Ανάληψη ευθύνης

(φωτογραφίες από καθεστωτικά)

Ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου προβήκαμε σε ένα διπλό χτύπημα στην περιοχή Ζωγράφου καίγοντας ολοσχερώς ένα φορτηγό/ψυγείο μεταφοράς κρεάτων, με εμπρηστικό μηχανισμό. Επιτεθήκαμε επίσης στο αμάξι ενός κυνηγού σπάζοντας και καίγοντας το ρίχνοντρας βενζίνη στο εσωτερικό του. Αναλαμβάνουμε επίσης την ευθύνη για την Πράσινη Νέμεσις Πράξη 3η.
Επιτιθόμαστε αδιακρίτως σε ό,τι συμβάλει στον εγκλεισμό, στην κακοποίηση και στην δυστυχία των ζώων. Είτε αυτό είναι μια βιτρίνα καλλυντικών είτε είναι ένα κρεοπωλείο κτλπ.

ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ

Οι άνθρωποι από τα πολύ παλιά χρόνια χρησιμοποιούσαν τα ζώα προς όφελος τους. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας και των μέσων της, η εκμετάλλευση των ζώων γιγαντώθηκε ενώ η αξία της ζωής υπονομεύτηκε. Ο ανθρωποκεντρισμός είναι αυτός που οδηγεί εκατομμύρια ζώα στο θάνατο προκειμένου να γίνουν τροφή, και όχι μόνο. Εργαστήρια γεμάτα πειραματόζωα. Επίσης οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ακόμα τα ζώα για την δική τους διασκέδαση.

Η νοοτροπία του ανθρώπινου είδους τον έχει κάνει να πιστεύει πως είναι πιο σημαντικός από την φύση και από κάθε άλλο ζώο, κοιτάζοντας συνεχώς πως θα καταφέρει να κερδοφορήσει από την καταστροφή, την λεηλασία, την εξημέρωση και τον θάνατο των ζώων και της γης. Σε αυτό το σύστημα αξιών τα ζώα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, είναι αντικείμενα προς χρήση και ευχαρίστηση με τη λογική ότι έχουν τον πλήρη έλεγχο σαν να είναι ιδιωτική τους περιουσία. Γιαυτό και δεν μένουμε έκπληκτοι όταν οι πολίτες, τα μίντια και γενικότερα ολόκληρη η κοινωνία γίνονται έξω φρενών στη θέα ενός σπασμένου κρεοπωλείου ή ενός καμμένου αυτοκινήτου που ανήκει σε κυνηγό ενώ οι ίδιοι χειροκροτούν στα φεστιβάλ και τις γιορτές όπου συστηματικά τα ζώα βασανίζονται, γελιοποιούνται και θανατώνονται για πλάκα ή πολύ απλά για τις “παραδόσεις”. Με την ίδια λογική όλοι αυτοί δεν νοιάζονται ότι το φαγητό με το οποίο γεμίζουν τα ψυγεία και τα ράφια των σουπερ μαρκετ προέρχεται από ένα ατελείωτο μαρτύριο εγκλωβισμένων ζώων σε φάρμες και εργοστάσια, ζώα που ταΐζονται καταναγκαστικά με αντιβιοτικά και άλλα φάρμακα μεγαλώνοντας σε άθλιες συνθήκες ώστε να πάρουν το επιθυμητό βάρος και μέγεθος σε ελάχιστο χρονικό περιθώριο. Όλοι βλέπουμε τα ζώα συντροφιάς να πωλούνται στα μαγαζιά απλά για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες κάποιων ανθρώπων, για να νιώσουν δηλαδή ότι κάτι τους ανήκει, ή για να ευχαριστήσουν την παρορμητική επιθυμία φέροντας τους σαν να είναι μωρά καθώς έτσι γεμίζουν το κενό της ανυπαρξίας και της μοναξιά τους. Επίσης δεν βλέπουμε πουθενά αυτούς τους πολίτες να γίνονται έξω φρενών όταν κάποιοι άλλοι δηλητηριάζουν, χτυπάνε, μαχαιρώνουν, σκοτώνουν και βασανίζουν αδέσποτα σκυλιά και γάτες. Για αυτούς και για πολλούς λόγους ακόμα επιλέγουμε να επιτεθούμε στους υπεύθυνους και να τους δώσουμε πίσω μια μικρή γεύση,όχι μόνο καίγοντας τις ιδιοκτησίες και τις δομές ή κάνοντας σαμποτάζ στα καταναλωτικά αγαθά και στην εμπορική ροή αλλά και γιατί όχι μην επιτεθούμε και στους ίδιους.

ΒΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑ

Ο βιγκανισμός από μόνος τους είναι ρεφορμισμός και δεν πρόκειται ούτε να απελευθερώσει ζώα ούτε να κάνει ζημία σε καμία βιομηχανία. Ο αντισπισισμός κατά τη γνώμη μας είναι κομμάτι της ευρύτερης αναρχίας και του αντιφασισμού ο οποίος στην χώρα που ζούμε και δρούμε δεν είναι ιδιαίτερα κατανοητός. Όποιος σέβεται τη ζωή και την ελευθερία ξέρει πολύ καλά πως πρέπει να πράξει και γιαυτό δεν είμαστε εμείς εδώ για να κουνήσουμε το δάχτυλο σε κανέναν. Πρόκειται για μια προσωπική επιλογή και τίποτα παραπάνω. Ο βιγκανισμός πλέον έχει εξελιχθεί μέσω της σύγχρονης βιομηχανίας σε lifestyle κουλτούρα που ξεπλένει δήθεν την συνείδηση, άκρως πασιφιστική και νόμιμη οπότε μόνο οικονομικό πλήγμα δεν είναι. Εκατομμύρια ζώα παραμένουν στα κλουβιά περιμένοντας τον θάνατο, στην καλύτερη περίπτωση, σε βιομηχανίες και φάρμες που χρησιμοποιούν τακτικές των ναζί στο Άουσβιτς. Όλο αυτό λοιπόν είναι απλά μια θεωρία και όταν μια θεωρία δεν μπορεί να περάσει στην πράξη δεν είναι τίποτα άλλο από μια “φιλοσοφία”. Με τη δράση Πράσινη Νέμεσις στοχεύσαμε προϊόντα τα οποία ναι μεν έχουν παραχθεί από ζώα ή ανήκουν σε εταιρίες που εκμεταλλεύονται ζώα για την παραγωγή άλλων αλλά ένα ακόμα κριτήριο είναι ότι αποτελούν βασική ανάγκη για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.Μέσα από αυτή τη δράση δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα κλείσουν οι εταιρίες ή θα σταματήσει το μαρτύριο των ζώων αλλά θέλαμε να κάνουμε μια μικρή οικονομική ζημιά στις εταιρίες κολοσσούς.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΤΑΞΙΚΟΣ

Ο εγκλεισμός και η εκμετάλλευση των ζώων δεν υποστηρίζεται μόνο από την βιομηχανία και τον καπιταλισμό αλλά και από κοινούς ανθρώπους κάθε τάξης -φτωχούς, εργάτες, μεσαίους και πλούσιους-
Γιαυτό το λόγο λοιπόν, δεν κάνουμε διακρίσεις μεταξύ μεγάλων εταιριών ή μικρών μαγαζιών σε γειτονιές καθώς όλα αυτά είναι κομμάτι του ίδιου συστήματος. Με την ίδια οργή και θέληση θα σπάσουμε ένα συνοικιακό κρεοπωλείο, και με την ίδια οργή και θέληση θα κάψουμε τις εγκαταστάσεις μια μεγάλης εταιρίας ή θα φυτέψουμε μια σφαίρα στα κεφάλια αυτών που είναι υπεύθυνοι για αυτές τις “δουλειές”.
Στηρίζουμε κάθε μορφή επίθεσης με κάθε συνέπεια ενάντια σε αυτούς που βασανίζουν και κερδοφορούν εις βάρος των ζώων με κάθε τρόπο και δεν αρκούμαστε μόνο στις υλικές ζημιές. Επίσης δεν αρκούμαστε μόνο στις επιθέσεις σε εργασιακούς χώρους, μαγαζιά ή μέσα που χρησιμοπιούνται για την εκμετάλλευση των ζώων αλλά στηρίζουμε κάθε μορφή επίθεσης στα σπίτια τους και σε κάθε ιδιωτική τους περιουσία.

