Σύμπραξη Αναρχικών – Consumimur Igni – Αντιδικαστική περιπλάνηση

(Λάβαμε 1/7/17)

Αντιδικαστική περιπλάνηση

Μία απ΄αυτές τις νύχτες του Ιούνη περιπλανηθήκαμε σε γειτονιές της Αθήνας στιγματίζοντας τους καμβάδες του σιγανού μητροπολιτικού πολέμου με συνθήματα, αχρηστεύοντας κάμερες βανδαλίζοντας εκκλησίες, κρεοπολεία, τράπεζες και λοιπά βδελυρά σημεία.

Οι απανταχού τυβενοφόροι λυσσάνε να μας πείσουν πως οι εξεγερμένοι βαδίζουν με το φτυάρι ταφής τους στην πλάτη. Δε μας ξενίζουν καθόλου οι καταδικαστικές αποφάσεις υπερβολής, τα αντιτρομοκρατικά νομοθετήματα και οι εκστρατείες διώξεων. Δεν είναι άλλωστε παρά μερικές ακόμη εκφάνσεις της κοινωνίας φυλακής, δίπλα στην πανοπτική εποπτεία των κινήσεων, ή την εθελούσια ταξινόμηση σε λίστες προσώπων. Ο δικαστής επικυρώνει πως όποιος δεν χωρά στον ολοκληρωτισμό της αφομοίωσης και της μαζικής, εξατομικευμένης ομοιογένειας αποπέμπεται στην ειρκτή. Εν τέλει αποδεικνύει πως και μόνο οι επιφάσεις σωφρονισμού αποτελούν υπερφίαλες δηλώσεις γελοιότητας. Τα βρώμικα στόματα των δικαστών μηρυκάζουν την παραίτηση ξερνώντας καταδίκες. Έμμισθα θύματα της πλέον άθλιας διανοητικής τους εξαχρείωσης, νυσταλέα κουρελιάζουν τις ημέρες τους αναζητώντας και κατασκευάζοντας ενόχους. Διαδικασία επικουρούμενη από την με νομική σφραγίδα, ποινικοποίηση της αξιοπρέπειας και την πανηγυρική αθώωση και καθαγιασμού συνάμα της υποτέλειας.

Όταν η κατάσταση εξαίρεσης καθίσταται ο κανόνας, τότε κάθε κανόνας είναι εξαιρετέος. Η τρομουστερία της Δύσης απέναντι στον μπαμπούλα του Ισλαμικού Κράτους έχει παράξει τα κατάλληλα νομικά παραπετάσματα για την εξαπόλυση ενός κυνηγιού μαγισσών ενάντια στους εξεγερμένους αναρχικούς. Η προσπάθεια αυτή συντελείται υπό το φως μιας θεαματικής τρομοβόρας εξίσωσης κάθε μη κρατικής βίας με μια εξωγενή απειλή, αξιοποιήσιμη από το κράτος ως μέσο για την συσπείρωση του ανθρώπινου δυναμικού γύρω από την κλονισμένη νομιμότητα του.

Το νομικό οπλοστάσιο των κρατών επεκτείνεται ουσιαστικά με εγκλήματα λόγου. Το σύγχρονο ιδιώνυμο στην Ελλάδα ήλθε στο προσκήνιο στα μουλωχτά με πρόταση Κοντονή για πρόσθεση επιπλέον παραγράφων στις τρομοδιατάξεις 187,187Α κατευθυνόμενων στην κατηγορία της διέγερσης. Η κρυπτικότητα και η ταχεία εξαφάνιση από το προσκήνιο των νέων παραγράφων υπονοεί τη σιγουριά με την οποία θα επιστρέψουν σε χρόνο μυωπικό από πλευράς αντιδράσεων. Ταυτόχρονα οι υποθέσεις Hριάννας και Θεοφίλου αποδεικνύουν περίτρανα ακόμα και στους πιο δύσπιστους πως το δικαϊκό σύστημα μιμούμενο τους εντεινόμενους ρυθμούς κατασκευής κοινωνικής εργασίας χάριν της αξιοποίησης του υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, σπεύδει να αμβλύνει το πεδίο ελέγχου του προκειμένου να αξιοποιηθεί το ίδιο ως διαδικασία τιμωρίας. Μια διαδικασία τυφλή, σε διαρκή προσπάθεια να δηλώσει παρόν σε έναν κόσμο ετοιμόρροπο υπό το βάρος της μηδαμινότητας του. Τοιουτοτρόπως η γενικευμένη υποτίμηση κάθε επιμέρους, συγκεκριμένης δραστηριότητας, αναπόδραστα αποδίδει την υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής και του ζωντανού χρόνου διαμέσου της μετατροπής τους σε αφηρημένα κοινωνικά προϊόντα νεκρού χρόνου στα κάτεργα της δημοκρατίας.

Έχουμε ήδη αναφερθεί εκτενώς στην επιχείρηση scripta manent στην Ιταλία κατά την διάρκεια των πρώτων διώξεων. Τώρα, το Ιταλικό κράτος στοχοποιεί με βάση τη διάταξη 270Α αλλά και το άρθρο 414 συντρόφους του Croce Nera Anarchica, Radioazione.org και Anarchia.info. Είναι φανερό πλέον πως στην Ιταλική επικράτεια, το κράτος έχοντας ξεμπερδέψει με τα ξεδοντιάρικα, ακίνδυνα εκθέματα του κοινωνικού αναρχισμού, έχει την δυνατότητα να συγκεντρώσει την προσοχή του στις επιθετικές επαναστατικές τάσεις και τις άτυπες αναρχικές δομές που παραμένουν με συνέπεια σε θέση μάχης έναντια στην κυριαρχία. Συνεχίζουμε, μονίμως σε επιφυλακή, να αναλύουμε τον εχθρό και να υπρασπίζουμε τις δομές μας πάντα στο πλάϊ των συντρόφων μας.

