταση 60 μέτρων. Αυτό επετεύχθη καλύπτοντας το κάτω μέρος των εκτεθειμένων καλωδίων με ένα εύφλεκτο τζελ και στη συνέχεια με την τοποθέτηση δυο βραδύκαυστων εμπρηστικών μηχανισμών μεταξύ των καλωδίων. Τις φωτίσαμε και εξαφανιστήκαμε γελώντας ξανά μέσα στη νύχτα.

Στη συνέχεια, το βράδυ της 7/2/17 περισσότερες επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από την ατομικότητα του πυρήνα σε μια διαφορετική περιοχή της πόλης, και αυτά είναι τα λόγια τους.

…Μεταξύ των ήχων του χειμερινού δάσους και των μη ανθρώπινων πλασμάτων που προσπαθούν να ζήσουν την άγρια ζωή τους, μεταξύ αυτών των ήρεμων στιγμών έπιασα τον εαυτό μου να αναζητάει στιγμές χαράς, στιγμές ελευθερίας και οργής. Έτσι λοιπόν κατέστρεψα 7 πύργους για κυνήγι και όταν τελείωσα, η επιθυμία μου απαιτούσε περισσότερα. Περισσότερες στιγμές σιωπηλών δραστηριοτήτων μεταξύ του κελαιδίσματος των πουλιών. Περισσότερες στιγμές αυτο-απελευθέρωσης. Έτσι λοιπόν, το ίδιο βράδυ, έβαλα φωτιά σε 6 αμάξια αδιακρίτως. Χωρίς να νοιάζομαι για τις ηθικές αξίες των στόχων και τις αφηρημένες ιδέες του “σωστού” και του “λάθους”. Μόνο με την πλήρως μοναχική μου επιθυμία για την διατάραξη της κανονικής πολιτισμένης ζωής, μόνο για την μυρωδιά του καμένου πλαστικού στον παγωμένο χειμωνιάτικο αέρα, όταν ξέρεις ότι αύριο κάποιοι πολιτισμένοι σκλάβοι θα κλάψουν για τα αηδιαστικά τους αυτοκίνητα. Τρία από αυτά κάηκαν εντελώς…

Στο δελτίο ειδήσεων σχετικά με αυτή την επίθεση, η αστυνομία έκανε την δήλωση σχετικά με τα κίνητρα του εμπρηστικού οργίου ότι “Κάποιο πολιτικό υπόβαθρο, ωστόσο, μπορεί να αποκλειστεί”. Μείναμε έκπληκτοι όταν αυτοί οι ηλίθιοι ήταν σωστοί. Δεν δίνουμε μια για το “πολιτικό”, θέλουμε απλά να διασκεδάσουμε καθώς βλέπουμε αυτόν τον κόσμο να φλέγεται.

II

Όταν αρχίσαμε να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για κάποιες από τις δράσεις καταστροφής μας ως Πυρήνας Wildfire, συσχετίσαμε την μικρή μας συμμορία με την ALF, ELF και την FAI ως κομμάτι ενός ολοκληρωμένου πειράματος σε επικοινωνία μεταξύ άλλων ενδιαφέρων ατομικοτήτων εντός του “Αναρχικού” στρατοπέδου όπου δεν είμαστε σε άμεση επικοινωνία. Στη συνέχεια, στην δεύτερη ανάληψη ευθύνης εγκαταλείψαμε την χρήση αυτών των ακρωνύμων και μιλήσαμε εν συντομία για ορισμένα από τα κίνητρά μας. Θα χρειαστεί να πάρουμε το χρόνο μας για να συνεχίσουμε το διάλογο γύρω από αυτή την διαδικασία, για χάρη της αποδόμησης των αφηρημένων μας ιδεών που εμείς οι ίδιοι είμαστε οι δημιουργοί της.
Όπως έχουμε εκφραστεί και στο παρελθόν, δεν χρειαζόμαστε πλέον αυτές τις ταμπέλες για να “κατηγοριοποιήσουμε” τους εαυτούς μας ή τις δράσεις μας ως “κομμάτι” του οτιδήποτε. Εμείς ποτέ δεν θα ανήκουμε σε ένα “κίνημα” που έχει δημιουργηθεί από αυτές τις κολεκτιβίστικες ταυτότητες και απορρίπτουμε παντελώς τις ηθικές αρχές της “μη βίας” προς τους “ανθρώπους” που υποστηρίζουν το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων και το Μέτωπο Απελευθέρωσης Γης.

