Εμπρηστικός μηχανισμός σε εκκλησία – Ανάληψη ευθύνης για Επικίνδυνο Ιούνη

Κενότητα. Χώρος ασφυκτικά γεμάτος από μικρά κενά. Κενές σχέσεις, κενά μυαλά, ρουτινιασμενοι περαστικοί που αναπνέουν μονο από συνήθεια, τρέφονται απ’ την κενή αυτοεικόνα τους, απ’ τα κενά βλέμματα έτερων κενών περαστικών στα γεμάτα social media τους. Άνευρα ανδρείκελα που διαγραφουν καθημερινά τις ίδιες τροχιές μιας επαναλαμβανόμενης κυκλικής πορείας, εγκλωβισμένα σε 86.400 δευτερόλεπτα προβλεψιμότητας, ανίας και έλλειψης κριτικής, επενδεδυμένα με το δικαιολογητικό μουρμουρητό του ”ε και τι άλλο να κάνουμε δηλαδή;”.

 

Ανδρείκελα, διότι σαν προγραμματισμένες μηχανές, βαφτισμένες στα ύδατα της υποταγής, της υπακοής, της ηττοπάθειας και της αδυναμίας, κινούνται μόνιμα σε ατραπούς προκαθορισμένες, χαραγμένες από τους κατόχους της εκάστοτε ιστορικά δύναμης, οι οποιοι απλόχερα προσφέρουν στους αυλικούς τους στόχους και αγώνες για να νανουρίζουν κι αυτοί την ανάγκη τους για ισχύ. Οι πιο αδύναμοι αφοσιώνονται στον αγώνα για επιβίωση, η πλειοψηφία, ο όχλος των ημιβολεμενων μετρίων, βρίσκει τα υποκατάστατά του πάντα μακριά απ’ την αμφισβήτηση και ποσο μάλλον την εξέγερση. Άνευρα, διότι χαράσσεται στα πρόσωπά τους η έλλειψη ισχυρών συναισθημάτων. Με έναν κωμικοτραγικό τρόπο έχουν εναλλακτικές για τα πάντα, για τα πάντα μπορούν να παράξουν αγώνα, για τα πάντα μπορούν να παράξουν δύναμη. Με μια διαφορά: ποτε δεν όρισαν οι ίδιοι τους στόχους τους, γιατί ποτε δεν έμαθαν να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους. Πάντα μάθαιναν να ακολουθούν πρότυπα, να είναι πιστοί σε κάθε λογής θεούς (όχι μονο μεταφυσικούς), να κυνηγάνε να φτάσουν κάτι, ποτε όμως να δημιουργήσουν οι ίδιοι τις επιθυμίες και τα όρια τους. Και γι αυτό πάντα στα ματια τους είναι ζωγραφισμένο ένα ανικανοποίητο, με πινελιές περιορισμού και φόβου, και με καλλιτεχνική υπογραφή ”Δεν ξέρω ποιος είμαι και βαριέμαι να το ανακαλύψω’.

 

Πιστοί ακόλουθοι, ύδωρ ικανό να γεμίσει πάσης φύσεως ιδεολογικό ποτήρι, κενοί θεατές σε θέσεις γεμάτες από αντιστοιχους κενούς θεατές, καθηλωμένοι να παρακολουθούν την ίδια τους την ύπαρξη να κατακερματίζεται, να τέμνεται σε προκαθορισμένα κουτάκια και εν τελει απλά να καταρρέει υπό το βάρος ενός αιωνιου ερωτηματικού για το πως θα μπορούσε η ζωή να κύλαγε διαφορετικά. Το παιχνίδι, η εξεγερμένη αναζήτηση του προσωπικού και κοσμικού είναι, η απόδοση της υποκειμενικής εμπειρίας και ερμηνείας στις καταστάσεις, παράγει χαοτικές δυναμικές. Καμια κυρίαρχη κάστα δε θέλει χαοτικές δυναμικές, γιατί έτσι εισέρχεται στο παίγνιο των πιθανοτήτων η επικείμενη κατάρρευσή της. Πρώτο βήμα λοιπόν για εμάς στο παιχνίδι αυτό είναι η επίθεση προς κάθε είδους κυρίαρχη κάστα. Πάντα όμως μακριά, για την ακρίβεια απέναντι από την επιθυμία για δημιουργία μιας νέας κυρίαρχης κάστας με αλλαγμένο όνομα.

 

Στα πλαίσια του Επικίνδυνου Ιούνη τοποθετήσαμε εμπρηστικό μηχανισμό στον ναό του Αγίου Βασιλείου στο κέντρο της Αθηνας, τα ξημερώματα της 27ης Ιούνη. Ο σεξισμός που αναπαράγει η θρησκεία μας αηδιάζει. Η ομοφυλοφιλία και κάθε ”παρεκκλίνουσα’ σεξουαλικότητα χαρακτηρίζεται ως βδελυρή. Γενικά κάθε σεξουαλικότητα και η ίδια η σωματική ηδονή από αυτή θεωρείται απ’ το χριστιανισμό ανίερη. Πολύ περισσότερο η σεξουαλικότητα οποιασδήποτε θηλυκότητας, επιβεβαιώνοντας την υποτίμηση των γυναικών και την εδραίωση πατριαρχικών κοινωνικών δομών. Ακόμη, απεχθανόμαστε τον ανθρωποκεντρισμό που προάγει ο χριστιανισμός. Τα πάντα φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούν τους εκλεκτούς, το ”κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του θεού” δομημένο ανθρώπινο γένος. Επιλέξαμε επίσης τον συγκεκριμένο στόχο ως μια ακόμη επιχείρηση με πολύ καλές απολαβές για τους αφέντες της. Εκτάσεις γης και αφορολόγητος πλούτος που καλύπτεται από φιλανθρωπίες, για να συμπληρώνει και το κατά τα αλλα ανθρωπιστικό προφίλ της εκκλησιας.

 

Αδιαφορούμε στωικά μπροστά στην τιμωρία του ρουφιάνου των ουρανών, περισσότερο απ’ όσο αδιαφορούμε για την τιμωρία από τα ανθρώπινα σκουπίδια που τον κατασκεύασαν και τον συντηρούν.

 

Γελάμε εικονοκλαστικά με τις χωματερές με σάρκα του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού. Δύναμη στα συντροφια που θα βρεθούν τις μέρες του Ιούλη στους δρόμους της Γερμανίας για να πλαισιώσουν την έμπρακτη εναντίωση στη συνοδο G20. Έμπρακτη αλληλεγγύη και συνενοχη με τα συντροφια που βίωσαν στην Ιταλία την καταστολή και την αιχμαλωσία απ’ τη ρουφιανοεπιχειριση Scripta Manent. Δύναμη στους συλληφθέντες για τη ληστεία στο Βελβεντό, στην Ηριαννα Β.Λ. και στον Τάσο Θεοφιλου.

 

Εις το επανιδείν…

 

 

Πυρήνας FAI-IRF

(Πηγή : athensindymedia)

Αθήνα: Πανό για την υπόθεση “Scripta Manent”

Ως ελάχιστη ένδειξη συνενοχής και αλληλεγγύης αναρτήσαμε πανό στο Πολυτεχνείο επί της Πατησίων το βράδυ της 19ης Ιούνιου.