Mηδενιστική επίθεση στην κοινωνία του ελέγχου, στο δίκαιο της και τις αξίες που αυτή εκπροσωπεί.

Συνθέμελα να καεί η κάθε φυλακή.

Σύμπραξη Αναρχικών – Consumimur Igni.

Κάποια από τα συνθήματα:

Εμπρηστικός μηχανισμός σε εκκλησία – Ανάληψη ευθύνης για Επικίνδυνο Ιούνη

Κενότητα. Χώρος ασφυκτικά γεμάτος από μικρά κενά. Κενές σχέσεις, κενά μυαλά, ρουτινιασμενοι περαστικοί που αναπνέουν μονο από συνήθεια, τρέφονται απ’ την κενή αυτοεικόνα τους, απ’ τα κενά βλέμματα έτερων κενών περαστικών στα γεμάτα social media τους. Άνευρα ανδρείκελα που διαγραφουν καθημερινά τις ίδιες τροχιές μιας επαναλαμβανόμενης κυκλικής πορείας, εγκλωβισμένα σε 86.400 δευτερόλεπτα προβλεψιμότητας, ανίας και έλλειψης κριτικής, επενδεδυμένα με το δικαιολογητικό μουρμουρητό του ”ε και τι άλλο να κάνουμε δηλαδή;”.

 

Ανδρείκελα, διότι σαν προγραμματισμένες μηχανές, βαφτισμένες στα ύδατα της υποταγής, της υπακοής, της ηττοπάθειας και της αδυναμίας, κινούνται μόνιμα σε ατραπούς προκαθορισμένες, χαραγμένες από τους κατόχους της εκάστοτε ιστορικά δύναμης, οι οποιοι απλόχερα προσφέρουν στους αυλικούς τους στόχους και αγώνες για να νανουρίζουν κι αυτοί την ανάγκη τους για ισχύ. Οι πιο αδύναμοι αφοσιώνονται στον αγώνα για επιβίωση, η πλειοψηφία, ο όχλος των ημιβολεμενων μετρίων, βρίσκει τα υποκατάστατά του πάντα μακριά απ’ την αμφισβήτηση και ποσο μάλλον την εξέγερση. Άνευρα, διότι χαράσσεται στα πρόσωπά τους η έλλειψη ισχυρών συναισθημάτων. Με έναν κωμικοτραγικό τρόπο έχουν εναλλακτικές για τα πάντα, για τα πάντα μπορούν να παράξουν αγώνα, για τα πάντα μπορούν να παράξουν δύναμη. Με μια διαφορά: ποτε δεν όρισαν οι ίδιοι τους στόχους τους, γιατί ποτε δεν έμαθαν να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους. Πάντα μάθαιναν να ακολουθούν πρότυπα, να είναι πιστοί σε κάθε λογής θεούς (όχι μονο μεταφυσικούς), να κυνηγάνε να φτάσουν κάτι, ποτε όμως να δημιουργήσουν οι ίδιοι τις επιθυμίες και τα όρια τους. Και γι αυτό πάντα στα ματια τους είναι ζωγραφισμένο ένα ανικανοποίητο, με πινελιές περιορισμού και φόβου, και με καλλιτεχνική υπογραφή ”Δεν ξέρω ποιος είμαι και βαριέμαι να το ανακαλύψω’.

 

Πιστοί ακόλουθοι, ύδωρ ικανό να γεμίσει πάσης φύσεως ιδεολογικό ποτήρι, κενοί θεατές σε θέσεις γεμάτες από αντιστοιχους κενούς θεατές, καθηλωμένοι να παρακολουθούν την ίδια τους την ύπαρξη να κατακερματίζεται, να τέμνεται σε προκαθορισμένα κουτάκια και εν τελει απλά να καταρρέει υπό το βάρος ενός αιωνιου ερωτηματικού για το πως θα μπορούσε η ζωή να κύλαγε διαφορετικά. Το παιχνίδι, η εξεγερμένη αναζήτηση του προσωπικού και κοσμικού είναι, η απόδοση της υποκειμενικής εμπειρίας και ερμηνείας στις καταστάσεις, παράγει χαοτικές δυναμικές. Καμια κυρίαρχη κάστα δε θέλει χαοτικές δυναμικές, γιατί έτσι εισέρχεται στο παίγνιο των πιθανοτήτων η επικείμενη κατάρρευσή της. Πρώτο βήμα λοιπόν για εμάς στο παιχνίδι αυτό είναι η επίθεση προς κάθε είδους κυρίαρχη κάστα. Πάντα όμως μακριά, για την ακρίβεια απέναντι από την επιθυμία για δημιουργία μιας νέας κυρίαρχης κάστας με αλλαγμένο όνομα.

