Αμβούργο, Γερμανία: Φωτιά στη αστυνομία!

Στις 17 Μαρτίου, βάλαμε φωτιά σε δυο περιπολικά στο Αμβούργο. Ακριβώς δίπλα από το σπίτι του δημάρχου Olaf Scholze κάψαμε το όχημα των φρουρών του στην Schmarjestraße. Στην Hindenburgstraße μπροστά από το τμήμα του αστυνομικού συνδικάτου (GdP) και ακριβώς μπροστά από την αστυνομία, πυρπολήθηκε ένα βαν της GdP.

Το αστυνομικό συνδικάτο και ο εθνικός τους πρόεδρος Kirsch εξαπολύουν απειλές μετά τα επεισόδια στο Αμβούργο στις 21.12.2013 όπως  ” Την επόμενη φορά θα χρησιμοποιήσουμε ελεύθερους σκοπευτές!” Μια προειδοποίηση για την κλιμάκωση στο Αμβούργο όσο αφορά τις συγκρούσεις στη Γένοβα και την δολοφονία του Carlo Giuliani, δημοσιεύτηκε με παρόμοιο τρόπο από την Συνομοσποδία τη Γερμανικής αστυνομίας. Είναι απόλυτα σαφές ότι σε περίπτωση που χάσουν τον έλεγχο κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής G20 θα υπάρξουν νεκροί διαδηλωτές. Τα καθημερινά θύματα των μπάτσων αποτελούν “απαραίτητη απώλεια” για την ομαλότητα του συστήματος.

Το αστυνομικό συνδικάτο συνεργάζεται με την Γερμανική αστυνομική δύναμη ως πολιτική πλευρά των μπάτσων. Παροτρύνουν σε αυστηρές κυρώσεις σχετικά με την “σωματική” επίθεση σε αστυνομικούς. Για παράδειγμα, η παράγραφος 114  προτείνει ότι οι επιθέσεις θα πρέπει να τιμωρούνται σε κάθε περίπτωση πιο εύκολα και πιο σοβαρά  με προφυλάκιση. Δεν χρειάζεται καν να υπάρξει σωματικός τραυματισμός. Και αν αυτός που επιτίθεται κρατάει πάνω του κάποιου είδους όπλου χωρίς να το χρησιμοποιεί ή να έχει την πρόθεση να το χρησιμοποιήσει, η τιμωρία αυξάνεται. Η προηγούμενη παράγραφο της νομοθεσίας ήταν ήδη αυστηρή από το 2011. Αλλά, σε αντίθεση με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο κοινό, οι επιθέσεις σε αστυνομικούς στην πραγματικότητα έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Ακόμα και ποινικοί δικηγόροι έχουν δηλώσει ότι σοβαρές βλάβες που οδηγούν τους αστυνομικούς σε ανικανότητα στην Γερμανία είναι εξαιρετικά σπάνιες. Μα τι ατυχία! Έτσι λοιπόν, είναι προφανές ποιους ακριβώς ευνοούν οι νόμοι.

Το αστυνομικό συνδικάτο έχει πλέον ένα λιγότερο περιπολικό το οποίο θα παρέχει καφέ στους μπάτσους κατά την διάρκεια της συνόδου κορυφής. Επίσης έχει πλέον ένα λιγότερο βαν το οποίο θα μπορούσε να μπει στο δρόμο μας ή θα περιπολούσε τις γειτονιές μας. Αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό, αλλά μπορεί να επαναληφθεί ανά πάσα στιγμή από όποιον ενδιαφερθεί να το επαναλάβει. Α καταστρέψουμε ό,τι μας καταπιέζει. δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα!

Δεν ξεχνάμε τον Ian Tomlinson, ο οποίος πέθανε από ανακοπή καρδιάς στη σύνοδο κορυφής G20 στο Λονδίνο μετά από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στο έδαφος από τους μπάτσους χωρίς να προσπαθήσουν καν να τον επαναφέρουν στη ζωή.

Δεν ξεχνάμε τον Carlo Giuliani, που πυροβόλησαν οι μπάτσοι κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής G7 το 2001 στην Γένοβα. Δεν ξεχνάμε όλους όσους δολοφονήθηκαν από μπάτσους και τα ονόματα τους παραμένουν άγνωστα.

Πριν από τη σύνοδο, κατά τη διάρκεια της συνόδου και μετά τη σύνοδο:

Ενάντια στο κράτος, καπιταλισμό και σε κάθε εξουσία!

(Πηγή:  Linksunten Indymedia)

(Μετάφραση Traces of Fire)

Γερμανία-Ανάληψη ευθύνης και τοποθέτηση από τον Πυρήνα Wildfire

Ανάληψη ευθύνης και τοποθέτηση από τον Πυρήνα Wildfire

I

“Είναι θέμα χρόνου να κάψουμε αυτή την χώρα, αυτόν τον τεχνικό κόσμο· αυτός είναι ο ερχομός της μαύρης φωτιάς που θα καταστρέψει τις επιχειρήσεις τους και την βιομηχανία της βρώμικης τεχνο-βιομηχανικής κοινωνίας τους. Τώρα είναι η στιγμή για να γίνει μια ξεκάθαρη, άμεση και ψυχρή κριτική, μακριά από φαντασιώσεις, προωθήστε την,και παρουσιάστε επιθετικές δράσεις”

Όσο η επιδημία του εκσυγχρονισμού τρέχει ανεξέλεγκτα στα αστικά-νεκροταφεία της τεχνολογικής μαζικής-κοινωνίας, κάνοντας αποπνικτική την ύπαρξη μας όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα, εμείς θα συνεχίσουμε τον προσωπικό μας πόλεμο ενάντια στον πολιτισμό και στις ορδές των υποτελών δειλών που αναπαράγουν και υποστηρίζουν με τις καθημερινές τους πράξεις της υποτέλειας και της συμμόρφωσης.

Νέες καινοτομίες στο χώρο του τεχνολογικού ελέγχου και της κυριαρχικής προώθησης καθημερινά, με πιο καλοδεχούμενη την γρήγορη εξάπλωση της “έξυπνης” τεχνολογίας και την πλήρη ψηφιοποίηση κάθε ζωντανής ύπαρξης. Στο όνομα της “ευκολίας” οι υπερ-πολιτισμένες μάζες μεσολαβούν στο σύνολο των ασήμαντων ζωών τους μέσα από οθόνες και δέκτες, τροφοδοτώντας την βιομηχανική Λεβιάθαν με μια ατελείωτη ροή δεδομένων. Δεδομένα που με την βοήθεια των εταιριών όπως Google, Facebook, Microsoft, Vodafone, Sony κτλπ χρησιμοποιούνται για να προωθηθούν προγράμματα παρακολούθησης από το κράτος και την κυβέρνηση παγιώνοντας και εφαρμόζοντας την αυταπάτη της “κοινωνικής ειρήνης” και του ελέγχου.