Διατηρήσαμε το όνομα του πυρήνα για να κάνουμε ξεκάθαρη την αποχώρηση μας από τους υπονόμους της ιδεολογικοποιημένης και/ή της ιδεαλιστικής σκέψης και σημασίας της εξέλιξης των επιθυμιών μας και της εικονοκλαστικής πράξης. Για να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, έχουμε την αίσθηση ότι στην πρώτη ανάληψη ευθύνης κάποιες λανθασμένοι ισχυρισμοί με την χρήση εκφράσεων που κατά καιρούς νιώθουμε ότι συμβαδίζουν με τα πάθη μας, αλλά μέσα από την αδιέξοδο των πολιτισμένων αλληλεπιδράσεων, οι αλυσίδες της γλώσσας παρουσιάζουν την ευκαιρία για αμέτρητες παρεξηγήσεις, προσαρμόζοντας τις πολεμικές μας κραυγές σε πολύ μερικά συνθήματα και προκατ-φράσεις αναπαράγοντας ρόλους και ιδανικά . Στόχος μας είναι να απομακρύνουμε όλα αυτά τα φαντάσματα που αποτελούν εμπόδιο στην ενίσχυση των ατομικοτήτων μας και μπλοκάρουν το μονοπάτι μας προς τη χαοτική και αδιαμεσολάβητη, άγρια ύπαρξη για την οποία κοπιάζουμε.

Από εδώ και στο εξής οι ανακοινώσεις και οι αναλήψεις ευθύνης που προέρχονται από κάθε πυρήνα της Wildfire θα πρέπει να συνοδεύεται από έναν δευτερεύον πυρήνα/όνομα για να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία και αυτονομία στην εκτέλεση επιθέσεων διεθνώς και για την σαφέστερη έκφραση των κινήτρων και απόψεων που αναλαμβάνει την ευθύνη το άτομο(α).
Θα είμαστε απόλυτα σαφείς ότι αυτό δεν είναι κάποιο “κάλεσμα” για όλους,τους οποίους δεν γνωρίζουμε για να χρησιμοποιήσουν το όνομα μας στον τελετουργικό πλουραλισμό χαρακτηριστικό του “Αναρχικού” στρατοπέδου. Είναι μια στρατηγική κίνηση εκ μέρους μας για να ενισχύσουμε τις δυνατότητες μας για μεγαλύτερη καταστροφή.

III

Όταν μιλάμε για ιδεαλισμό, εννοούμε την υποκριτική ιδέα του αγώνα για έναν εξωτερικό στόχο ή αιτία, για ένα καλύτερο μέλλον ή για κάποιο κατόρθωμα. Όπως επίσης δεν πιστεύουμε στην ολοκληρωτική καταστροφή της πολιτισμικής φυλακής, οι δράσεις της καταστροφής είναι οι δράσεις που μας φέρνουν κοντά στην αυτο-απελευθέρωση μας. Δράσεις που αποσκοπούν την διάλυση των αλυσίδων που μας έχει φορέσει η κοινωνία από την στιγμή της γέννησης μας και έχει δημιουργήσει την δυνατότητα της διαφυγής από το μεγάλο κλουβί στιγμιαία αποβάλλοντας τον πολιτισμό από μέσα μας και μετατρέποντας μας σε επικίνδυνους. Η ιδέα της πρόκλησης τρόμου και αναταραχών ανάμεσα στις κοιμισμένες μάζες και η μετατροπή του κόσμου των ονείρων, του προοδευτισμού και της ουτοπίας σε έναν ζωντανό εφιάλτη για αυτούς που θεωρούμε εχθρούς είναι για μας ένα άλλο σημαντικό κομμάτι από τους λόγους για τους οποίους έχουμε πραγματοποιήσει εγωιστικές και εγκληματικές πράξεις.