 

Στα πλαίσια του Επικίνδυνου Ιούνη τοποθετήσαμε εμπρηστικό μηχανισμό στον ναό του Αγίου Βασιλείου στο κέντρο της Αθηνας, τα ξημερώματα της 27ης Ιούνη. Ο σεξισμός που αναπαράγει η θρησκεία μας αηδιάζει. Η ομοφυλοφιλία και κάθε ”παρεκκλίνουσα’ σεξουαλικότητα χαρακτηρίζεται ως βδελυρή. Γενικά κάθε σεξουαλικότητα και η ίδια η σωματική ηδονή από αυτή θεωρείται απ’ το χριστιανισμό ανίερη. Πολύ περισσότερο η σεξουαλικότητα οποιασδήποτε θηλυκότητας, επιβεβαιώνοντας την υποτίμηση των γυναικών και την εδραίωση πατριαρχικών κοινωνικών δομών. Ακόμη, απεχθανόμαστε τον ανθρωποκεντρισμό που προάγει ο χριστιανισμός. Τα πάντα φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούν τους εκλεκτούς, το ”κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του θεού” δομημένο ανθρώπινο γένος. Επιλέξαμε επίσης τον συγκεκριμένο στόχο ως μια ακόμη επιχείρηση με πολύ καλές απολαβές για τους αφέντες της. Εκτάσεις γης και αφορολόγητος πλούτος που καλύπτεται από φιλανθρωπίες, για να συμπληρώνει και το κατά τα αλλα ανθρωπιστικό προφίλ της εκκλησιας.

 

Αδιαφορούμε στωικά μπροστά στην τιμωρία του ρουφιάνου των ουρανών, περισσότερο απ’ όσο αδιαφορούμε για την τιμωρία από τα ανθρώπινα σκουπίδια που τον κατασκεύασαν και τον συντηρούν.

 

Γελάμε εικονοκλαστικά με τις χωματερές με σάρκα του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού. Δύναμη στα συντροφια που θα βρεθούν τις μέρες του Ιούλη στους δρόμους της Γερμανίας για να πλαισιώσουν την έμπρακτη εναντίωση στη συνοδο G20. Έμπρακτη αλληλεγγύη και συνενοχη με τα συντροφια που βίωσαν στην Ιταλία την καταστολή και την αιχμαλωσία απ’ τη ρουφιανοεπιχειριση Scripta Manent. Δύναμη στους συλληφθέντες για τη ληστεία στο Βελβεντό, στην Ηριαννα Β.Λ. και στον Τάσο Θεοφιλου.

 

Εις το επανιδείν…

 

 

Πυρήνας FAI-IRF

(Πηγή : athensindymedia)

Χανιά – Πανό αλληλεγγύης για την υπόθεση του Βελβεντού.

(Λάβαμε 26/6/17)

Σήμερα 25/06 τοποθετήσαμε σε κεντρικό σημείο της πόλης πανό σε ένδειξη  αλληλεγγύης πρός τους 7 συντρόφους με θέμα τη διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης οι οποίοι διεκδικούν την ελευθερία τους με κάθε μέσο ενάντια σε κρατικούς μηχανισμούς και σε κάθε εξουσία.
ΥΓ1: ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ.
ΥΓ2: ΕΓΚΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΑΛΛΑ Η ΙΔΡΥΣΗ ΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ.
Αλληλέγγυοι Αλληλέγγυες.

Κομοτηνή: αφισοκόλληση και μοίρασμα κειμένου για την επιχείριση SCRIPTA MANENT

(Λάβαμε 21/6/17)

https://utopia-ad.org/%CE%B1%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BF%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CE%AF%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%B3/

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ”ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ”

Στις 2 Ιουνίου 2017, η πολιτική αστυνομία DIGOS, με εντολή του
εισαγγελέα του Τορίνου Ρoμπέρτο Μ. Σπαραγάννα, ξεκίνησε τις ειδοποιήσεις
εναντίον του συντρόφου Omar Nioi και εναντίον έξι άλλων αναρχικών
συντρόφων, σχετικά με μια νέα έρευνα.

Εν συντομία, πρόκειται για την λήξη της έρευνας και για ένα νέο αίτημα,
παράλληλα με την επιχείρηση Scripta Manent, εστιάζοντας την προσοχή τους
στις αναρχικές ιστοσελίδες RadioAzione, Anarhija.info και Croce Nera
Anarchica. Όσων αφορά το περιοδικό Croce Nera Anarchica, είναι επίσης
στοχοποιημένο, η εκτύπωση και η διανομή του, μερικά από τα ιδιαίτερα
κείμενα του και όποιος διοργάνωσε τις παρουσιάσεις του στην Ιταλία.

Οι κατηγορίες είναι οι εξής: 270bis (ανατρεπτική ενότητα με σκοπό την
τρομοκρατία) σε συνδυασμό με τους αναρχικούς συντρόφους που
συμπεριλαμβάνονται στο πρώτο μέρος της επιχείρησης Scripta Manent για τα
ίδια πράγματα και το 414 του ποινικού κώδικα (εγκληματική παράκληση,
πάντα με σκοπό την τρομοκρατία), τον παράνομο Τύπο, τις μεταφράσεις
κειμένων, την προετοιμασία, την υποκίνηση, την υπεράσπιση εγκληματικών
πράξεων, την επινόηση και τη διάδοση μέσω των ιστοτόπων και περιοδικών
αντιληροφόρησης «εξέγερσης-ένοπλου αγώνα», συγκέντρωση χρημάτων για την
υποστήριξη των φυλακισμένων συντρόφων. Επιπλέον, δύο άλλοι σύντροφοι
κατηγορούνται βάσει του άρθρου 280 (επίθεση με σκοπό την τρομοκρατία)
για την επίθεση εναντίον του δικαστηρίου της Civitavecchia στις 12
Ιανουαρίου 2016 που υπογράφηκε από τον πυρήνα “Pyrotechnical committee
for an extraordinary year F.A.I.-F.R.I..”.

Επιπλέον, στις 5 Ιουνίου, κατά την πρώτη ακρόαση για την επιχείρηση
“Scripta Manent”, το σκουπίδι ο Σπαραγάννα ζήτησε να συγχωνευθούν οι δύο
γραμμές έρευνας, ολοκληρώνοντας το αρχείο της υπόθεσης το ίδιο πρωί. Ως
εκ τούτου, η πρώτη ακρόαση αναβλήθηκε για τις 27 Ιουνίου.