Κεραίες κινητής τηλεφωνίας, οι οποίες λειτουργούν ως σημαντικά κομμάτια της τεχνικής υποδομής για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας και ως διαδικασία μαζικής αποβλάκωσης καθώς επίσης εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες τοξικότητας με την μορφή ραδιοκυμάτων και μικροκυμάτων, με αποτέλεσμα τους όγκους και τις εγκεφαλικές βλάβες όπως και βλάβες σε πλάσματα που ζουν γύρω από την κατοικία. Είναι γνωστό ότι επηρεάζει την αίσθηση του προσανατολισμού των πουλιών και των εντόμων και οδηγούν σε μαζικούς θανάτους σε ολόκληρη την αποικία των μελισσών. Συνεπώς προκαλούν ανεπανόρθωτη ζημιά στο υπάρχον οικοσύστημα.
Γνωρίζουμε ότι με την καταστροφή αυτών των κεραιών, αποκόπτοντας μερικές από τις αρτηρίες του τομέα των τηλεπικοινωνιών, κάνουμε μια ελάχιστη βλάβη στις επιχειρήσεις όπου τους ανήκουν αυτές οι συσκευές, αλλά δημιουργούμε στιγμές απόλαυσης και εγωιστικής ικανοποίησης στη ζωή μας, σπάζοντας την ρουτίνα της ζωής όταν περνάμε χρόνο στις πόλεις με στόχο να προκαλέσουμε άγχος και δυσφορία ανάμεσα στους τεχνο-εξαρτημένους των αποκρουστικών μαζών με την διατάραξη της εξομάλυνσης και των κατασκευαστικών “αναγκών” για συνεχή συνδεσιμότητα.

Τις τελευταίες ώρες της 2/2/17, με την συνοδεία του εξαγριωμένου μας μίσους για την κοινωνία και την βαθιά αγάπη μας για τα προαναφερθέντα μη-ανθρώπινα ζώα, εξαπλώσαμε την φωτιά μας στους παγωμένους δρόμους της Λειψία, στη Γερμανία. Κουκουλωμένοι και μεταμφιεσμένοι, καραδοκούσαμε υπό το σκοτάδι και κατευθυνθήκαμε στον πρώτο μας στόχο, ένα σύμπλεγμα από καλά κρυμμένες κεραίες οι οποίες ανήκουν στην Vodafone. Βάλαμε φωτιά σε έναν αριθμό από καλώδια τα οποία καταλήγουν στη πλευρά μιας χτιστής καμινάδας μεταξύ ορισμένων σπιτιών και μιας χιπστερ βιγκαν καφετέριας. Οι φλόγες σκαρφάλωσαν μέσω των καλωδίων ως τις κεραίες, σκεπάζοντας τες εντελώς σκορπώντας φλόγες και σπίθες σε μια έκταση 60 μέτρων. Αυτό επετεύχθη καλύπτοντας το κάτω μέρος των εκτεθειμένων καλωδίων με ένα εύφλεκτο τζελ και στη συνέχεια με την τοποθέτηση δυο βραδύκαυστων εμπρηστικών μηχανισμών μεταξύ των καλωδίων. Τις φωτίσαμε και εξαφανιστήκαμε γελώντας ξανά μέσα στη νύχτα.

Στη συνέχεια, το βράδυ της 7/2/17 περισσότερες επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από την ατομικότητα του πυρήνα σε μια διαφορετική περιοχή της πόλης, και αυτά είναι τα λόγια τους.

…Μεταξύ των ήχων του χειμερινού δάσους και των μη ανθρώπινων πλασμάτων που προσπαθούν να ζήσουν την άγρια ζωή τους, μεταξύ αυτών των ήρεμων στιγμών έπιασα τον εαυτό μου να αναζητάει στιγμές χαράς, στιγμές ελευθερίας και οργής. Έτσι λοιπόν κατέστρεψα 7 πύργους για κυνήγι και όταν τελείωσα, η επιθυμία μου απαιτούσε περισσότερα. Περισσότερες στιγμές σιωπηλών δραστηριοτήτων μεταξύ του κελαιδίσματος των πουλιών. Περισσότερες στιγμές αυτο-απελευθέρωσης. Έτσι λοιπόν, το ίδιο βράδυ, έβαλα φωτιά σε 6 αμάξια αδιακρίτως. Χωρίς να νοιάζομαι για τις ηθικές αξίες των στόχων και τις αφηρημένες ιδέες του “σωστού” και του “λάθους”. Μόνο με την πλήρως μοναχική μου επιθυμία για την διατάραξη της κανονικής πολιτισμένης ζωής, μόνο για την μυρωδιά του καμένου πλαστικού στον παγωμένο χειμωνιάτικο αέρα, όταν ξέρεις ότι αύριο κάποιοι πολιτισμένοι σκλάβοι θα κλάψουν για τα αηδιαστικά τους αυτοκίνητα. Τρία από αυτά κάηκαν εντελώς…

Στο δελτίο ειδήσεων σχετικά με αυτή την επίθεση, η αστυνομία έκανε την δήλωση σχετικά με τα κίνητρα του εμπρηστικού οργίου ότι “Κάποιο πολιτικό υπόβαθρο, ωστόσο, μπορεί να αποκλειστεί”. Μείναμε έκπληκτοι όταν αυτοί οι ηλίθιοι ήταν σωστοί. Δεν δίνουμε μια για το “πολιτικό”, θέλουμε απλά να διασκεδάσουμε καθώς βλέπουμε αυτόν τον κόσμο να φλέγεται.

II

Όταν αρχίσαμε να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για κάποιες από τις δράσεις καταστροφής μας ως Πυρήνας Wildfire, συσχετίσαμε την μικρή μας συμμορία με την ALF, ELF και την FAI ως κομμάτι ενός ολοκληρωμένου πειράματος σε επικοινωνία μεταξύ άλλων ενδιαφέρων ατομικοτήτων εντός του “Αναρχικού” στρατοπέδου όπου δεν είμαστε σε άμεση επικοινωνία. Στη συνέχεια, στην δεύτερη ανάληψη ευθύνης εγκαταλείψαμε την χρήση αυτών των ακρωνύμων και μιλήσαμε εν συντομία για ορισμένα από τα κίνητρά μας. Θα χρειαστεί να πάρουμε το χρόνο μας για να συνεχίσουμε το διάλογο γύρω από αυτή την διαδικασία, για χάρη της αποδόμησης των αφηρημένων μας ιδεών που εμείς οι ίδιοι είμαστε οι δημιουργοί της.
Όπως έχουμε εκφραστεί και στο παρελθόν, δεν χρειαζόμαστε πλέον αυτές τις ταμπέλες για να “κατηγοριοποιήσουμε” τους εαυτούς μας ή τις δράσεις μας ως “κομμάτι” του οτιδήποτε. Εμείς ποτέ δεν θα ανήκουμε σε ένα “κίνημα” που έχει δημιουργηθεί από αυτές τις κολεκτιβίστικες ταυτότητες και απορρίπτουμε παντελώς τις ηθικές αρχές της “μη βίας” προς τους “ανθρώπους” που υποστηρίζουν το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων και το Μέτωπο Απελευθέρωσης Γης.