-Έχουμε κουραστεί πια με τις “συμβολικές” δράσεις που έχουν ως στόχο να μην βλάψουν κανένα ή με τα σαμποτάζ χωρίς επιπτώσεις, ή με τις δράσεις που ξεπλένουν την συνείδηση φορώντας το μετάλλιο, όσο οι ένοχοι ζουν μια ήρεμη ζωή χωρίς φόβο.

-Έχουμε κουραστεί πια με τον ακτιβισμό και πόσο μάλιστα με την ακτιβίστικη νοοτροπία που θέλει να είναι φιλική με όλους χωρίς να τραυματίζει συναισθηματικά κανέναν, πείθοντας τον καθένα ότι είναι δίκαιη και σώζει τα ζώα και τη γη χωρίς κανένας να λερώνει τα χέρια του και εκ του ασφαλούς.

-Έχουμε κουραστεί πια με την πασιφιστικη νοοτροπία και όσους γίνονται έξω φρενών με όσα λέμε και με όσα κάνουμε επειδή προωθούμε επιθέσεις εναντίων ανθρώπων με όλα τα μέσα. Μήπως πιστεύεται ότι έχοντας μια βιγκαν lifestyle ζωή και προπαγανδίζοντας την θα καταφέρετε τίποτα? Εμείς ξέρουμε και είμαστε σίγουροι πως η εκμετάλλευση των ζώων και η καταστροφή του περιβάλλοντος δεν θα σταματήσει αλλά τουλάχιστον θα τους επιστρέψουμε λίγο από το μαρτύριο που προκαλούν. Για το μόνο που είμαστε σίγουροι είναι ότι δεν θα παραμείνουμε σιωπηλοί.

ΜΑΥΡΟΠΡΑΣΙΝΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ

(Πηγή : athensindymedia)

ΣΠΦ: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΓΡΗΓΟΡΗ ΤΣΙΡΩΝΗ

(Λάβαμε 7/1/18)

Είναι στιγμές στο συνολικό αγώνα για την ελευθερία και τη χειραφέτηση που αποτελούν φλόγα αντίστασης, αξιοπρέπειας και ανυπακοής απέναντι στο ακέφαλο τέρας της κυριαρχίας. Είναι επιλογές που συμπυκνώνουν το νόημα όλων αυτών των λέξεων και το καθρεπτίζουν σε μια πορεία ζωής. Αυτές οι στιγμές , αυτές οι επιλογές έχουν τη δύναμη να λάμπουν, ειδικά στο σκοτάδι μιας γενικευμένης κοινωνικής σιωπής, απάθειας , αδράνειας και αδιαφορίας απέναντι στη βαρβαρότητα του κόσμου της Εξουσίας. Και για αυτό και έρχεται βαρύ το χέρι του Νόμου να τιμωρήσει, να εξοντώσει, να εκδικηθεί έτσι ώστε να χτυπήσει όχι μόνο τα πρόσωπα που σε συγκεκριμένες καίριες στιγμές πήραν κάποιες καίριες επιλογές , αλλά και για να αποτελειώσει τη δύναμη της λάμψης αυτών.