Είναι προφανείς οι προθέσεις: να κάνουν τα πάντα για να απομονώσουν τους
φυλακισμένους αναρχικούς συντρόφους και εκείνους που εκφράζουν
συγκεκριμένες θέσεις στα δικά τους περιοδικά.

Την τακτική της ιταλικής δικαιοσύνης-μαφίας προσπάθησε να μιμηθεί ο
αποτυχημένος υφυπουργός αθλητισμού Σταύρος Κοντονής, ο οποίος πλέον σαν
υπουργός δικαιοσύνης επιχείρησε να αναβαθμίσει εκ νέου τον τρομονόμο
(187, 187Α). Πιο συγκεκριμένα δεν είναι αρκετή η ποινικοποίηση των
συγγενικών και φιλικών σχέσεων και ως εκ τούτου γίνεται μια προσπάθεια
φίμωσης της αλληλεγγύης και πάταξης κάθε λόγου άρα και κάθε μέσου
αντιπληροφόρησης το οποίο στηρίζει και προπαγανδίζει δημόσια τον
αναρχικό λόγο και την πράξη του.

Αν και τελικά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποσύρθηκε προς το παρών, λόγο
έντονων αντιδράσεων, περιμένουμε να εμφανιστεί ένας καινούργιος επίδοξος
νομοθέτης ο οποίος θα ακολουθήσει κατά γράμμα το ευρωπαϊκό νομοθετικό
πλαίσιο που υφίσταται από το 2008 όσο αναφορά την καταστολή της
”τρομοκρατίας”.

Από τις απαρχές των έντονων τρομοκρατικών χτυπημάτων στην Δύση από το
ISIS που παρουσιάστηκε ως συνεχιστής της Αλ-καιντα, οι εξουσιαστές των
δυτικών κρατών έθεσαν σε εφαρμογή αντιτρομοκρατικές νομοθεσίες και με το
πρόσχημα της ασφάλειας των πολιτών δημιούργησαν ένα κοινωνικό μοντέλο
τρόμου και ελέγχου. Παρατηρείται μια προσπάθεια σε όλη την Ευρώπη
σύγχυσης των τυφλών τρομοκρατικών χτυπημάτων θρησκευτικού χαρακτήρα από
εξτρεμιστικές θρησκευτικές οργανώσεις με την πολιτική ένοπλη δράση με
κρατικούς και εξουσιαστικούς στόχους που ουδεμία σχέση έχουν με τυφλά
χτυπήματα και παράπλευρες απώλειες.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΟΚΩΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ Scripta Manent

ΖΗΤΩ Η FAI/IRF

Αναρχικό Στέκι UTOPIA A.D

Αθήνα: Πανό για την υπόθεση “Scripta Manent”

Ως ελάχιστη ένδειξη συνενοχής και αλληλεγγύης αναρτήσαμε πανό στο Πολυτεχνείο επί της Πατησίων το βράδυ της 19ης Ιούνιου.

Οι σύντροφοι στην Ιταλία και πιο συγκεκριμένα οι 7 σύντροφοι του Croce Nera Anarchica, του Radioazione και του Anarhija.info, με την νέα επιχείρηση που ξεκίνησε στις 2/6/17 κατηγορούνται για τα άρθρα 270bis (ανατρεπτική ενότητα με σκοπό την τρομοκρατία) σε συνδυασμό με τους αναρχικούς συντρόφους που συμπεριλαμβάνονται στο πρώτο μέρος της επιχείρησης Scripta Manent για τα ίδια πράγματα και το 414 του ποινικού κώδικα (εγκληματική παράκληση, πάντα με σκοπό την τρομοκρατία). Πρόκειται για την συνέχεια της πρώτης επιχείρησης “Scripta Manent” όπου ο μπάσταρδος Roberto Maria Sparagna οργάνωσε, με σκοπό να καταστείλει τους συντρόφους που διαδίδουν το λόγο και κρατάνε ζωντανή τη φλόγα της εξέγερσης.

Δύναμη στους συντρόφους/ισσες!

Στεκόμαστε δίπλα τους και τους δίνουμε την ώθηση, με όλα τα μέσα, να συνεχίσουν.

Για έναν επικίνδυνο Ιούνη!

Traces of Fire

 

Ανάληψη ευθύνης για καταδρομική επίθεση στα δικαστήρια της Ευελπίδων (και βίντεο)

Βίντεο από την επίθεση με μολότοφ στα δικαστήρια της Ευελπίδων

[Βίντεο από την επίθεση με μολότοφ στα δικαστήρια της Ευελπίδων]Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση με μολότοφ στα δικαστήρια της Ευελπίδωνhttps://indicator.gr/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%86-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B4

Δημοσιεύτηκε από The Indicator στις Τετάρτη, 14 Ιουνίου 2017

 

Είμαστε όμηροι των κοινωνικών συμβάσεων…των νόμων,της εργασίας της οικογένειας,
των κατεβασμένων βλεμμάτων,των νημάτων που καθοδηγούν τις μαριονέτες…
Όμως υπάρχουν στιγμές ομορφιάς και ανταρσίας όπου σύντροφοι και συντρόφισσες,ανυπόταχτοι μαχητές
και μαχήτριες γινόμαστε ΕΝΑ,συμμέτεχουμε στον πόλεμο που έχουμε κυρήξει -ο καθένας και κάθε μία
από την θέση και το βίωμα του- στο κράτος και τους μισθοφόρους του.