Δεν είμαστε “Αναρχικοί” γιατί έχουμε απορρίψει εδώ και καιρό την στάσιμη ιδεολογία του “Αναρχισμού”. Δεν είμαστε τόσο ανόητοι για να επενδύσουμε καμία “ελπίδα” στον “αγώνα”. Δεν ενθουσιαζόμαστε από τις θεοσεβούμενες φαντασιώσεις της “νίκης”, της “επανάστασης” ή της “καταστροφής”. Έχουμε μεγαλώσει σε ένα άρρωστο κλήμα χριστιανικού τσίρκου με όλη αυτή την προσποίηση, λογοκρισία, πισώπλατα μαχαιρώματα, ηθικό κήρυγμα και την αδιάκοπη βαρετή φλυαρία. Δεν ισχυριζόμαστε πως όσοι αποκαλούν εαυτούς “αναρχικούς” πέφτουν μέσα σε αυτήν την ιδεολογική παγίδα , υπάρχουν και μερικοί μοναδικοί που διεκδικούν αυτήν την ” ταυτότητα” για τους εαυτούς τους, αυτή είναι η ειδοποιός διάφορα . Αυτούς τους λίγους λοιπόν, με υπερηφάνεια, τους υπολογίζουμε ως κοντινούς συμμάχους και συνεργούς μας.

Είμαστε ένας μικρός κύκλος ποινικών μηδενιστών και ατομικιστών εγωιστών. Ο μηδενισμός για εμάς αποτελεί μια διαδικασία αναίρεσης και άρνησης, είναι το εργαλείο μας για να γκρεμίσουμε τα τείχη του πολιτισμένου κατασκευάσματος που επιβάλλεται στο αδάμαστο εγώ μας. Οι πολιτιστικές-κοινωνικές αλυσίδες όπως “ηθική”, “ταυτότητα”, “φύλο”, “αλτρουισμός”, “αισιοδοξία”, “ισότητα”, “αλληλεγγύη”, “σεβασμό”, “ανθρωπισμός”, “ανθρωποκεντρισμός» και ούτω καθεξής όλες καταλήγουν στην φωτιά τη εικονοκλαστικής καταστροφής. Όταν είμαστε στη μάχη, χρησιμοποιούμε τον μηδενισμό σαν όπλο με τον οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε στιγμές χαρούμενης ρήξης μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της τεχνο-βιομηχανικής κοινωνίας στο εδώ και το τώρα. Υποκινούμαστε από τις επιθυμίες και τα πάθη μας  τα οποία έχουμε χάσει. Με όλη τη δύναμη και την εφευρετικότητα που διαθέτουμε, θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε την ζωτικότητα σε μέσο επίθεσης ενάντια στην πραγματικότητα την οποία ζούμε, συναντώντας τους εχθρούς και κάνοντας μας ισχυρότερους.

IV

Έχουμε περιπλανηθεί μακριά και ευρύτερα. Έχουμε δει την ομορφιά του φυσικού χάους μέσα σε αρχαία δάση και ανάμεσα σε αγριόχορτα που έχουν σπάσει το μπετό. Στην απομόνωση των βουνοκορφών και στις σιωπηλές συναντήσεις με άλλες νυκτόβιες ατομικότητες παρακολουθώντας την νύχτα. Καθώς ακονίζουμε τα μαχαίρια μας στις σκιές του δάσους συνωμοτικά γύρω από φωτιές με τους άγριους συνεργούς μας, εκείνους με τους οποίους μοιραζόμαστε την επιθυμία να δραπετεύσουμε από τα κλουβιά της εξημέρωσης και να εξελιχτούμε σε άγρια όντα.

Έχουμε γίνει μάρτυρες, από πρώτο χέρι, της καταστροφής όπου το βασίλειο της “ανθρωπότητας” έχει προκαλέσει στο περιβάλλον, έχουμε σταθεί στις άκρες των τεράστιων και έρημων λατομείων, έχουμε περπατήσει μέσα στα αποψιλωμένα δάση και μέσα από τις πετρελαιοκηλίδες σε παραλίες όπου πλαστικά απόβλητα είναι διασκορπισμένα σε αυτές καθώς και ανάμεσα σε νεκρά ψάρια και πουλιά, νιώθοντας το μίσος και τον θυμό μέσα μας όλο και περισσότερο όπως την μαυρίλα που γεμίζει τα πνευμόνια μας. Έχουμε δει την φρίκη μέσα στις φάρμες-εργοστάσια και γνωρίζουμε ότι η απελευθέρωση μόνο δεν είναι αρκετή.