Διατηρήσαμε το όνομα του πυρήνα για να κάνουμε ξεκάθαρη την αποχώρηση μας από τους υπονόμους της ιδεολογικοποιημένης και/ή της ιδεαλιστικής σκέψης και σημασίας της εξέλιξης των επιθυμιών μας και της εικονοκλαστικής πράξης. Για να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, έχουμε την αίσθηση ότι στην πρώτη ανάληψη ευθύνης κάποιες λανθασμένοι ισχυρισμοί με την χρήση εκφράσεων που κατά καιρούς νιώθουμε ότι συμβαδίζουν με τα πάθη μας, αλλά μέσα από την αδιέξοδο των πολιτισμένων αλληλεπιδράσεων, οι αλυσίδες της γλώσσας παρουσιάζουν την ευκαιρία για αμέτρητες παρεξηγήσεις, προσαρμόζοντας τις πολεμικές μας κραυγές σε πολύ μερικά συνθήματα και προκατ-φράσεις αναπαράγοντας ρόλους και ιδανικά . Στόχος μας είναι να απομακρύνουμε όλα αυτά τα φαντάσματα που αποτελούν εμπόδιο στην ενίσχυση των ατομικοτήτων μας και μπλοκάρουν το μονοπάτι μας προς τη χαοτική και αδιαμεσολάβητη, άγρια ύπαρξη για την οποία κοπιάζουμε.

Από εδώ και στο εξής οι ανακοινώσεις και οι αναλήψεις ευθύνης που προέρχονται από κάθε πυρήνα της Wildfire θα πρέπει να συνοδεύεται από έναν δευτερεύον πυρήνα/όνομα για να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία και αυτονομία στην εκτέλεση επιθέσεων διεθνώς και για την σαφέστερη έκφραση των κινήτρων και απόψεων που αναλαμβάνει την ευθύνη το άτομο(α).
Θα είμαστε απόλυτα σαφείς ότι αυτό δεν είναι κάποιο “κάλεσμα” για όλους,τους οποίους δεν γνωρίζουμε για να χρησιμοποιήσουν το όνομα μας στον τελετουργικό πλουραλισμό χαρακτηριστικό του “Αναρχικού” στρατοπέδου. Είναι μια στρατηγική κίνηση εκ μέρους μας για να ενισχύσουμε τις δυνατότητες μας για μεγαλύτερη καταστροφή.

III

Όταν μιλάμε για ιδεαλισμό, εννοούμε την υποκριτική ιδέα του αγώνα για έναν εξωτερικό στόχο ή αιτία, για ένα καλύτερο μέλλον ή για κάποιο κατόρθωμα. Όπως επίσης δεν πιστεύουμε στην ολοκληρωτική καταστροφή της πολιτισμικής φυλακής, οι δράσεις της καταστροφής είναι οι δράσεις που μας φέρνουν κοντά στην αυτο-απελευθέρωση μας. Δράσεις που αποσκοπούν την διάλυση των αλυσίδων που μας έχει φορέσει η κοινωνία από την στιγμή της γέννησης μας και έχει δημιουργήσει την δυνατότητα της διαφυγής από το μεγάλο κλουβί στιγμιαία αποβάλλοντας τον πολιτισμό από μέσα μας και μετατρέποντας μας σε επικίνδυνους. Η ιδέα της πρόκλησης τρόμου και αναταραχών ανάμεσα στις κοιμισμένες μάζες και η μετατροπή του κόσμου των ονείρων, του προοδευτισμού και της ουτοπίας σε έναν ζωντανό εφιάλτη για αυτούς που θεωρούμε εχθρούς είναι για μας ένα άλλο σημαντικό κομμάτι από τους λόγους για τους οποίους έχουμε πραγματοποιήσει εγωιστικές και εγκληματικές πράξεις.

Δεν είμαστε “Αναρχικοί” γιατί έχουμε απορρίψει εδώ και καιρό την στάσιμη ιδεολογία του “Αναρχισμού”. Δεν είμαστε τόσο ανόητοι για να επενδύσουμε καμία “ελπίδα” στον “αγώνα”. Δεν ενθουσιαζόμαστε από τις θεοσεβούμενες φαντασιώσεις της “νίκης”, της “επανάστασης” ή της “καταστροφής”. Έχουμε μεγαλώσει σε ένα άρρωστο κλήμα χριστιανικού τσίρκου με όλη αυτή την προσποίηση, λογοκρισία, πισώπλατα μαχαιρώματα, ηθικό κήρυγμα και την αδιάκοπη βαρετή φλυαρία. Δεν ισχυριζόμαστε πως όσοι αποκαλούν εαυτούς “αναρχικούς” πέφτουν μέσα σε αυτήν την ιδεολογική παγίδα , υπάρχουν και μερικοί μοναδικοί που διεκδικούν αυτήν την ” ταυτότητα” για τους εαυτούς τους, αυτή είναι η ειδοποιός διάφορα . Αυτούς τους λίγους λοιπόν, με υπερηφάνεια, τους υπολογίζουμε ως κοντινούς συμμάχους και συνεργούς μας.

Είμαστε ένας μικρός κύκλος ποινικών μηδενιστών και ατομικιστών εγωιστών. Ο μηδενισμός για εμάς αποτελεί μια διαδικασία αναίρεσης και άρνησης, είναι το εργαλείο μας για να γκρεμίσουμε τα τείχη του πολιτισμένου κατασκευάσματος που επιβάλλεται στο αδάμαστο εγώ μας. Οι πολιτιστικές-κοινωνικές αλυσίδες όπως “ηθική”, “ταυτότητα”, “φύλο”, “αλτρουισμός”, “αισιοδοξία”, “ισότητα”, “αλληλεγγύη”, “σεβασμό”, “ανθρωπισμός”, “ανθρωποκεντρισμός» και ούτω καθεξής όλες καταλήγουν στην φωτιά τη εικονοκλαστικής καταστροφής. Όταν είμαστε στη μάχη, χρησιμοποιούμε τον μηδενισμό σαν όπλο με τον οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε στιγμές χαρούμενης ρήξης μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της τεχνο-βιομηχανικής κοινωνίας στο εδώ και το τώρα. Υποκινούμαστε από τις επιθυμίες και τα πάθη μας  τα οποία έχουμε χάσει. Με όλη τη δύναμη και την εφευρετικότητα που διαθέτουμε, θα μπορέσουμε να μετατρέψουμε την ζωτικότητα σε μέσο επίθεσης ενάντια στην πραγματικότητα την οποία ζούμε, συναντώντας τους εχθρούς και κάνοντας μας ισχυρότερους.

IV

Έχουμε περιπλανηθεί μακριά και ευρύτερα. Έχουμε δει την ομορφιά του φυσικού χάους μέσα σε αρχαία δάση και ανάμεσα σε αγριόχορτα που έχουν σπάσει το μπετό. Στην απομόνωση των βουνοκορφών και στις σιωπηλές συναντήσεις με άλλες νυκτόβιες ατομικότητες παρακολουθώντας την νύχτα. Καθώς ακονίζουμε τα μαχαίρια μας στις σκιές του δάσους συνωμοτικά γύρω από φωτιές με τους άγριους συνεργούς μας, εκείνους με τους οποίους μοιραζόμαστε την επιθυμία να δραπετεύσουμε από τα κλουβιά της εξημέρωσης και να εξελιχτούμε σε άγρια όντα.