Κι αν ρωτάει κάποιος ποιοι και ποιες ειμαστε…

Είμαστε γυναίκες-αγωνίστριες που περνάνε το κατώφλι των δικαστηρίων με το κεφάλι ψηλά.Είμαστε οι
γυναίκες που καταδικάστηκαν γιατί μαχαίρωσαν τον βιαστή τους.Ειμαστε άτομα που φοιτούν,εργάζονται
ή είναι άνεργα και καταδικάστηκαν για απαλλοτριώσεις και για τους αγώνες τους ενάντια στα αφεντικά.
Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες που καταδικάστηκαν για εξέγερση και αντίσταση σε κέντρο κράτησης.
Είμαστε μαθητές που δικάζονται για κατάληψη στο σχολείο τους,καταληψίες που δόθηκε εντολή εκκένωσης
του χώρου τους απο εισαγγελέα.Είμαστε κάτοικοι που κατηγορούνται για εμπρησμό εργοταξίου ή διωκόμενοι
για οδομαχίες υπεράσπισης των εδαφών αγώνα.Είμαστε αμετανόητοι φυλακισμένοι και φυλακισμένες,αγωνιστές
και αγωνιστριες που καταδικάστηκαν για τον ένοπλο αγώνα.Καταδικασμένοι για τις σχέσεις μας,καταδικασμένοι
με στημένες δικογραφίες.Είμαστε αναρχικοί και αναρχικές,εξεγερμένοι και εξεγερμένες,δίκτυα στην μητρόπολη,
εκπυρσοκρότητες πολέμου ενάντια στην κυριαρχία και την εκμετάλλευση.Κι όταν μας χτυπήσουν την πόρτα η σε
κάποιο στενό τα σκουπίδια του κράτους μας πάρουν όμηρους στερόντας την ελευθερία μας,από την λίγη που μας
έχει απομείνει,τοτε οφείλουμε να απαντήσουμε.

Στις πρώτες ώρες της 11 Ιουνίου επιτεθήκαμε καταδρομικά στα δικαστήρια της Ευελπίδων με βόμβες μολότωφ
Η δράση έγινε στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους και του Μαύρου Ιούνη

-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ-ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ «SCRIPTA MANENT»

Υ.Γ. Είναι ξεκάθαρο ότι πονάει το κράτος,υποβαθμίζεται και πνίγεται στο λάκκο της σιώπης,μεχρι να
συλληφθεί ο «Νο1 εγκληματίας»,σαν νίκη στα κανάλια,για έγκλημα που δεν αναφέρφηκε ποτέ!
Αυτή η δράση όπως και στο Α.Τ ΟΜΟΝΟΙΑΣ αποσιωποιήθηκε πλήρως σε μία επίδειξη απόλυτου συντονισμού
των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και του κράτους.

(Πηγή : athensindymedia)

Διάθεση Εντύπων από Arma Forma και Αναρχικό Μαύρο Σταυρό-Πυρήνα Έμπρακτης Αλληλεγγύης

(Λάβαμε 14/6/17)

Την Πέμπτη 15/6 από τις 15:00 στο προαύλιο της Νομικής θα διατίθεται έντυπo υλικό από τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό-Πυρήνα Έμπρακτης Αλληλεγγύης και την αναρχική βιβλιοθήκη Arma Forma.

Συγκεκριμένα θα διατίθενται:

  • Βιβλία και μπροσούρες των εκδόσεων Μαύρη Διεθνής
  •  “Παρά τις φυλακίσεις, εμείς παραμένουμε αμετανόητοι…” https://abcsolidaritycell.espivblogs.net/archives/560 *
  • Ne Cede – χειρόγραφα ανυποχώρητων από τα ορατά κελιά του κόσμου – Τεύχος 1ο
  • “Λόγια Συνωμοσίας”
  • Το αναμμένο φυτίλι–Εξεγερτικός αναρχισμός – Η πράξη στη θεωρία
  • Χωρίς επιστροφή – 2007
  • Si vis pacem para bellum-Φθινόπωρο-2010)
  • Ένστικτο Ταραχής – Τεύχος 1ο
  • Ψηλαφίζοντας την αναρχική ψυχογεωγραφία της πόλης
  • και ίσως αρκετά ακόμα έντυπα.

* Η μπροσούρα διατίθεται επίσης:

Αθήνα 

Χώρος πολύμορφης δράσης αναρχικών – Ζαϊμη 11

“Ντέμο” – Βαλτετσίου 41, Εξάρχεια

Διεθνιστικός Αντιφασιστικός Χώρος – Τσαμαδού 5

Χανιά

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης

Μυτιλήνη

Αυτοδιαχειριζόμενο Ραδιόφωνο 105fm

Επικοινωνία για την διάθεση της: abcsolidaritycell@riseup.net

Θεσσαλονίκη, Ελλάδα: «Όχι στη μνήμη, στη συνέχεια» πανό για τον Punky Mauri και τους Ιταλούς αναρχικούς

(Λάβαμε 25/5/17)

Την ημέρα της 22ας Μαΐου κρεμάσαμε δυο πανό για τους αναρχικούς συντρόφους Mauricio Morales Duarte ‘Punky Mauri’ και τους αναρχικούς που συνελήφθησαν κατά την διάρκεια της επιχείρησης ‘Scripta Manent’ στην Ιταλία. Ένα κρεμάστηκε στην περιοχή της Ροτόντας και το άλλο κάτω από την Καμάρα, και τα δύο στο κέντρο της πόλης.

Οχτώ χρόνια πριν, αυτήν την ημέρα, ο Mauri επιτέθηκε στο κράτος προσπαθώντας να τοποθετήσει μια αυτοσχέδια βόμβα σε σχολή σωφρονιστικών στο Σαντιάγκο της Χιλής. Αντί να ανατιναχθεί στο πρόσωπο της εξουσίας, τα εκρηκτικά ενεργοποιήθηκαν πρόωρα.