Οι σύντροφοι στην Ιταλία και πιο συγκεκριμένα οι 7 σύντροφοι του Croce Nera Anarchica, του Radioazione και του Anarhija.info, με την νέα επιχείρηση που ξεκίνησε στις 2/6/17 κατηγορούνται για τα άρθρα 270bis (ανατρεπτική ενότητα με σκοπό την τρομοκρατία) σε συνδυασμό με τους αναρχικούς συντρόφους που συμπεριλαμβάνονται στο πρώτο μέρος της επιχείρησης Scripta Manent για τα ίδια πράγματα και το 414 του ποινικού κώδικα (εγκληματική παράκληση, πάντα με σκοπό την τρομοκρατία). Πρόκειται για την συνέχεια της πρώτης επιχείρησης “Scripta Manent” όπου ο μπάσταρδος Roberto Maria Sparagna οργάνωσε, με σκοπό να καταστείλει τους συντρόφους που διαδίδουν το λόγο και κρατάνε ζωντανή τη φλόγα της εξέγερσης.

Δύναμη στους συντρόφους/ισσες!

Στεκόμαστε δίπλα τους και τους δίνουμε την ώθηση, με όλα τα μέσα, να συνεχίσουν.

Για έναν επικίνδυνο Ιούνη!

Traces of Fire

 

Ανάληψη ευθύνης για καταδρομική επίθεση στα δικαστήρια της Ευελπίδων (και βίντεο)

Βίντεο από την επίθεση με μολότοφ στα δικαστήρια της Ευελπίδων

[Βίντεο από την επίθεση με μολότοφ στα δικαστήρια της Ευελπίδων]Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση με μολότοφ στα δικαστήρια της Ευελπίδωνhttps://indicator.gr/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%86-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B4

Δημοσιεύτηκε από The Indicator στις Τετάρτη, 14 Ιουνίου 2017

 

Είμαστε όμηροι των κοινωνικών συμβάσεων…των νόμων,της εργασίας της οικογένειας,
των κατεβασμένων βλεμμάτων,των νημάτων που καθοδηγούν τις μαριονέτες…
Όμως υπάρχουν στιγμές ομορφιάς και ανταρσίας όπου σύντροφοι και συντρόφισσες,ανυπόταχτοι μαχητές
και μαχήτριες γινόμαστε ΕΝΑ,συμμέτεχουμε στον πόλεμο που έχουμε κυρήξει -ο καθένας και κάθε μία
από την θέση και το βίωμα του- στο κράτος και τους μισθοφόρους του.

Κι αν ρωτάει κάποιος ποιοι και ποιες ειμαστε…

Είμαστε γυναίκες-αγωνίστριες που περνάνε το κατώφλι των δικαστηρίων με το κεφάλι ψηλά.Είμαστε οι
γυναίκες που καταδικάστηκαν γιατί μαχαίρωσαν τον βιαστή τους.Ειμαστε άτομα που φοιτούν,εργάζονται
ή είναι άνεργα και καταδικάστηκαν για απαλλοτριώσεις και για τους αγώνες τους ενάντια στα αφεντικά.
Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες που καταδικάστηκαν για εξέγερση και αντίσταση σε κέντρο κράτησης.
Είμαστε μαθητές που δικάζονται για κατάληψη στο σχολείο τους,καταληψίες που δόθηκε εντολή εκκένωσης
του χώρου τους απο εισαγγελέα.Είμαστε κάτοικοι που κατηγορούνται για εμπρησμό εργοταξίου ή διωκόμενοι
για οδομαχίες υπεράσπισης των εδαφών αγώνα.Είμαστε αμετανόητοι φυλακισμένοι και φυλακισμένες,αγωνιστές
και αγωνιστριες που καταδικάστηκαν για τον ένοπλο αγώνα.Καταδικασμένοι για τις σχέσεις μας,καταδικασμένοι
με στημένες δικογραφίες.Είμαστε αναρχικοί και αναρχικές,εξεγερμένοι και εξεγερμένες,δίκτυα στην μητρόπολη,
εκπυρσοκρότητες πολέμου ενάντια στην κυριαρχία και την εκμετάλλευση.Κι όταν μας χτυπήσουν την πόρτα η σε
κάποιο στενό τα σκουπίδια του κράτους μας πάρουν όμηρους στερόντας την ελευθερία μας,από την λίγη που μας
έχει απομείνει,τοτε οφείλουμε να απαντήσουμε.

Στις πρώτες ώρες της 11 Ιουνίου επιτεθήκαμε καταδρομικά στα δικαστήρια της Ευελπίδων με βόμβες μολότωφ
Η δράση έγινε στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους και του Μαύρου Ιούνη

-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ-ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ «SCRIPTA MANENT»

Υ.Γ. Είναι ξεκάθαρο ότι πονάει το κράτος,υποβαθμίζεται και πνίγεται στο λάκκο της σιώπης,μεχρι να
συλληφθεί ο «Νο1 εγκληματίας»,σαν νίκη στα κανάλια,για έγκλημα που δεν αναφέρφηκε ποτέ!
Αυτή η δράση όπως και στο Α.Τ ΟΜΟΝΟΙΑΣ αποσιωποιήθηκε πλήρως σε μία επίδειξη απόλυτου συντονισμού
των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και του κράτους.

(Πηγή : athensindymedia)

Διάθεση Εντύπων από Arma Forma και Αναρχικό Μαύρο Σταυρό-Πυρήνα Έμπρακτης Αλληλεγγύης

(Λάβαμε 14/6/17)

Την Πέμπτη 15/6 από τις 15:00 στο προαύλιο της Νομικής θα διατίθεται έντυπo υλικό από τον Αναρχικό Μαύρο Σταυρό-Πυρήνα Έμπρακτης Αλληλεγγύης και την αναρχική βιβλιοθήκη Arma Forma.

Συγκεκριμένα θα διατίθενται:

  • Βιβλία και μπροσούρες των εκδόσεων Μαύρη Διεθνής
  •  “Παρά τις φυλακίσεις, εμείς παραμένουμε αμετανόητοι…” https://abcsolidaritycell.espivblogs.net/archives/560 *
  • Ne Cede – χειρόγραφα ανυποχώρητων από τα ορατά κελιά του κόσμου – Τεύχος 1ο
  • “Λόγια Συνωμοσίας”
  • Το αναμμένο φυτίλι–Εξεγερτικός αναρχισμός – Η πράξη στη θεωρία
  • Χωρίς επιστροφή – 2007
  • Si vis pacem para bellum-Φθινόπωρο-2010)
  • Ένστικτο Ταραχής – Τεύχος 1ο
  • Ψηλαφίζοντας την αναρχική ψυχογεωγραφία της πόλης
  • και ίσως αρκετά ακόμα έντυπα.