Έχουμε γίνει μάρτυρες, από πρώτο χέρι, της καταστροφής όπου το βασίλειο της “ανθρωπότητας” έχει προκαλέσει στο περιβάλλον, έχουμε σταθεί στις άκρες των τεράστιων και έρημων λατομείων, έχουμε περπατήσει μέσα στα αποψιλωμένα δάση και μέσα από τις πετρελαιοκηλίδες σε παραλίες όπου πλαστικά απόβλητα είναι διασκορπισμένα σε αυτές καθώς και ανάμεσα σε νεκρά ψάρια και πουλιά, νιώθοντας το μίσος και τον θυμό μέσα μας όλο και περισσότερο όπως την μαυρίλα που γεμίζει τα πνευμόνια μας. Έχουμε δει την φρίκη μέσα στις φάρμες-εργοστάσια και γνωρίζουμε ότι η απελευθέρωση μόνο δεν είναι αρκετή.

Έχουμε πραγματοποιήσει εμπρησμούς, πυρπολώντας τα μηχανήματα και τις υποδομές που εξοντώνουν το άγριο, για μια στιγμή έχουμε παραλύσει τους κανόνες και τις διαδικασίες της πολιτισμένης τάξης. Έχουμε ήδη ξεκινήσει επιθέσεις σε υπαλλήλους οικολογικών εταιριών υπό το φως της ημέρας και υπό το φως του φεγγαριού , νιώθοντας περισσότερο ζωντανοί από ποτέ καθώς τράπηκαν σε φυγή πριν τα μαχαίρια, τις μολότοφ και τις πέτρες. Οι βανδαλισμοί μας έχουν προκαλέσει διακοπή της ηλεκτροδότησης, του ιντερνετ και της τηλεφωνικής επικοινωνίας σε αμέτρητα σπίτια και επιχειρήσεις. Έχουμε διαταράξει με εγκληματική διάθεση, που δεν σταματά απλά με το σπάσιμο ορισμένων παραθύρων, και τα λυσσασμένα χέρια μας που κλέβουν ότι είναι αναγκαίο για την επιβίωση μας.

Είμαστε ανήθικοι,  ιλεγκαλιστές, αντικοινωνικοί και αμετανόητοι ατομικιστές σε ένα πόλεμο με την τεχνο-βιομηχανική κοινωνία και με όλη την ανθρώπινη πρόοδο.

Με θάρρος και αποφασιστικότητα συνεχίζουμε την πρακτική με νέες τεχνικές για την εφαρμογή της καταστροφικής τέχνης, βελτιώνοντας τις μεθόδους σαμποτάζ, επίθεσης και τη αποφυγής. Δεν θα μας σταματήσει τίποτα, οι επιθέσεις μας θα ξεσπάσουν ασύμμετρα καθώς θα τρέχουμε από σκιά σε σκιά και οι φωτιές μας θα εξαπλωθούν σε όλη αυτή τη βρωμερή ήπειρο.

Οι γραμμές μάχης έχουν σχεδιαστεί και ξέρουμε που βαδίζουμε· συνενοχή με τους άγριους αντιπολιτισμικούς, εκο-εξτρεμιστές, ανεξέλεγκτους και πεσιμιστές που δεν επιβαρύνονται ούτε από κάποια ελπίδα, ούτε από φόβο, συνεχίζουν να επιστρέφουν ξεδιάντροπα, χωρίς διακρίσεις με αποφασιστικά χτυπήματα ενάντια στην τεχνο-κυψέλη.

“Προς τον πολλαπλασιασμό των επιθέσεων και το συντονισμό των ομάδων και των ατομικοτήτων ώστε να χτυπήσουν δυνατότερα και αδιάκοπα ενάντια στον πατριαρχικό πολιτισμό και στο τεχνο-βιομηχανικό πλαίσιο, η διαδρομή είναι επίπονη και αβέβαιη, μόνο οι δράσεις μας μπορούν να αναδείξουν τις πεποιθήσεις μας”.

Η ανελέητη εξόντωση είναι το μόνο πράγμα που αξίζει σε αυτό το σάπιο σύστημα, στους εκπροσώπους του, στους εργαζόμενους  και στους φιλήσυχους πολίτες του!

Αφήστε τις ηθικές-δικαστικές αρχές να συνεχίσουν να κλαίνε και να γκρινιάζουν! Αφήστε τους πολυλογάδες να συνεχίσουν να μιλάνε!

Είμαστε σε πόλεμο!

– Wildfire Cell

Υ.Γ Ενθουσιαστήκαμε όταν μάθαμε το πρωί της 8/2/17 όταν έγινε ανακοίνωση στους μαθητές η απειλή βόμβας στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Τεχνολογίας (ΒΤΖ) στην Λειψία, προκαλώντας την εκκένωση 500 ανθρώπων από τις εγκαταστάσεις, με μεγάλη αστυνομική και στρατιωτική ανταπόκριση  και με μια κατάσταση τρόμου και φόβου μεταξύ των αηδιαστικών προοδευτικών φοιτητών και καθηγητών. Αυτού του είδους τρομοκρατικές ενέργειες, ειδικά αυτές που γίνονται ενάντια στα τεχνο-επιστημονικά ιδρύματα είναι κάπως σπάνιες στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Καλωσορίζουμε την εξάπλωση των ταραχών στο εσωτερικό «Φρούριο Ευρώπη». Οι βάρβαροι είναι ήδη εντός των τειχών. Ήμασταν πάντα εδώ και θα εξακολουθήσουμε να είμαστε.

(Μετάφραση Traces of Fire)

(Πηγή : actforfree.nostate)

Λειψία, Γερμανία: Εμπρησμός σε 3 μπατσικά οχήματα στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου

17 27 37

Τις βραδινές ώρες της 06/12 βάλαμε φωτιά σε τρία (μπατσικά) οχήματα στη Λειψία. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, για μας η αφορμή ήταν η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου το Δεκέμβριο του 2008 από Έλληνες αστυνομικούς στην Αθήνα.

Τίποτα δεν έχει συγχωρεθεί – κανείς δεν έχει ξεχαστεί.

Χαρήκαμε πολύ που μάθαμε πως  το ίδιο βράδυ στο Βερολίνο, μερικοί άνθρωποι έβαλαν φωτιά στην πόρτα της Αστυνομικής Υπηρεσίας.

Επίσης ένα σούπερ νέο ήταν πως πριν από λίγες εβδομάδες, ένας αστυνομικό αυτοκίνητο πυρπολήθηκε μπροστά από το σταθμό στο Connewitz – ήταν κάτι που χρειαζόταν να γίνει.

Περιμένουμε μια ευχάριστη κινητοποίηση κατά της G20.

Κάτω όλα τα κράτη – θάνατος στη Γερμανία!