Η επιχείρηση ‘Scripta Manent’ είναι ακόμα μια κατασταλτική πράξη μεταξύ πολλών, που έχουν ήδη συμβεί εναντίον των συντρόφων που τολμούν να αντιταχθούν στο ιταλικό κράτος. Στο πλαίσιο της προσπάθειας να βρεθούν όσοι πήραν μέρος στις επιθέσεις της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας από το 2005, αλλά και στην προσπάθεια να καταστραφεί η εξέγερση στην Ιταλία και να αποκοπεί κάθε δίκτυο αλληλεγγύης με εκείνους που βρίσκονται ήδη στη φυλακή, όπως ο Alfredo Cospito και ο Nicola Gai.

Ακριβώς επειδή οι σύντροφοί μας πέφτουν ή φυλακίζονται, δεν σημαίνει ότι δεν είναι μαζί μας, ούτε θα παραλύσουμε με παθητικότητα και «φιλανθρωπική αλληλεγγύη», η σύγκρουση ενάντια σε όλες τις αρχές συνεχίζεται.

–  Κάποιοι Ατομικιστές Αντάρτες

Ανάληψη Ευθύνης-Εμπρησμός αυτοκινήτου δημοσιοκάφρου του σκαι

Ανάληψη Ευθύνης-Εμπρησμός αυτοκινήτου δημοσιοκάφρου του σκαι

“Στο μέτρο που η κοινωνία ονειρέυεται την αναγκαιότητα, γίνεται αναγκαίο το όνειρο.Το θέαμα είναι ο εφιάλτης της αλυσοδεμένης σύγχρονης κοινωνίας, που σε τελευταία ανάλυση εκφράζει μόνο την  επιθυμία της να κοιμηθεί.Το θέαμα είναι ο φύλακας του ύπνου αυτού.”
Γκυ Ντεμπόρ