* Η μπροσούρα διατίθεται επίσης:

Αθήνα 

Χώρος πολύμορφης δράσης αναρχικών – Ζαϊμη 11

“Ντέμο” – Βαλτετσίου 41, Εξάρχεια

Διεθνιστικός Αντιφασιστικός Χώρος – Τσαμαδού 5

Χανιά

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου Κρήτης

Μυτιλήνη

Αυτοδιαχειριζόμενο Ραδιόφωνο 105fm

Επικοινωνία για την διάθεση της: abcsolidaritycell@riseup.net

Ανάληψη Ευθύνης-Εμπρησμός αυτοκινήτου δημοσιοκάφρου του σκαι

Ανάληψη Ευθύνης-Εμπρησμός αυτοκινήτου δημοσιοκάφρου του σκαι

“Στο μέτρο που η κοινωνία ονειρέυεται την αναγκαιότητα, γίνεται αναγκαίο το όνειρο.Το θέαμα είναι ο εφιάλτης της αλυσοδεμένης σύγχρονης κοινωνίας, που σε τελευταία ανάλυση εκφράζει μόνο την  επιθυμία της να κοιμηθεί.Το θέαμα είναι ο φύλακας του ύπνου αυτού.”
Γκυ Ντεμπόρ

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την τοποθέτηση εμπρηστικού μηχανισμού στο αυτοκινήτο του γ.παπαχρήστου κάτω απο το σπίτι του στον άγιο δημήτριο, στις 18/4 τα ξημερώματα.
Ο γ. παπαχρήστος αποτελεί ένα ανθρώπινο σκουπίδι των δημοσιογραφικών κύκλων. Η πορεία του παρόμοια με των ομοίων του. Ενας πολιτικός γυρολόγος που την εκάστοτε χρονική περίοδο καλείται να εξυπηρετήσει τα ανάλογα εξουσιαστικά συμφέροντα ειτέ αυτά είναι πολιτικά είτε οικονομικά, όπως αποδεικνύει η διαδρομή του απο τον “πράσινο” δολ στον νεοφιλελεύθερο σκάι.
Ποιός είναι όμως ο ρόλος του θεσμού του δημοσιογράφου?
Για μας ο δημοσιογράφος αποτελεί ένα ζωτικό κομμάτι ενός ιδεολογικού μηχανισμού των μέσων μαζικής εξαπάτησης, ο οποίος καλείται να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου. Η πρακτική τους για να επιτύχουν τα ανωτέρω συμφέροντα είναι η καλλιέργεια φόβου και ο εξωραισμός καταστάσεων,το δε μέσο  τους είναι η παραπλάνηση για την δημιουργία της δικής τους πραγματικότητας. Στην ελληνική “δημοκρατία” που φαινομενικά πρυτανεύει η ελευθερία του λόγου, ο πλουραλισμός των απόψεων ως δια μαγείας δείχνει να κατευθύνεται μονομερώς για την εξυπηρέτηση της οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Το αποτέλεσμα είναι η άβουλη “κοινή γνώμη”να άγεται και να φέρεται αναλόγως με την κατεύθυνση των πληροφοριών που διακινούν οι ντελάληδες των μιντιακών κύκλων, αναζητώντας πάντα την ασφάλεια και την ηρεμία στην οποία εδράζεται η δύναμη του κράτους για την επιβολή του καθεστώτος ασφάλειας και όχι μόνο.
Πως όμως το ψέμα μεταφράζεται σε βίωμα και διαμορφώνεται η άποψη της “κοινής γνώμης”?
   Τα μέσα μαζικής εξαπάτησης μέσω της δύναμης της εικόνας δημιουργούν και αναπαράγουν μια φούσκα εικονικής πραγματικότητας, όπου συνδιάζονται σπασμένα ακυρωτικά μηχανήματα με την κοινή παραβατικότητα, ο ένοπλος επαναστατικός αγώνας με τις τυφλές επιθέσεις των τζιχαντιστών, το lifestyle με την υποκουλτούρα, η αλληλεγγύη στους μετανάστες με την φιλανθρωπία των μκο και η σύνδεση του μαχητικού αντιφασισμού με τις ρατσιστικές επιθέσεις των φασιστών.Το αποτέλεσμα όλων των ανωτέρων είναι η εγκαθίδρυση μιας στρεβλής και παραποιημένης αλήθειας στο υποσυνείδητο της “μάζας”η οποία πλέον αποτελεί για το κράτος και το κεφάλαιο την εφεδρεία των δήμιων πολιτών και των πιστών χειροκροτητών.
Τι εγκαθιδρύεται όμως μέσω της φούσκας εικονικής πραγματικότητας που βιώνει η “μάζα”?
Εμείς αναγνωριζουμε δυο παράλληλες διαδικασίας, η μια ορατή και η δεύτερη αόρατη. Η ορατή πλευρά που βασίζεται στην κατευθυνόμενη απαίτηση της “μάζας” για μεγαλύτερο έλεγχο και ασφάλεια δημιουργεί φυλακές υψίστης ασφαλείας και υπόγειες πτέρυγες ειδικών συνθήκών για τους αναρχικούς αντάρτες πόλης, κάμερες σε κάθε γωνιά της πόλης, μπάρες ελέγχου, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, εξοντωτικές ποινές φυλάκισης σε όσους αντιστέκονται στη σαπίλα του υπάρχοντος, μπάτσους σε κάθε γειτονιά και πάρκα “αναψυχής” και κατανάλωσης για την απρόσκοπτη κυκλοφορία του εμπορεύματος. Το μη ορατό κομμάτι που αναγνωρίζουμε άπτεται του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων που δομουνται κάτω απο το καθεστώς της εικονικής πραγματικότητας.Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι σύγχρονες αστικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις του φόβου, της ρουφιανιάς, της υπερκατανάλωσης, της αποξένωσης , του φιλοτομαρισμού και της απάθειας, της πατριδολαγνείας και της θρησκοληψίας.Όλα αυτά συνθέτουν την κοινωνία ελέγχου και διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό καθεστώς νεκρικής σιγής που προσπαθεί να καταπνίξει τις αντιστάσεις των “αόρατων” και “παράνομων” αυτής της κοινωνίας.
Δημιουργείται λοιπόν ένας  φαύλος κύκλος μεταξύ κράτους/κεφαλαίου, μέσων μαζικής εξαπάτησης και “κοινής γνώμης” που καταλήγει να είναι αυτόνομος και αλληλοτροφοδοτούμενος.
Ως εχθροί της κοινωνίας του θεάματος σπάμε αυτόν τον φαύλο κύκλο μέσα απο τον αναρχικό αγώνα, όπως τον έχουμε ορίσει στο πρώτο μας κείμενο. Παίρνουμε θέση μάχης επιλέγοντας οι ίδιοι τα μέσα του αγώνα, ξεφεύγοντας απο τα όρια της αστικής νομιμότητας. Συνδιάζουμε τις ανοιχτές με τις συνωμοτικές δράσεις, τις μοιραστικές κειμένων με τους εμπρησμούς, της εκδηλώσεις αλληλεγγύης με τις πολιτικές δολοφονίες, τις καθημερινές αντιστάσεις με την διαρκή επαναστατική δράση, λειτουργώντας αντιπαραθετικά στις επίπλαστες κοινωνικές σχέσεις που υποτάσσει η κυριαρχία και δημιουργώντας πραγματικές σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης μέσα στις δομές του αναρχικού αγώνα.Απεμπολούμε τη σχέση θεατή και υποβολέα μέσα απο τις δομές αντιπληροφόρησης και χτίζουμε άμεσες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μέσα απο την αυτοοργανωμένη έκφραση και τη συλλογική δράση.Αρνούμαστε να γίνουμε υποχείρια του φόβου και της διαστρέβλωσης της που καλλιεργείται, επιλέγοντας τον δρόμο της επίθεσης στο καθεστώς προτάσσοντας το αυτοξεπέρασμα των δοσμένων κοινωνικών ρόλων μέσα απο τις εξεγερτικές διαδικασίες.Βασική μας επιδίωξη είναι η μεταφορά του φόβου που σπέρνουν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης και η αντανάκλαση του πεδίου μάχης στις αυλές των μηχανισμών του συστήματος.
Κλείνοντας παρατηρούμε οτι η αριστερή διαχείριση του κράτους επιδιώκει την οριοθέτηση των μέσων αγώνα καθώς και την την ενσωμάτωση/αποπολιτικοποίηση των πρακτικών του που παρεκλίνουν της νομιμότητας.Αυτό έχει δυο αποτελέσματα με δυο ξεχωριστούς φορείς.Αρχικά την ασυλοποίηση των εξεγερτικών δράσεων στα εξάρχεια, δράσεις στις οποίες στεκόμαστε συναισθηματικά αλληλέγγυοι αλλά και απέναντι στο βαθμό που αυτές δεν εξαπλώνονται σε όλο το εύρος των μητροπόλεων και λειτουργούν ως βαλβίδα αποσυμπίεσης.Παράλληλα το δεύτερο αποτέλεσμα είναι η εσωτερίκευση του φόβου και της καταστολής απο αυτούς που υποτίθεται οτι αντιστέκονται και έχει ως απότοκο την οριοθέτηση των μέσων και την στηλίτευση πρακτικών που ξεφεύγουν απο τα όρια που υποτάσσει το κράτος, όπως είναι ο ξυλοδαρμός των σκυλιών της εξουσίας.Ζητούμενο είναι η ενότητα θεωρίας και πράξης, μέσων αγώνα και πρακτικών, εντασσόμενα όλα σε μια διαρκή επαναστατική δράση για να γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι ως εξεγερμένοι για την καθεστηκυία τάξη.