(Μετάφραση mpalothia.net)

(Πηγή insurrectionnewsworldwide.com)

Βερολίνο, Γερμανία: Εμπρηστική επίθεση σε αστυνομικό τμήμα στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

41 32 22 12

Ένα χριστουγεννιάτικο δώρο για τους μπάτσους

Στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου που δολοφονήθηκε από μπάτσους στην Αθήνα πριν από 8 χρόνια  επισκεφτήκαμε τους φίλους των δολοφόνων του στην κοντινότερη συνοικία στο Αλεξάντερπλατς και αφήσαμε 10 λίτρα βενζίνης σαν δώρο στην κεντρική είσοδο. Η δράση αυτή είναι μια ένδειξη αλληλεγγύης και στους φυλακισμένους συντρόφους μας που βρίσκονται στη φυλακή για την απαλλοτρίωση τράπεζας και αναμένουν να καταδικαστούν από τους εκτελεστές.

Αλληλέγγυους χαιρετισμούς στους Tuna, Balu, Cem και Ali.

Αντιληφθήκαμε με χαρά ότι το προηγούμενο βράδυ στη Λειψία κάποιοι άλλοι άνθρωποι επιτεθήκανε στο κράτος και στους λακέδες του.

Κυβερνητικά όργανα! Ραντεβού στο Αμβούργο!

Για την ελευθερία!

(Πηγή : Linksunten Indymedia)

(Μετάφραση : Traces of Fire)

 

 

Αναρχικό κάλεσμα ενάντια στην σύνοδο κορυφής G20 στο Αμβούργο

Στις 7 και 8 Ιουλίου 2017, όταν οι πιο επιτυχημένοι εγκληματίες πολέμου του σήμερα, οι πιο αδίστακτοι εκμεταλλευτές των ανθρώπων και της φύσης, οι αυτοπροσδιοριζόμενοι αρχηγοί αυτού του πλανήτη, θα συναντηθούν στο Αμβούργο, οι οποίοι δεν θα εξετάσουν, ούτε θα επανεκτιμήσουν αιτήματα για καλύτερη διακυβέρνηση ή κοινωνική σκλαβιά.

Θα νιώσουν την οργή του δρόμου, όταν θα κινούνται βιαστικά με τη συνοδεία τους μέσα από εγκαταλελειμμένες περιοχές και θα συζητούν για τις νυχτερινές επιθέσεις των τελευταίων εβδομάδων. Αυτό το κάλεσμα, όπως και σε άλλες παρόμοιες συναντήσεις, δεν θέλουμε να χάσει το σημαντικό του ρόλο  μέσα από μια ανάλυση της συνάντησης κορυφής των G-20 ή της πολιτικής που ακολουθούν οι συμμετέχοντες της. Η αδικία αυτού του κόσμου έχει κηρυχτεί χίλιες φορές, οποιοσδήποτε δε νιώθει την ορμή να δράσει, δε θα του αλλάξει τη γνώμη κάποιο κείμενο.

Θέλουμε να μιλήσουμε σε εκείνους που έχουν ήδη αναμιχθεί στον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό και των πολιτειών του που ασκούν εξουσία με τις κομφορμιστικές κοινωνίες τους – Η.Π.Α.

Από το Σηάτλ το 1999, οι διαμαρτυρίες σε τέτοιες συναντήσεις ήταν ο καταλύτης της ριζοσπαστικής αντίστασης. Ατομικότητες και ομάδες ενώθηκαν, αντάλλαξαν ιδέες, στάθηκαν μαζί πίσω από οδοφράγματα και κουβαλούσαν τη φλόγα της αντίστασης πίσω στις περιοχές τους. Ακόμα και οι σφαίρες στο Γκόθενμπεργκ και τη Γένοβα, ή οι αναρίθμητοι ρουφιάνοι δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την εξέλιξη ενός χαώδους ευρωπαϊκού δικτύου αυτόνομων/αναρχικών/αντιεξουσιαστικών τάσεων.

Τότε η κριτική για τη μεταπήδηση από εκδήλωση σε εκδήλωση ήρθε , λες και κάποιος το επικαλέστηκε να λειτουργήσει ως τουριστικός οδηγός μπάχαλων σε κάθε πόλη . Οι διαμαρτυρίες ενάντια στους G – 20 στις Κάννες και τη Νίκαια το 2011 διοργανώθηκαν από την μπουρζουαζία , κάποιων κινηματικών μάνατζερ. Τα πάντα θα πρέπει να αλλάξουν, να γίνουν καλύτερα και περισσότερο πολιτικά. Τότε δεν υπήρξε καμία απολογιστική ανάλυση ή συμπέρασμα – η αντίσταση είχε απλά αποτύχει, μόνο το συνηθισμένο άλλοθι των ΜΚΟ έπαιξε το ρόλο του.

Έτσι τώρα είναι το Αμβούργο και τα υπεύθυνα άτομα στα δολοφονικά αρχηγεία των μυστικών υπηρεσιών, της αστυνομίας και του στρατού διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους. Φοβούνται ότι θα έρθουμε. Όμως δεν έχουμε κάποιον αρχηγό που να μπορεί να εξαλειφθεί, η αντίστασή μας δεν βασίζεται στο πλαίσιο συμπεριφοράς κάποιων ατομικοτήτων. Ίσως να μη συμβεί και τίποτα, αν εσύ που διαβάζεις αυτή τη στιγμή αυτό το κείμενο αποφασίσεις να μη δράσεις. Μη περιμένεις από άλλους να προετοιμάσουν κάτι για σένα έτσι ώστε το μόνο που θα έχεις να κάνεις είναι να σηκωθείς. Σίγουρα θα υπάρξει μια μεγάλη πορεία αριστερών ηλίθιων, οι οποίοι θα θέλουν να παίξουν το δημοκρατικό τελετουργικό τους όπως τους επέβαλλε κάποιος κύριος Μαρξ ή Λένιν 150 χρόνια πριν. Και ίσως να υπάρχουμε και εμείς εκεί, κοντά ή στη πρώτη γραμμή. Υπάρχει ακόμα αρκετός χρόνος να το σκεφτούμε και να το προετοιμάσουμε.

Όπως και να έχει, κάνουμε ένα κάλεσμα για μια καμπάνια ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Θέλουμε να έχουμε καταστρέψει τον Ιούλιο του 2017 (έστω και συμβολικά) τη πατριαρχία ενάντια στις γυναίκες, τους νόμους των κρατών και των συνόρων τους, τις υπερωρίες, τον έλεγχο του χρήματος στη κοινωνική μας συμπεριφορά, τη κυριαρχία του καλού για τις ζωές μας, το φόβο της καταστολής και των μπάτσων που έχουμε στο μυαλό μας. Στο Αμβούργο και σε κάθε χωριό, υπάρχουν άπειροι στόχοι καταστροφής, οπότε ας αρχίσουμε. Έτσι ώστε τον Ιούλιο του 2017 η αποξένωση μεταξύ του κόσμου των G – 20 και των υπολοίπων να έχει γίνει τόσο μεγάλη, έτσι ώστε να μη χρειαζόμαστε συναντήσεις κορυφής για να έρθουμε κοντά. Η μαχητική καμπάνια ενάντια στους G8 στο Χαιλιγκενταμ το 2007 θα μπορούσε να αποτελέσει μοντέλο, γιατί πέρα από τις ανούσιες προκαταρκτικές διαδικασίες, δημιούργησε μια νέα γενιά ακτιβιστών μέσω αυτεξούσιων κρυφών δράσεων καθώς και του σκορπίσματος των μπάτσων από το χαλάζι πετρών στο Ροστοκ, ένα αίσθημα της δικής τους δύναμης αλλά και των πιθανοτήτων μιας οριζόντιας οργάνωσης.