Έχουμε πραγματοποιήσει εμπρησμούς, πυρπολώντας τα μηχανήματα και τις υποδομές που εξοντώνουν το άγριο, για μια στιγμή έχουμε παραλύσει τους κανόνες και τις διαδικασίες της πολιτισμένης τάξης. Έχουμε ήδη ξεκινήσει επιθέσεις σε υπαλλήλους οικολογικών εταιριών υπό το φως της ημέρας και υπό το φως του φεγγαριού , νιώθοντας περισσότερο ζωντανοί από ποτέ καθώς τράπηκαν σε φυγή πριν τα μαχαίρια, τις μολότοφ και τις πέτρες. Οι βανδαλισμοί μας έχουν προκαλέσει διακοπή της ηλεκτροδότησης, του ιντερνετ και της τηλεφωνικής επικοινωνίας σε αμέτρητα σπίτια και επιχειρήσεις. Έχουμε διαταράξει με εγκληματική διάθεση, που δεν σταματά απλά με το σπάσιμο ορισμένων παραθύρων, και τα λυσσασμένα χέρια μας που κλέβουν ότι είναι αναγκαίο για την επιβίωση μας.

Είμαστε ανήθικοι,  ιλεγκαλιστές, αντικοινωνικοί και αμετανόητοι ατομικιστές σε ένα πόλεμο με την τεχνο-βιομηχανική κοινωνία και με όλη την ανθρώπινη πρόοδο.

Με θάρρος και αποφασιστικότητα συνεχίζουμε την πρακτική με νέες τεχνικές για την εφαρμογή της καταστροφικής τέχνης, βελτιώνοντας τις μεθόδους σαμποτάζ, επίθεσης και τη αποφυγής. Δεν θα μας σταματήσει τίποτα, οι επιθέσεις μας θα ξεσπάσουν ασύμμετρα καθώς θα τρέχουμε από σκιά σε σκιά και οι φωτιές μας θα εξαπλωθούν σε όλη αυτή τη βρωμερή ήπειρο.

Οι γραμμές μάχης έχουν σχεδιαστεί και ξέρουμε που βαδίζουμε· συνενοχή με τους άγριους αντιπολιτισμικούς, εκο-εξτρεμιστές, ανεξέλεγκτους και πεσιμιστές που δεν επιβαρύνονται ούτε από κάποια ελπίδα, ούτε από φόβο, συνεχίζουν να επιστρέφουν ξεδιάντροπα, χωρίς διακρίσεις με αποφασιστικά χτυπήματα ενάντια στην τεχνο-κυψέλη.

“Προς τον πολλαπλασιασμό των επιθέσεων και το συντονισμό των ομάδων και των ατομικοτήτων ώστε να χτυπήσουν δυνατότερα και αδιάκοπα ενάντια στον πατριαρχικό πολιτισμό και στο τεχνο-βιομηχανικό πλαίσιο, η διαδρομή είναι επίπονη και αβέβαιη, μόνο οι δράσεις μας μπορούν να αναδείξουν τις πεποιθήσεις μας”.

Η ανελέητη εξόντωση είναι το μόνο πράγμα που αξίζει σε αυτό το σάπιο σύστημα, στους εκπροσώπους του, στους εργαζόμενους  και στους φιλήσυχους πολίτες του!

Αφήστε τις ηθικές-δικαστικές αρχές να συνεχίσουν να κλαίνε και να γκρινιάζουν! Αφήστε τους πολυλογάδες να συνεχίσουν να μιλάνε!

Είμαστε σε πόλεμο!

– Wildfire Cell

Υ.Γ Ενθουσιαστήκαμε όταν μάθαμε το πρωί της 8/2/17 όταν έγινε ανακοίνωση στους μαθητές η απειλή βόμβας στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Τεχνολογίας (ΒΤΖ) στην Λειψία, προκαλώντας την εκκένωση 500 ανθρώπων από τις εγκαταστάσεις, με μεγάλη αστυνομική και στρατιωτική ανταπόκριση  και με μια κατάσταση τρόμου και φόβου μεταξύ των αηδιαστικών προοδευτικών φοιτητών και καθηγητών. Αυτού του είδους τρομοκρατικές ενέργειες, ειδικά αυτές που γίνονται ενάντια στα τεχνο-επιστημονικά ιδρύματα είναι κάπως σπάνιες στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Καλωσορίζουμε την εξάπλωση των ταραχών στο εσωτερικό «Φρούριο Ευρώπη». Οι βάρβαροι είναι ήδη εντός των τειχών. Ήμασταν πάντα εδώ και θα εξακολουθήσουμε να είμαστε.

(Μετάφραση Traces of Fire)

(Πηγή : actforfree.nostate)