 

 Αλληλεγγύη σε όλους τους αναρχικούς επαναστάτες και σε όσους   πραγματοποιούν τις επιθέσεις τους.
        Επίθεση με όλα τα μέσα σε κράτος, κεφάλαιο και θεσμούς κυριαρχίας
 

Υ.Γ. Μέσα απο τις συνομωτικές δράσεις, την οργάνωση αυτών και την επιθυμία για επίθεση μπορείς να καταστρέψεις τα πλάνα των εξουσιαστών με την ίδια ευκολία που δίνεις φωτιά σε ένα τσιγάρο

Πυρήνας Δράσης/Μητρόπολις Εάλω – FAI/IRF

(Πηγή : athensindymedia)

Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στο βιβλιοπωλείο του Άδωνη Γεωργιάδη

Στις 15/3 τοποθετήσαμε και πυροδοτήσαμε ωρολογιακό εκρηκτικό μηχανισμό στο βιβλιοπωλείο του Άδωνη Γεωργιάδη στην Λ.Κηφισίας 263.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι μια γνωστή σε όλους γραφική , κορεσμένη και ταυτόχρονα γελοία πολιτική φιγούρα που ανά τα χρόνια κινείται στο (ακρό)-δεξιό φάσμα ανάλογα με τα συμφέροντα του. Ο νυν βουλευτής της ΝΔ δεν χάνει καμία ευκαιρία να προπαγανδίσει τις νεοφιλελεύθερες ιδέες του είτε βρίσκεται στα πολιτικά έδρανα, είτε σε κάποια εκπομπή,αφού είναι εθισμένος στην τηλεόραση ως τηλεπερσόνα .Όταν δεν πουλάει τις εθνικιστικές αερολογίες του (όπως τα βιβλία του πατέρα Πλεύρη), κάνει “δωράκια” 65 εκατομμυρίων ευρώ στις φαρμακοβιομηχανίες που εμπορεύονται την ζωή των ανθρώπων. Συγκεκριμένα ο Γεωργιάδης , ως υπουργός υγείας το 2014, άλλαξε την τιμολόγηση των φαρμάκων , υπέρ των φαρμακοβιομηχανιών ευνοώντας ιδιαίτερα την εταιρία Novartis. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το όνομα της γυναίκας του φιγουράρει στην λίστα Λαγκάρντ, αποδεικνύεται ότι ο τηλεπλασιέ δεν αρκείται μόνο στις πωλήσεις βιβλίων.

Η ρητορική του βρίσκεται πάντα σε σύγκλιση με τις ιδέες του εκάστοτε κόμματος που ανήκει και πολλές φορές περιστρέφεται γύρω από τον άξονα της καταστολής των αναρχικών. Παροτρύνει και δημιουργεί έδαφος για όξυνση των κατασταλτικών μέτρων σε όλα τα πεδία , από τις διάχυτες δρομίσιες μαχητικές εξεγερσιακές συγκρούσεις μέχρι και την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση για τους έγκλειστους συντρόφους. (Επαναφορά φυλακών τύπου Γ, στέρηση αδειών κρατουμένων κλπ. )Αυτό το σκουπίδι ξέρει ότι οι αναρχικοί της πράξης είναι εχθροί του , όπως το ξέρουμε κι εμείς. Ξέρει , όπως δήλωσε και ο ίδιος , ότι φοβάται αυτούς που μάχονται με λύσσα για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια, αυτούς που καταστρέφουν με σύμμαχο τους την φωτιά , όλα αυτά που πρεσβεύει. Ξέρει ότι οι αναρχικοί της πράξης δεν έκαναν ανακωχή με τη συνείδηση τους συνάπτοντας ειρήνη με τη δήθεν αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε αρχικά ένα κομμάτι του αντιεξουσιαστικού χώρου. Αντιθέτως , συνεχίσαμε το μονοπάτι της διαρκούς αναρχικής επανάστασης διεκδικώντας τίποτα λιγότερο από τα πάντα.Γι’αυτό άλλωστε και φοβάται.

Ένας τέτοιος λαϊκιστής δεν θα μπορούσε να λείπει από την πολιτική ατζέντα της ΝΔ. Η εθνικο-πατριωτική αφήγηση του βρίσκει τόπο σε κάποια κοινωνικά στρώματα προσφέροντας του κοινωνική αποδοχή, διατηρώντας πάντα την κοινωνική συναίνεση που χρειάζεται για να συνεχίσει να διαφημίζει τις αηδίες του. Ο συγκεκριμένος τηλεβιβλιοπώλης έχει πάρει ξεκάθαρη θέση στον κοινωνικό πόλεμο και κάνει ευδιάκριτη την παρουσία του, αφού σαν φελλός που είναι επιπλέει στην επιφάνεια.Η  ΝΔ επενδύει στην αντι-αναρχική της εκστρατεία χρησιμοποιώντας ως εμπροσθοφυλακή τον Α.Γεωργιάδη, Μ.Βορίδη, τον Ν.Δένδια και ως κρυφή εφεδρεία τον Χ.Αθανασίου. Τα ονόματα αυτών των “σταυροφόρων” της αντ-επανάστασης  είναι στην λίστα του νέου αντάρτικου πόλης.

Παραφράζοντας τις αντι-αναρχικές υστερίες της ΝΔ, συμφωνούμε ότι η απόσταση από την βαριοπούλα στο καλάσνικοφ, ΟΤΑΝ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, είναι τόση όση η απόσταση απ’την εξέγερση στην διαρκή επανάσταση. Αυτό είναι το στοίχημα κάθε αναρχικής αντάρτικης ομάδας: το πέρασμα απ’την εξεγερτική βία στην οργανωμένη αναρχική ένοπλη δράση ενάντια στους τυράννους της ζωής μας.Ένα πέρασμα που ακονίζει την  την επικινδυνότητα  των αναρχικών επιθέσεων,πολλαπλασιάζοντας την επιθετικότητα και την ορμή τους.