Καλούμε επίσης για μια θεωρητική εμβάθυνση των πρακτικών μας, στην οποία θα εξεταστεί η παρουσία ή απουσία της αναρχίας από εξεγέρσεις, όπως προσφάτως στην Γαλλία, το υπερθεάματα όπως στην Φρανκφούρτη το Μάρτιο του 2010, τελετουργίες όπως η εργατική πρωτομαγιά ή η καθημερινότητα στις γειτονιές και ο αγώνας ενάντια στους ναζί. Επειδή όταν δε δίνουμε το παρόν, δε μπορούμε να παραπονιόμαστε για τη κυριαρχία των ρεφορμιστών. Και όπου υπάρχουν μόνο κενά τσιτάτα με ένα Α  , την καθιστά επιπόλαιη φλυαρία της «συναίνεσης των πράξεων», με αποτέλεσμα μια αποστασιοποίηση από την πραγματικότητα. Τέτοιου είδους ομιλίες πρέπει να ξεπερνάνε το καλωσόρισμα των G – 20 με αναλήψεις ευθύνης.

Η αντίστασή μας ενάντια στους G -20 δεν θέλουμε να είναι «νικηφόρα» δηλαδή  δεν επιδιώκουμε να αποτρέψουμε αυτό το γεγονός. Θα μπορούσε απλά να αποτελέσει την αρχή για κάτι που θα μπορούσε να ξεκινήσει οποιαδήποτε άλλη ημέρα: την αυτό-ενδυνάμωση της ατομικότητας πέρα από το υπάρχον και της οργάνωσης σε συλλογικές δομές. Όμως ένα κάλεσμα μόνο σε κάτι τέτοιο θα πέρναγε απαρατήρητο. Έτσι,

Επιτεθείτε στη συνάντηση κορυφής των G-20 !
Κυλήστε το Αμβούργο στο χάος!
Καταστρέψτε την Ευρώπη-φρούριο!
(Πηγή : linksunten.indymedia)
 
(Μετάφραση : Traces of Fire)

Γερμανία: Επίθεση σε υποκατάστημα της Pax Bank στο Έρφουρτ

Τη νύχτα μεταξύ 31ης Αυγούστου και 1ης Σεπτέμβρη 2016 επισκεφτήκαμε ένα υποκατάστημα της Pax Bank στην πόλη του Έρφουρτ. Κάποιες απ’ τις τζαμαρίες σπαστήκανε και το εσωτερικό της τράπεζας απέκτησε δυσώδη οσμή αφού βάφτηκε με πίσσα.

Η δράση έγινε στο πλαίσιο αλληλεγγύης σε συντρόφια που ’χουν χτυπηθεί απ’ την καταστολή, κατηγορούμενα για ληστείες τραπεζών στο Άαχεν το 2013 και το 2014, ανάμεσά τους και μιας Pax Bank. Μπάτσοι διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών συνεργάζονται στενά στη διεξαγωγή των ερευνών τους, συλλέγοντας (στα μουλωχτά) δείγματα γενετικού υλικού κι ανταλλάσσοντας πληροφορίες για ήδη φακελωμένα προφίλ DNA.

Κάθε ληστεία τράπεζας μας χαροποιεί και νιώθουμε δεσμούς συνενοχής με όσες κι όσους ρισκάρουν τη λευτεριά τους για να επιτεθούν σε κράτος και Κεφάλαιο.

Λευτεριά σε κάθε έγκλειστο/η
Για έναν μαύρο Σεπτέμβρη

no nation

(Πηγή : contrainfo)

Βερολίνο: Κείμενο και δράσεις ενάντια στην κοινωνική ειρήνη (Γερμανία)

Ενώ η κατάσταση στο επαναστατικό βόρειο τμήμα του Friedrichshain είναι ήρεμη προς το παρόν και έχουμε χρόνο για να οικοδομήσουμε την Rigaer 94 πάλι ξανά, ο κοινωνικός πόλεμος γύρω μας συνεχίζεται με την κανονική του ένταση. Λάβαμε νέα σχετικά με τις κρατικές επιθέσεις σε ανθρώπους και καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη. Εδώ κι εκεί αγωνιζόμαστε ενάντια στη κοινωνική δημοκρατία και αντιμετωπίζουμε τον κοινωνικό πόλεμο με πολύμορφο αγώνα. Είτε με τον Μαύρο Ιούλη είτε με τις καθημερινές μας τοπικές συγκρούσεις, συμμετέχουμε σε ένα κοινό αγώνα που κερδίζει δύναμη στην αμοιβαιότητα του.

Σε αυτήν ακριβώς τη στιγμή, η ελληνική πολιτεία φαίνεται να χτυπά με μια γενική επίθεση εναντίον των αυτόνομων δομών. Στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις, οι αυτό-οργανωμένες δομές μεταναστών γίνονται όλο και περισσότερο είδος προς εξαφάνιση. Το κράτος, καθώς εκπληρώνει την λειτουργία του ως διευθυντής των μεταναστευτικών ρευμάτων,επιτίθεται σε όσους προσπαθούν να κινητοποιηθούν, καθοριζόμενοι από τους εαυτούς τους, σε έναν κόσμο εκμετάλλευσης και καταπίεσης και σε αυτούς που δεν θα υποκύψουν στην εξουσία του.

Τρεις καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη εκκενώθηκαν και πάνω από εκατό άτομα συνελήφθησαν. Ένας άνθρωπος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της εκκένωσης [Διόρθωση που λάβαμε: μία ημέρα μετά τις τρεις εκκενώσεις, μια νεαρή γυναίκα μετανάστρια πέθανε λόγω ιατρικής αμέλειας σε ένα από τα κρατητήρια του κράτους στη Θεσσαλονίκη.]. Στην Αθήνα, καταλήψεις οι οποίες χρησιμοποιούνται από τους μετανάστες, επίσης, απειλούνται με εκκένωση. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα φόβου, καθώς καταπιέζονται εκείνοι που αυτό-οργανώνονται και επιτίθενται κατά της εξουσίας και του κράτους.

Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι το αριστερό ριζοσπαστικό, σοσιαλιστικό κόμμα το οποίο υποστηρίζεται επίσης από γερμανικές αριστερές ομάδες και προσκαλείται σε εκδηλώσεις-συμφιλίωσης του «κινήματος», όπως η 1η Μαΐου.

Για τους αριστερούς που είναι σοκαρισμένοι και έκπληκτοι από τις ενέργειες αυτές της ελληνικής κυβέρνησης – τι περιμένατε; Για να σκεφτείτε ότι ποντάρετε τόσο πολύ σε αυτό και σε όλες τις άλλες αριστερές κυβερνήσεις που τώρα είστε και πάλι σε απόλυτη δυσπιστία και μουρμουρίζετε εν χορώ “, αλλά τα ανθρώπινα δικαιώματα!”.