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την τοποθέτηση εμπρηστικού μηχανισμού στο αυτοκινήτο του γ.παπαχρήστου κάτω απο το σπίτι του στον άγιο δημήτριο, στις 18/4 τα ξημερώματα.
Ο γ. παπαχρήστος αποτελεί ένα ανθρώπινο σκουπίδι των δημοσιογραφικών κύκλων. Η πορεία του παρόμοια με των ομοίων του. Ενας πολιτικός γυρολόγος που την εκάστοτε χρονική περίοδο καλείται να εξυπηρετήσει τα ανάλογα εξουσιαστικά συμφέροντα ειτέ αυτά είναι πολιτικά είτε οικονομικά, όπως αποδεικνύει η διαδρομή του απο τον “πράσινο” δολ στον νεοφιλελεύθερο σκάι.
Ποιός είναι όμως ο ρόλος του θεσμού του δημοσιογράφου?
Για μας ο δημοσιογράφος αποτελεί ένα ζωτικό κομμάτι ενός ιδεολογικού μηχανισμού των μέσων μαζικής εξαπάτησης, ο οποίος καλείται να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου. Η πρακτική τους για να επιτύχουν τα ανωτέρω συμφέροντα είναι η καλλιέργεια φόβου και ο εξωραισμός καταστάσεων,το δε μέσο  τους είναι η παραπλάνηση για την δημιουργία της δικής τους πραγματικότητας. Στην ελληνική “δημοκρατία” που φαινομενικά πρυτανεύει η ελευθερία του λόγου, ο πλουραλισμός των απόψεων ως δια μαγείας δείχνει να κατευθύνεται μονομερώς για την εξυπηρέτηση της οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Το αποτέλεσμα είναι η άβουλη “κοινή γνώμη”να άγεται και να φέρεται αναλόγως με την κατεύθυνση των πληροφοριών που διακινούν οι ντελάληδες των μιντιακών κύκλων, αναζητώντας πάντα την ασφάλεια και την ηρεμία στην οποία εδράζεται η δύναμη του κράτους για την επιβολή του καθεστώτος ασφάλειας και όχι μόνο.
Πως όμως το ψέμα μεταφράζεται σε βίωμα και διαμορφώνεται η άποψη της “κοινής γνώμης”?
   Τα μέσα μαζικής εξαπάτησης μέσω της δύναμης της εικόνας δημιουργούν και αναπαράγουν μια φούσκα εικονικής πραγματικότητας, όπου συνδιάζονται σπασμένα ακυρωτικά μηχανήματα με την κοινή παραβατικότητα, ο ένοπλος επαναστατικός αγώνας με τις τυφλές επιθέσεις των τζιχαντιστών, το lifestyle με την υποκουλτούρα, η αλληλεγγύη στους μετανάστες με την φιλανθρωπία των μκο και η σύνδεση του μαχητικού αντιφασισμού με τις ρατσιστικές επιθέσεις των φασιστών.Το αποτέλεσμα όλων των ανωτέρων είναι η εγκαθίδρυση μιας στρεβλής και παραποιημένης αλήθειας στο υποσυνείδητο της “μάζας”η οποία πλέον αποτελεί για το κράτος και το κεφάλαιο την εφεδρεία των δήμιων πολιτών και των πιστών χειροκροτητών.
Τι εγκαθιδρύεται όμως μέσω της φούσκας εικονικής πραγματικότητας που βιώνει η “μάζα”?
Εμείς αναγνωριζουμε δυο παράλληλες διαδικασίας, η μια ορατή και η δεύτερη αόρατη. Η ορατή πλευρά που βασίζεται στην κατευθυνόμενη απαίτηση της “μάζας” για μεγαλύτερο έλεγχο και ασφάλεια δημιουργεί φυλακές υψίστης ασφαλείας και υπόγειες πτέρυγες ειδικών συνθήκών για τους αναρχικούς αντάρτες πόλης, κάμερες σε κάθε γωνιά της πόλης, μπάρες ελέγχου, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, εξοντωτικές ποινές φυλάκισης σε όσους αντιστέκονται στη σαπίλα του υπάρχοντος, μπάτσους σε κάθε γειτονιά και πάρκα “αναψυχής” και κατανάλωσης για την απρόσκοπτη κυκλοφορία του εμπορεύματος. Το μη ορατό κομμάτι που αναγνωρίζουμε άπτεται του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων που δομουνται κάτω απο το καθεστώς της εικονικής πραγματικότητας.Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι σύγχρονες αστικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις του φόβου, της ρουφιανιάς, της υπερκατανάλωσης, της αποξένωσης , του φιλοτομαρισμού και της απάθειας, της πατριδολαγνείας και της θρησκοληψίας.Όλα αυτά συνθέτουν την κοινωνία ελέγχου και διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό καθεστώς νεκρικής σιγής που προσπαθεί να καταπνίξει τις αντιστάσεις των “αόρατων” και “παράνομων” αυτής της κοινωνίας.
Δημιουργείται λοιπόν ένας  φαύλος κύκλος μεταξύ κράτους/κεφαλαίου, μέσων μαζικής εξαπάτησης και “κοινής γνώμης” που καταλήγει να είναι αυτόνομος και αλληλοτροφοδοτούμενος.
Ως εχθροί της κοινωνίας του θεάματος σπάμε αυτόν τον φαύλο κύκλο μέσα απο τον αναρχικό αγώνα, όπως τον έχουμε ορίσει στο πρώτο μας κείμενο. Παίρνουμε θέση μάχης επιλέγοντας οι ίδιοι τα μέσα του αγώνα, ξεφεύγοντας απο τα όρια της αστικής νομιμότητας. Συνδιάζουμε τις ανοιχτές με τις συνωμοτικές δράσεις, τις μοιραστικές κειμένων με τους εμπρησμούς, της εκδηλώσεις αλληλεγγύης με τις πολιτικές δολοφονίες, τις καθημερινές αντιστάσεις με την διαρκή επαναστατική δράση, λειτουργώντας αντιπαραθετικά στις επίπλαστες κοινωνικές σχέσεις που υποτάσσει η κυριαρχία και δημιουργώντας πραγματικές σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης μέσα στις δομές του αναρχικού αγώνα.Απεμπολούμε τη σχέση θεατή και υποβολέα μέσα απο τις δομές αντιπληροφόρησης και χτίζουμε άμεσες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μέσα απο την αυτοοργανωμένη έκφραση και τη συλλογική δράση.Αρνούμαστε να γίνουμε υποχείρια του φόβου και της διαστρέβλωσης της που καλλιεργείται, επιλέγοντας τον δρόμο της επίθεσης στο καθεστώς προτάσσοντας το αυτοξεπέρασμα των δοσμένων κοινωνικών ρόλων μέσα απο τις εξεγερτικές διαδικασίες.Βασική μας επιδίωξη είναι η μεταφορά του φόβου που σπέρνουν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης και η αντανάκλαση του πεδίου μάχης στις αυλές των μηχανισμών του συστήματος.
Κλείνοντας παρατηρούμε οτι η αριστερή διαχείριση του κράτους επιδιώκει την οριοθέτηση των μέσων αγώνα καθώς και την την ενσωμάτωση/αποπολιτικοποίηση των πρακτικών του που παρεκλίνουν της νομιμότητας.Αυτό έχει δυο αποτελέσματα με δυο ξεχωριστούς φορείς.Αρχικά την ασυλοποίηση των εξεγερτικών δράσεων στα εξάρχεια, δράσεις στις οποίες στεκόμαστε συναισθηματικά αλληλέγγυοι αλλά και απέναντι στο βαθμό που αυτές δεν εξαπλώνονται σε όλο το εύρος των μητροπόλεων και λειτουργούν ως βαλβίδα αποσυμπίεσης.Παράλληλα το δεύτερο αποτέλεσμα είναι η εσωτερίκευση του φόβου και της καταστολής απο αυτούς που υποτίθεται οτι αντιστέκονται και έχει ως απότοκο την οριοθέτηση των μέσων και την στηλίτευση πρακτικών που ξεφεύγουν απο τα όρια που υποτάσσει το κράτος, όπως είναι ο ξυλοδαρμός των σκυλιών της εξουσίας.Ζητούμενο είναι η ενότητα θεωρίας και πράξης, μέσων αγώνα και πρακτικών, εντασσόμενα όλα σε μια διαρκή επαναστατική δράση για να γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι ως εξεγερμένοι για την καθεστηκυία τάξη.

 

 Αλληλεγγύη σε όλους τους αναρχικούς επαναστάτες και σε όσους   πραγματοποιούν τις επιθέσεις τους.
        Επίθεση με όλα τα μέσα σε κράτος, κεφάλαιο και θεσμούς κυριαρχίας
 

Υ.Γ. Μέσα απο τις συνομωτικές δράσεις, την οργάνωση αυτών και την επιθυμία για επίθεση μπορείς να καταστρέψεις τα πλάνα των εξουσιαστών με την ίδια ευκολία που δίνεις φωτιά σε ένα τσιγάρο

Πυρήνας Δράσης/Μητρόπολις Εάλω – FAI/IRF

(Πηγή : athensindymedia)

“Εμπρηστικός Παροξυσμός, η αποσύνθεση των ονείρων σας” Ανάληψη ευθύνης FAI-IRF

Εμπρηστικός Παροξυσμός, η αποσύνθεση των ονείρων σας

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις εμπρηστικές επιθέσεις σε υποκατάστημα τράπεζας στο Γκύζη και σε υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στο Μαρούσι.