Οι πρόσφατες αναρχικές επιθέσεις και οι ενέργειες της FAI και της ΣΠΦ είναι κομμάτι της υπόγειας παρατεταμένης μάχης ενάντια στον κόσμο της εξουσίας…Κι αν η σιωπή της πλειοψηφίας της μάζας θυμίζει κοινωνικό νεκροταφείο, εμείς γνωρίζουμε ότι ο δρόμος για την αναρχία ανοίγει συνεχίζοντας και όχι σταματώντας τις εχθροπραξίες με την εξουσία. Γιατί όταν λέμε αναρχία δεν είναι απλά μια λέξη, είναι ένας τρόπος ζωής.Οργανωνόμαστε, σχεδιάζουμε και επιτεθόμαστε γεμίζοντας τις ώρες της ημέρας με μια αέναη επικίνδυνη αναρχική δραστηριότητα που δεν ηρεμεί ποτέ.Έτσι ο νεκρός χρόνος γίνεται σύμμαχος στις αντάρτικες συνωμοσίες μας.Γιατί την ζωή θα την ζήσουμε τολμώντας και όχι προσκυνώντας τους δυνάστες μας.

Κάθε επίθεση είναι μια υπόσχεση στον εαυτό μας ότι “όλα συνεχίζονται” και ένα σινιάλο σε όλους τους φυλακισμένους συντρόφους ότι “τίποτα δεν τελείωσε”.Στις 24 Μαρτίου δικάζονται στην Χιλή τρεις σύντροφοι: Nataly Casanova, Juan Flores  και ο  Enrique Guzman, κατηγορούμενοι για τις επιθέσεις της ΣΠΦ Χιλής και άλλων ομάδων. Η σκέψη και η καρδιά μας είναι δίπλα τους γνωρίζοντας πως ανήκουμε στην ίδια γενιά, μακριά από σύνορα, έθνη και θρησκείες, με μόνη μας πατρίδα τον ανικανοποίητο αίσθημα της ελευθερίας και την εξέγερση που δεν τελειώνει ποτέ…
ΥΓ:Θα επανέλθουμε σύντομα…ΜΠΟΥΜπούκο εις το επανιδείν…..

 

Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς-FAI/IRF

(Πηγή : athensindymedia)

“Εμπρηστικός Παροξυσμός, η αποσύνθεση των ονείρων σας” Ανάληψη ευθύνης FAI-IRF

Εμπρηστικός Παροξυσμός, η αποσύνθεση των ονείρων σας

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις εμπρηστικές επιθέσεις σε υποκατάστημα τράπεζας στο Γκύζη και σε υποκατάστημα των ΕΛΤΑ στο Μαρούσι.

Το κράτος μιλάει πολλές γλώσσες. Φόβος, επιτήρηση, έλεγχος, καταπίεση, εκμετάλλευση, θυματοποίηση, φιλανθρωπία είναι κάποιοιες από τις διαχρονικές ρητορικές του. Ρητορικές που διαπερνούν τον κοινωνικό ιστό και βρίσκουν απήχηση στο εκάστοτε κοινωνικό σώμα αναδιαμορφώνοντας τις αντίστοιχες κοινωνικές σχέσεις. Η κρατική αφηγηματική ατζέντα είναι μεγάλη και εναλλάσσεται σε συνάρτηση με τις κοινωνικές συνθήκες με κεντρικό γνώμονα πάντα τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα. Αδιαφορώντας για τη διαβίωση της πλέμπας και τις παράπλευρες απώλειες, το κράτος στοχοποιεί τον εσωτερικό εχθρό ως αποδιοπομπαίο τράγο για τα κοινωνικά δεινά, προκειμένου να συσπειρώσει τον ηλίθιο λαό εναντίον του και να διαφημίσει την αναγκαιότητα της εξουσίας επάνω στις ζωές μας. Η παθητική αποδοχή αλλά και η ενεργητική συνεισφορά του καθενός σε αυτή τη συνθήκη είναι συνειδητές επιλογές.

Κρατικοί αξιωματούχοι, φασιστικά κατακάθια, μικροαστικά καθάρματα που ζητούν ολοένα περισσότερη τάξη και ασφάλεια, μικρά και μεγάλα αφεντικά, επίδοξοι ρουφιάνοι, μεγάλες απρόσωπες φιλήσυχες μάζες που σιωπούν κοιτώντας μόνο το lifestyle και την καριέρα τους πατώντας επί πτωμάτων για να ανελιχθούν κοινωνικά και επαγγελματικά στη ζούγκλα του καπιταλισμού. Ανθρώπινα σκουπίδια που γλείφουν τα αφεντικά τους μέχρι αηδίας κάνοντας το τριχωτό της κεφαλής τους χαλάκι εισόδου για τις επιχειρήσεις που δουλεύουν, θυματοποιούνται και κλαίγονται μην πράττοντας τίποτα για να αλλάξει αυτό. Σύγχρονοι σκλάβοι που δεν πρόκειται να αναπτύξουν ποτέ τη βούληση να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Όσο δέχονται τα χτυπήματα της εξουσίας χωρίς αντίδραση, συναινούν στη διαιώνισή της. Την αδράνεια αυτή έρχονται να εκμεταλλευτούν αυτόκλητοι ήρωες και σωτήρες που αναλαμβάνουν την πολιτική τους εκπροσώπηση, αριστεροί – και όχι μόνο – συνδικαλιστές, κάνοντας άθλιους πολιτικαντισμούς και μικροπολιτική προσπαθώντας να διατηρήσουνε και να εκπροσωπήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Τα υποκείμενα που συνθέτουν το εν λόγω κοινωνικό φάσμα ευθυγραμμίζονται πλήρως με κρατικές στρατηγικές και αποτελούν τον χειρότερο εχθρό της ελευθερίας.

Υπάρχει βέβαια μια όμορφη αντίφαση μέσα σε αυτό καθώς η κοινωνία δεν είναι κάτι ενιαίο. Την απεχθανόμαστε τόσο που παράλληλα ξέρουμε ότι μέσα απ’ τις αλληλεπιδράσεις, τις αντιθέσεις της και τις ‘παθογένειες’ της σφυρηλατήθηκε η αναρχική ατομικιστική συνείδησή μας που παρεκκλίνει απ’ τις κυρίαρχες κοινωνικές νόρμες. Συναντηθήκαμε και συμπράξαμε με συντρόφους βαδίζοντας μαζί στα μονοπάτια της φωτιάς. Παιδία της άρνησης ,των γρήγορων αποφάσεων και της άμεσης δράσης ξέρουμε ότι έχουμε πόλεμο και παλεύουμε στο τώρα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας  μην περιμένοντας τις συνθήκες να ωριμάσουν, εξάλλου μάλλον έχουνε σαπίσει.

Οι εμπρηστικές επιθέσεις μπλοκάρουν την κοινωνική μηχανή, σαμποτάρουν την εύρυθμη λειτουργία της, αποδομούν στην πράξη τις σάπιες κοινωνικές σχέσεις. Σπάνε το φαινομενικά παντοδύναμο πέπλο ασφαλείας και κάνουν σαφές ότι οι λέξεις που ποτίζονται με βενζίνη είναι πάντα πιο επικίνδυνες. Τα κοινωνικά υποκείμενα που στηρίζουν κρατικές στρατηγικές νομίζοντας ότι το κράτος τα προστατεύει, νιώθουν ευάλωτα και εκτεθειμένα στη θέα των αναρχικών επιθέσεων. Γιατί να ξέρετε σ’ αυτή τη ζωή οι ήρωες και οι σωτήρες θα πεθάνουν απ’ τους άπληστους για ελευθερία…

Αφιερώνουμε τις επιθέσεις μας στους αναρχικούς αιχμαλώτους και σε κάθε εξεγερμένη ατομικότητα σε κάθε γωνιά της γης.