Το μάθημα για άλλη μια φορά – οι κλόουν στην κορυφή της ιεραρχίας δεν ενδιαφέρονται για σας ή τα σοσιαλδημοκρατικά ιδανικά σας. Αυτές οι επιθέσεις θα έπρεπε να αναμένονται και πρόκειται να συναντηθούν με εξίσου εξουθενωτικές απαντήσεις. Δεν έχουμε καμία πίστη στην άδεια λαϊκιστική πολιτική τους και θα πρέπει να αναδειχθεί αυτό που πραγματικά είναι. το να περιμένεις οτιδήποτε από αυτά τα κόμματα είναι σαν να τους δίνεις τη δύναμη να συνεχίσουν να χέζουν πάνω σου. Τρέφονται με την κοινωνική μας ενοχή και τις συμπόνιες. Πρέπει να αγωνιστούμε για να εξαλείψουμε αυτή τη δύναμη. Η προσπάθειά μας για να οργανωθούμε και να ζήσουμε αυτόνομα είναι φυσικά μια απειλή απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους. Το κράτος θα διασπείρει ανθρωπιστική ρητορική μέχρι να χτυπήσει η πραγματικότητα της απώλειας μερικής από την δύναμη του. Η κρατική στήριξη των μεταναστών και των προσφύγων και κάθε σενάριο “ελευθερίας” είναι ρηχή προπαγάνδα. Οποιαδήποτε προσπάθεια να συνειδητοποιήσουμε την αυτονομία συναντιέται με τη βία και την καταστολή και αυτό πρέπει να αναμένεται.Οποιαδήποτε περιοχή στην οποία οι άνθρωποι αυτό-οργανώνονται, δημιουργούν νέες δομές και προσπαθούν να καταστρέψουν τις κρατικές διαιρέσεις και να τις αντικαταστήσουν με τα δική τους, καθορισμένα από τους εαυτούς τους, προτάγματα είναι μια άμεση απειλή για το κράτος.

Μπορείτε να περπατήσετε κατά μήκος μιας προ-οργανωμένης γραμμής διαμαρτυρίας, αλλά απομακρυνθείτε περαιτέρω και έτσι οι περίφημες ελευθερίες σας ξαφνικά θα “εξαφανιστούν”. Το κράτος δεν θα σας επιτρέψει να έχετε κάτι που δεν σας έχει ήδη εκχωρηθεί. Θα πρέπει να το πάρετε.

Το μόνο θεμέλιο της κοινωνικής δημοκρατίας και όλων οι κηρύκων της κοινωνικής ειρήνης είναι ο ρόλος τους στη διαχείριση της κοινωνίας. Καθήκον τους είναι να εξακριβώσουν τις κοινωνικές διεργασίες και να εντοπίσουν τους βασικούς παράγοντες, ώστε να δοκιμάζονται και να αγοράζονται με υποσχέσεις εξουσίας. Η υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία προήλθε ακόμη και από “αναρχικούς” κύκλους, προέκυψε από την πάλη για «αντί-εξουσία». Αριστερά κόμματα εξακολουθούν να στρατολογούν νέα μέλη έχοντας εμμονή με την ιδέα της ενοποίησης όλων των διαφορετικών μορφών επίθεσης και με την αντίσταση σε μια ομάδα ή οργάνωση.

Υπήρξαν επίσης πολλές προσπάθειες από την κοινοβουλευτική δημοκρατία, σχετικά με τις συγκρούσεις γύρω από Rigaer Straße, να χρησιμοποιούν «επίδοξους αντάρτες» για να κατευθύνουν τον αγώνα σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ειδικά στην περίπτωση του Κόμματος των Πρασίνων, το οποίο έχει εμφανιστεί και προσπαθεί να παρέμβει σε κάθε συνάντηση γειτονιάς από την αρχή του έτους.

Με αυτόν τον τρόπο, ο τόπος αγώνα μας μετατρέπεται σε ένα μέρος για την πολιτική, ακόμα κι αν το μίσος μας προς τους πολιτικούς είναι το θεμέλιο για την αυτό-οργάνωση και για την αυτό-άμυνα μας απέναντι σε επιθέσεις.

Το πράσινο κόμμα στο Βερολίνο έχει καλέσει την Riager 94 και τους γείτονές της σε διαπραγματεύσεις με «σημαντικούς ανθρώπους” ξανά και ξανά. Αυτές οι προσκλήσεις έχουν απορριφθεί επανειλημμένα. Αλλά οι ισχυροί ξέρουν ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να συνεχίσουν να ψάχνουν λίγο περισσότερο μέχρι να βρουν κάποιον αρκετά πρόθυμο ή τουλάχιστον αρκετά ανίδεο, να βγει μπροστά και να μιλήσει για λογαριασμό ολόκληρης της γειτονιάς. Πρέπει να ακονίσουμε τις αισθήσεις μας, έτσι ώστε να εντοπίσουμε αυτές τις προσφορές από τους ισχυρούς προτού αυτοί να κάνουν οποιαδήποτε ζημιά. Αυτή η αναζήτηση ξεκινά από μέσα μας.

Σε μια επαίσχυντη απεικόνιση, οι πολιτικοί από το κυβερνών Κόμμα των Πρασίνων στη πραγματικότητα συγκρίνουν τις τρεις εβδομάδες πολιορκίας της Straße Rigaer με τα γεγονότα γύρω από την απόπειρα εκκένωσης της κατάληψης Ohlauer School στο Kreuzberg πριν από δύο χρόνια. Το σχολείο είχε χρησιμοποιηθεί κυρίως από μετανάστες και παράνομους αγωνιστές της ελευθερίας. Η στρατηγική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων ριζοσπαστικών δομών, περιλάμβανε όχι μόνο βάναυση καταστολή και αστυνομική τρομοκρατία, αλλά και αρκετές προσφορές για ειρηνικές λύσεις. Με αυτή τη στρατηγική κατάφεραν να καταστρέψουν την κατάληψη Oranienplatz στο Kreuzberg, όπου κάποιοι άνθρωποι από το κίνημα συμφώνησαν να διαπραγματευτούν με την κυβέρνηση. Αυτό τους οδήγησε στη πραγματικότητα να στηρίζουν την αστυνομία καθώς εκτελούσε την εκκένωση της Oranienplatz.

Αλλά η Ohlauer School αντιστάθηκε με επιτυχία, αφού οι μαχητές κατέλαβαν τη στέγη και απείλησαν να πηδήξουν εάν η αστυνομία έμπαινε στη κατάληψη. Τέλος, οι καταληψίες κατέληξαν σε συμφωνία με το Κόμμα των Πρασίνων, οι οποίοι ήθελαν να αποφύγουν τα οράματα των νεκρών σωμάτων στο Kreuzberg που θα συνδέονταν με το κόμμα τους. Κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, πολλοί από τους μαχητές ήρθαν αντιμέτωποι με καταστολή και απέλαση, η οποία αποδυνάμωσε τις ριζοσπαστικές δομές. Ακόμα και σήμερα, η κυβέρνηση συνεχίζει να ανεβαίνει με ατέλειωτα γελοία ψέματα για να προσπαθήσει να καθαρίσει το σχολείο από τους τελευταίους εναπομείναντες καταληψίες. Αυτός ο παραλογισμός φαίνεται στην τελευταία απαίτηση τους να εκκενώσουν το σχολείο, προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για ένα κρατικά ελεγχόμενο στρατόπεδο προσφύγων.