Το κράτος μιλάει πολλές γλώσσες. Φόβος, επιτήρηση, έλεγχος, καταπίεση, εκμετάλλευση, θυματοποίηση, φιλανθρωπία είναι κάποιοιες από τις διαχρονικές ρητορικές του. Ρητορικές που διαπερνούν τον κοινωνικό ιστό και βρίσκουν απήχηση στο εκάστοτε κοινωνικό σώμα αναδιαμορφώνοντας τις αντίστοιχες κοινωνικές σχέσεις. Η κρατική αφηγηματική ατζέντα είναι μεγάλη και εναλλάσσεται σε συνάρτηση με τις κοινωνικές συνθήκες με κεντρικό γνώμονα πάντα τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα. Αδιαφορώντας για τη διαβίωση της πλέμπας και τις παράπλευρες απώλειες, το κράτος στοχοποιεί τον εσωτερικό εχθρό ως αποδιοπομπαίο τράγο για τα κοινωνικά δεινά, προκειμένου να συσπειρώσει τον ηλίθιο λαό εναντίον του και να διαφημίσει την αναγκαιότητα της εξουσίας επάνω στις ζωές μας. Η παθητική αποδοχή αλλά και η ενεργητική συνεισφορά του καθενός σε αυτή τη συνθήκη είναι συνειδητές επιλογές.

Κρατικοί αξιωματούχοι, φασιστικά κατακάθια, μικροαστικά καθάρματα που ζητούν ολοένα περισσότερη τάξη και ασφάλεια, μικρά και μεγάλα αφεντικά, επίδοξοι ρουφιάνοι, μεγάλες απρόσωπες φιλήσυχες μάζες που σιωπούν κοιτώντας μόνο το lifestyle και την καριέρα τους πατώντας επί πτωμάτων για να ανελιχθούν κοινωνικά και επαγγελματικά στη ζούγκλα του καπιταλισμού. Ανθρώπινα σκουπίδια που γλείφουν τα αφεντικά τους μέχρι αηδίας κάνοντας το τριχωτό της κεφαλής τους χαλάκι εισόδου για τις επιχειρήσεις που δουλεύουν, θυματοποιούνται και κλαίγονται μην πράττοντας τίποτα για να αλλάξει αυτό. Σύγχρονοι σκλάβοι που δεν πρόκειται να αναπτύξουν ποτέ τη βούληση να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Όσο δέχονται τα χτυπήματα της εξουσίας χωρίς αντίδραση, συναινούν στη διαιώνισή της. Την αδράνεια αυτή έρχονται να εκμεταλλευτούν αυτόκλητοι ήρωες και σωτήρες που αναλαμβάνουν την πολιτική τους εκπροσώπηση, αριστεροί – και όχι μόνο – συνδικαλιστές, κάνοντας άθλιους πολιτικαντισμούς και μικροπολιτική προσπαθώντας να διατηρήσουνε και να εκπροσωπήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Τα υποκείμενα που συνθέτουν το εν λόγω κοινωνικό φάσμα ευθυγραμμίζονται πλήρως με κρατικές στρατηγικές και αποτελούν τον χειρότερο εχθρό της ελευθερίας.

Υπάρχει βέβαια μια όμορφη αντίφαση μέσα σε αυτό καθώς η κοινωνία δεν είναι κάτι ενιαίο. Την απεχθανόμαστε τόσο που παράλληλα ξέρουμε ότι μέσα απ’ τις αλληλεπιδράσεις, τις αντιθέσεις της και τις ‘παθογένειες’ της σφυρηλατήθηκε η αναρχική ατομικιστική συνείδησή μας που παρεκκλίνει απ’ τις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες. Συναντηθήκαμε και συμπράξαμε με συντρόφους βαδίζοντας μαζί στα μονοπάτια της φωτιάς. Παιδία της άρνησης ,των γρήγορων αποφάσεων και της άμεσης δράσης ξέρουμε ότι έχουμε πόλεμο και παλεύουμε στο τώρα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας  μην περιμένοντας τις συνθήκες να ωριμάσουν, εξάλλου μάλλον έχουνε σαπίσει.

Οι εμπρηστικές επιθέσεις μπλοκάρουν την κοινωνική μηχανή, σαμποτάρουν την εύρυθμη λειτουργία της, αποδομούν στην πράξη τις σάπιες κοινωνικές σχέσεις. Σπάνε το φαινομενικά παντοδύναμο πέπλο ασφαλείας και κάνουν σαφές ότι οι λέξεις που ποτίζονται με βενζίνη είναι πάντα πιο επικίνδυνες. Τα κοινωνικά υποκείμενα που στηρίζουν κρατικές στρατηγικές νομίζοντας ότι το κράτος τα προστατεύει, νιώθουν ευάλωτα και εκτεθειμένα στη θέα των αναρχικών επιθέσεων. Γιατί να ξέρετε σ’ αυτή τη ζωή οι ήρωες και οι σωτήρες θα πεθάνουν απ’ τους άπληστους για ελευθερία…

Αφιερώνουμε τις επιθέσεις μας στους αναρχικούς αιχμαλώτους και σε κάθε εξεγερμένη ατομικότητα σε κάθε γωνιά της γης.

Φλεγόμενα Βλέμματα/FAI-IRF

(Πηγή : athensindymedia)