Φλεγόμενα Βλέμματα/FAI-IRF

(Πηγή : athensindymedia)

“Κείμενο του Ν. Ρωμανού σχετικά με την Δήλωση Κορκονέα στο Μικτό Ορκωτό εφετείο Λαμίας”

Στις 23 Δεκεμβρίου σε μια από τις συνεδριάσεις του μικτού ορκωτού εφετείου Λαμίας το οποίο δικάζει τους μπάτσους – δολοφόνους Κορκονέα και Σαραλιώτη η πρόεδρος του δικαστηρίου ζήτησε όπως συνηθίζετε από τους κατηγορούμενους να τοποθετηθούν σχετικά με τις κατηγορίες που τους αποδίδονται.

Η τοποθέτηση του Κορκονέα ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την αντίληψη που διέπει όσους υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας και αποτελούν τους ένοπλους υπερασπιστές της ματωμένης κοινωνικής ειρήνης που επιβάλουν κράτος και κεφάλαιο.

– Δεν ζητάω συγγνώμη για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου επειδή δεν υπήρξε ένας απλός 15χρονος αλλά ήταν αντιεξουσιαστής.

Η συγκεκριμένη δήλωση αποτελεί μια παραδοχή τεράστιας πολιτικής σημασίας που καταρρίπτει στην πράξη όλα τα συστημικά αφηγήματα τα οποία μεθοδευμένα επιχειρούν να αλλοιώσουν και να παραχαράξουν την ιστορική πραγματικότητα. Την πραγματικότητα της ύπαρξης ενός αδυσώπητου κοινωνικού πολέμου στον οποίο οι μισθοφόροι της έννομης τάξης ανέκαθεν είχαν έναν συγκεκριμένο ρόλο.

Ας εξετάσουμε όμως τι σημαίνει στην πραγματικότητα αυτή η παραδοχή. Αρχικά η παραίτηση του συνήγορου του Κορκονεά Αλέξη Κούγια δεν αποτέλεσε μια πράξη εναντίωσης του συγκεκριμένου στην δήλωση του πελάτη του. Εξάλλου ήταν ο ίδιος που είχε δηλώσει ότι το αν έπρεπε να πεθάνει ή όχι ο Αλέξανδρος θα το κρίνει τελικά η δικαιοσύνη. Ο μοναδικός λόγος της παραίτησης του ήταν ότι ο πελάτης του με την δήλωση του κατέρριψε την υπερασπιστική γραμμή που ο ίδιος είχε αναλάβει να οικοδομήσει και χάραζε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την υπόθεση.

Το προφίλ του μετανοημένου οικογενειάρχη αστυνομικού με την βαθιά χριστιανική πίστη που βρέθηκε στον λάθος τόπο την λάθος στιγμή και εξαιτίας του κινδύνου που βρισκόταν από μια ομάδα νεαρών με αποκλίνουσες συμπεριφορές αναγκάστηκε να χρησιμοποίησει το όπλο του ρίχνοντας στον αέρα χωρίς να μπορεί να υπολογίσει τον εξοστρακισμό της σφαίρας.

Η δήλωση του Κορκονέα αποδήμησε σε τέτοιο βαθμό την υπερασπιστική γραμμή του Κούγια τόσο δικονομικά όσο και για το ηθικό υπόβαθρο του πελάτη του που ήταν αδύνατον να συνεχίσει να τον εκπροσωπεί.

Μέσα στην δήλωση παραίτησης του ο Κούγιας αποκαλύπτει και μια λεπτομέρεια η οποία μόνο ασήμαντη δεν είναι. Η εντολή για την υπεράσπιση του Κορκονέα στον Κούγια δόθηκε από τον πρόεδρο του σωματείου των ειδικών φρουρών Ντούμα. Αυτή η αποκάλυψη απλώς επιβεβαιώνει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο ότι η αποδοχή που έχει ο Κορκονέας μέσα στα σώματα ασφαλείας δεν προέρχεται μόνο από το 50% των αστυνομικών που ψηφίζουν Χρυσή Αυγή όπως θα ήθελαν να πούνε κάποιοι μαθητευόμενοι μάγοι του αριστερού εκσυγχρονισμού αλλά από το σύνολο τους για αυτό και τα συνδικαλιστικά τους όργανα ανέθεσαν στον Κούγια να ξελασπώσει τον δικό τους. Επιβεβαιώνει ότι οι δολοφονικές ενέργειες των μπάτσων επικροτούνται και συγκαλύπτονται από όλη την βαθμίδα ιεραρχίας του κατασταλτικού μηχανισμού. Αποδεικνύει το μέγεθος της συγκάλυψης που διαπράττεται καθημερινά στα αστυνομικά τμήματα, στα κρατητήρια, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών για τις βιαιοπραγίες, τους βασανισμούς, τις δολοφονίες των μπάτσων που βαφτίζονται “μεμονωμένα περιστατικά”, “αυτοκτονίες”, “τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις”.

Αποδεικνύεται επίσης ότι η πολιτική κάλυψη των κατασταλτικών πογκρόμ ενάντια στο ανατρεπτικό κίνημα, τους μετανάστες, όσους βρίσκονται στο κοινωνικό περιθώριο και πετιούνται στα αστικά γκέτο των μητροπόλεων είναι μια πολιτική επιλογή που ξεπερνάει τις ιδεολογικές ταμπέλες του αστικού πολιτικού προσωπικού. Είναι μια επιλογή κρατικής διαχείρισης και χάραξης κυβερνητικής πολιτικής. Είναι η ίδια η ουσία του κράτους.

Ας επιστρέψουμε όμως στην δήλωση του Κορκονέα. Η αναφορά στην πολιτική ταυτότητα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ως έναν λόγο για τον οποίο παραμένει αμετανόητος δείχνει ότι ο Κορκονέας έχει ένα ιδεολογικό υπόβαθρο που τον καθιστά εχθρικό απέναντι στους αναρχικούς σε τέτοιο βαθμό ώστε να θεωρεί ηθικό και δίκαιο να δολοφονούνται από την αστυνομία. Έχει αντίληψη του θεσμικού του ρόλου καθώς θεωρεί ότι η πράξη του δεν εξελίχθηκε εκτός των αστυνομικών του καθηκόντων αλλά μέσα στα πλαίσια που ορίζει η υπηρεσία του στην αστυνομία.

Με την άρνηση του να ζητήσει συγγνώμη για την δολοφονία του συντρόφου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου εισάγοντας ως βασική επιχειρηματολογία το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος ήταν αναρχικός ουσιαστικά αναλαμβάνει πέρα από τις όποιες ποινικές προεκτάσεις που μας είναι αδιάφορες και την πολιτική ευθύνη καθιστώντας την δολοφονία πολιτική με τις πολιτικές ευθύνες να αναρριχούνται έως την κορυφή της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Ταυτόχρονα η δήλωση του Κορκονέα κουβαλάει και ένα κοινωνικό φορτίο με αντιδραστικό πρόσημο. Εκφράζει εκείνα τα μικροαστικά και συντηρητικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας τα οποία έσπευσαν να νομιμοποιήσουν την κρατική δολοφονία λέγοντας “καλά να πάθει”, “πήγαινε γυρεύοντας”, “τι δουλεία είχε στα Εξάρχεια;”. Τα κοινωνικά κομμάτια που σε ένα ενδεχόμενο μιας επαναστατικής απόπειρας θα ταχθούν ψυχή και σώμα με το στρατόπεδο της αντεπανάστασης.