Η ίδια στρατηγική χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της εκκένωσης της Rigaer 94, στην οποία οι υφιστάμενες συγκρούσεις και αντιφάσεις στο εσωτερικό των διαφόρων ριζοσπαστικών αγώνων, χρησιμοποιήθηκαν για να προσπαθήσουν να δημιουργήσει βαθιές διαιρέσεις. Λέγοντας ότι η “Kadterschmiede” θα μετατραπεί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους πρόσφυγες από τη Συρία, προσπάθησαν να υπονομεύσουν οποιαδήποτε προσπάθεια γινόταν για να συνδυάσει τους αγώνες πίσω από το ίδιο οδόφραγμα και να δημιουργηθεί μια πολύ πιο ισχυρή δύναμη αντίστασης.

Όσον αφορά αυτό, η Rigaer 94 έγραψε:
«Πρέπει να ομολογήσουμε, ότι η αστυνομία είχε καλούς λόγους να αναπτύξει αυτό το ύπουλο σχέδιο της μετακίνησης προσφύγων στην kadterschmiede. Η πάλη ενάντια στον εξευγενισμό και την αστυνομία έχουν μια ισχυρή ιστορία στη γειτονιά. Αλλά οι μάχες κατά του ρατσισμού είναι μια άλλη ιστορία. Εδώ έγκειται η σκοτεινή πλευρά της αυτόνομης πολιτικής: λειτουργεί στο πλαίσιο της ευρύτερης κοινωνίας, κάνει παραχωρήσεις προς την πλειοψηφία για να κερδίσει απήχηση και προδίδει τον εαυτό της σε κατακερματισμένους αγώνες. Φυσικά, αγωνίζονται και για μια αντιρατσιστική γειτονιά. Αλλά στην περίπτωσή μας, όταν κατηγορηθήκαμε ότι δεν θέλουμε πρόσφυγες στο περιβάλλον μας, έπρεπε και οι συνδέσεις μας και εκτός της γειτονιάς να υψώσουν τη φωνή τους για να εξαλείψουν αυτές τις κατηγορίες. Αν ήταν μια ενεργή ως προς τον αντιρατσισμό και λιγότερο δυτικοευρωπαϊκή γειτονιά (συμπεριλαμβανομένων εμάς), δεν θα υπήρχε βάση για αυτό το επιχείρημα. ”

Η Rigaer 94 κάλεσε για έναν Μαύρο Ιούλη, σαν μια στρατηγική ενάντια στην διαδικασία κοινωνικής ειρήνης και αρμονίας.Αυτή η άτυπη οργάνωση συσπείρωσε πολλές ομάδες και μετατράπηκε σε άμεσες δράσεις.

Ο Μαύρος Ιούλης είχε μια ξεκάθαρη στρατηγική επίδραση, με την επακόλουθη αποκέντρωση των επιθέσεων,γονατίζοντας την αστυνομία του Βερολίνου. Ενώ η αστυνομία έπρεπε να εστιάσει τις δυνάμεις της, κυρίως στη πολιορκημένη κατάληψη και τη γύρω περιοχή – συν να δημιουργήσει μια ισχυρή μονάδα έρευνας 14 ατόμων,των οποίων η μόνη «επιτυχία» ήταν να συλλάβει έναν από τους δικούς τους κατασκόπους – πολλές ομάδες, μεγάλες και μικρές, έφτασαν το στόχο ζημιάς € 10.000.000. Για τρεις εβδομάδες μέχρι την τελευταία νύχτα της πολιορκίας, τα πράγματα καιγόντουσαν και γκρεμιζόντουσαν – και όχι μόνο στο Βερολίνο.

Το πιο σημαντικό και μεγαλύτερης διάρκειας αποτέλεσμα από το στρατηγικό στόχο να ανακαταληφθεί η Rigaer Straße, ήταν η στιγμή που ο φόβος νικήθηκε. Ενώ εμείς εκτελούμε τις επιθέσεις μας και αγωνιζόμαστε καθημερινά, πρέπει να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις στις οποίες το κράτος θα προσπαθήσει να μας χωρίσει και να σπάσει τα πνεύματα μας. Σε αυτές τις δύσκολες ώρες, μέρες ή και χρόνια, η άτυπη αναρχική επίθεση θα συνεχίσει να δίνει κουράγιο στις τελευταίες γωνιές της γης. Είτε πρόκειται για μέσα από τα σιδερένια κάγκελα του Moabit, του Κορυδαλλού ή τα κελιά απομόνωσης στην Κολωνία.

Στέλνουμε επαναστατικούς χαιρετισμούς στους φυλακισμένους αγωνιστές της Θεσσαλονίκης, καθώς και στον Aeron και στον Balu στο Moabit και τη Lisa στην Κολωνία. Χρησιμοποιώντας τις πιο ήρεμες νύχτες για να μετατρέψουμε τους τοίχους του Rigaer Straße σε καμβάδες αλληλεγγύης για αυτούς και για όλους εκείνους που φυλακίστηκαν.

Έχουμε υψώσει τις γροθιές μας σε όλους τους αγωνιστές της ελευθερίας στις ελληνικές καταλήψεις και την Ohlauer Straße στο Βερολίνο!

(Μετάφραση : Traces of Fire)

(Κείμενο τα αγγλικά : nostate.net)

Αμβούργο: Σπάσιμο τραπεζών, για τις αναρχικές που διώκονται για απαλλοτριώσεις στο Άαχεν

until-all-are-free

Τη νύχτα μεταξύ 24ης και 25ης Ιούλη 2016 καταστρέψαμε τις βιτρίνες και τα ΑΤΜ δυο τραπεζών στο Αμβούργο, όπου πατήσαμε επίσης συνθήματα σ’ ένδειξη αλληλεγγύης με τις δυο αναρχικές που κατηγορούνται για ληστείες τραπεζών στη γερμανική πόλη του Άαχεν. Δεν πρόκειται να τις αφήσουμε μόνες! Μέχρι να ’μαστε όλοι λεύτεροι!

«Ποσώς μας νοιάζει αν η συντρόφισσα “είναι ένοχη” ή “δεν είναι ένοχη” των πράξεων που της αποδίδονται· αφήνουμε αυτές τις κατηγοριοποιήσεις στα όρνια που προασπίζονται το σύστημα. Κάθε πράξη απαλλοτρίωσης που πλήττει τον εχθρό, ο οποίος μας καταληστεύει εδώ κι αιώνες, δεν είναι απλώς θεμιτή μα είναι κι επιθυμητή. Την απεριόριστη συνενοχή μας με όλxς όσxς διακινδυνεύουνε τη λευτεριά τους για να απαλλοτριώσουν το Κεφάλαιο». -απ’ το κείμενο «Κάθε καρδιά είναι μια ωρολογιακή βόμβα» αναφορικά με τη σύλληψη της 13ης Απρίλη στη Βαρκελώνη.

Περισσότερα εδώ: solidariteit.noblogs.org
[και εδώ: solidaritatrebel.noblogs.org]

Πηγή: contrainfo