Ο σύντροφος Γρηγόρης Τσιρώνης επέλεξε να σηκώσει το βάρος μιας δύσκολης επιλογής, αυτή της φυγοδικίας , αλλά ταυτόχρονα και της αδιαπραγμάτευτης ελευθερίας με τίμημα να περάσει 9 χρόνια της ζωής του κυνηγημένος , στοχοποιημένος από από την αντριτρομοκρατική και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια της για πληθώρα ενεργειών ριζοσπαστικού χαρακτήρα χωρίς ποτέ να υπάρξουν στοιχεία , επικηρυγμένος και εκτεθειμένος κατά συνέπεια στα πιο ταπεινά κοινωνικά ένστικτα . Η δική του επιλογή δε μπορεί να θεωρηθεί ξεκομμένη από ένα ευρύτερο πλαίσιο ριζοσπαστικοποίησης μιας ολόκληρης εποχής που έμελε να εκραγεί λίγο αργότερα κάτι το οποίο έπαιξε ρόλο και στην σκληρότητα με την οποία ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζεται από την καταστολή . Αφού πέρασε εννιά χρόνια φυγόδικος , αφότου συνελήφθη και έμεινε δυόμιση ολόκληρα χρόνια όμηρος στα χέρια του κράτους , ο ένας χρόνος φυλακής εξαφανίστηκε ως διά μαγείας και δεν μετράει πουθενά ως χρόνος έκτισης πραγματικής κάθειρξης μόνο και μόνο επειδή τα πλοκάμια της δικαστικής μαφίας έλλειψη πραγματικών στοιχείων τον έκριναν αθώο για τις κατηγορίες εκείνες που τον εξώθησαν σε εννιά χρόνια φυγοδοκίας. Κι αφού εν τέλει εξέπνευσε και το τυπικό όριο της 18μηνης προφυλάκισης του τον αποφυλακίζουν με τον ασφυκτικό όρο του κατ’ οίκον περιορισμού.

Αυτός ο απεχθής όρος συνιστά μια νέα μορφή εγκλεισμού με νέες διαφορετικές παραμέτρους από τις προηγούμενες. Δεν είναι μόνο φυσικά ο περιορισμός στον ελάχιστο χώρο ενός σπιτιού και η έλλειψη προαυλισμού όπως αυτή προβλέπεται σε κανονικές συνθήκες φυλάκισης. Είναι ότι εκτίει ουσιαστικά μια αόρατη ποινή που δεν προσμετράται πουθενά ως τέτοια ούτε έχει το δικαίωμα κάποιου ευεργετικού υπολογισμού ποινής μέσω εργασίας ή άλλων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Πρόκειται βασικά για μια σαδιστικής εμπνεύσεως μεταχείριση που μετατρέπει την οικογενειακή του εστία σε φυλακή.

Εμείς από τη δική μας πλευρά αποτελούμε το κομμάτι μιας ολόκληρης γενιάς που είδε και αξιολόγησε υψηλά επιλογές σαν κι αυτή του σύντροφου Γρηγόρη Τσιρώνη . Η περηφάνια, η αξία, το σθένος η αγωνιστικότητα που αντανακλούσαν και αντανακλούν διαχρονικά δεν ήταν δυνατόν να μας αφήσουν ανεπηρέαστους. Και για αυτό δεν μπορούμε ούτε τώρα να σταθούμε αδιάφορα απέναντι στη νέα σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο σύντροφος μας.

Στεκόμαστε ολόψυχα λοιπόν και με όλη μας τη θέρμη αλληλέγγυοι στον αναρχικό Γρηγόρη Τσιρώνη και του ευχόμαστε δύναμη στην προσπάθεια του να απαλλαγεί από τον επαχθή περιοριστικό όρο της κατ’ οίκον φυλάκισης, μια προσπάθεια η οποία εντάσσεται η ίδια στο πλαίσιο μιας πολιτικής σύγκρουσης με το ασφυκτικό καθεστώς επιβολής περιοριστικών όρων γενικώς. Η έκβαση αυτού του αγώνα θα είναι παρακαταθήκη για πράγματα που θα ακολουθήσουν στο μέλλον και για αυτό ελπίζουμε οι συσχετισμοί να γείρουν προς την πλευρά της ελευθερίας.

ΑΜΕΣΗ ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΓΡΗΓΌΡΗ ΤΣΙΡΩΝΗ

Τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς

Μιχάλης Νικολόπουλος

Θεόφιλος Μαυρόπουλος

Δαμιανός Μπολάνο

Γιώργος Νικολόπουλος

Παναγιώτης Αργυρού

Χάρης Χατζημιχελάκης