Την ίδια στιγμή με την δήλωση του αντικρούει και τα αφηγήματα που εμφανίζουν την συγκεκριμένη κρατική δολοφονία ως ένα μεμονωμένο περιστατικό σε μια προσπάθεια να την αποσυνδέσουν από την ιστορική αντιπαράθεση του κόσμους της εξουσίας με όσους εξεγείρονται εναντίων της, να την αφοπλίσουν από τα μαχητικά πεδία του κοινωνικού πολέμου, να την αφομοιώσουν ως μια σταγόνα κρατικής βίας που ξεχείλισε το ποτήρι απαιτώντας τον εκδημοκρατισμό της αστυνομίας.

Όμως αν ο Κορκονέας και οι όμοιοι του παραμένουν αμετανόητοι για την δολοφονία του συντρόφου μας εξίσου αμετανόητοι παραμένουν και όσοι εξακολουθούν να αγωνίζονται για ένα κόσμο ισότητας και ελευθερίας μέσα από τις γραμμές του ανατρεπτικού κινήματος. Εκείνοι που δεν αφήνουν της σταγόνες ζωής να στάζουν ανεκμετάλλευτες στο πάτωμα γνωρίζοντας πως είναι σταγόνες χαμένες από την φυσική ροή των πραγμάτων, της αέναης κίνησης προς την ελευθερία. Εκείνων που χορεύουν μέσα στις δίνες της καταιγίδας που κατακλύζουν το μυαλό και την καρδιά μας, της καταιγίδας δράσεων, σκέψεων και συναισθημάτων που ονειρευόμαστε να ξεσπάσει και να παρασύρει το σώμα μας στα μονοπάτια των απέραντων ωκεανών που θέλουμε να κατακτήσουμε αγναντεύοντας και γελώντας.

Αυτοί είναι εκείνοι που θα βάλουν τις βάσεις ώστε η ιστορία να γραφτεί με τον τρόπο που της αρμόζει.

 

 

Νίκος Ρωμανός

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΥΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ

(Λάβαμε 30/1/17)

Οι φυλακισμένοι/ες σύντροφοι/σες μας βρίσκονται σε αγώνα καθημερινό, ανάμεσα σε «ειδικές» συνθήκες κράτησης, εκδικητικές μεταγωγές, αρνήσεις επισκεπτηρίων, τρομοκράτηση ,δίωξη των συγγενικών και φιλικών τους προσώπων, απομονώσεις, στερήσεις αδειών, δίκη προθέσεων, εγκλήσεις για δηλώσεις μεταμέλειας και καταστάσεις ομηρίας.
Το κράτος μέσω των κατασταλτικών μηχανισμών και της δικαστικής υπερεξουσίας στοχεύει στην φυσική και ψυχολογική εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων.

Οι ιδέες όμως δεν φυλακίζονται και η αλληλεγγύη δεν ποινικοποιείται από κανένα τρομονόμο όσο κι αν το θέλουν. Χτίζουμε γέφυρες για τη συνέχιση του κοινού μας αγώνα, με όποια μέσα διαθέτουμε.

Στηρίζουμε τους έγκλειστους/ες τόσο πολιτικά και ηθικά μέσα από την προώθηση του λόγου τους και την έμπρακτη αμφισβήτηση της κρατικής εξουσίας, όσο και υλικά. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ορισμένοι πολιτικοί κρατούμενοι και κρατούμενες δεν λαμβάνουν απολύτως καμία υλική βοήθεια και παρ’ όλα αυτά στέκονται όρθιοι και όρθιες απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση της κατασταλτικής και δικαστικής εξουσίας.

Για αυτούς τους λόγους, συγκροτούμε πρωτοβουλία οικονομικής στήριξης για τους αιχμάλωτους/αιχμάλωτες συντρόφους και συντρόφισσές μας

Αγγελική Σπυροπούλου
Νίκος Μαζιώτης

Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF
Θεόφιλος Μαυρόπουλος
Δαμιανός Μπολάνο
Χάρης Χατζημιχελάκης
Μιχάλης Νικολόπουλος
Γιώργος Νικολόπουλος
Παναγιώτης Αργυρου

Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς / FAI- Πυρήνας Αντάρτικου Πόλης
Γιώργος Πολύδωρος
Όλγα Οικονομίδου
Γεράσιμος Τσάκαλος
Χρήστος Τσάκαλος

Στα πλαίσια της καμπάνιας διατίθενται 200 μπλουζάκια (t-shirt), με αντίτιμο 7 ευρώ, και 1000 μπροσούρες ποιητικής συλλογής και πεζών κειμένων από αλληλέγγυους/ες και από πολιτικούς κρατούμενους, στον Χώρο πολύμορφης δράσης αναρχικών Ζαΐμη 11 στα Εξάρχεια , κάθε Κυριακή από τις 5 έως τις 7 , επίσης θα διατίθενται σε χώρους εκδηλώσεων κατόπιν ανακοίνωσης.

Για τους τρόπους περαιτέρω ενίσχυσης και περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνείτε με το email του σταθμού. (radiofragmata@espiv.net)

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ Τ’ΟΠΛΟ ΜΑΣ.

ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ.

ΑΝΑΡΧΙΚΟ/ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΑ

“ΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΡΙΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ” ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΠΦ-ΕΕΑ/FAI-IRF

ΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΡΙΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις 6 παρακάτω εμπρηστικές επιθέσεις

Τράπεζα στα Πετράλωνα λίγα στενά δίπλα στην καταναλωτική γειτονιά του Γκαζιού

Εταιρία security FALCON στην κεντρική και πολυσύχναστη Λεωφόρο Κηφισίας. Η εν λόγω εταιρία διαφημίζεται από τα δημοσιογραφικά σκουπίδια της τηλεόρασης

Ταχυδρομικό ταμιευτήριο στην φαινομενικά αστυνομοκρατούμενη Λεωφόρο Αλεξάνδρας

3 οχήματα διπλωματικού σώματος

Οι πόλεις είναι το θέατρο της ιστορίας. Εκεί δίνει η ζωή την κεντρική της παράσταση μέσα σε πειθαρχημένους κοινωνικούς ρόλους, από νομοταγείς πολίτες μέχρι χαρούμενους σκλάβους πάνω σε αντανακλάσεις ψηφιακών οθονών επικοινωνίας και βιτρινών κατανάλωσης εντός πάντα προκαθορισμένων διαδρομών απ’τη μισθωτή σκλαβιά στη πληρωμένη διασκέδαση. Κάθε κίνηση μας ελέγχεται απ’το άγρυπνο μάτι χιλιάδων καμερών στους δρόμους, ένστολα μπλόκα και μηχανοκίνητες περιπολίες μπάτσων.

Στην τωρινή συνθήκη της οικονομικής κρίσης,μόνο ένα νόμισμα έχει σταθερή αξία,το νόμισμα του φόβου στα χέρια της εξουσίας.Ο φόβος ότι τίποτα δεν αλλάζει,ότι είμαστε λίγοι και ότι η φυλακή παραμονεύει για όποιον τολμήσει και αμφισβητήσει τις διαταγές της εξουσίας.Η ζωή όμως βιάζεται και δεν περιμένει εκείνους που φοβούνται να την ζήσουν.ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΘΑ ΦΟΒΗΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ.

Μετατρέπουμε τις πόλεις σε πεδίο μάχης και κάνουμε τις νύχτες σύμμαχο για αντάρτικες αιφνιδιαστικές επιθέσεις.Ναρκοθετούμε με φωτιά τα σύμβολα αυτού του κόσμου που μας κρατούν αιχμαλώτους.Ξέρουμε πως μια καμένη τράπεζα ή ένα πυρπολημένο κρατικό όχημα δεν αρκούν για να φοβηθεί η εξουσία όμως η πραγματική δύναμη των αναρχικών παράνομων ενεργειών είναι ότι μοιάζουν με αντικλείδι.Το αντικλείδι που απελευθερώνει την δύναμη που έχουν οι άνθρωποι όταν εξεγείρονται.Την δύναμη να χτυπήσουν την εξουσία και να ζήσουν επικίνδυνα ελεύθεροι Γι’αυτο και δημιουργούμε μικρές μαχητικές ομάδες,έτοιμες για δράση εδώ και τώρα.Δεν περιμένουμε ένα πλήθος χωρίς ψυχή ούτε ψάχνουμε προλεταριακά υποκείμενα που το μόνο που ζητούν είναι ένας καλύτερος μισθός.Δεν είμαστε ούτε βοσκοί να μας ακολουθήσουν οι μάζες,ούτε νεκροθάφτες για όσους έχουν θάψει την ζωή τους μέσα στη σιωπή.

Οργανωνόμαστε και συντονιζόμαστε άτυπα τοποθετώντας μια έμπρακτη παρακαταθήκη στον αγώνα ενάντια στην εξουσία του εγκλωβισμού χαλώντας τους ρυθμούς της έννομης τάξης.Αυτοί οι δύσκολοι καιροί δεν λυγίζουν ούτε στο ελάχιστο τις ιδέες μας αλλά τις οξύνουν και τις αναζωπυρώνουν.Μαγειρεύουμε το μίσος μας με συνείδηση και αξιοπρέπεια και όταν δέσει αυτό το μείγμα θα δηλητηριάσει και θα καταστρέψει το σώμα κάθε εισαγγελέα,κάθε δημοσιογράφου,κάθε μπάτσου,κάθε σεκιουριτά,κάθε ρουφιάνου,κάθε είδους κομματόσκυλου,κάθε φιλήσυχου πολίτη και γενικά κάθε σκουπιδιού που συνθέτει αυτήν την αποστειρωμένη κοινωνία της ασφάλειας.Κανείς βολεμένος δεν θα αφήσει τα προνόμια του για τον δρόμο της εξέγερσης και αυτό το ξέρουμε καλά.Ο φόβος για την κοινωνική απόρριψη ωθεί στην αδράνεια και στην συντηρητικοποιήση των αναρχικών πρακτικών σε “ενδοκινηματικό” επίπεδο.Τα μέσα μας είναι αμιγώς παράνομα και δεν είμαστε πρόθυμοι να υποστούν καμία διαδικασία κοινωνικοποίησης ώστε να γίνουν αποδεκτά όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν οι αριστεροί-δεξιοί διαχειριστές της εξουσίας και οι ενδοκινηματικοί φιλοεξουσιαστές-υποστηρικτές τους.

Γίναμε αυτό που ονειρευόμασταν από μικρά παιδιά,ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ,που δεν κοιμόμαστε τα βράδια και το μόνο που μας νοιάζει είναι να βάλουμε φωτιές στις νύχτες σας και να σας χαλάμε την γιορτή αποσταθεροποιώντας συστηματικά την μητροπολιτική ομαλότητα.Είμαστε τα παιδιά που τολμούν να ρισκάρουν εκεί που παραμονεύει η τιμωρία και ο εγκλεισμός αποδομώντας τον φόβο σε κάθε του πτυχή.Γιατί στην τελική η αναρχία είναι στην καρδία μας,στο μυαλό μας,σε κάθε σταγόνα αίματος που κυλάει στις φλέβες μας και μέσα στις παράνομες πράξεις μας μακριά από την μικροαστική ηθική και καθαρότητα σας.Μπορεί μερικές φορές το σώμα μας να φυλακίζεται αλλά οι αναρχικές ιδέες μας ποτέ,και θα συνεχίσουν να πράττουν ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.Άλλωστε αυτό αποδεικνύεται αδιαμφισβητήτα μέσα από την συνεχόμενη ροή των επιθέσεων μας.

Ζούμε σε καιρούς πολέμου και το ξέρουμε καλά.Η έμπρακτη αλληλεγγύη στους έγκλειστους συντρόφους είναι ένα από τα δυνατότερα όπλα στον κοινωνικό πόλεμο που δυστύχως τείνει να απονοηματοδοτηθεί.Πρέπει να κάνουμε σαφές ότι με την  αλληλεγγύη πρέπει να πραγματώνεται η αναρχική δράση και επίθεση.Δεν στεκόμαστε αλληλέγγυοι ούτε από οίκτο ούτε από φιλάνθρωπους αριστερίστικους συναισθηματισμούς.Στα μάτια των αιχμαλώτων συντρόφων βλέπουμε τους εαυτούς μας εφόσον επιλέξαμε να βρεθούμε  στο πεδίο της παρανομίας και της αντάρτικης αναρχικής δράσης.

Και αν στην μάχη αυτή έχουμε απώλειες και συντρόφους στις φυλακές οι αναρχικοί πυρήνες είναι σαν την Λερναία ύδρα.Για κάθε μια σύλληψη,νέοι σύντροφοι θα ρίχνονται στην μάχη,για κάθε μια σύλληψη,ένας εμπρηστικός μηχανισμός θα τρεμοπαίζει πριν την ανάφλεξη.Και αυτή η φωτιά δεν θα σβήσει ποτέ…Δημιουργώντας μια αναρχία μέσα στην αναρχία.

Γιατί όπως είπαμε και στην αρχή η ζωή παίζει σε μια αρρωστημένη παράσταση με τον σκηνοθέτη να στήνει στο σκηνικό και να τους ευθυγραμμίζει όλους ανάλογα με το συμφέρον του,τους ηθοποιούς που παίζουν τον ρόλο τους κατά γράμμα και τους παθητικούς θεατές που κοιτάνε προσηλωμένοι ή αν βαριούνται σφυρίζουν αδιάφορα και κοιτάνε σιωπόντας.Σε αυτό όμως το θέατρο κάποιοι δεν αποδεχτήκαμε τον προκαθορισμένο ρόλο μας,είμαστε εμείς που θα σαμποτάρουμε την παράσταση και θα δώσουμε στο έργο σας το δικό μας τέλος.Μην λες πως είμαστε λίγοι,μην λες πως δεν έχουμε αξία γιατί στο τέλος θα κερδίσουμε.ΤΗΝ ΑΥΛΑΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΡΙΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!

ΟΙ ΕΠΙΘΈΣΕΙΣ ΑΦΙΕΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΜΠΡΑΚΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ Ε.Α., ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ,ΠΟΛΑ ΡΟΥΠΑ ΚΑΙ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

υ.γ. Ρουφιάνοι δημοσιογράφοι και εισαγγελείς μην νομίζετε ότι σας έχουμε ξεχάσει .ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ

Συνωμοσία Πυρήνων Της Φωτιάς/FAI-IRF
Εμπρηστικές Εστίες Αποσταθεροποίησης/FAI-IRF

(Πηγή : athensindymedia)